توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

نکته: با استفاده از کوین (مانند بیت کوین) شما نخواهید توانست اقدام به خرید و فروش املاک و یا سایر دارایی های فیزیکی بر بستر بلاکچین بپردازید.

تفاوت کوین و توکن چیست ؟

در این مقاله قصد داریم تا به تفاوت کوین و توکن بپردازیم. اگر شما هم تصور میکنید که این دو یکی هستند، پیشنهاد می کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

بهتر است پیش از اینکه به تفاوت کوین و توکن بپردازیم، تعریفی از کوین ( سکه ارز دیجیتال ) و توکن داشته باشیم.

کوین Coin یا سکه ارز دیجیتال چیست؟

کوین Coin معادل با پول‌ دیجیتالی است که به کمک تکنیک‌های رمزنگاری، ساخته شده و با هدف ذخیره ارزش در دنیای ارز دیجیتال استفاده می‌شود.

این سکه‌ها می‌توانند از یک شخص به شخص دیگر منتقل شوند، اما خبری از جابه‌جایی فیزیکی نیست! تمام کوین‌ها به‌عنوان داده‌های دیجیتالی در یک پایگاه اطلاعات جهانی مخصوص به خودشان که به بلاکچین معروف است، وجود دارند.

بیت کوین را در نظر بگیرید که دارای یک بلاکچین اختصاصی است و فقط از الگوریتم مخصوص به خود پیروی می‌کند، به‌طور مشابه اتر در شبکه اتریوم و NEO در بلاکچین NEO قابل استفاده است.

با توجه به این موضوع نتیجه می‌گیریم که سکه ارز دیجیتال (کوین) یک دارایی بومی برای شبکه بلاکچین مخصوص خودش است.

کوین چه ویژگی اساسی دارد؟

برای اینکه بهتر بتوانید تفاوت کوین و توکن را بدانید، بهتر است بدانید که کوین چه ویژگی اساسی ای دارد. ۲ ویژگی اساسی برای کوین‌ها وجود دارد:

1. همه آن‌ها در شبکه بلاکچین مستقل خودشان وجود دارند
2. قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند

کوین‌ها ویژگی‌های مشابهی با پول واقعی دارند و در واقع با همین هدف ساخته شده‌اند. برای مثال، هردوی آن‌ها قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل هستند و عرضه محدودی دارند.

کاربردهای کوین

پیش از اینکه به تفاوت کوین و توکن بپردازیم، بهتر است با کاربردهای کوین آشنا شویم. کاربرد کوین یا همان سکه ارز دیجیتال بسیار ساده است، آن‌ها به‌عنوان پول واقعی استفاده می‌شوند و بس!

شما می‌توانید از کوین به‌عنوان سرمایه‌گذاری و خرید و فروش یک نوع ارز استفاده کنید، آن‌ها را ذخیره کرده و در ازای چیزهای با ارزش‌تر تعویض کنید یا از آن‌ها به عنوان یک واحد حساب برای قیمت‌گذاری کالاها و خدمات بهره ببرید.

برای مثال، افرادی که بیت‌کوین دارند، می‌توانند به جای پول واقعی از این ارز دیجیتال برای پرداخت برخی خدمات و کالاها در اینترنت و مکان‌های دیگر استفاده کنند.

همچنین، می‌توان این کوین‌ها را بدون این که هیچ اتفاقی برایشان بیفتد، در طولانی مدت ذخیره کرد، یا کارهای مرتبط با پرداخت انجام داد، اما از کوین‌ها انتظاری فراتر از این نداشته باشید!

همان‌طور که گفتیم، وظیفه اصلی کوین استفاده از آن به عنوان پول است، اما در بین ارزهای دیجیتال استثناهایی در این زمینه وجود دارند. برای نمونه، اتر را در نظر بگیرید که علاوه‌بر کاربردهایش به عنوان یک کوین معمولی، از آن برای تامین سوخت تراکنش‌ها در شبکه اتریوم هم استفاده می‌شود.

توکن Token چیست؟

توکن Token دارایی دیجیتالی شامل ارز، حواله و… است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم یک پروژه معین استفاده کرد. در واقع، توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بستر اختصاصی نیستند.

امروزه، توکن‌های بسیاری بر بستر کوین‌های مختلف به‌وجود آمده‌اند که معروف‌ترین آن‌ها توکن اتریوم است که با نام ERC-20 شناخته می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید، اتریوم برمبنای قراردادهای هوشمند در بلاکچین ساخته شده است، به این معنا که برای داشتن این ارز دیجیتال لزومی برای تهیه یک بلاکچین اختصاصی نیست. این خاصیت اتریوم، منجر به ایجاد اولین توکن‌ها در این شبکه شد.

معمولا این دارایی‌های دیجیتالی برای استفاده در یک برنامه غیرمتمرکز ساخته می‌شوند، اما طراحی و ساخت آن‌ها می‌تواند اهداف مختلفی داشته باشد.

فرض کنید شما می‌خواهید از طریق قرارداد هوشمند خانه خود را به فروش برسانید، در این صورت که نمی‌توان خانه را به طور فیزیکی در این قرارداد گذاشت! درعوض می‌توانید از توکن استفاده کنید تا نمایانگر خانه شما باشد.

انواع توکن Token

باتوجه به کاربرد و نحوه عملکرد، توکن‌ها به گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند که عبارتند از :

۱- توکن‌های کاربردی Utility Tokens

توکن‌های کاربردی، برای انجام هدفی خاص در بستری که متناسب با آن ساخته شده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید درون یک پلتفرم است. برای مثال، توکن MEP برای پرداخت خدمات بهداشتی و درمانی در پلتفرم Mediapedia کاربرد دارد.

۲- توکن‌های امنیتی Securities tokens

توکن‌های امنیتی که به آن‌ها توکن بهادار هم می‌گویند، درست مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند! این توکن‌ها دارایی یا سهامی از یک شرکت یا پروژه هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند. افراد می‌توانند با خرید این سهام، یک حقوق مشخص به‌اضافه اشتراک در سهام شرکت به دست آورند.

ویژگی متفاوت توکن‌های امنیتی این است که توسط قوانین خاص فدرال و قوانین تجارت سهام محدود می‎شوند. هم‌چنین، از ‌این توکن‌ها می‌توان در بستری بیرون از پلتفرمی که مخصوص آن ساخته شده‌اند هم استفاده کرد. ارزش این توکن‌ها مانند هر سهام دیگری وابسته به عملکرد شرکت مربوط است و با کاهش یا افزایش ارزش آن تغییر پیدا می‌کند.

