عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی

تصویر از cointelegraph.com

بهترین جفت ارز های فارکس برای اسکالپ کردن

“به نظر ترسناک است!” – منظورم کلمه “اسکالپ و اسکالپینگ” است. اما جای نگرانی نیست. اسکالپ یک استراتژی معاملاتی است و ما در این مقاله به آن و نیز بهترین جفت ارزهای فارکس برای اسکالپ کردن خواهیم پرداخت.

اسکالپ چیست؟

اسکالپینگ نوعی استراتژی معاملاتی روزانه است که بر اساس انجام معاملات کوتاه مدت متعدد برای کسب سودهای کم و کوچک است. در مجموع، این روش احتمالا درصد سودآوری مورد نظر را محقق می سازد.

آیا فارکس برای اسکالپ خوب است؟

پاسخ کوتاه این است که در نوع خود بله. استراتژی های اسکالپ فارکس می تواند به یک دوره عملی کوتاه در معاملات سهام در شرایط پیچیده تبدیل شود. اگر می خواهید با معاملات سخت برخورد کنید، ابتدا باید اسکالپ را تمرین کنید.

مزایا و معایب اسکالپ در فارکس

مانند هر استراتژی دیگری، اسکالپ نیز مزایا و معایب خود را دارد. بیایید یک نگاهی به نقاط ضعف و قوت آن بیندازیم!

مزایای اسکالپ:

• سیگنال های پرتکرار عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی و نتایج سریع.

اسکالپرها روزانه چند ده معامله باز می کنند، در حالی که معامله گران روزانه باید گاهی چندین ساعت برای یک سیگنال منتظر بمانند.

• کارایی معاملات بر اساس تحلیل بنیادی

با انتشار اخبار و آمار بازار، نوسانات افزایش می یابد. و در حالی که سایر معامله‌گران سفارش‌های pending order تنظیم می کنند و سعی می‌کنند جهت روند را تعیین کنند، اسکالپرها در نوسانات قیمت سود کسب می‌کنند.

• امکان معامله در تریدینگ رنج.

چیزی که یک معامله گر روزانه در عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی تایم فریم یک ساعته آن را تریدنیگ رنج می نامد، برای یک اسکالپر در بازه M5-M15 نوسانات دو طرفه می باشد. اسکالپرها از هر حرکتی سود می برند.

• حساب کوچک برای شروع.

سرعت بالای تراکنش ها به شما این امکان را می دهد که به سرعت سرمابه تان را افزایش دهید. حد ضرر های کوچک اجازه می دهد تا معاملات بیشتری باز کنید و ریسک کمتری را انجام دهید.

معایب:

• درآمد و سود اندک در هر تراکنش.

معامله گر باید روزانه چندین معامله باز کند تا به سوددهی مطلوب برسد.

• تاثیر تحرکات قیمت.

حرکات بی نظم و غیرقابل پیش بینی قیمت اغلب در بازه های زمانی کوتاه مشاهده می شود و استفاده از شاخص های فنی را پیچیده می کنند.

• نفوذ بازارسازان.

ترجیح سرمایه های کلان بر سودهای کوتاه مدت سریع همراه با حجم زیاد است. اینها قیمت را در جهت کوتاه مدتی در جهتی که می خواهند می چرخانند. به نظر می رسد که تحلیل تکنیکال در بازه های کوتاه مدت تاثیر کمتری دارد و سیگنال های نادرست بیشتری می دهد.

• بازنویسی شاخص ها.

در فواصل زمانی طولانی، در صورت بازنگری، معامله گر زمان دارد تا تأیید سیگنال را پیدا کند. در استراتژی های اسکالپ فارکس، زمانی برای تحلیل عمیق وجود ندارد. بنابراین تعداد معاملات بی سود افزایش می یابد.

معامله گر باید دائماً به دنبال سیگنال باشد، معاملات باز را زیر نظر داشته باشد و سریعا به تغییرات بازار واکنش نشان دهد. اگر یک معامله گر روزانه بتواند از کامپیوترش دور شود، اسکالپر چنین فرصتی را ندارد.

معامله با قیمتی بدتر از آنچه معامله گر انتظار داشته باز/بسته می شود. دلایل زیادی برای این امر وجود دارد: نوسانات زیاد، تاخیر سرور در انتقال سیگنال و غیره. در استراتژی های اسکالپ، که هر کسری از ثانیه ضروری است، حتی یک لحظه هم اساسی است.

نحوه انتخاب بهترین جفت ارز فارکس برای اسکالپ

استفاده از اسکالپ در معامله گری مسائل فنی مختلفی در بر دارد. یکی از آنها انتخاب جفت ارز معاملاتی مناسب است.

پیدا کردن یک جفت ارز که حرکت های خوبی داشته باشد ضروری است. به این معنا که باید در یک دوره کوتاه نوسانات زیادی داشته باشد؛ زیرا درآمد اسکالپر به اندازه نوسان بستگی دارد.

ویژگی های یک جفت ارز خوب چیست؟

سه ویژگی اصلی وجود دارد:

حداقل میزان اسپرد. مهم ترین ویژگی جفت ارز مناسب اسکالپ همین مورد است. چنین معامله ای روی جفت ارزی با کمترین اسپرد منجر به سود بسیار سریعتر می شود.

نوع اسپرد. اسپرد شناور بهینه تر است؛ زیرا امکان بستن سریع معاملات در بازاری با نوسان کمتر را فراهم می کند.

جفت ارزهای ناپایدار و پر نوسان. همانطور که قبلا گفته شد، اسکالپ در بازارهای پر نوسان بهتر است. هر چه نوسانات جفت ارز بیشتر باشد، شانس معامله گر برای کسب حداکثر سود نیز بیشتر است.

بهترین جفت ارزهای فارکس برای اسکالپ

جفت های اصلی: EUR/USD. GBP/USD ؛ USD/JPY.

جفت های فرعی: EUR/AUD. GBP/JPY ؛ EUR/JPY.

جفت های غیر معمول : : USD/SEK; USD/ZAR ؛ USD/TRY؛ USD/MXN؛ ZAR/JPY.

به یاد داشته باشید که این لیست از بهترین جفت ارز های فارکس برای تجارت با استراتژی اسکالپ می تواند تغییر کند، بنابراین اخبار اقتصادی و سیاسی را دنبال کنید.

معامله روی کدام جفت ارز راحت‌تر است؟

رایج ترین جفت ارزها EUR/USD، GBP/USD و USD/JPY هستند. این جفت ارزها همیشه توسط آمارهای جدید بصورت آنلاین به روز رسانی می شوند و حجم معاملات شان بسیار عظیم است. با این حال، ممکن است برای مبتدیان چالش‌برانگیز باشند، زیرا معامله روی این ارزها به تجربه، تصمیم‌گیری‌های سریع، پردازش اطلاعات زیاد و نیز ارزیابی اهمیت یک عامل خاص در شرایط خاص نیاز دارند.

بنابراین، بهترین جفت‌ ارزهای فارکس برای مبتدیان (حداقل برای اسکالپ) جفت‌هایی هستند که حاوی USD نیستند. ممکن است AUD/JPY، NZD/JPY یا EUR/AUD باشد. آنها در مقایسه با جفت ارزهای کلاسیک پر نوسان تر بوده و اغلب روند مشخصی را نشان می دهند.

استفاده از جفت ارزهای اصلی فارکس برای اسکالپ

جفت ارزهای اصلی به دلیل نقدشوندگی بالا و اسپرد پایین، بیشترین محبوبیت را در میان معامله گران دارند.

به اصطلاح بازه حرکتی جفت ارز EUR/USD و GBP/USD به طور متوسط ​​بین ۱۰-۲۰ پیپ است که این امکان را می دهد که حتی با حرکات ضعیف نیز سود خوبی کسب کنید.

معامله روی این جفت ارزها به ویژه برای اسکالپرهایی که از تحلیل حجم در معاملات استفاده می کنند، موثر خواهد بود. چراکه اقدامات بازیگران برجسته بازار روی این جفت های بسیار نقدشونده قابل مشاهده است.

با این حال، همانطور که در بخش قبلی نوشتیم، جفت ارزهای اصلی بهترین ارزهای فارکس برای اسکالپ مبتدیان نیستند.

