توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟

یکی از موضوعات داغ کنفرانس اخیر Money 20/20 در لاس وگاس ، توکن گذاری و افزایش آگاهی از ارزهای دیجیتال بود. اولین سوال البته این است که توکن ها و توکن گذاری چیست !

ارز دیجیتال چیست؟ درک ارز رمزنگاری شده

ارز رمزنگاری شده یک ارز دیجیتال یا مجازی است که با رمزنگاری تأمین می شود ، این امر جعل و صرف هزینه مضاعف را تقریباً غیرممکن می کند. بسیاری از ارزهای رمزپایه شبکه های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاکچین هستند – دفتر توزیع شده ای که توسط یک شبکه متفاوت رایانه اعمال می شود. یک ویژگی مشخص ارزهای رمزپایه این است که به طور کلی توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی شوند و این باعث می شود که آنها از لحاظ تئوری در برابر مداخلات یا دستکاری های دولت مصون باشند.

ارز دیجیتال شکل جدیدی از دارایی دیجیتال است که بر اساس شبکه ای توزیع می شود و در تعداد زیادی رایانه توزیع می شود. این ساختار غیرمتمرکز به آنها امکان می دهد خارج از کنترل دولت ها و مقامات مرکزی وجود داشته باشند.

کلمه “ارز دیجیتال” از تکنیک های رمزگذاری استفاده شده است که برای امنیت شبکه استفاده می شود.

بلاکچین ها که روش های سازمانی برای اطمینان از یکپارچگی داده های معاملاتی هستند ، یکی از مولفه های اساسی بسیاری از ارزهای رمزپایه است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که بلاکچین و فناوری های مرتبط باعث اختلال در بسیاری از صنایع از جمله امور مالی و حقوقی خواهد شد.

ارز دیجیتال به دلایلی از جمله استفاده از آن برای فعالیت های غیرقانونی ، نوسان نرخ ارز و آسیب پذیری زیرساخت های زیربنایی مورد انتقاد قرار می گیرد. با این حال ، ارز دیجیتال همچنین به دلیل قابلیت حمل ، تقسیم پذیری ، مقاومت در برابر تورم و شفافیت مورد ستایش قرار گرفته است.

درک ارز دیجیتال

ارزهای رمزنگاری شده سیستمی هستند که امکان پرداخت آنلاین را فراهم می کنند و از نظر “توکن“ های مجازی ارائه می شوند که توسط ورودی های داخلی دفتر وارد سیستم می شوند. “رمزنگاری” به الگوریتم های رمزگذاری مختلف و تکنیک های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی ها محافظت می کنند ، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی ، جفت کلید عمومی-خصوصی و توابع هش.

انواع ارز دیجیتال

اولین ارز دیجیتال مبتنی بر بلاکچین بیت کوین بود که هنوز هم محبوب ترین و با ارزش ترین ارز باقی مانده است. امروزه هزاران ارز رمزپایه جایگزین با عملکردها و مشخصات مختلف وجود دارد. برخی از اینها کلون یا فورک بیت کوین هستند ، در حالی که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از ابتدا ساخته شده اند. بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط یک فرد یا گروه معروف به نام مستعار “Satoshi Nakamoto“ راه اندازی شد.

۱ از نوامبر ۲۰۱۹ ، بیش از ۱۸ میلیون بیت کوین در گردش بود که ارزش کل بازار آن حدود ۱۴۶ میلیارد دلار بود. برخی از ارزهای رمزپایه رقابتی که با موفقیت بیت کوین ایجاد شده اند و به عنوان “altcoins“ شناخته می شوند ، شامل Litecoin ، Peercoin و همچنین Ethereum ، Cardano و EOS هستند.