۳- توکن‌های جایزه Reward tokens

همان‌طور که از نام‌ آن مشخص است، توکن‌های جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری در نظر گرفت که برای تقدیر و تشکر به افراد تعلق می‌گیرد. این توکن‌ بر روی یک بلاکچین‌ خاص طراحی می‌شود و لزوما دارای ارزش واقعی مشابه با توکن‌های استاندارد نیست.

۴- توکن‌های دارایی Asset tokens

به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا، املاک و اوراق قرضه پشتیبانی می‌شوند، توکن‌های دارایی می‌گویند. از این توکن‌ها برای خرید و فروش اموالی که پوشش می‌دهند، استفاده می‌شود که نشان‌دهنده ارزش واقعی آن‌ها هستند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

۵- توکن‌های ارزی Currency tokens

توکن‌های ارزی مانند رمزارزهای واقعی هستند و برای همان هدف، یعنی پرداخت خریدها، مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای مثال، ارز دیجیتال بیت کوین برای خرید و فروش در بازارهایی که پذیرای آن هستند، استفاده می‌شود.

اما توکن‌های ارزی علاوه‌بر این ویژگی، قابلیت معامله با رمزارزهای دیگر و ارزهای فیات را دارند و می‌توان از طریق کیف پول، آن‌ها را به سایر کاربران ارسال کرد.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

ساخت توکن بر روی هر پلتفرمی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، قابل اجراست. به‌طوری که در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم می‌توان یک واحد از آن را تولید کرد، اما توجه داشته باشید که ساخت آن لزوما به‌معنای باارزش بودنش نیست!

برای این کار، توسعه‌دهندگان با استفاده از زبان‌ برنامه‌نویسی مخصوص و با توجه به استانداردهایی که شبکه بلاکچین مورد نظر تعیین می‌کند، قرارداد هوشمند ایجاد کرده و در شبکه پیاده‌سازی می‌کنند.

زمانی که توسعه‌دهندگان درحال ساخت توکن هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد از آن‌ها تولید شود و بعد از ساخت، به چه آدرس‌هایی ارسال شوند.

در همین هنگام مرحله پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه، در بستری که توکن‌ها در آن ایجاد شده‌اند، برگزار می‌شود. با این روش، توکن‌ها قبل از راه‌اندازی، در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال به فروش می‌روند. بعد از تولید توکن‌ها،‌ این توکن‌ها ویژگی‌هایی که برای آن طراحی شده‌اند را در بستر مورد نظر فعال می‌کنند.

مزیای استفاده از توکن چیست؟

برای اینکه بهتر بتوانیم تفاوت کوین و توکن را بدانیم، بهتر است با مزایای توکن نیز بیشتر آشنا شویم. دقت داشته باشید که برای توسعه توکن هیچ ضرورتی به ایجاد یک بلاکچین اختصاصی نیست.

این موضوع برای صرفه‌جویی در وقت توسعه‌دهندگان بسیار مفید است. همچنین، توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از این روش، علاوه بر ویژگی‌های رمزارزها، از امنیت شبکه بلاکچین بومی هم بهره ببرند.

البته در استفاده از توکن فقط زمان نیست که صرفه‌جویی می‌شود؛ این روش در صرفه‌جویی در منابع و سرمایه افراد هم تاثیرگذار است، چراکه بعد از ایجاد بلاکچین باید هزینه‌ای برای تعیین استخراج‌کننده‌ها صرف شود تا معاملات درون شبکه را تایید کنند.

بدون شک، برای داشتن یک شبکه قوی باید ماینرهای بسیاری مشغول به‌کار باشند، درنتیجه، این روند بسیار طولانی‌تر و گران‌تر خواهد بود. باتوجه به این موضوع، بیش‌تر پروژه‌های ابتدایی در دنیای بلاکچین که بودجه کمی دارند، کار خود را با استفاده از توکن شروع می‌کنند.

شباهت‌ها و تفاوت کوین و توکن

حال که مفهوم هر یک از این اصطلاحات را دانستیم، بهتر است به شباهت ها و تفاوت کوین و توکن بپردازیم. با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود.

این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند. از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند.

ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

اما مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن از این قرار است:

سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به‎وجود آمده‌اند، ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

خبر " توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ از منبع ارز دیجیتال " با موضوع CryptoNews-ارز دیجیتال در تاریخ ۱۳۹۹/۰۹/۲۴ منتشر شد.

توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت های ایجاد یک توکن به جای بلاک […]

توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت های ایجاد یک توکن به جای بلاک چین اختصاصی را بررسی می کنیم. همچنین به چگونگی ذخیره سازی توکن ها در کیف پول ها می پردازیم و در پایان انواع دسته بندی توکن ها را نام می بریم.توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه های دیگر مانند اتریوم جابه جا می شود.بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می کند، داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته بندی کوین ها جای می گیرند. از بزرگترین توکن های بازار هم می توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی ها معامله می شوند، در حقیقت توکن هستند و از بلاک چین هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس، تزوس و … استفاده می کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.برای اینکه متوجه شوید یک ارز دیجیتال کوین است یا توکن می توانید به صفحه اختصاصی آن در وب سایت ارزدیجیتال مراجعه کنید.صفحه تتر در سایت ارزدیجیتال؛ تتر یک توکن است.فراموش نکنید که توضیحات ارائه شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی تر و دقیق تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب می شود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می گیرند.بیشتر توکن ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن های کاربردی» هستند. این توکن ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل استفاده است. برای مثال، اگر پروژه ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس های بین شهری را تنها با توکن های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت ها خواهد بود و نمی توان به عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به طور مفصل درباره انواع توکن ها می خوانید.ساخت توکن برای توسعه دهندگان بلاک چینی بسیار راحت تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه ها می توانند بدون نیاز به هزینه های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند. پروژه هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن های خود را پیش از راه اندازی پروژه به فروش می رسانند. ارزش این توکن ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت. همچنین، برخی توکن ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می روند و به کوین تبدیل می شوند.در حالی که کوین ها هر کدام می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن ها روی کیف پول های بلاک چینِ میزبان ذخیره می شوند. به عنوان مثال، تمام توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ های اتریوم ذخیره می شوند، اما نمی توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پول های توکن ها بیشتر می خوانید.تفاوت توکن و کوین در یک نگاهتوکن ها چگونه ساخته می شوند؟روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا استفاده کند، می توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند چیست؟به بیان ساده، توسعه دهندگان برای ایجاد یک توکن باید با استفاده از زبان های برنامه نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که توسط تیم یک بلاک چین ارائه می شود، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن در بلاک چین پیاده سازی کنند. برای مثال، زبان برنامه نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-20 نام دارد.ساخت توکن به خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می شود، اما فراموش نکنید صرفاً ایجاد یک توکن نمی تواند ارزشمندی آن را تضمین می کند.ساخت توکن به خودی خود بسیار آسان است، اما توکنی که هدف و کاربرد نداشته باشد، هیچ ارزشی هم ندارد.متأسفانه آسان بودن ایجاد توکن های بی ارزش و بدون کاربرد، بستری برای کلاهبرداری هم فراهم کرده است و گاهی اوقات کلاهبرداران سعی می کنند توکن هایی که هیچ ارزشی ندارند را در قبال پول های واقعی مبادله کنند. برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی های معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده ای نیست.بدون اغراق می توان گفت بیش از ۹۰٪ توکن های بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و صرفاً برای پرکردن جیب توسعه دهندگان عرضه شده اند. در سال ۲۰۱۷ که به «جنون ICO ها» مشهور است، پروژه های کلاهبرداری زیادی با وعده های عجیب وغریب وارد میدان شدند و هر کدام با پیش فروش (ICO) توکن های خود به سرمایه گذاران ناآگاه چند میلیون دلار پول به جیب زدند. در سال ۲۰۱۸ با ترکیدن حباب بازار، تمام آن توکن ها به فراموشی سپرده شدند و هرگز نتوانستند حتی به قیمت اولیه خود برسند.چرا توکن؟صرفه جویی در هزینه ها و زمان مهم ترین مزیت ساخت توکن به جای یک بلاک چین جداگانه است. بیشتر پروژه هایی که می خواهند کار روی شبکه و بلاک چین خود را آغاز کند، در ابتدا بودجه و سرمایه کافی در اختیار ندارند و با توجه به گسترش سریع فضای ارزهای دیجیتال از نظر زمان بندی هم با مشکلات زیادی مواجه هستند. این پروژه ها می توانند در ابتدا خیلی سریع توکن خود را روی یک بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده سازی کنند و با جذب سرمایه خصوصی یا عمومی و اضافه کردن آن به صرافی ها، به سرمایه و زمان بندی موردنظر خود دست پیدا کنند، شبکه اصلی خود را راه اندازی کنند و بعد توکن ها را به بلاک چین اختصاصی خودشان انتقال دهند. برای نمونه، واحدهای ارزی ترون (TRX) در ابتدا به صورت توکن اتریومی عرضه شدند و بعد از توسعه بلاک چین ترون، به شبکه اصلی منتقل شدند.در خیلی از موارد هم اصلاً نیاز به ساخت بلاک چین جداگانه برای یک پروژه احساس نمی شود و پروژه می تواند از امنیت بالای بلاک چین میزبان نهایت استفاده را ببرد. به عنوان نمونه، پروژه چین لینک اکنون به خوبی کار می کند و با تیم های بزرگی قرارداد همکاری امضا کرده است، اما توکن بومی آن یعنی لینک (Link) که در زمان نگارش این مطلب از نظر ارزش بازار در رتبه ۵ بازار قرار دارد، روی اتریوم کار می کند. با توجه به حساسیت پروژه چین لینک، تعداد زیاد ماینرهای اتریوم و امنیت بالای این شبکه برای این پروژه اطمینان خاطر به همراه می آورد. پروژه بزرگ دیگری که از بلاک چین اتریوم بهره می برد، تتر است. این استیبل کوین که برای حفاظت از سرمایه گذاران در برابر نوسانات ساخته شده است و قیمت آن با توجه به داشتن پشتوانه دلاری، همیشه یک دلار است، توکن های خود (USDT) را روی چندین بلاک چین امن عرضه کرده است و نیازی به ایجاد بلاک چین اختصاصی نمی بیند.کیف پول های توکن هاهر توکن می تواند روی تمام کیف پول ها و آدرس های بلاک چین میزبان ذخیره و منتقل شود. برای مثال، یک توکن اتریومی مانند چین لینک یا تتر را می توانید روی کیف پول و آدرس های اتریوم ذخیره کنید. به بیان ساده، با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم می توانید تمام توکن های مبتنی بر آن را ذخیره کنید. تتر می خواهید؟ آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید. چین لینک می خواهید؟ بازهم آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید.در مورد بلاک چین های دیگر مانند ترون، بایننس چین، ایاس، تزوس و … هم به همین صورت توکن ها روی کیف پول های هر کوین ذخیره می شوند. البته در بلاک چین های جدید مانند پولکادات، اولنچ و … این امکان وجود دارد که توکن ها روی کیف پول های اختصاصی با آدرس های متفاوت هم ذخیره شوند.انواع توکنتوکن ها را از نظر نوع می توان به چندین دسته متفاوت تقسیم کرد. طبقه بندی توکن ها مانند طبقه بندی هر چیز دیگری نسبی و وابسته به اشخاص است و هرکس می تواند آنها را از جنبه های مختلف تقسیم بندی کند. با این حال، در بین اغلب اعضای جامعه ارزهای دیجیتال توکن ها در ابتدا به دو دسته کلی مثلی (Fungible) و غیرمثلی (Non-fungible) تقسیم می شوند و سپس در هر کدام از این دسته ها می توان دوباره طبقه بندی انجام داد.تفاوت توکن غیرمثلی و مثلیقبل از اینکه توضیح بدهیم یک توکن غیرمثلی چیست، لازم است یک قدم عقب تر برویم و تفاوت مثلی بودن یا تعویض پذیر بودن با غیرمثلی بودن یا غیرقابل تعویض بودن را بدانیم.در اقتصاد، یک کالا (یا پول) در صورتی مثلی یا تعویض پذیر (Fungible) تلقی می شود که واحدهای آن با یکدیگر قابل تعویض باشند و نتوان هیچ کدام از آنها را کم ارزش تر یا با ارزش تر از دیگری دانست.به عنوان مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به طور کلی اسکناس ها در دسته دارایی های مثلی قرار دارند. یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی نسبت به یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی به دوست خود قرض می دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.در مقابلِ دارایی های مثلی ، چیزهای غیرمثلی (Non-fungible) قرار دارند که دورتادور ما را فرا گرفته اند. به طور کلی می توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است.مثلاً لپ تاپ شما، تلفن همراه شما و خودروی شما اقلام غیرمثلی هستند. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید تا به مسافرت برود، انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید نه یک خودروی دیگر. برای درک بهتر، بلیط بازی پرسپولیس و استقلال هم غیرمثلی است.یک نمونه دیگر: تابلوی «مونالیزا»، شاهکار لئوناردو داوینچی، کاملاً غیرمثلی است. آیا کسی می تواند این اثر تاریخی را با یک تابلوی معمولی مبادله کند، با این فکر که هر دوی آنها تابلوی نقاشی هستند؟تفاوت دارایی مثل و غیرمثلیحالا به سراغ تعریف توکن غیرمثلی برویم:یک توکن غیرمثلی یا NFT، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصربه فرد بوده و روی بلاک چین ذخیره و جابه جا می شود. آیتم های بازی های کامپیوتری، اقلام کلکسیونی، آثار هنری دیجیتال، بلیط رویدادهای مختلف، نام دامنه ها، یک خانه که به صورت توکن درآمده و … در دسته توکن های غیرمثلی جای می گیرند.در حال حاضر ۹۹٪ توکن های بازار، مانند تتر، چین لینک و … مثلی هستند و همه واحدهای آنها از نظر ارزش مشابه و قابل تعویض هستند، اما حوزه NFT روزبه روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن های غیرمثلی بخش بزرگتری از بازار را به خود اختصاص دهند.با توجه به این موضوع که هنوز توکن های غیرمثلی نتوانسته اند بخش قابل توجهی از بازار را تصاحب کنند، در ادامه فقط سه مورد از مهم ترین انواع توکن های مثلی را مرور می کنیم. با این حال، با مراجعه به مقاله «توکن غیرمثلی چیست؟» می توانید درباره این نوع توکن هم به طور مفصل بخوانید.سه دسته بندی اصلی در توکن های مثلی عبارت اند از:توکن کاربردیتوکن کاربردی (Utility Token) ارز دیجیتالی است که از آن برای پرداخت هزینه ها و خرید کالا و خدمات در یک یا چند پروژه خاص استفاده می شود. امروزه اغلب توکن های موجود در بازار توکن های کاربردی هستند. مثلاً توکن لینک (Link) یک توکن کاربردی است که افراد می توانند با آن هزینه خدمات پلتفرم چین لینک را پرداخت کنند.ارزش این توکن ها فقط با عرضه و تقاضا مشخص می شود و هیچ پشتوانه ای برای آنها تعریف نشده است. همچنین ارزش این توکن ها به طور مستقیم هیچ ارتباطی با ارزش یا سرمایه های شرکت توسعه دهنده ندارد.توکن اوراق بهادارتوکن اوراق بهادار (Security Token) ارز دیجیتالی است که دارنده آن صاحب بخشی از یک دارایی، شرکت یا سود یک فعالیت خاص خواهد بود. به عنوان مثال، زمانی که یک خانه یا یک شرکت تبدیل به هزاران توکن شود و مانند سهام میان سرمایه گذاران توزیع شود، آن توکن یک توکن اوراق بهادار به شمار می رود.اوراق بهادار به هر دارایی قابل معامله گفته می شود که در نهادهای قانونی ثبت شده باشد و یک سرمایه گذار بتواند با داشتن آن در یک فعالیت مالی مشارکت کند. سهام و اوراق قرضه، از مهم ترین اوراق بهادار به شمار می روند.اصطلاح توکن اوراق بهادار در سال ۲۰۱۸ بین فعالان مطرح شد، زمانی که برخی از نهادهای قانون گذار در سراسر جهان – از جمله کمیسیون بورس آمریکا (SEC) – اعلام کردند برخی از ارزهای دیجیتال در حقیقت اوراق بهادار هستند و باید از نظر قانونی ثبت شوند. اینکه یک توکن اوراق بهادار است یا نه را نهاد قانون گذار کشور مشخص می کند. مثلاً در آمریکا، کمیسیون بورس آمریکا از طریق آزمایش هاوی مشخص می کند که یک دارایی اوراق بهادار است یا خیر. طبق تست هاوی، هر دارایی که شرایط زیر را داشته باشد، اوراق بهادار است:یک سرمایه گذاری مالی باشد.در آن انتظار سود تعریف شده باشد.در یک شرکت ثبت شود.این سود باید از فعالیت یک شخص ثالث به دست آید.مزیت توکن های اوراق بهادار توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ نسبت به اوراق بهادار سنتی این است که با استفاده از فناوری بلاک چین، سرمایه گذار می تواند به جای استفاده از کارگزاری ها، توکن خود را روی کیف پول شخصی ذخیره کند و در زمان معامله به راحتی آن را انتقال دهد. همچنین این نوع توکن در مراجع قانونی ثبت می شود و این موضوع ریسک کلاهبرداری را کاهش می دهد.توکن حاکمیتی (گاورننس)توکن حاکمیتی یا گاورننس (Governance) ارز دیجیتالی است که دارنده آن می تواند با آن در تصمیم گیری ها و رأی گیری ها برای آینده یک سیستم یا شبکه نقش داشته باشد. به عنوان نمونه، توکن یونی سواپ (Uniswap) یک توکن حاکمیتی است که دارنده آن می تواند در تصمیم گیری های مهم این صرافی غیرمتمرکز حق رأی داشته باشد.توکن های حاکمیتی اغلب اوقات در طبقه توکن های کاربردی جای می گیرند و این یعنی یک توکن حاکمیتی می تواند توکن کاربردی هم باشد.جمع بندیدر این مقاله به هر آنچه که نیاز بود درباره توکن در حوزه ارزهای دیجیتال و تفاوت آن با کوین بدانید اشاره کردیم. تمام مطالب این مقاله را می توان در سه پاراگراف زیر خلاصه کرد:در بازار ارزهای دیجیتال، توکن ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و در بلاک چین و کیف پول های یک بلاک چین میزبان ذخیره می شود، اما به طور کلی می توان برای اشاره به هر واحد ارزی در یک شبکه بلاک چینی از عبارت توکن استفاده کرد.توکن ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و کدهای برنامه نویسی ایجاد می شوند و دو مزیت اصلی استفاده از آنها به جای ایجاد یک بلاک چین اختصاصی، صرفه جویی در وقت و هزینه است.توکن ها از نظر نوع می توانند در ده ها دسته بندی جای بگیرند، اما در میان اغلب فعالان این حوزه، در حال حاضر آنها به سه نوع توکن های کاربردی، اوراق بهادار و حاکمیتی طبقه بندی می شوند.در این باره بیشتر بخوانید