کدام جفت ارزهای فارکس برای اسکالپ جواب نمی دهند؟

برای اسکالپ سراغ جفت ارزهایی که این ویژگی ها را دارند نروید:

Carry Pairها نقدینگی بسیار بالایی در فارکس دارند و بیش از حد نوسان دارند. برای مثال USD/JPY و EUR/JPY . این جفت ارزها در سراسر جهان معامله می شوند و نوسانات بالای آنها به این دلیل است که موسسات مالی روی ین ژاپن سرمایه گذاری می کنند و وام صادر می کنند که با ریسک زیادی همراه است.

هنگامی که هر نوع آشفتگی در بازار ایجاد شود، جفت ارزهای ذکر شده در بالا به هر رویدادی واکنش تندی نشان می دهند. و بنابراین، پیش‌بینی حرکت آنها بسیار چالش برانگیز است و انجام آن در فواصل زمانی کوتاه، که اسکالپرها در استراتژی‌های خود از آن استفاده می‌کنند، پیچیده است.

یک اسکالپر چند جفت ارز باید داشته باشد؟

اسکالپرها می توانند از ده تا صد معامله در روز انجام دهند. تعداد جفت ارز چندان مهم نیست. اما اگر به صورت دستی معامله کنید، پیگیری چندین جفت ارز پیچیده خواهد بود.

بهترین زمان برای اسکالپ کردن ؟

یکی از عوامل کلیدی موثر در اجرای معاملات اسکالپ، نوسانات دارایی مورد معامله است. پس بهترین زمان برای معامله به شیوه اسکالپ، زمان گشایش سشن معاملاتی و نیز طی دوره انتشار شاخص های کلان آماری آمریکا است.

سود متوسط ​​اسکالپر چیست؟

ممکن است اسکالپ نوعی معامله بسیار سودآور به نظر برسد. استفاده از چنین استراتژی ممکن است میزان سرمایه را در طول سشن معاملاتی دو برابر کند. معامله گران اسکالپی معمولا انتظار بازگشت ۵ تا ۱۰ پیپ در هر معامله را عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی دارند.

با این حال، سودآوری در یک بازه زمانی تضمین کننده یک نتیجه دائمی نیست. همچنین پیچیدگی معاملات و الزامات سطح بالا برای حرفه ای بودن معامله گران به طور قابل توجهی احتمال سازماندهی کار را طبق تمام قوانین چنین سیستم های معاملاتی کاهش می دهد.

چرا اسکالپ ممکن است شکست بخورد؟

حتی با انتخاب بهترین استراتژی اسکالپ فارکس، ممکن است اشتباه کنید و وارد مرحله قرمز شوید. در اینجا مواردی ذکر می شود که باید از آنها اجتناب کرد:

تعیین نادرست افت سرمایه روزانه؛

تمرکز بر اهرم در مدیریت ریسک؛

“درگیر کردن” سرمایه بیشتر به دلیل زمان اشتباه معامله؛

محاسبه نادرست حجم موقعیت.

عدم نگهداری آمار معاملاتی.

نتیجه گیری

اسکالپ یک استراتژی بالقوه سودساز است. از یک طرف، نیازی به سرمایه بزرگ ندارد. از سوی دیگر، لازم است با دقت به سازماندهی فرآیند معاملات نزدیک شود. در کل ارزش امتحان کردن را دارد. شاید اسکالپ به معدن طلای شما تبدیل شود!

معامله گری

معامله گری در بورس به پروسه خرید و فروش سهام در بازار گفته می شود. که این تعریف بسیار کلی می باشد که در ادامه به شرح کامل آن می پردازیم.

معامله گری چیست؟

در فرهنگ لغت واژه معامله گر با واژه هایی همچون بازرگان، تاجر، کاسب و… تعریف شده است. می توان عنوان کرد که بصورت کلی افرادی که اقدام به خرید و فروش کالا و خدماتی می کنند معامله گر هستند و به فرآیند خرید و فروشی که اتفاق می افتد معامله گری می گویند. این مطلب یک تعریف کلی از معامله گری بود که عنوان شد تا در ابتدا با مفهوم این کلمه آشنا شوید.

معامله گر

معامله گر یا تریدر شخصی که با فراگیری دانش کامل در حوزه بورس، قدرت تحلیل بازار و پیش بینی درست روند افزایش و کاهش قیمت ها اقدام به خرید و فروش سهام می کند.

معامله گری

وجود افراد متخصص در فرآیند تریدری و داشتن تبحر لازم باعث می شود که تصمیمات به موقع و درستی اتخاذ شود و بتوان به راحتی چه زمانی که بورس روند صعودی داشت و چه حتی زمانی که روند نزولی دارد بتوان معامله گری خوبی داشت و سود خود را از بازار بورس بدست آورد.

پادکست چگونه یک معامله گر موفق باشیم؟

مهندس حامد غلامی در این فایل صوتی به شما می گویند که چگونه یک معامله گر موفق باید پلن معاملاتی خود را ترسیم کند؟

اصولا چه زمانی باید معامله کرد و چه زمانی از بازار خارج شد؟

اصول و نکات مهم معامله گری

قبل از بیان نکات بسیار کاربردی معامله گری ابتدا می بایست با تفاوت فرد معامله گر سرمایه گذار آشنا شد. سرمایه گذاران معمولا افرادی هستند که چشم امیدشان به روند صعودی قیمت ها در بورس است.

آنها با هدف رسیدن به سود کلان سهمی را خریداری می کنند و منتظر رشد آن می شوند، در صورتی که خلاف این روند اتفاق بیفتد بطور معمول زیان می کنند و مجبور به فروش هرچه سریع تر سهام خود می شوند.

در مقابل معامله گر فردی است که با داشتن قدرت تحلیل بالا این قدرت را دارد که سود خود را از تغییر قیمت ها بدست بیاورد با این تفاوت که این تغییر قیمت شامل سود و نزول قیمت سهام می باشد.

بله درست متوجه شدید معامله گری فرآیندی است که در آن سهام دار سود خود را بتواند هم از نزول قیمت و هم از صعود قیمت ها بدست آورد. که در اصطلاحات بورسی به آن کسب سود از بازارهای دوطرفه ( روند نزولی قیمت ها – روند صعودی قیمت ها ) گفته می شود.

با توجه به توضیحاتی که مطرح شد باید گفت بزرگ ترین هدف معامله گری بدست آوردن سود از تغییر قیمت ها می باشد. همین امر باعث می شود که همواره معامله گران حرفه ای تمرکز خود را بر روی عوامل تکنیکال یه سهم می گذارند چرا که معتقدند همه چیز در قیمت لحاظ شده است.

انواع روش های معامله گری

Position Trading

ما با مفهوم ترید که همان معامله گری می باشد آشنا شدیم، پوزیشن تریدینگ طولانی ترین دوره معامله گری را شامل می شود، این بازه از ماهانه تا سالانه می تواند طول بکشد.

معمولا پوزیشن تریدرها مسلط به تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی هستند و در انجام خرید و فروش از این تحلیل ها استفاده می کنند. هدف اصلی در این روش از معامله گری رسیدن به سود از طریق روندهای بلند مدت می باشد که این امر باعث می شود که نوسانات در کوتاه مدت تاثیر گذار نباشد.

می توان پوزیشن تریدینگ را به سرمایه گذاری تشبیه کرد چرا که سرمایه گذار با خرید سهم و حفظ کردن آن در طولانی مدت قصد دارد با افزایش روندها کسب سود کند. با این تفاوت که در معامله گری به روش پوزیشن تریدینگ می توان هم از بازار صعودی و هم از بازار نزولی به سود رسید.

Swing Trading

در روش سوئینگ تریدر معاملات در بازه زمانی روزانه و هفتگی انجام می شود. تریدرهایی که از این روش در بازار بورس استفاده می کنند بطور معمول از تحلیل تکنیکال به جهت رفتار شناسی قیمت ها وبدست آوردن نقطه سود بهره می گیرند.

معامله گران در سوئینگ تریدر به محض رسیدن سهم به یک قیمت خاص که سود مورد نظرشان حاصل شده باشد اقدام به خروج از بازار خواهند کرد.

Day Trading

دی تریدینگ همانطور که از نام آن مشخص است معاملات بصورت روزانه صورت می گیرد. معامله گر با بهره گیری از روش تحلیل تکنیکال و بررسی روند قیمت ها در کمترین زمان فرصت دارد که تصمیم گیری کند و سهم خود را خرید و فروش کند.