امروز ، ارزش کل ارزهای رمزپایه موجود حدود ۲۱۴ میلیارد دلار است – بیت کوین در حال حاضر بیش از ۶۸ درصد از ارزش کل را نشان می دهد. برخی از رمزنگاری های استفاده شده در ارز رمزنگاری شده در اصل برای کاربردهای نظامی ساخته شده است. در یک برهه از زمان ، دولت می خواست کنترل رمزنگاری را کنترل کند مانند محدودیت های قانونی سلاح ها ، اما حق استفاده از رمزنگاری غیرنظامیان به دلیل آزادی بیان تأمین شد.

ملاحظات خاص

نکته اصلی در جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه فناوری بلاکچین است که برای نگهداری یک دفتر آنلاین از تمام معاملات انجام شده استفاده می شود ، بنابراین یک ساختار داده برای این دفتر فراهم می کند که کاملاً ایمن است و به اشتراک گذاشته شده و توافق شده است و توسط کل شبکه گره های جداگانه ، یا کامپیوتر که یک کپی از دفتر را نگهداری می کند. قبل از تأیید ، هر بلاک جدید ایجاد شده باید توسط هر گره تأیید شود ، جعل تاریخ معاملات تقریباً غیرممکن است.

بسیاری از کارشناسان فناوری بلاکچین را دارای پتانسیل جدی برای استفاده مانند رای گیری آنلاین و سرمایه گذاری گسترده می دانند و موسسات مالی بزرگ مانند (JPMorgan Chase) (JPM) احتمال کاهش هزینه های معامله را با ساده سازی پردازش پرداخت می دانند. با این حال ، از آنجا که ارزهای رمزپایه مجازی هستند و در یک پایگاه داده مرکزی ذخیره نمی شوند ، در صورت عدم وجود نسخه پشتیبان از کلید خصوصی ، با از بین رفتن یا از بین رفتن هارد دیسک ، موجودی ارز رمزنگاری شده دیجیتال از بین می رود.

در عین حال ، هیچ مرجع مرکزی ، دولتی یا شرکتی وجود ندارد که به وجوه شما یا اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشد.

مزایا و معایب Cryptocurrency

مزایای ارز دیجیتال

این وعده را دارند که انتقال وجه مستقیماً بین دو طرف ، بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک یا شرکت کارت اعتباری ، را آسان تر می کنند. درعوض این انتقال با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم های تشویقی ، مانند اثبات کار یا اثبات سهام ، تأمین می شود. در سیستم های رمزنگاری مدرن ، “کیف پول“ یا آدرس حساب کاربر دارای یک کلید عمومی است ، در حالی که کلید خصوصی فقط برای مالک شناخته شده است و برای امضای معاملات استفاده می شود.

انتقال وجوه با حداقل هزینه پردازش انجام می شود ، به کاربران اجازه می دهد از هزینه های سنگین پرداخت شده توسط بانک ها و موسسات مالی برای انتقال وجه جلوگیری کنند.

معایب ارز دیجیتال

ماهیت نیمه ناشناس معاملات ارزهای رمزنگاری شده آنها را برای بسیاری از فعالیتهای غیرقانونی مانند پولشویی و فرار مالیاتی مناسب می کند. با این حال ، طرفداران ارزهای رمزپایه اغلب ناشناس بودن خود را بسیار ارزیابی می کنند ، و مزایای حفظ حریم خصوصی مانند حمایت از افشاگران یا فعالانی را که تحت دولت های سرکوبگر زندگی می کنند ، ذکر می کنند. برخی از ارزهای رمزنگاری شده خصوصی تر از بقیه هستند.

به عنوان مثال بیت کوین برای انجام تجارت غیرقانونی بصورت آنلاین گزینه نسبتاً ضعیفی است ، زیرا تجزیه و تحلیل پزشکی قانونی بلاکچین بیت کوین به مقامات در دستگیری و تعقیب مجرمان کمک کرده است. بیشتر سکه های حفظ حریم خصوصی وجود دارد ، مانند Dash ، Monero یا ZCash ، که ردیابی آنها دشوارتر است.