تفاوت توکن و کوین چیست ؟

ما برای تمامی ارزهای دیجیتال از کلمه کریپتو استفاده می کنیم اما آیا همه ارزهای دیجیتال مشابه هم هستند؟تفاوت توکن و کوین را می دانید ؟آیا تا به حال نام کوین یا توکن را شنیده اید؟ تفاوت کوین و توکن یکی از نیازمندی هایی است که برای آشنایی بیشتر با ارزهای دیجیتال لازم ایت فرابگیرید

ورود به بازار ارزهای دیجیتال می تواند یک کار پیچیده و دلهره آور باشد. شاید نام بیت کوین را شنیده باشید، اما هزاران سکه و پروژه بلاک چین دیگری که وجود دارد چگونه بوجود آمده اند؟

برای دستیابی به درک بهتر از بازارهای رمزنگاری، ساده‌ترین کار این است که ارزهای دیجیتال را به دو دسته مجزا طبقه‌بندی کنید: سکه و توکن.

کوین ها

برای دستیابی به تفاوت توکن و کوین ابتدا باید تعریف هر کدام را بدانیم. کوین ها به ارز های دیجیتالی گفته می شود که دارای یک بلاک چین مستقل و منحصر به خود هستند – مانند بیت کوین و اتریوم

به عنوان پول عمل می کند. بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد سکه های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد.

امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از سکه‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

کوین ها قابل استخراج است. شما می توانید کوین های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار (POW) است. ماینرهای بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود.

کوین ها از ابتدا بوت استرپ می شوند و شبکه گسترده تر به صراحت برای دستیابی به یک هدف خاص طراحی شده است. به عنوان مثال، بیت کوین به عنوان یک فروشگاه ارزش مقاوم در برابر سانسور و وسیله مبادله ای وجود دارد که دارای یک سیاست پولی مطمئن و ثابت است. توکن بومی بیت کوین، BTC (یعنی بیت کوین)، نقدشونده ترین ارز رمزنگاری شده در بازار است و دارای بالاترین ارزش بازار و ارزش واقعی بازار در بخش ارزهای دیجیتال است.

پروژه‌های کوین معمولاً از فناوری‌های گذشته یا سایر ارزهای دیجیتال الهام می‌گیرند و آن‌ها را در یک شبکه نوآورانه با هدف خاصی ترکیب می‌کنند.

نمونه دیگری از کوین ها ، اتریوم (ETH) است که بزرگترین کوین بعد از بیت کوین محسوب می شود و یک پلت فرم قراردادهای هوشمند برای ایجاد برنامه های کامپیوتری همه منظوره است که بر روی یک بلاک چین غیرمتمرکز اجرا می شوند. اتریوم به‌جای تمرکز بر داده‌های مالی، بر روی داده‌های برنامه دلخواه تمرکز می‌کند که می‌تواند هر چیزی از بازی گرفته تا رسانه‌های اجتماعی را پوشش دهد.

اتریوم برای ارسال/دریافت، مدیریت دارایی ها، پرداخت هزینه کارمزد انتقال توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ و تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (dApps) در شبکه استفاده می شود. شاید در مورد آلت کوین ها نیز شنیده باشید. اساسا، ما به هر کوینی که جایگزین بیت کوین باشد، آلت کوین می گوییم.

توکن ها

اکنون برای یافتن تفاوت توکن و کوین تعریف از کوین داریم و باید بدانیم توکن چیست
توکن‌ها روی شبکه های کوین ها ایجاد می شوند آن هم در پلتفرم قراردادهای هوشمند آن ها مانند اتریوم هستند که کاربران را قادر می‌سازد تا توکن‌هایی را ایجاد، صادر و مدیریت کنند که مشتقات بلاک چین اولیه هستند.

به عنوان مثال، ICO در سال 2017 توسط استاندارد توکن ERC-20 اتریوم ایجاد شد، که اساساً پروتکلی برای ایجاد توکن ها (علاوه بر ETH) در بلاک چین اتریوم است که می توانند با یکدیگر مبادله شوند. پروژه‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند، برنامه‌ای را بر روی اتریوم اعلام می‌کنند یا می‌سازند و یک توکن بومی برای استفاده در آن برنامه صادر می‌کنند .

توکن‌ها بخش منحصربه‌فردی از بازار ارزهای توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ دیجیتال را ایجاد می‌کنند، جایی که به‌عنوان توکن‌های کاربردی در اکوسیستم یک برنامه کاربردی برای تشویق رفتارهای خاص یا پرداخت هزینه عمل می‌کنند. به عنوان مثال، توکن محبوب ERC-20 Dai بخشی از برنامه MakerDAO در اتریوم است. MakerDAO راهی برای دسترسی کاربران به ابزارهای اعتباری مانند وام/قرض گرفتن با استفاده از Dai است که برای پایداری طراحی شده است. توکن‌های ERC-20 مانند Dai را می‌توان با هر توکن ERC-20 یا سایر استانداردهای مبتنی بر اتریوم (یعنی ERC-721)، از جمله سکه ETH، مبادله کرد.

توکن های دیگر به جز دای عبارتند از Maker (MKR)، 0x، Augur (REP)، کومودو (KMD) و Golem (GNT) همچنین NFT ها به صورت توکن در شبکه هایی مانند اتریوم و سولانا ایجاد می شوند.

راستی! برای دریافت مطالب جدید در کانال تلگرام یا پیج اینستاگرام عضو شوید.

کوین با توکن چه تفاوتی دارد؟

یکی از چالش‌هایی که ممکن است برای کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند بوجود آید، بعد از آشنایی با مفهوم آن، وجود تنوع در دنیای رمزارزها است. ما امروز می‌خواهیم درمورد اصلی ترین دسته بندی ارزهای دیجیتال صحبت کنیم، موضوعی که بر ساختمان آنها دلالت می‌کند.

یادآوری – ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا بهتر بگوییم رمزارز، ارزییست مجازی و دیجیتالی که توسط علوم رمزنگاری کامپیوتری برای انجام تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند. توسط رمز ارزها می‌توان بدون وجود هیچ گونه واسطه (همتا به همتا) بر بستر بلاکچین تراکنش‌های مالی انجام داد. با انجام هر تراکنش‌ اطلاعات مربوط به آن در دفتر کل ثبت می‌شود. محل ذخیره سازی ارزهای دیجیتال کیف پول‌های مخصوص به آن است.

کوین- توکن

در دنیای ارزهای دیجیتال هر پروژه ای که بر بستر بلاکچین خلق می‌شود، توکن یا کوینی را جهت برآوردکردن منافع اقتصادی خود تولید و روانه بازار می‌کند. ما ارزهای دیجیتال را در قالب کوین و توکن می‌شناسیم. اما تفاوت این دو چیست؟

همانطور که در بالا گفتیم شبکه ارزهای دیجیتال بلاکچین است، بلاکچین بستری است که پروژهای رمزارزی را اجرا و تبادلات آنها را فراهم می‌کند. حال اگر ارزی بلاکچین یعنی یک خصوصی برای پروژه خود ایجاد کرده باشد ما آن را به عنوان کوین بومی آن بلاکچین می‌شناسیم. مانند بیت کوین، بایننس کوین.