از آنجایی که معاملات برای زمان های بسیار کوتاهی نگهداری می شوند موجب می شود که قیمت ها تغییرات بسیار زیادی نداشته باشند و معامله گران به کسب سودهای کم تمرکز کنند.

Scalp Trading

اسکالپ تریدر روش دیگری از انواع معامله گری می باشد که معامله گر ( تریدر ) در یک دوره معاملاتی تقدام به خرید و فروش چندین و چند سهم می کند. در اسکالپ تریدر کمترین دوره زمانی تغییر قیمت ها برای انجام معامله استفاده می کنند.

سودی که معامله گرها از این روش بدست می آورند بسیار کم است بنابراین باید سهم های زیادی را معامله کنند تا در مجموع به سود مورد نظر خود برسند. در بین روش ها اسکالپ تریدر از پر ریسک ترین آنهاست چرا که معاملات با سودهای بسیار پایین و به تعداد بالا صورت می پذیرند و در این بین کافیست یک زیان بزرگ اتفاق بیفتد تا هر مقدار سودی که تریدر بدست آورده در چند دقیقه بطور کامل از دست بدهد.

High-Frequency Trading

معاملات پرتعداد سبک دیگری از معاملات سریع است که با استفاده از نرم‌افزارهای خاص و الگوریتم‌های پیچیده تحلیل بازار انجام می‌شود.این سبک معاملاتی توسط شرکت‌های بزرگ در بازارهای مالی بین‌المللی و با صرف هزینه‌های بسیار بالا انجام می‌شود.

معامله گری در بورس چیست؟

برای موفقیت در معامله گری بورس باید ابتدا به یادگیری مواردی همچون یادگیری مقدمات، روش‌های تحلیل، استراتژی‌های معاملاتی، پلتفرم‌های معاملاتی، متدهای مدیریت سرمایه، روش‌های حفظ ثروت و کسب سود و … بپردازید.

شاید در ابتدا تصور کنید آموزش و یادگیری مبانی و اصولی بورس و معامله گری زمان بسیار زیادی نیاز دارد، و شاید نتوانید در انتها موفق شوید.

اما زمان نباید برای شما اهمیت داشته باشد، مهم‌تر از هر چیزی، کیفیت و جامع بودن محتوای آموزشی است که زمان خود را به آن اختصاص می‌دهید. پس حتما قبل از شروع آموزش حسابی تحقیق و بررسی کنید و سعی کنید با پرس و جو از افرادی که این مسیر را با موفقیت طی کرده‌اند، بهترین دوره آموزشی معامله گری را پیدا کرده و مطمئن باشید با پایان یافتن دوره قطعا می توانید به عنوان یک معامله گر حرفه ای آغاز به فعالیت نمایید.

3 اصل طلایی موفقیت در معامله گری بورس

پیش بینی قیمت

پیش‌بینی قیمت یعنی تشخیص اینکه بازار کاهشی خواهد بود یا افزایشی. پاسخ به این سوال که آیا باید خرید یا فروخت نیز در گرو این پیش‌بینی است. اگر پیش‌بینی اشتباه باشد هیچ‌کار دیگری نیز در ادامه موثر نخواهد بود.

تاکتیک های زمان بندی معامله

در بسیاری مواقع، ممکن است جهت حرکت قیمت را درست پیش‌بینی کرده باشیم ولی به علت زمان‌بندی نادرست دچار ضرر و زیان شویم. زمان‌بندی به‌طور ذاتی یک نوع روش تکنیکال است.

بنابراین حتی اگر براساس تحلیل فندامنتال اقدام به معامله شود، در این مورد یعنی تعیین زمان ورود و خروج از بازار باید از ابزارهای تکنیکال کمک گرفت.

مدیریت مالی

یعنی نحوه تخصیص و تقسیم‌ بندی سرمایه که شامل مباحثی چون پرتفوی، تنوع سرمایه‌گذاری در هر بخش، درجه مدیریت ریسک‌ در بازار بورس، تعیین حدضرر، نسبت ریسک به سود، تصمیم‌گیری پس از طی دوره‌های موفق یا ناموفق معامله و نیز محافظه‌کارانه یا تهاجمی بودن معاملات است.

ساده‌ترین راه برای خلاصه‌بندی این عناصر مختلف این است که بگوییم پیش‌بینی قیمت یعنی اینکه چه کاری کنیم ( خرید یا فروش ) زمان‌بندی یعنی تصمیم‌گیری در مورد زمان انجام معامله و مدیریت مالی یعنی اینکه به چه نحو این معامله را انجام دهیم.

شناخت نقاط ضعف معامله گران

نقطه ضعف معامله گران شکست خورده

نداشتن روش معاملاتی مشخص

معامله گرانی که ضرر می کنند اعداد مهم و کلیدی را نمی‌دانند. آنها به مفاهیم حمایت و مقاومت توجه نمی‌کنند و با الگوها و نمودارها بیگانه‌اند. باید بدانید که یک معامله‌گر در صورت نداشتن استراتژی یا روش معاملاتی ثابت و مشخص محکوم به شکست است.

عدم وجود استراتژی مشخص و ثابت، باعث می شود معامله‌گر پس تجربه چندین معامله با ضرر، کم کم به این نتیجه برسد که باید از بازار خارج شد. با مطالعه و یادگیری درست، داشتن روش معاملاتی مشخص و نیز داشتن مدیریت احساسی می‌توان به نتایج خوب رسید.

نداشتن درک درست از عملکرد بازار

شما در واقع در بازار بورس در کنار هزاران معامله گر حرفه ای و با تجربه فعالیت می کنید. بسیاری از معامله گران حرفه ای نه تنها بسیار هوشیارند و برای خود کوهی از تجربه هستند، بلکه ثروتمند هم هستند.

شما برای موفقیت باید با دقت و به درستی آموزش های دوره معامله گری بازار بورس را بگذرانید و آمادگی مبارزه داشته باشید.

ریسک بیش از حد در یک معامله

تریدر بلند پرواز کسی است که بیشتر از 10 درصد حساب معاملاتی خود وارد یک سهم می‌شود. معامله گران منطقی مفهوم ریسک را به خوبی درک کرده و پیش از آنکه در مورد سود آن فکر کنند، ابتدا ریسک را مدیریت می‌کنند.

در صورتیکه معامله‌ای آنها را به قبول ریسک زیاد سوق دهد، وارد آن نمی‌شوند. موافقان این نظریه و معامله‌گران منطقی ریسک خود را زیر 2 درصد حساب معاملاتی خود قرار می‌دهند. این کار به آنها توانایی این را می‌دهد که اگر چندین معامله پشت سر هم آنها هم با ضرر همراه شد آسیبی نبینند.

عدم آمادگی ذهنی

روانشناسی بازار یکی از مباحث مهم معامله‌گری است و حال آنکه اکثر مردم اهمیت آن را ندانسته و از این رو از ذهن آماده جهت انجام معامله برخوردار نیستند. وقتی سهامی را می‌خرید و در واقع سرمایه تان را وسط می‌گذارید، ترس، طمع و سایر احساسات عاطفی، معامله کردن را برای شما سخت می‌کند.

آشنایی با برنامه معاملاتی

برنامه معاملاتی در واقع به شخصیت و نگرش ذهنی شما بستگی دارد. بطور مثال فردی که ریسک پایین تری در معاملات دارد، طبیعتا سود بسیار کمتری بدست می آورد. چون شخصیت و تجربه افراد نسبت به پول و بازارهای مالی متفاوت است پس بنابراین باید برنامه معاملاتی متفاوتی داشته باشند.

در بازارهای مالی افراد معمولا به دو حالت سود می کنند:

حالت اول: شانسی و تصادفی

در این حالت معملا فرد سرمایه گذار به تازگی به این بازار ورود کرده و بر حسب تصادف و یا شانس سود های کمی بدست می آورد.

حالت دوم: برنامه معاملاتی

برنامه معاملاتی در واقع شامل مدیریت سرمایه – مدیریت ریسک – استراتژی معاملاتی – روانشناسی بازار

و… می باشد که هر کدام مباحث مفصلی هستند که در بخش های مختلف سایت به آن پرداخته شده است. اگر قصد دارید جز معامله گران موفق باشید و بصورت مستمر از بازارهای مالی سود کسب کنید، باید یک برنامه معاملاتی بسیار منظم داشته باشید.