انتقاد از ارز رمزنگاری شده

از آنجا که قیمت های بازار ارز دیجیتال بر اساس عرضه و تقاضا است ، نرخ تبادل ارز رمزنگاری شده با ارز دیگر می تواند به طور گسترده ای تغییر کند ، زیرا طراحی بسیاری از ارزهای رمزپایه درجه بالایی از کمبود را تضمین می کند. بیت کوین با افزایش سریع و سقوط ارزش روبرو شده است ، و در دسامبر سال ۲۰۱۷ به بالغ بر ۱۹۰۰۰ دلار در هر بیت کوین رسیده و در ماه های بعد به حدود ۷۰۰۰ دلار سقوط می کند. بنابراین ارزهای رمزنگاری شده توسط برخی از اقتصاددانان یک مد کوتاه مدت یا حباب سوداگرانه نام گذاری شده اند.

این نگرانی وجود دارد که ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین ریشه در هیچ کالای مادی ندارند. با این حال ، برخی تحقیقات مشخص کرده اند که توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ هزینه تولید بیت کوین ، که به مقدار زیادی انرژی بیشتر نیاز دارد ، با قیمت بازار آن ارتباط مستقیم دارد. بلاک چین های رمزنگاری از امنیت بالایی برخوردار هستند ، اما سایر جنبه های اکوسیستم ارز رمزنگاری شده ، از جمله صرافی ها و کیف پول ها ، از خطر هک شدن در امان نیستند.

در تاریخ ۱۰ ساله بیت کوین ، چندین مبادله آنلاین مورد هک و سرقت قرار گرفته است که بعضاً میلیون ها دلار “کوین” به سرقت رفته است. با این وجود ، بسیاری از ناظران مزایای بالقوه ارزهای رمزنگاری شده را می بینند ، مانند امکان حفظ ارزش در برابر تورم و تسهیل مبادلات در حالی که حمل و تقسیم آن آسان تر از فلزات گرانبها و خارج از نفوذ بانک های مرکزی و دولت ها است.

توکن ها و توکن گذاری چیست؟

یکی از موضوعات داغ کنفرانس اخیر Money 20/20 در لاس وگاس ، توکن گذاری و افزایش آگاهی از ارزهای دیجیتال بود. اولین سوال البته این است که توکن ها و توکن گذاری چیست !

مفهوم اصطلاح توکن به طور کلی

یک توکن ، به سادگی ، یک تکه از داده است که به اطلاعاتی با ارزش تر و دیگر ارزش افزوده می پردازد. توکن ها تقریباً هیچ ارزشی ندارند – آنها فقط مفید هستند زیرا چیزی بزرگتر را نشان می دهند. یک مثال خوب تراشه پوکر است: به جای پر کردن یک جدول با صندوق های نقدی (که می توان آن را به راحتی از بین برد یا به سرقت برد) ، بازیکنان از تراشه ها به عنوان متغیرهایی استفاده می کنند. تراشه ها به عنوان پول قابل استفاده نیستند. آنها باید پس از بازی برای آن مبادله شوند. هرچند که توکن نیز مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر، تنها یک معنی مشخص که همگی با آن موافق باشند، ندارد؛ اما به طور کلی توکن، نمود یک دارایی یا ابزار و تاسیسات خاص است.

Tokenization با حذف داده های ارزشمند از محیط شما و جایگزینی آن با این توکن ها کار می کند. اکثر مشاغل حداقل داده های حساس را در سیستم خود نگه می دارند ، خواه داده های کارت اعتباری ، اطلاعات پزشکی ، شماره های تأمین اجتماعی یا هر چیز دیگری که به امنیت و محافظت نیاز داشته باشد. با استفاده از توکن گذاری ، این داده ها کاملاً از محیط شما خارج می شوند و سپس با توکن هایی جایگزین می شوند که برای هر قطعه اطلاعات بی نظیر است.