کوین ها چگونه ساخته می‌شوند؟

سکه‌ها توسط عملیات استخراج یا ماینینگ Mining تولید می‌شوند، فرآیند استخراج که معمولاً با استفاده از پروتکل‌های اجماع کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) انجام می‌شود. در پروتکل اجماع کار از کامپیوترهایی (asic) جهت انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود و کوین های بومی مخصوص به همان بلاکچین را به عنوان پاداش به ماینرها می‌دهد. اما تراکنش ها در مکانیسم‌ PoS بر اساس نگهداری سکه تأیید و ایجاد می‌شود. بنابراین شبکه برای انجام تراکنش ها نیازمند ذخیره ‌سازی کوین بومی خود است. به همین دلیل به کسانی که رمز ارزهای خود را در این شبکه ذخیره و قفل کنند، ارزدیجیتال پاداش می‌دهد. در الگوریتم اثبات سهام خبری از ماینر نیست به همین دلیل پردازش های پیچیده برای انجام تراکنش‌ها وجود ندارد بنابراین کارمزد کمتر و سرعت پردازش تراکنش‌ها بیشتر خواهد بود. علاوه بر این نیز، از سکه های رمزنگاری برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه های خود استفاده می شود.
شبکه رمزارزها غیرمتمرکز است و بر هیچ مرجع مرکزی متکی نیستند. در عوض، مدیریت تمام تراکنش ها بر عهده گره‌های کامپیوتری است. تراکنش ها بر اساس مقررات و قرارداد هوشمند تایید می‌شوند و تنها زمانی اجرا می شوند که شرایط توافق شده از سوی طرفین معامله برآورده شود.

توکن ارزدیجیتالیست که از طریق قرار داد هوشمند توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ بر روی فناوری بلاکچین ارز دیگری پیاده‌سازی می‌شود. توکن‌ها تابع مقررات و پروتکل های بلاکچین حامی خود هستند می‌شوند و با ارز دیجیتال بومی آن شبکه سازگاری دارند.
به عنوان مثال، تتر (USDT) یک توکن است که با استفاده از استانداردهای ۲۰ERC در شبکه اتریوم عمل می کند. پروژه های ارزهای دیجیتال از چندین استاندارد برای تولید توکن استفاده می کنند. از پرکاربردترین استانداردها ۲۰ERC و ۷۲۱ERC هستند و توکن هایی را فراهم می کنند که با بلاک چین اتریوم توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ ادغام می‌شوند. استاندارد ۲۰ERC برای پشتیبانی از توکن هایی که با مجموعه DApps اتریوم ادغام می شوند و ۷۲۱ERC برای ایجاد توکن های غیر قابل تعویض طراحی شده است. البته یک ارز محدود به انتخاب یک بلاکچین نیست و می‌تواند با انعقاد قراردادهای دیگر بر روی سایر بلاکچین ها پیاده سازی شود.
در اینجا باز هم تتر مثالی خوبی برای این موضوع است زیرا تتر تحت بلاکچین شبکه ترون با استناندارد TRC20 نیز می‌باشد. تتری که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده باشد می تواند به هر آدرس دیگر اتریوم منتقل شود.

از توکن ها در درجه اول به عنوان دارایی های دیجیتال ارز بومی آن شبکه استفاده می‌شود. می توان از آنها برای پاداش دادن در پروژه های مختلف مانند بازی های تحت بلاکچین و استیک کردن دارایی، جذب سرمایه یا پرداخت هزینه استفاده کرد. در ادامه به انواع توکن از لحاظ کاربرد می‌پردازیم:
• توکن های کاربردی
• توکن های تراکنش
• توکن های امنیتی
• توکن های غیر قابل تعویض
• نشانه های حکومتی

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی یا Utility به کاربران امکان دسترسی به سرویس‌های مبتنی بر بلاکچین را می‌دهند. به عنوان مثال، مرورگر Brave از توکن BAT برای پرداخت پاداش به کاربران در ازای در مشاهده تبلیغات استفاده می‌کند. یا می‌توان توکن AXS را مثال بزنیم که به عنوان پاداشی برای بازیکنان بازی Axie infinity پرداخت می‌شود.

توکن های تراکنش

برای تراکنش های مالی همانند ارزهای فیات نیازمند ثبات ارزش در ارزهای دیجیتال هستیم. به ارزهایی که قیمت ثابتی دارند استیبل کوین می‌گوییم. مانند تتر (USDT)، Binance USD (BUSD) و Dai (DAI. پتوانه استیبل کوین ها ارز فیات است و معمولاً به آن متصل می شوند. استیبل کوین‌ها از نوسانات قیمت در امان هستند و به عنوان ارزی برای مبادله و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.

توکن های امنیتی یا اوراق بهادار

توکن های امنیتی، سهام های اوراق بهادار دنیای ارزهای دیجیتال هستند. با داشتن این توکن ها دارندگان با توجه به میزان دارایی، سهامدار شرکتی هستند که در آن سرمایه گذاری کرده اند. مانند توکن aapl که نسخه رمزارزی سهام کمپانی اپل است.

توکن های غیر قابل تعویض

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) توکن‌های رمزنگاری منحصربه ‌فردی هستند که برای نمایش دیجیتالی مالکیت محتوای منحصربه ‌فرد استفاده می‌شوند. آنها را می توان داد و ستد یا مبادله کرد، با این حال، غیرقابل جایگزین هستند و بنابراین نمایش ارزش آنها با یکدیگر غیرممکن می شود.از توکن هایی که در زمینه رمزنگاری دیجیتالی دارایی های منحصر به فرد فعالیت می‌کنند توکن چیلیز CHZ است.

توکن های حاکیمتی

توکن‌های حاکمیتی توکن هایی هستند که به دارندگان آن حق رای دهی به تغییرات و پروژه های یک پروژه را در بلاک چین می‌دهد. با انجام این کار، کاربران می‌توانند به صورت مستقیم بر عملکرد یک پروتکل در بلاکچین تأثیر بگذارند. AAVE یک توکن حاکمیتیست که به مالکان آن قابلیت اخذ وام و وام دهی را می‌هد. وام دهندگان با سپرده گذاری دارایی خود در استخرهای نقدینگی سود کسب توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ می کنند. سپس وام گیرندگان می توانند از رمزارزهای خود به عنوان وثیقه برای گرفتن وام فوری با استفاده نقدینگی موجود در استخر استفاده کنند.