آشنایی با اندیکاتور حجم معاملات (Volume) | بیدارز

آشنایی با اندیکاتور حجم معاملات (Volume) و کاربردهای آن

یکی از موضوعات اصلی برای سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی جهان، بحث تحلیل قیمت ها است که از آن با عنوان تحلیل تکنیکال نیز یاد می‌شود. این نوع از تحلیل به بررسی چارت قیمتی هر ارز یا سهام و غیره می‌پردازد و از روی کندل های تشکیل دهنده این چارت، برای آینده‌ی قیمتی آن ارز یا سهام، پیش‌بینی هایی را عنوان می‌کند. از این جهت برای بررسی و تحلیل بهتر، برخی از تحلیل‌گران از ابزارهایی مانند اندیکاتورها و اسیلاتورها استفاده می‌کنند. در این مقاله ما قصد داریم تا اندیکاتور حجم معاملات (Volume) را بررسی کنیم.

اندیکاتور حجم معاملات (Volume) چیست؟

اندیکاتور حجم معاملات (Volume) معیاری برای اندازه‌گیری میزان دارایی مالی معین در یک بازه زمانی است. برای بازار سهام، حجم با تعداد سهام معامله شده اندازه‌گیری می‌شود و برای معاملات آتی و اختیارات، بر اساس تعداد قراردادهایی است که بین افراد دست به دست شده اند. اعداد و سایر شاخص هایی که از داده های حجم استفاده می‌کنند، اغلب با نمودارهای آنلاین ارائه می‌شوند.

نگاهی به الگوهای حجم در طول زمان می‌تواند به درک قدرت، افت و رشد در سهام خاص و بازارهای کل کمک کند. در واقع حجم، نقش مهمی در تجزیه و تحلیل فنی دارد. از این رو جایگاه برجسته ای در میان برخی از شاخص های اصلی فنی پیدا کرده است.

Volume تعداد سهم معامله شده در یک سهام یا قراردادهای معامله شده آتی و لحظه ای را اندازه‌گیری می‌کند. حجم می‌تواند شاخصی از قدرت بازار باشد، زیرا افزایش رشد بازار با افزایش حجم به طور معمول رابطه مستقیم دارد. وقتی قیمت ها با افزایش حجم کاهش می‌یابند، این روند کاهش پیدا می‌کند. وقتی با کاهش حجم قیمت ها به بالاترین سطح (یا پایین ترین سطح) می‌رسند، بسیار مراقب باشید، چراکه ممکن است یک برگشت قیمتی شکل بگیرد.

اندیکاتور حجم معاملات (Volume) چه کاربردی دارد؟

هنگام تجزیه و تحلیل حجم، معمولاً از دستورالعمل هایی برای تعیین قدرت یا ضعف یک حرکت استفاده می‌شود. ما به عنوان معامله‌گر تمایل بیشتری به پیوستن به حرکت های قوی داریم و در حرکاتی که ضعف نشان می‌دهند مشارکت نمی‌کنیم؛ یا حتی ممکن است به دنبال ورود در جهت مخالف حرکت ضعیف باشیم. این دستورالعمل ها در همه شرایط کارآمد نیستند، اما راهنمایی های کلی برای تصمیمات معاملاتی را ارائه می‌دهند. در این بخش برخی از کاربردهای اندیکاتور حجم معاملات را تشریح می‌کنیم.

1- تأیید روند

بازار رو به رشد باید شاهد افزایش حجم باشد. خریداران برای بالا بردن قیمت ها به افزایش تعداد معاملات نیاز دارند. افزایش قیمت و کاهش حجم ممکن است نشان دهنده عدم علاقه خریداران باشد، و این هشداری در مورد بازگشت احتمالی قیمت است. این نکته ممکن است ذهن شما را درگیر کند، اما واقعیت ساده این است که کاهش (یا افزایش) قیمت در حجم کم معاملات، سیگنالی قوی نیست، بلعکس کاهش (یا افزایش) قیمت در حجم زیاد معاملات سیگنالی قوی به حساب می‌آید. این افزایش حجم ممکن است از عوامل مختلفی مانند اخبار مربوط به آن سهم شکل گرفته باشد.

2- خستگی حرکات و میزان حجم

در یک بازار صعودی یا نزولی، می‌توان حرکت هایی را مشاهده کرد که اصطلاحا به آن ها حرکت خسته یا فرسوده گفته می‌شود. این نوع از حرکات، به طور کلی حرکات شدیدی در قیمت همراه با افزایش شدید حجم می‌باشند که از پایان احتمالی روند حکایت دارد. معامله‌گرانی که منتظر ماندند و می‌ترسند که حرکت بیشتری از قیمت را از دست بدهند، در بالای بازار انباشته شده و کم کم تعداد خریداران خسته از این روند افزایش می‌یابد. ثبات قیمت یا حتی کاهش اندکی در قیمت، سرانجام تعداد زیادی از معامله‌گران را مجبور می‌کند که از آن خارج شوند، در نتیجه باعث نوسان و افزایش حجم می‌شود. در این شرایط و پس از حرکات لحظه ای و شدید قیمت، معمولا ما شاهد کاهش حجم معاملات هستیم. اما چگونگی ادامه تغییر حجم معاملات در روزها، هفته ها و ماه های بعدی با استفاده از سایر دستورالعمل های حجم قابل بررسی است.

3- علائم صعودی

حجم می‌تواند در شناسایی نشانه های صعودی مفید باشد. به عنوان مثال، تصور کنید حجم با کاهش قیمت افزایش می‌یابد و سپس قیمت کمی افزایش می‌یابد و به دنبال آن یک کاهش مجدد قیمت رخ می‌دهد. اگر در حرکت به سمت پایین، قیمت کف جدید نزند (از پایین ترین سطح قبلی پایین تر نیاید)، و اگر حجم در کاهش مرحله دوم کاهش یابد، معمولاً این اتفاق به عنوان یک نشانه حرکت صعودی و افزایش نرخ تعبیر می‌شود.

4- حجم و معکوس قیمت

پس از حرکت طولانی در یک جهت، اگر قیمت با کمی تغییر ولی حجم سنگین شروع به نوسان کند، این موضوع ممکن است نشان دهد که یک روند معکوس در حال شکل‌گیری است و قیمت ها به زودی تغییر جهت خواهند داد.

5- حجم و Breakout در مقابل False Breakout

در شکست اولیه از محدوده یا الگوی های شکل گرفته در نمودار، افزایش حجم نشان دهنده قدرت حرکت و روند است. تغییری اندک یا کاهش حجم در شکست، نشان دهنده عدم علاقه، قدرت کم حرکتی و احتمال بالاتر، برای شکست کاذب است. یعنی احتمالا این شکست رخ نخواهد داد.

چگونه می‌توان با استفاده از اندیکاتور Volume در ارز دیجیتال اقدام به معامله کرد؟

در بالا توصیه هایی برای استفاده و درک بهتر از اندیکاتور حجم معاملات عنوان شد. مباحث پیرامون آموزش این اندیکاتور زیاد است. در نظر داشته باشید که Volume با بسیاری از اندیکاتورها تفاوت کلی دارد چرا که هیچ گونه محاسباتی در اجرای این اندیکاتور انجام نگرفته و صرفا برای نمایش اطلاعات حجم معادلات در لحظه، از آن استفاده می‌شود. اما در کل، معامله‌گران برای تشخیص قدرت روند از این شاخص استفاده می‌کنند. همچنین کاربرد دیگر آن می‌تواند تشخیص تغییر جهت در روند قیمتی باشد. به شکل خلاصه می‌توان گفت که اگر نوسانات بازار با حجم بالای معاملات همراه شوند، می‌توان این نتیجه گیری را داشت که روند قدرتمند است اما بلعکس اگر حجم معاملات در حرکات قیمت کم باشد، یعنی نه تنها روند قدرت ندارد که ممکن است تغییری در جهت حرکت این روند ایجاد شود. همچنین در نظر داشته باشید که استفاده از این شاخص در فاصله زمانی نزدیک به حال حاضر معتبرتر است و مثلا استفاده از این شاخص در فاصله چند ماه قبل، کارایی ندارد. یک نکته دیگر این است که به شکل تجربی عنوان می‌شود که یکی از کاربردهای بسیار کارآمد از Volume در نقاط برگشتی است. با این عنوان که پس از شکل‌گیری یک روند و رخ دادن یک حرکت شدید قیمت در آن (در جهت حرکت اولیه)، اگر حجم معاملات نیز با آن حرکت شدید همراه شود و افزایش یابد، احتمال بازگشت قیمت و معکوس شدن روند آن زیاد می‌شود. پس می‌توان گفت زمانی که در یک روند در جهت حرکت اولیه ناگهان پامپ (افزایش لحظه ای و شدید در جهت بالا رفتن قیمت) و یا دامپ (معکوس پامپ) رخ می‌دهد، می‌توان منتظر بازگشت قیمت بود و روی آن ریسک کرد.