مفهوم توکن رمزگذاری در Cryptocurrency

در cryptocurrency ، از نظر رمزگذاری ، یک “توکن” یا “رمز رمزنگاری” داده های رمزگذاری شده مربوط به معاملات است که می توانند از طریق اینترنت ارسال شوند و ذخیره شوند (به عنوان مثال در یک blockchain بدون اینکه اطلاعات حساس را به خطر بیندازند) . تصور اینكه هر توکن منحصر به فرد است و مطابق با داده های مهمی است كه برای ایجاد معامله مورد استفاده قرار می گیرد (مانند كلید خصوصی) ، اما این داده ها را به طور خاص شامل نمی شود (بنابراین می توان آن را بدون تهدید اطلاعات به صورت عمومی به اشتراک گذاشت. این “هشیاری از معامله” است) و بنابراین یک کد منحصر به فرد است که به یک معامله خاص مربوط می شود بدون اینکه اطلاعات حساس در مورد آن بازگردد). این اجازه می دهد تا مردم بدون به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس ، مالکیت بیت کوین را در دفتر اصلی با نام مستعار blockchain ؛ که سابقه عمومی آن است تأیید کنند. نتیجه این است که Block chain مملو از توکن هایی از این نوع است که در کنار داده های معاملات عمومی نشسته است. یک توکن (از نوع رمزگذاری شده) معامله را مشخص می کند و توسط فرستنده بطور خودکار ایجاد می شود و بقیه اطلاعات معامله به همراه آن ثبت می شود. از آنجا که توکن یک معامله را مشخص می کند ، از آن به عنوان شماره معامله استفاده می شود و “TXID” (یعنی شناسه معامله) نامیده می شود.

توکن سازی ( Tokenization)

Tokenization فرآیند ارسال داده های حساس از طریق تماس یا API یا پرونده دسته ای به یک ارائه دهنده رمزگذاری است که سپس آن داده ها را با متغیرهایی غیر حساس به نام توکن جایگزین می کند. با جایگزین کردن داده های اصلی با مقدار نامربوط در همان طول و قالب می توان از آن برای ایمن سازی و غیر حساس سازی داده ها استفاده کرد. توکن ها ( که به نفع حفظ ابزارهای تجاری می توانند عناصر داده های اصلی را حفظ کنند ) برای استفاده به سیستم های داخلی سازمان ارسال می شوند و داده های اصلی در یک طاق توکن امن ذخیره می شوند. برخلاف داده های رمزگذاری شده ، داده های توکنگذاری شده غیر قابل رمزگذاری و برگشت ناپذیر هستند. این تمایز از اهمیت ویژه ای برخوردار است: از آنجا که هیچ رابطه ریاضی بین توکن و شماره اصلی آن وجود ندارد ، توکن ها را نمی توان به شکل اصلی آنها برگرداند.

توکنیزه کردن بلاک چین یک روش برای ایجاد معرف دیجیتالی از یک حق با استفاده از دفتر کل بلاک چین است. این حق می‌تواند حق مالکیت یک دارایی یا هرگونه حق قابل معامله باشد. همانند استیبل کوین‌هایی نظیر تتر (USDT) که معرف مالکیت یک دارایی به ارزش یک دلار و در اختیار شرکت تتر است، حقوق توکنیزه کردن نیز بیانگر حقوق موجود در سیستم‌های مختلف است

منظور از توکن سازی چیست؟

منظور از توکن گذاری این است که داده های حساس (به طور معمول کارت پرداخت یا شماره حساب بانکی) را با یک عدد تصادفی در همان قالب اما بدون ارزش ذاتی خود مبادله کنید. این متفاوت از رمزگذاری است ، جایی که یک شماره از نظر ریاضی تغییر کرده است ، اما الگوی اصلی آن هنوز در درون کد جدید ذخیره شده است – معروف به رمزگذاری حفظ قالب.