تفاوت کوین و توکن

• کوین ها برای استفاده مستقیم به عنوان ارز و به عنوان ذخیره ارزش ایجاد شدند. به عبارت دیگر، دارندگان کوین می توانند از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کنند. از سوی دیگر، در حالی که توکن‌ها می‌توانند برای پرداخت‌ها استفاده شوند، آنها کاربردهای دیگری نیز دارند و توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ در DeFi، بازی و DEX سهیم هستند.

به عنوان مثال، AAVE توکن پروتکل Aave است. Aave در عین اینکه توکن حاکمیتیست یک پروتکل DeFi نیز هست که به کاربران اجازه می دهد تا فعالیت های وام و استقراض کریپتو را بدون واسطه متمرکز انجام دهد. Aave بر روی شبکه اتریوم ساخته شده است و همه تراکنش‌های آن‌ها از توکن‌های AAVE استفاده می‌کنند که روی استاندارد توکن محبوب ERC20 اجرا می‌شوند.

• کوین ها بر روی یک پلتفرم بلاکچین ایجاد می شوند. این پروژه باید پروتکل‌های امنیتی و سیستم‌های پاداش را طراحی کند، همچنین نحوه ایجاد یک سکه، نحوه مدیریت عرضه سکه و نحوه ثبت و پردازش تراکنش‌ها را تنظیم کند.
در حالی که توکن‌ها تابع پروتکل‌های موجود بلاکچینی هستند که با آن قرارداد دارند. بالاتر اشاره کردیم که یک توکن می تواند روی چندین بلاکچین پیاده سازی و اجرا شود.از مزایای این کار سرعت و انعطاف‌پذیری را به توکن‌ها می‌دهد و می‌توان آن‌ها را راحت‌تر با سایر دارایی‌های دیجیتال مبادله کرد. به عنوان مثال، تتر توکن‌هایی را در چندین بلاک چین صادر می‌کند، از جمله اتریوم، ترون، بیت‌کوین، الگوراند، SLP و OMG.

سخن پایانی

توکن ها و سکه ها هر دو دارایی دیجیتال هستند و کاربردهای مشترکی می‌توانند داشته باشند. علاوه بر این برای نشان دادن ارزش و به عنوان وسیله مبادله می توانند بکار روند. تفاوت اصلی بین توکن و کوین این است که کوین‌ها روی بلاک چین خود اجرا می‌شوند، در حالی که توکن ها اینطور نیستند و برای اجرا نیازمند بلکچین کوین‌ها هستند که با قرار داد هوشمند بر روی آن تعبیه می‌شوند . در عوض، توکن ها این قابلیت را دارند که بر روی چند بلاکچین های اجرا شوند.
سکه‌ها که عمدتاً برای تبادل و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند اما توکن ها می‌توانند کاربردهای بیشتری داشته باشند. توکن‌ها و سکه‌ها بخش‌های مهم اکوسیستم کریپتو هستند که به کاربران اجازه می‌دهند از طریق دارایی‌های دیجیتالی فعال شده با بلاکچین تعامل داشته باشند. یک سرمایه گذار آگاه با درک تفاوت های جزئی اما اساسی بین یک توکن و یک سکه می‌تواند کسب سود کند.

توکن چیست

آیا می دانید توکن چیست؟ توکن نوعی از دارایی های دیجیتال است که امکان خرید یا فروش آن برای کاربران وجود دارد.

اما یک توکن به طور مستقل از خود شبکه بلاکچین ندارد. برای همین مهم ترین تمایز یک توکن با ارزهایی مانند بیت کوین ، اتر ، ریپل ، ارز سولانا ، تتر ، لایت کوین و سایر رمز ارزها که دارای شبکه بلاکچین اختصاصی هستند در عدم دارا بودن شبکه اختصاصی می باشد.

این امر باعث شده است که از یک طرف توکن مزایای منحصر به فرد خود را داشته باشد، و از سوی دیگر به دلیل عدم دارا بودن شبکه اختصاصی تفاوت هایی با سایر ارزهای دیجیتال داشته باشد.

در صورتی که علاقه مند هستید بدانید کاربردهای توکن در ارز دیجیتال چیست و یا این که مزایا و فرق کوین با توکن چیست با ما در ادامه همراه باشید.

token چیست

توکن token نوعی از دارایی دیجیتال است که در برابر کوین coin قرار می گیرد. البته تعریف و مرزبندی خاصی بین این دو از نظر امکان خرید و فروش آن ها در بازارهای مالی وجود ندارد و بسیاری این دو کلمه را به جای یکدیگر استفاده می کنند. اما اگر نیاز به فعالیت حرفه ای در بازار داشته باشید به نظر می رسد که باید توجه ویژه ای به انواع توکن بنمایید.

به خصوص که در سال های اخیر توکن ها توانسته اند نقش بیشتری در دنیای کریپتو بر عهده بگیرند و کاربردهای منحصر به فرد خود را داشته باشند و همین امر باعث شده است تا آشنایی با تفاوت توکن و کوین اهمیت بیشتری پیدا کند.

خوشبختانه بر خلاف مفاهیم پیچیده ای که گاهی در بازارهای مالی وجود دارد، پی بردن به فرق کوین و توکن و کاربردهای هر یک کار سختی نیست و شما می توانید ضمن آشنایی با این تفاوت ها با فرایندهای مرتبط با آن ها نیز آشنا شوید و به طور مثال بفهمید که توکن سوزی چیست و در چه مواقعی روی می دهد.

تفاوت coin با token چیست

کوین به ارزهای دیجیتال شناخته شده گفته می شود که هر یک برای خود شبکه بلاکچین اختصاصی دارند. برای مثال می تواند موارد زیر را از جمله مهم ترین و شناخته شده ترین کوین ها دانست:

ارز دیجیتال ریپل

ارز دیجیتال نئون

هر یک از ارزهای دیجیتال ذکر شده در بالا دارای شبکه بلاکچین اختصاصی خود هستند و برای همین با نام کوین شناخته می شوند.

نکته مهم: این مهم ترین تفاوت توکن و کوین ها می باشد که نیاز به شبکه بلاکچین دیگران دارند تا امکان عرضه آن ها وجود داشته باشد.

انواع توکن چیست

توکن ها را با توجه به نام آن ها (و یا دسته بندی که در آن قرار می گیرند)، از هم تشخیص می دهند.