نحوه تشخیص ورود پول به سهم با استفاده از اندیکاتور حجم معاملات چگونه است؟

افراد زیادی میزان ورود و خروج پول به یک سهم را تحت نظر گرفته و با نیم نگاهی به آن، معاملات آتی خود را برنامه ریزی می‌کنند. حال با استفاده از اندیکاتور Volume و بررسی حجم معاملات ارز دیجیتال، می‌توان به این نکته دست یافت که در مواقعی که هم نرخ ارز صعودی باشد و هم میانگین حجم معاملات آن نسبت به بازه‌ی مشخص شده توسط معامله‌گر در ادوار گذشته، افزایش یافته باشد، میزان علاقه‌ی کاربران به آن ارز دیجیتال افزایش یافته و پول بیشتری نسبت به قبل به آن تزریق شده است. این مهم به عنوان یک سیگنال مثبت ترقی می‌شود.

نحوه تشخیص خروج پول از سهم با استفاده از اندیکاتور حجم معاملات به چه صورت است؟

شاخص حجم معاملات تنها برای ورود پول به یک ارز کارایی ندارد بلکه خروج سرمایه از آن را نیز نمایش می‌دهد. یعنی در مواقعی که قیمت یک ارز دیجیتال در وضعیت نزول قرار دارد و این ریزش با افزایش حجم معاملات نسبت به میانگین بازه زمانی مشخص شده (مثلا ماه گذشته) همراه می‌شود، می‌توان این را فهمید که علاقه معامله‌گران به این سهم کاهش یافته و این معامله‌گرها در حال فروش ارزهای خود هستند و میزان خروج پول از این ارز، زیاد شده است. این واقعه نیز نمایش‌گر یک پالس منفی است و باید آماده خروج از آن ارز دیجیتال باشیم.

جمع بندی

Volume ابزاری مفید برای مطالعه روندها است و همانطور که مشاهده می‌کنید روش های زیادی برای استفاده از آن وجود دارد. از شاخص اندیکاتور حجم معاملات می‌توان برای ارزیابی قدرت یا ضعف بازار استفاده کرد. همچنین برای بررسی اینکه آیا حجم، حرکت قیمت را تأیید می‌کند یا نشان می‌دهد که ممکن است یک روند معکوس وجود داشته باشد، می‌توان به این اندیکاتور رجوع کرد. برای کمک به روند تصمیم گیری گاهی از اندیکاتورهای مبتنی بر حجم استفاده می‌شود. در حالی که ولوم ابزاری دقیق نیست (و در بالا عنوان شد که هیچگونه محاسباتی در آن اتفاق نمی‌افتد)، اما می‌توان سیگنال های ورود و خروج را با نگاهی به عملکرد قیمت و میزان حجم شناسایی کرد.

ترید چیست و تریدر به چه کسی گفته می‌شود؟

با افزایش ورود مردم به بازار بورس داخلی، فارکس و ارزهای دیجیتال، عباراتی مانند ترید و تریدر به گوش می‌خورد. افرادی که در چنین بازارهایی فعالیت می‌کنند، کار خود را ترید بیان می‌کنند. شاید برای شما نیز سوال شده که ترید چیست و افرادی که خود را تریدر می‌نامند، چه کاری انجام می‌دهند؟ برای کسانی که در بازارهای ذکر شده فعالیت می‌کنند، دانستن چنین مفاهیمی ضروری است و در روند کاری آن‌ها تاثیرگذار خواهد بود. برای افراد عادی نیز مفهوم ترید و تفاوت آن با سرمایه‌گذاری سوال می‌شود که در این مطلب از صرافی آنلاین ارز دیجیتال کیف پول من قصد داریم به طور کامل این مفاهیم و موضوعات مربوط به آن را شرح دهیم.

ترید چیست؟

ترید یا Trade به معنای معامله یا تجارت است. ترید به عنوان یکی از مفاهیم اقتصادی شناخته می‌شود و معمولا از دو طرف خریدار و فروشنده کالا، خدمت یا ارز تشکیل عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی می‌شود. در بازارهای مالی مانند ارز دیجیتال، ترید بیشتر معنای معامله و مبادله به خود می‌گیرد. همان ‌طور که می‌دانید، در عمل معامله و مبادله، یک دارایی خرید و فروش می‌شود. در بازارهای مالی امروز، دارایی مورد معامله می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد و به نوع بازار بستگی دارد. در چنین بازارهایی، دارایی معامله شده را ابزار مالی نیز می‌نامند. این ابزارها می‌توانند شامل انواع سهم شرکت‌ها، رمزارزها، قراردادهای آتی و اوراق قرضه باشند. ترید می‌تواند به صورت مستقیم از طریق فرد واسطی به نام کارگزار انجام شود. نحوه انجام ترید نیز می‌تواند به صورت آنلاین، تلفنی یا حضوری انجام شود. فرایند ترید کاری پیچیده است که نیاز به تجربه و دانش زیادی دارد.

تریدر کیست؟

تصویر از cointelegraph.com

تریدر به فردی گفته می‌شود که در بازارهای مالی مختلف به خرید و فروش دارایی‌های خود، افراد یا سازمآن‌های دیگر می‌پردازد. هدف اصلی تریدر از ترید در بازارهای مالی، کسب سود و درآمد است. در صورتی که تریدر برای افراد یا موسسه‌های دیگر، فرایند ترید را انجام دهد، کارمزد مشخصی از هر ترید را دریافت می‌کند. یک تریدر برای موفقیت و کسب سود مناسب، نیاز دارد تا به طور کامل مفاهیم اصلی و ابتدایی بازار مورد نظر خود را شناخته و کار با انواع ابزارها را بلد باشد. هر تریدر به طور معمول باید زمان زیادی برای تحلیل بازار و پیگیری اخبار مرتبط اختصاص دهد. در کنار این کارها، نیاز است تا به طور مداوم، دانش و تخصص خود را در حوزه مربوطه افزایش دهد. از نظر غیرفنی، تریدر باید یک فرد ریسک‌پذیر و هوشمند باشد. ترید یک شغل پرهیجان و پرریسک است که توانایی انجام آن و کسب سود، از عهده تریدری با روحیه قوی برمی‌آید. شاید اکثر افراد فرض کنند که تریدر همان سرمایه‌گذار است و فرایند ترید، به سرمایه‌گذاری گفته می‌شود. با اینکه این دو فرد و فرایند شباهت زیادی به یکدیگر دارند، اما هر دو به یک معنی نیستند.

تفاوت ترید و سرمایه‌گذاری چیست؟

تفاوت ترید و سرمایه‌گذاری یا تریدر و سرمایه‌گذار، به مدت زمان تحقق اهداف و انجام معامله مرتبط است. افراد سرمایه‌گذار، به صورت بلندمدت هدف‌گذاری کرده و عمل سرمایه‌گذاری را انجام می‌دهند. در صورتی که فرد تریدر، ترید را به صورت کوتاه مدت و در بازه‌های زمانی کم انجام می‌دهد و سعی می‌کند در چنین زمانی، بیشترین سود را به دست آورد. کسب سود از راه نوسان‌های قیمتی، یکی از اصلی‌ترین کارهای تریدرها است. این افراد به تعداد نسبتا بالا ترید انجام داده و با کسب سود کمتر، سود معادل خود را افزایش می‌دهند؛ در صورتی که افراد سرمایه‌گذار با اهداف بلندمدت، سعی دارند تا در بازه‌های زمانی زیاد، سود بسیار زیادی به دست آورند.

انواع ترید را بشناسید

تریدها بر اساس مدت زمان انجام معامله و فرایند انجام آن، به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شوند. هر تریدر می‌تواند بسته به زمان حضور خود در بازارهای مالی، شیوه متفاوتی را در پیش بگیرد و بر اساس آن به معامله و کسب درآمد بپردازد. در حالت کلی، ترید را به 4 روش مختلف می‌توان انجام داد که در زیر به معرفی و بررسی آن‌ها عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی می‌پردازیم.