Tokenization توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ فرآیند از بین بردن داده های حساس از سیستم های تجاری شما با جایگزین کردن آن با یک توکن غیر قابل رمزگذاری و ذخیره داده های اصلی در طاق داده های امن ابر است. اعداد رمزگذاری شده را می توان با کلید مناسب رمزگشایی کرد. با این حال ، توکن ها قابل برگشت نیستند ، زیرا هیچ رابطه ریاضی بین توکن و شماره اصلی آن وجود ندارد.

(انفجار) (Detokenization)

انفجارروند معکوس است ، و فرایند تغییرتوکن به شماره اصلی است. انفجار فقط با سیستم اصلی رمزگذاری انجام می شود. راه دیگری برای به دست آوردن شماره اصلی فقط از توکن وجود ندارد.
توکن ها می توانند برای کارهایی مانند معاملات کارت بدهی یکباره که نیازی به نگهداری ندارند ، یکبار مصرف (کم ارزش) باشند و یا برای مواردی مانند شماره کارت اعتباری مشتری تکراری ، می توانند پایدار باشند (با ارزش بالا). که برای تکرار معاملات در یک پایگاه داده باید ذخیره شود.
اگر تخطی از یک محیط توکن گذاری رخ دهد ، داده های در معرض آزار و شکنجه در فضای مجازی بی فایده است و عملا خطر سرقت داده ها را از بین می برد.

فرایند رمزگذاری چیست؟

رمزگذاری فرآیندی است که طی آن داده های حساس از لحاظ ریاضی تغییر می کنند ، اما الگوی اصلی آن هنوز در درون کد جدید وجود دارد. این بدان معناست که اعداد رمزگذاری شده با کلید مناسب ، از طریق نیرو محاسباتی brute یا یک کلید هک شده / سرقت شده قابل رمزگشایی هستند.

هدف از توکن سازی چیست؟

هدف یک بستر توکن سازی این است که هرگونه پرداخت حساس اصلی یا شخصی را از سیستم های تجاری خود حذف کنید ، هر مجموعه داده را با یک علامت غیر قابل رمزگذاری جایگزین کنید و داده های اصلی را در یک فضای ابری امن ، جدا از سیستم های تجاری خود ذخیره کنید.
به عنوان مثال ، رمزگذاری در بانکی از داده های دارنده کارت محافظت می کند. وقتی پرداخت را با استفاده از توکن های ذخیره شده در سیستم های خود پردازش می کنید ، فقط سیستم رمزگذاری اصلی می تواند توکن را با شماره حساب اصلی مربوطه (PAN) جابجا کند و آن را برای مجوز به پردازنده پرداخت ارسال کند. سیستم های شما هرگز PAN را ضبط ، انتقال یا ذخیره نمی کنند.
اگرچه هیچ فناوری نمی تواند مانع از نقض داده شود ، اما یک بستر مناسب هویت سازی ابر ساخته شده می تواند از قرار گرفتن در معرض داده های حساس جلوگیری کند ، باعث متوقف کردن مهاجمین از گرفتن هر نوع اطلاعات قابل استفاده مالی یا شخصی می شود.
“اطلاعات قابل استفاده” توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ در اینجا کلید است Tokenization یک سیستم امنیتی نیست که هکرها را از نفوذ به شبکه ها و سیستم های اطلاعاتی شما متوقف کند. بسیاری از فن آوری های امنیتی دیگر نیز برای این منظور طراحی شده اند.
با این حال ، هیچ دفاعی اثبات نشدنی است. چه در اثر خطای انسانی ، بدافزارها ، ایمیل های فیشینگ یا نیروی بی رحمانه ، مجرمان سایبری روش های بسیاری برای طعمه سازمان های آسیب پذیر دارند. در بسیاری از موارد ، این مسئله اتفاق می افتد که چه موقع نه تنها موفقیت آمیز باشد. مزیت آن برای رمزگذاری ابر ، در صورت وقوع تخلف اجتناب ناپذیر ، هیچ اطلاعاتی برای سرقت وجود ندارد. به همین دلیل ، عملاً خطر سرقت داده ها را از بین می برد.