شاید بدانید که کوین ها را نیز به این صورت به چند گروه تقسیم می کنند. برای روشن شدن موضوع بهتر است که ابتدا نگاهی به انواع کوین داشته باشیم و در ادامه انواع توکن را بررسی کنیم. معروف ترین انواع کوین عبارت هستند از:

ما در مورد خرید بیت کوین و یا آلت کوین ها در مقالات دیگر صحبت کرده ایم و انواع استیبل کوین ها را نیز مورد بررسی قرار داده ایم.

در این جا باید اشاره شود که در مورد توکن ها نیز دسته بندی های خاصی وجود دارد. تعدادی از شناخته شده ترین انواع توکن که در دسته بندی های زیر قرار می گیرند:

• توکن erc-20 (توکن ان اف تی)
• توکن neo-5
• توکن های دیفای

دسته بندی های متعدد دیگری برای انواع توکن وجود دارد که از جمله آن ها می توان به یوتیلیتی توکن ها اشاره نمود.

توکن erc 20

توکن erc-20 به توکن هایی گفته می شود که بر بستر بلاکچین اتریوم عرضه می شوند.

اگر به خاطر داشته باشید اشاره شد که هر توکن نیاز به شبکه بلاکچین دیگری دارد تا امکان عرضه آن وجود داشته باشد. یک توکن erc-20 در واقع توکن خاصی با پروتکل های بلاکچین اتریوم سازگار است و برای همین است که بر بستر اتریوم عرضه شده است و از استاندارد این شبکه تبعیت می کند.

توکن neo-5

این توکن ها گروهی دیگر از توکن ها هستند که بر بستر بلاکچین نئو عرضه می شوند.

نکته مهم: هر دسته از توکن ها (با توجه به این که بر بستر کدام ارز دیجیتال (مانند ارز سولانا ، ارز دات ، و …) عرضه شده باشند)، ممکن است که پروتکل و نام منحصر به فرد خود را داشته باشند.

توکن ان اف تی

توکن های nft که با نام ان اف تی نیز شناخته می شوند گروه بزرگی از توکن ها هستند که با نام فارسی توکن غیر قابل تعویض و یا توکن غیر مثلی نیز شناخته می شوند.

نکته: ما در مقاله مرتبط با توکن nft به طور نسبتا جامع به بررسی این توکن ها پرداخته ایم. در این بخش به این نکته اکتفا خواهد شد که توکن های ان اف تی هر یک ارزش متفاوتی با دیگری دارند و برای همین امکان بیان قیمت آن ها در صرافی و یا تعویض آن ها به صورت گروهی وجود ندارد.

اهمیت توکن ارز دیجیتال چیست

توکن ها از کاربردی ترین ارزهای دیجیتال هستند که می توان از آن ها برای خرید و فروش املاک، خودرو، انواع دارایی فیزیکی و حتی آثار هنری استفاده کرد. این خاصیتی است که در تفاوت کوین با توکن باید به آن اشاره شود.

نکته: با استفاده از کوین (مانند بیت کوین) شما نخواهید توانست اقدام به خرید و فروش املاک و یا سایر دارایی های فیزیکی بر بستر بلاکچین بپردازید.

علاوه بر این تفاوت مهم، یک فرق توکن با کوین که در جای خود مهم است، در امکان استفاده از تعدادی از توکن ها برای مشارکت در فعالیت های مختلف در در دنیای مجازی مانند گیمینگ یا بازی های رایانه ای مهیج می باشد.

نکته مهم: در حال حاضر ما در صرافی بیت نیز به عرضه این توکن ها (که امکان استفاده از آن ها به منظور گیمینگ نیز وجود دارد) می پردازیم و در صرافی های بین المللی نیز تعدادی از این توکن ها برای خرید وجود دارند و افرادی مانند گیمرها و بازیگران حرفه ای یا حتی تریدرها و سرمایه گذاران نیز علاقه مند به خرید این توکن ها می باشند.

ارز اسموث لاو پوشن یا ارز slp یکی از این ارزها است که در بازی یا گیم راه اندازی شده بر بستر اتریوم قابل استفاده می باشد و در صرافی بیت نوین امکان خرید ارز دیجیتال اسموث لاو پوشن برای کاربران ایرانی وجود دارد.

فرق توکن با کوین از نظر قیمت

همان طور که می دانید هر یک از دارایی های دیجیتال دارای ارزش منحصر به خود می باشد و برای مثال قیمت خرید بیت کوین به عنوان برترین ارز دیجیتال (با توجه به این که تا به حال همواره رتبه برتر را از نظر مارکت کپ ارز دیجیتال یا ارزش بازار داشته است) با قیمت اتریوم (که رتبه دوم را داشته و از قراردادهای هوشمند بهره می برد) متفاوت است.

در مورد توکن ها نیز همین طور است و ممکن است قیمت خرید یک توکن با توکن دیگر بسیار متفاوت باشد و برای مثال قیمت ارز slp با قیمت توکن های دیگر بسیار تفاوت داشته و تا چندین دلار نیز تفاوت باشد.

توکن های ان اف تی هم که هر یک با توجه به این که نماد چه نوع دارایی فیزیکی باشند، قیمت منحصر به فرد خود را دارند و امکان تعویض آن ها در صرافی ها وجود ندارد.

حال که می دانید دلیل تفاوت انواع توکن چیست ارز دیجیتال های دیگری به سبد سرمایه گذاری شما اضافه خواهند شد مانند خرید بیت کوین و یا خرید اتر هر یک و مزایای خاص خود را دارند.

از نظر ما تنوع در سرمایه گذاری با خرید بهترین انواع توکن ها می تواند شما را از مزایای هر دو بهره مند کند. اگر چه هدف ما آگاهی بخشی به کاربران ایرانی می باشد و هدف خاصی برای توصیه به خرید یک توکن خاص به عنوان بهترین توکن یا حتی ارزهای دیجیتال دیگر نداریم.

فرق کوین با توکن از نظر تنوع

به نظر می رسد که تعداد یوتیلیتی توکن ها یا توکن های کاربردی، توکن های ان اف تی ، توکن های erc 20 و … روز به روز بیشتر می شود و هر یک به عنوان نماد یک شی خارجی (مانند دارایی فیزیکی از جمله: خانه ، زمین ، ملک ، خودرو ، اثر هنری مانند نقاشی ، …) یا شی مجازی (مانند حیوانات مجازی از جمله اکسی ، انواع محتوا از جمله فیلم ، ویدئو ، صوت ، متن ، …) مورد استفاده قرار می گیرند یا این که مانند ارز اسموث لاو پوشن امکان خرید و فروش آن ها در صرافی ها وجود دارد.