ترید روزانه

ترید رزوانه یا Day Trade به معاملاتی گفته می‌شود که تریدر در یک روز انجام می‌دهد. برخلاف تصور عموم، تمامی تریدرها از این نوع ترید استفاده نمی‌کنند؛ اما ترید روزانه، معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین نوع ترید در بین تریدرها است. در این نوع از معامله، تریدر به یک موقعیت معامله، در یک روز ورود و خروج می‌کند؛ پس می‌توان چنین گفت که تریدر، به دنبال کسب سود از طریق نوسانات قیمتی همان روز است. ترید روزانه سابقه قدیمی دارد و مربوط به بازارهای مالی سنتی می‌شود. در چنین بازارهایی، امکان معامله تنها برای ساعات مشخصی از روز وجود دارد و در انتهای این بازه، تریدرها پوزیشن خود را می‌بندند. چنین محدودیتی در بازارهای فارکس و ارزهای دیجیتال وجود ندارد. شما می‌توانید در هر زمان از شبانه‌روز به خرید ارز دیجیتال و فروش آن اقدام کنید. در بازارهایی که فعالیت دائمی دارند، ترید روزانه در بازه 24 ساعته انجام می‌شود.

ترید اسکالپ

ترید اسکالپ یا Scalp Trade، در بازه زمانی بسیار کمی اتفاق می‌افتد. چنین تریدهایی کاملا در برابر تریدها و سرمایه‌گذاری طولانی مدت قرار می‌گیرد. تریدرها در ترید اسکالپ، در پی سود کم اما با تعداد زیاد هستند. در اکثر مواقع، پوزیشن معاملاتی در ترید اسکالپ، می‌تواند چند ثانیه یا چند دقیقه طول بکشد. تعداد ترید زیاد با سود بسیار کم، استراتژی اصلی چنین ترید و تریدرهایی است. یکی از نکاتی که باید در هنگام انجام ترید اسکالپ به آن دقت کنید، نقدینگی بالای بازار است. در چنین بازارهایی که خرید و فروش به سرعت و به شکل روان انجام می‌شود، می‌توانید به ترید اسکالپ مشغول شوید. در نظر داشته باشید به ترید اسکالپ، ترید با فرکانس بالا نیز گفته می‌شود و استفاده از چنین استراتژی‌هایی، تنها به افراد حرفه‌ای توصیه می‌شود. در صورتی که در معامله اسکالپ، مبلغ زیادی را وارد بازار کنید، می‌توان حتی با درصد سود کم، سود بسیار زیادی به دست آورید.

ترید نوسانی

ترید نوسانی یا Swing Trade، مدت زمان بیشتری نسبت به ترید اسکالپ و روزانه طول می‌کشد. بازه زمانی انجام ترید نوسانی بین 1 روز الی 1 ماه است. انجام چنین تریدهایی به افراد هیجانی و بسیار حساس پیشنهاد نمی‌شود. با انجام نوسانات و تغییر بازار در طول شبانه‌روز، زندگی و روند کاری شما مختل می‌شود. ترید نوسانی، یکی از بهترین نوع تریدها برای افراد تازه‌کار است.

موقعیت گیری

ترید با استفاده از موقعیت گیری یا Position Trading نوع دیگری از معامله است که تریدرها از آن استفاده می‌کنند. نام دیگر ترید موقعیتی، ترید روندی یا Trend Trading است. این نوع از ترید، نسبتا طولانی مدت یا میان مدت محسوب می‌شود. چنین تریدی می‌تواند ماه‌ها طول بکشد. چنان‌چه از نام این نوع معامله پیداست، کسب سود از طریق تغییر روند بازار انجام می‌شود. مقدار سود کسب شده در این روش، بیشتر از بقیه روش‌های ترید خواهد بود و ترید موقعیتی، شباهت بیشتری به سرمایه‌گذاری دارد. در این نوع ترید، تریدرها نگران نوسانات ساعتی یا روزانه نخواهند بود و بیشتر دید بلندمدت به خود می‌گیرند.

مزایای ترید کردن

در وضعیت حال حاضر ایران، ترید در بازار بروس شاید به نفع عده زیادی نباشد و این افراد، در بازارهای مالی خارجی مانند فارکس و ارزهای دیجیتال ترید می‌کنند. در چینن بازاری می‌توانید با مقدار کمی سرمایه نیز وارد ترید شوید. مزیتی که این بازارها دارند و برای ایرانیان، این مزیت بیشتر از دیگران قابل توجه است، امکان کسب درآمد دلاری و پتانسیل سوددهی بالا است. اگر در چنین بازارهایی دانش خوبی داشته باشید، به طور حتم می‌توانید درآمد زیادی کسب کنید. مزیت دیگر این بازارها، عدم وجود محدودیت‌های زیاد است. برای تریدرها، محدودیت تحصیلی، زمانی و مکانی تعریف نشده و در هر مکان و هر زمانی با هر نوع تحصیلات آکادمیکی می‌توانید به ترید بپردازید. یکی دیگر از مزیت‌های ترید، عدم نیاز به ابزارآلات و دستگاه‌های خاص است. برای شروع تریدینگ، نیاز به هیچ نوع امکانات خاصی ندارید و به راحتی می‌توانید با یک گوشی تلفن یا کامیپوتر، تریدر شوید. در انتها نیز بهتر است به وجود بازارهای مختلف اشاره کرد. در چنین بازارهایی می‌توانید انواع تریدها را بسته به بازار انتخاب شده انجام دهید.

معایب ترید کردن

اگر مبلغ زیادی را در تریدهای خود به کار ببرید، ریسک بسیار زیادی کرده‌اید. امکان از دست رفتن سرمایه و ضرر زیاد، یکی از معایب اصلی ترید است. البته نقطه مقابل این موضوع نیز صدق می‌کند و می‌توانید به یک باره سود بسیار زیادی به دست آورید. عیب دیگری که تریدرها با آن مواجه هستند، عدم قابلیت پیش‌بینی نتایج معاملات است. موفق بودن یا نبودن یک ترید را نمی‌توان پیش بینی کرد و احتمال شکست آن وجود دارد. یکی دیگر از معایب ترید، نیاز عدم معامله در بازه‌‌های زمانی طولانی به مهارت و دانش بالا است. هرچند تریدر شدن نیاز به تحصیلات خاصی ندارد، اما باید دانش و اطلاعات زیادی در این زمینه داشته باشید تا بتوانید به صورت موفق ترید انجام دهید. همچنین ترید یک کار پراسترس و پرریسک است. انجام چنین کاری برای طولانی مدت، در صورتی که روحیه انجام کارهای پراسترس را نداشته باشید، می‌تواند برای شما اذیت کننده باشد. دیگر مزایا و معایب ترید، به نوع بازار انتخابی شما بستگی دارد؛ به طور مثال، در بازارهای فارکس و ارز دیجیتال، معایب و مزایای مختلفی وجود دارد که در بازار بورس ایران دیده نمی‌شود.

ترید از بهترین راه‌های کسب درآمد امروز

افراد تریدر زیادی امروزه در حال فعالیت هستند و به این کار، به عنوان اصلی‌ترین راه کسب درآمد نگاه می‌کنند. برای افرادی که با ترید و راه‌های اصولی آن آشنا نیستند، توصیه می‌کنیم به عنوان یک شغل دوم به این کار نگاه کنند. سرمایه‌گذاری تمام سرمایه در این کار نیز می‌تواند بسیار نامعقول باشد. در این مقاله سعی شد تا شما را با مفهوم ترید و تریدرها آشنا کنیم و نیم نگاهی به انواع تریدها داشته باشیم. تنها این مطلب برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال و بازارهای بورس کافی نبوده و بهتر است با تمامی جنبه‌های این حوزه آشنا شوید.

هرآنچه که باید برای انتقال سند ملک بدانید!

بعد از پیدا کردن خانه مورد نظر و توافق بین خریدار و فروشنده، یک مرحله مهم و پرماجرا که اصطلاحا “به نام کردن یا سند زدن” است، آغاز می‌شود. چهار قطب فعال بازار مسکن شامل سازنده‌ها، فروشندگان واحدهای مسکونی(غیرسازنده‌ها)، خریداران واحدهای مسکونی نوساز و خریداران واحدهای مسکونی دارای سند رسمی، برای دسترسی به سند و انجام فرآیند انتقال مالکیت از فروشنده به خریدار با مسیری پر پیچ و خم مواجهند.