تفاوت توکنیزه کردن با رمزنگاری

توکن گذاری

• به طور تصادفی مقدار متن را برای متن ساده تولید می کند و نقشه برداری را در یک پایگاه داده ذخیره می کند
• مقیاس ایمن و حفظ عملکرد با افزایش اندازه پایگاه داده دشوار است
• برای زمینه های داده ساختاری مانند کارت پرداخت یا شماره های تأمین اجتماعی استفاده می شود
• تبادل داده دشوار است زیرا به دسترسی مستقیم به مقادیر توکن نقشه طاق نیاز دارد
• قالب می تواند بدون هیچ گونه تضعیف امنیتی حفظ شود
• داده های اصلی هرگز سازمان را ترک نمی کنند و برخی از الزامات مربوط به انطباق را برآورده میکنند

رمز گذاری

• با استفاده از الگوریتم رمزنگاری و کلید ، متن ساده را به متن رمز تبدیل می کند
• مقیاس به حجم داده های بزرگ فقط با استفاده از یک کلید رمزگذاری کوچک برای رمزگشایی داده ها
• برای زمینه های ساختاری و همچنین داده های بدون ساختار مانند کل پرونده ها استفاده می شود
• ایده آل برای تبادل داده های حساس با اشخاص ثالث که دارای کلید رمزگذاری هستند
• طرح های رمزگذاری شده برای حفظ فرمت با ضریب مقاومت کمتری همراه هستند
• داده های اصلی سازمان را ترک می کنند ، اما به صورت رمزگذاری شده

انواع توکن

1 – توکن ارز (Currency tokens)

توکن‌های ارز در بلاکچین‌های مستقل خود ساخته می‌شوند. این نوع توکن‌ها بر مبنای دارایی‌ها نیستند، بلکه ارزش آن ها به طور مستقیم با مکانیسمی که آنها را توزیع می کند مرتبط است.. توکن ارز، درست مانند سایر ارزهای مرسوم برای معامله، خرج کردن و دریافت کردن تولید می‌شود. یکی از نمونه‌های توکن ارز، بیتکوین است؛ نوعی ارز رمزنگاری‌شده کلاسیک.

2 – توکن کاربردی (Utility tokens)

توکن کاربردی به شما امکان دسترسی به محصولات یا خدماتی را می‌دهد که هنوز تولید یا ارائه نشده‌اند و درعوض، پولی که شما در ازای آن پرداخت می‌کنید، باعث می‌شود تا استارتآپ مورد نظر، سرمایه لازم را برای توسعه آن محصول یا خدمات در دنیای واقعی به دست آورد. قرار نیست توکن های ابزار سرمایه گذاری طراحی شده باشند. با این حال ، مردم اغلب با این روش رفتار می کنند و با این امید که ارزش آنها به همراه تقاضا برای محصول یا خدمات شرکت افزایش یابد ، این توکن ها را خریداری می کنند.

3 – توکن‌های بهادار( Security tokens)

توکن‌های بهادار نیز به نوبه خود به معنای یک سرمایه‌گذاری هستند. تعریف این نوع توکن‌ها بسیار ساده است. هنگامی که یک توکن می بینید، برای تشخیص Security بودن آن باید این پرسش‌ها را بپرسید:

• آیا این توکن‌ها به عنوان یک سرمایه‌گذاری فروخته می‌شوند؟
  آیا می‌توان از آنها انتظار سوددهی داشت؟
  آیا سود آنها به شخص ثالث، یا به تلاش و فعالیت‌های معرفی‌کننده توکن بستگی دارد؟