معاملات ملک و انتقال مالکیت از فروشنده به خریدار دارای دو مرحله است که یک مرحله آن تنظیم «سند عادی» یا همان «مبایعه‌نامه» بین خریدار و فروشنده و مرحله دوم آن انتقال رسمی مالکیت واحد مسکونی به خریدار یا ثبت رسمی معامله از طریق صدور و ثبت «سند محضری» است.

سند زدن خانه یکی از مهم‌ترین مراحل خرید و فروش ملک است که باید به تمامی جزئیات آن دقت شود. در صورت بی‌توجهی به مسائل حقوقی سند زدن ملک، عواقب ناگواری در انتظار خریدار و یا فروشنده خواهد بود. در این نوشته به مراحل سند زدن و شرایط دقیق آن می‌پردازیم.

مراحل تبدیل سند خانه به سند قطعی ملک

1-ابتدا خریدار خانه‌ای را می‌پسندد و بعد از توافق با فروشنده، مبایعه نامه تنظیم می‌شود. خریدار، فروشنده و حداقل دو شاهد زیر مبایعه‌نامه را امضا می‌کنند. تنظیم مبایعه‌نامه می‌تواند توسط خریدار و فروشنده و یا توسط بنگاه معاملات ملکی انجام شود.

موارد مهمی که باید در مبایعه‌نامه ذکر شوند, عبارتند از:

• ثبت مشخصات شناسنامه، آدرس، کدپستی، تلفن همراه و شماره تلفن ثابت فروشنده و خریدار
• ثبت و شرح موضوع مورد معامله از جمله مشخصات دقیق جغرافیایی، ثبتی و هندسی
• ثبت قیمت واحد و قیمت کل مورد معامله به ریال و معادل تومان
• ثبت تاریخ و نحوه پرداخت. و شرح روشن و دقیق اینکه خریدار در چه زمانی، چه مبلغی را با چه شرایطی و به چه نحوه‌ای پرداخت می‌کند.
• شرایط انصراف و فسخ با تعیین مدت زمانی برای ابراز پشیمانی. مثلا ۲۴ ساعت پس از تنظیم مبایعه‌نامه. تعیین مبلغ خسارت که در صورت انصراف هریک از طرفین باید به طرف دیگر پرداخت شود.
• دقت داشته باشید که در زمان تنظیم مبایعه نامه از جمله “اسقاط کافه خیارات ولو خیار غبن فاحش” استفاده نشده باشد. زیرا در این صورت هیچ‌گونه اختیاری برای فسخ نخواهید داشت.
• دقت کنید تا در بخش منصوبات و ملزومات خانه تا جای ممکن تمامی وسایل را ذکر شده باشند تا در زمان تحویل خانه با مشکلی مواجه نشوید.

در مبایعه‌نامه باید نحوه پرداخت هزینه‌های انتقال سند نیز نوشته شوند. پرداخت بعضی از این هزینه‌ها با فروشنده و برخی با خریدار است. فروشنده باید تمامی بدهی‌های ملک را تا روز تحویل پرداخت کند و خانه را بدون بدهی به خریدار تحویل دهد. ممکن است خریدار، خانه را امروز تحویل بگیرد ولی یک‌ سال بعد سند صادر شود، برای همین از روز تحویل تمام هزینه‌ها با خریدار است.

2- مبایعه‌نامه باید توسط بنگاه‌های املاک مجاز و معتبر در سیستم نرم‌افزاری جامع ثبت شود.

در این مرحله مشخصات ملک و مشخصات خریدار و فروشنده، در سیستم جامع ثبت شده و کد رهگیری صادر می‌شود. این سیستم سراسری است، در نتیجه اگر فروشنده بخواهد هم‌زمان یک ملک را به چند نفر بفروشد، سیستم خطا داده و اعلام می‌کند که کد رهگیری برای این ملک قبلا صادر شده است. صادر شدن کد رهگیری به منزلۀ سلامت معامله بوده و یکی از مراحل لازم برای سند زدن خانه است.

3- فروشنده باید برای نقل و انتقال و سند زدن خانه با شناسنامه و اصل سند، به «دفترخانه اسناد رسمی» مراجعه کند. دفترخانه لیست مدارک مورد نیاز برای تشکیل پرونده شامل موارد زیر را به فروشنده اعلام می‌کند:

• اصل و تصویر سند مالکیت
• اصل و تصویر بنچاق. بنچاق سندی که مشخصات فروشنده و خریدار، آدرس جزئیات، متعلقات و مشخصات ملک و تمام هزینه‌هایی که طرفین انجام داده‌اند، در آن آورده می‌شود، یعنی داستان ملک در آن نوشته شده است. بنچاق پیوست و پیش‌نیاز سند است. دفترخانه یک نسخه از بنچاق را نگه می‌دارد. اگر بنچاق موجود نباشد دفترخانه با دفترخانه‌ای که معامله قبلی ملک صورت گرفته تماس گرفته و یک نسخه از سند محضری قبلی و یا بنچاق را دریافت می‌کند.
• تصویر شناسنامه و کارت ملی فروشنده و خریدار
• اصل و تصویر وکالت‌نامه
• اصل و تصویر پایان‌کار و یا عدم خلافی شهرداری یا نامه بازدید شهرداری یا بخشداری (برای زمین‌های دارای بنا و زمین‌های بدون بنا)
• صورت‌مجلس تفکیکی در مورد آپارتمان
• اصل و تصویر حصر وراثت(برای املاک موروثی)
• اصل و تصویر فرم مالیات بر ارث(برای املاک موروثی)

4-بعد از مراجعه فروشنده به دفترخانه و ارائه تمامی مدارک، دفترخانه وظیفه دارد در مورد بدهی ملک از شهرداری، دارایی، بیمه(اگر ملک تجاری باشد)، بخشداری(اگر ملک خارج از محدودۀ خدمات شهری باشد) استعلام کند. به این کار، مفاصاحساب می‌گویند.

5-همزمان دفترخانه بررسی می‌کند که سند در گرو نباشد و ملک در طرح ساخت‌وساز شهرداری قرار نگرفته باشد. به طور مثال ممکن است از مکان ملک، بزرگراهی بگذرد. در این‌ صورت اجازه معامله داده نمی‌شود.

6-در این مرحله فروشنده با نامه دفترخانه به شهرداری منطقه‌ای که ملک در آن قرار دارد، مراجعه کند. شهرداری بررسی می‌کند که ملک بر اساس پروانه ساخته شده است یا نه. در صورت تخلف، فروشنده باید جریمه بپردازد. از دیگر هزینه‌هایی که فروشنده باید به شهرداری بپردازد، عوارض نوسازی، هزینه پسماند و کمک به آموزش و پرورش است. پس از پرداخت جریمه و عوارض، مفاصاحساب شهرداری صادر می‌شود. مبلغ عوارض نوسازی به ارزش ملک و موقعیت آن بستگی دارد.

7-فروشنده باید با مراجعه به دارایی ۴% قیمت ملک را به عنوان مالیات نقل‌وانتقال پرداخت کند. قیمتی که دارایی بر روی ملک می‌گذارد با قیمت واقعی تفاوت دارد.

گرفتن مفاصاحساب دارایی در سه مرحله و در سه روز مختلف انجام می‌شود. برای این کار فروشنده باید مدارک لازم را به اداره‌ی مالیات تحویل دهد. روز بعد فروشنده مالیات تعیین شده را می‌پردازد. پرداخت این مالیات معمولا با دستگاه پرداخت الکترونیک در اداره‌ مالیات یا با مراجعه به بانک ملی پرداخت می‌شود. در روز سوم اداره‌ی مالیات مفاصاحساب مربوطه را صادر می‌کند. در ضمن اگر ملک مورد معامله تجاری باشد، فروشنده باید به بیمه هم مراجعه کند.

8-آخرین مرحله‌ انتقال قطعی سند است. فروشنده و خریدار در مبایعه نامه تاریخ سند زدن را تعیین می‌کنند. در روز مورد نظر دو طرف معامله با داشتن مدارک شناسایی، مفاصاحساب شهرداری، مفاصاحساب دارایی، سند مالکیت، کپی مبایعه‌نامه، کد رهگیری، گواهی پایان کار، استعلام ثبتی و کد پستی به دفتر اسناد رسمی مراجعه می‌کنند. در پایان سندی مطابق با شرایط مورد توافق دو طرف معامله در دفتر اسناد رسمی تنظیم خواهد شد.

اگر یکی از طرفین مثلا فروشنده، در دفترخانه حاضر نشود و خریدار نتواند به هیچ طریقی با او تماس بگیرد، وظیفه دارد تا آخرین ساعت اداری در دفترخانه بنشیند، اگر فروشنده نیامد، خریدار گواهی عدم حضور می‌گیرد. اگر خریدار به ‌هیچ‌وجه نتوانست فروشنده را پیدا کند، با ارائه گواهی عدم حضور با مراجعه به دادگاه می‌تواند هزینه پشیمانی را از فروشنده مطالبه کند.

هزینه انتقال سند

برای انتقال سند باید هزینه‌هایی پرداخت شود. ثبت مبایعه نامه در سیستم سراسری یکی از این موارد است که بر طبق آن بنگاه معاملات املاک 5 درصد ارزش ملک را از خریدار و فروشنده دریافت می‌کند. هزینه نوسازی، خلافی و پسماند از دیگر مواردی است که فروشنده ملزم به پرداخت آن‌ها می‌باشد.

دارایی هزینه نقل و انتقال و در صورت استیجاری بودن ملک، مالیات بر اجاره را نیز از فروشنده دریافت می‌کند. هزینه دفترخانه که به آن حق‌التحریر گفته می‌شود از دیگر پرداختی‌ها به شمار می‌رود که مبلغ آن به طور مساوی بین فروشنده و خریدار تقسیم می‌شود. عموما هزینه حق‌التحریر بین ۲۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون تومان برآورد شده است.

مشکلات نقل و انتقال سند

1. زمانبر بودن و پیچیده بودن «فرآیند اخذ استعلامات و مفاصاحساب از مراجع ذی‌ربط». فروشندگان واحدهای مسکونی باید از شهرداری‌ها و ادارات مالیاتی اقدام به اخذ استعلام بابت پایان کار، مفاصا حساب نوسازی و همچنین مفاصا حساب مالیات نقل و انتقال کنند.
2. « دسترسی به سند رسمی با مراجعات مکرر فیزیکی معامله‌کنندگان». فروشنده‌های واحدهای مسکونی برای انتقال مالکیت رسمی به خریدار، نیازمند مراجعات مکرر به سازمان‌های مربوطه برای اخذ استعلاماتی هستند که دفاتر اسناد رسمی برای ثبت سند به آن‌ نیاز دارند و همین موضوع، فرآیند انتقال سند را به پروسه‌ای زمانبر، پیچیده تبدیل می‌کند.
3. مبهم بودن فرآیند مراحل صدور سند رسمی، یعنی خریداران و فروشندگان واحدهای مسکونی اطلاع دقیقی از جزئیات و نوع مدارکی که برای صدور یا انتقال سند رسمی مورد نیاز است ندارند و همین موضوع منجر به طولانی وپیچیده شدن فرآیند ثبت رسمی می‌شود.

مدت زمان برآوردی برای انتقال مالکیت واحدهای مسکونی یک تا دو هفته‌ است. این در حالی است که در اکثر موارد این زمان انتظار به بیش از یک ماه نیز می‌رسد.

سریعا نسبت به انتقال سند اقدام کنید!

نظام فعلی صدور سند مالکیت در مسیر رسمیت دادن به نقل و انتقالات، هنوز عمدتا به شکل سنتی انجام می‌شود و اگرچه بخشی از استعلامات ملکی به‌ صورت الکترونیکی امکان‌پذیر شده است، اما فرآیند مدرن‌سازی به‌طور کامل اتفاق نیفتاده است.

دشواری‌های مسیر ثبت رسمی مالکیت واحدهای مسکونی برای سازنده‌ها می‌تواند جریان سرمایه‌گذاری‌های ملکی را کُند کند در صورت دسترسی سازنده‌ها به سند رسمی تفکیک شده برای هر واحد مسکونی در کوتاه‌ترین زمان ممکن و با حداقل مراجعه به سازمان‌های ذیربط، یک مانع عمده در مسیر سرمایه‌گذاری‌های ساختمانی برطرف می‌شود. ضمن آنکه با ایجاد چنین امکانی، به دلیل تسهیل نقل و انتقالات ملکی، تعاملات ملکی میان فروشنده‌های مسکن و خریداران مصرفی ملک نیز افزایش می‌یابد و این موضوع در رونق بازار معاملات مسکن اثرگذار خواهد بود.

با تمام سختی‌ها، بعد از انجام معامله در مورد انتقال سند تعلل و کوتاهی نکنید و سعی کنید تمام مراحل با دقت انجام شود.

سوالات متداول:

خیر. باید آن را به سند قطعی تبدیل کنید.

بله. اما بهتر است به بنگاه معاملات ملکی مراجعه کنند تا تمامی موارد در آن رعایت شود.

ثبت مشخصات سجلی، آدرس، کدپستی، تلفن همراه و شماره تلفن ثابت فروشنده و خریدار، ثبت موضوع مورد معامله از جمله مشخصات دقیق جغرافیایی، ثبتی و هندسی، ثبت قیمت واحد و قیمت کل مورد معامله بر اساس وجه رایج مملکت(ریال یا معادل تومان)، ثبت زمان و نحوه پرداخت، زمان حضور در دفترخانه و تنظیم سند و شرح واضح اینکه خریدار در چه زمانی، چه مبلغی را با چه شرایطی و به چه نحوه‌ای پرداخت می‌کند.

مراجعه به بنگاه‌های معامله املاک مجاز برای صدور کد رهگیری.

زیرا مبایعه‌نامه منحصربه‌فرد نیست و ممکن است فروشنده خانه را به چندین نفر دیگر نیز بفروشد.

فروشنده باید با شناسنامه و اصل سند، به «دفترخانه اسناد رسمی» مراجعه کند. دفترخانه لیست مدارک مورد نیاز برای تشکیل پرونده را به فروشنده می‌دهد.

اصل و تصویر سند مالکیت، اصل و تصویر بنچاق، تصویر شناسنامه و کارت ملی فروشنده و خریدار، اصل و تصویر وکالت‌نامه، اصل و تصویر پایان‌کار و یا عدم خلافی شهرداری یا نامه بازدید شهرداری یا بخشداری (در مورد زمین‌های دارای بنا و زمین‌های بدون بنا)، صورت‌مجلس تفکیکی در مورد آپارتمان، اصل و تصویر حصر وراثت(در مورد سندهای موروثی)، اصل و تصویر فرم مالیات بر ارث(در مورد سندهای موروثی)

شهرداری منطقه، دارایی

بعد از انجام همه‌ی مراحل دو طرف معامله با داشتن مدارک شناسایی، مفاصاحساب شهرداری، مفاصاحساب دارایی، سند مالکیت، کپی مبایعه‌نامه و کد رهگیری، گواهی پایان کار، استعلام ثبتی و کد پستی به دفاتر اسناد رسمی مراجعه می‌کنند. در پایان سندی مطابق با شرایط توافق دو طرف معامله در دفتر اسناد رسمی تنظیم خواهد شد.

اگر یکی از طرفین مثلا فروشنده، در دفترخانه حاضر نشد و خریدار نتوانست به هیچ طریقی با او تماس بگیرد، وظیفه دارد تا آخرین ساعت اداری در دفترخانه بنشیند، اگر فروشنده نیامد، خریدار گواهی عدم حضور می‌گیرد. اگر خریدار به ‌هیچ‌وجه نتوانست فروشنده را پیدا کند، با گواهی عدم حضور به دادگاه رفته و می‌تواند هزینۀ پشیمانی را از فروشنده بگیرد.

برای انتقال سند باید هزینه‌هایی پرداخت شود. ثبت مبایعه نامه در سیستم سراسری یکی از این موارد است که بر طبق آن بنگاه معاملات املاک 5 درصد ارزش ملک را از خریدار و فروشنده دریافت می‌کند. هزینه نوسازی، خلافی و پسماند از دیگر مواردی است که فروشنده ملزم به پرداخت آن می‌باشد.
دارایی هزینه نقل و انتقال و در صورت استیجاری بودن ملک، مالیات بر اجاره را نیز از فروشنده دریافت می‌کند. هزینه دفترخانه که به آن حق‌التحریر گفته می‌شود از دیگر پرداختی‌ها به شمار می‌رود که مبلغ آن به طور مساوی بین فروشنده و خریدار تقسیم می‌شود.