اگر پاسخ به این سه پرسش، بله باشد، آنگاه می‌توان گفت که شما با یک توکن بهادار سروکار دارید . در مجموع، توکن‌های بهادار نمود هرگونه دارایی هستند که قابل معامله و قابل تعویض باشد. پشتوانه توکن‌های بهادار، گزارشات تفصیلی طولانی با شرح فنی (White paper) ها نیست بلکه این توکن‌ها در اصل سهامی هستند که روی بلاک‌چین ایجاد شده‌اند. به زبان ساده می توان گفت دلیل استفاده از بلاک چین در این خصوص ، این است که بلاکچین باعث شفاف‌سازی توکنیزاسیون می‌شود. علاوه بر این، بلاک‌چین یک دفتر عمومی تغییرناپذیر است که باعث می‌شود که هیچکس نتواند مالکیت شما را بر روی توکن‌ها زیر سوال ببرد یا مالکیت‌تان را جعل کند. حقوق و مسئولیت‌های قانونی شما پس از خرید توکن‌ها مستقیما در آنها درج می‌شود از طرفی، بلاکچین باعث می‌شود توکنیزاسیون از نظر مالی به‌صرفه شود. شما به‌جای پرداخت هزینه به تمامی واسطه‌ها برای انجام کاغذبازی‌های مرسوم، تنها لازم است تا قراردادی هوشمند تهیه کنید.

یکی از مزایای عمده توکنیزاسیون این است که شما به نوعی صاحب بخشی از دارایی مربوطه می‌شوید به این پدیده، مالکیت کسری (مشترک) از دارایی‌های واقعی می‌گویند که به سرمایه‌گذاران، فرصت تنوع بخشیدن به سبد سهام‌شان را می‌دهد. نکته قابل توجه این است توکن‌ها را تا آنجا که پول مورد نیازتان تامین شود، بفروشید و پس از اینکه درآمد کافی به دست بیاورید، دوباره همان توکن‌ها را به ارزش بازار بخرید. البته مالکیت کسری (fractional ownership) پیشتر از این در قالب داد و ستدهای بازاری میان مردم نیز وجود داشته، (مثلا یک نفر، سه دنگ از یک خودرو یا منزل صاحب باشد) اما امروزه از کاغذبازی‌های مرسوم آن کاسته شده و قالبی رسمی‌تر و مطمئن‌تر به خود گرفته است. هنگامی که دارایی‌ها توکنیزه می‌شوند، به خصوص دارایی‌های غیرنقدی مخاطبان بیشتری به آنها دسترسی پیدا می‌کنند. درنتیجه، سرمایه‌گذاران نیز به نوبه خود فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری در مرحله رشد دارند.

4 – توکن های (ERC-20 )و توکن های دیگری از این دست

“توکن” به طور خاص در رمزنگاری معنای دیگری دارد. افراد غالباً از اصطلاح “توکن” برای توصیف altcoins (گزینه های رمزنگاری برای بیت کوین) که بر روی سکوی سکه دیگر وجود دارد به جای موجود در سکوی خود استفاده می کنند Ethereum و NEO مانند سایر سیستم عامل ها دارای توکن‌هایی از این نوع هستند. معمولاً در اینجا ، با استفاده از محبوب ترین این سیستم عامل های اتریوم به عنوان نمونه ، “توکن” به هر توکن ERC-20 ساخته شده بر روی پلتفرم Ethereum که توکن بومی اتر (یا هر نوع توکن مبتنی بر NEO نیست) اشاره دارد. T NEO ، و غیره

توکن‌سازی چه ایرادهایی دارد؟

تنظیم و اعمال قوانین برای توکن‌سازی کار سختی است. این توکن‌ها باید قوانین مختلفی را رعایت کنند و تضمین این موضوع، اصلاً ساده نیست. کشورها و مناطق مختلف حاضر نیستند به جای سازوکارهای ویژه ؛ موجودیت‌های قانونی که ریسک سرمایه‌گذاری را برای شرکت‌ها کاهش می‌دهند از قراردادهای هوشمند و بلاک چین استفاده کنند.

توکن و دارایی‌ای که برای آن صادر شده، باید ارتباطی جدایی‌ناپذیر داشته باشند. اما این موضوع در مورد توکن‌های دیجیتال توکن صادق نیست.. باید راهکاری قانونی و قابل اجرا برای محافظت از حقوق سرمایه‌گذار وجود داشته باشد.

معامله زمانی نهایی می‌شود که تمام قوانین رعایت شده باشند. موفقیت یا شکست این مدل هنوز مشخص نیست زیرا در شرایط واقعی پیاده‌سازی نشده است.

توکن ارز دیجیتال چیست و به چند دسته تقسیم می شوند؟

توکن Token چیست و چه کاربردی در ارزهای دیجیتال دارد؟

آیا تا به حال نام توکن را از زبان معامله گران ارز دیجیتال شنیده اید و با خود فکر کرده اید که این اصطلاح به چه معناست؟ شاید هم در لابه لای مطالب مختلف مرتبط با این حوزه، نام آن را به کرات شنیده باشید. اما واقعا توکن چیست و به چه معناست؟

به طور عامه، توکن را مشابه بیت کوین می دانند. در صورتی که توکن با بیت کوین به دلیل وجود هدف های مختلف و گسترده تر، تفاوت اساسی دارد. وقتی کلمه توکن چیست در ذهن تان نقش می بندد باید به یک واحد ارزشمند فکر کنید. این واحد گرانبها توسط یک ماهیت خصوصی عرضه می شود. این یک وجه تشابه بین بیت کوین و توکن است.

اگر کمی به عقب برگردیم می بینیم که، بیت کوین هم از یک محیط خصوصی ارائه شد و به موفقیت های شگرفی رسید. البته این ارز دیجیتال محدودیت های زیادی دارد، اما توانسته است به جایگاه قابل توجهی در بین کاربران برسد. شاید به آن اندازه ای که از بیت کوین و ماهیت آن مطلع هستید، از توکن اطلاعات خاصی نداشته باشید. با خواندن ادامه این مقاله ارز دیجیتال اطلاعات ارائه شده در این بخش برایتان قابل درک خواهد شد.

توکن چیست؟ یک تعریف ساده

توکن در واقع یک اصطلاح است. از این اصطلاح برای اشاره به یک واحد ارزشمند استفاده می شود که تنها برای حوزه ارز دیجیتال به کار برده نمی شود و می توان از آن استفاده های وسیع تری کرد. اما چه استفاده هایی؟

توکن را می توانید مانند یک نماینده تصور کنید؛ نماینده ای که یک دارایی و ارزش در دست دارد. این ارزش می تواند شامل ارز یا آیتم بازی های کامپیوتری یا یک حواله باشد. به طور کلی، توکن ها بر پایه بلاکچین ساخته می شوند. در واقع توکن ها ارزهای دیجیتال هستند که بلاک چین مستقل ندارند و بر بستر یک بلاک چین دیگر راه اندازی می شوند. آیا این تعریف برای شما قابل درک نبود؟ بیایید آن را ساده تر کنیم.

توکن ها یک نماینده ارزشمند هستند. مثلا وقتی شما هدیه ای را به شخصی می دهید در واقع به او ارزش ارائه می کنید و توکن همین هدیه است که نشانه ای از گرانبها بودن شخص مقابل برای شماست. این ارزش ها دنیای خودشان را دارند و در رایانه ها شامل انواع و اقسام مختلفی هستند که اگر با مفهوم ابتدایی توکن آشنا نباشید ممکن است در وهله اول شما را گیج کنند. حال که به درک پایه ای از توکن چیست و مفهوم آن رسیدید می توانیم به سراغ انواع و اقسام آن برویم.

انواع توکن های رایج

وقت آن است که به سراغ معرفی انواع توکن ها برویم:

توکن های کاربردی

این نوع توکن ها که به نام Utility tokens شناخته می شوند با به وجود آمدن اتریوم معنا دار شدند. استفاده از این توکن ها به معنی دسترسی به یک سرویس یا یک محصول خاص است. این نوع توکن ها کاربرد چندگانه دارند و روی یک بلاکچین ساخته می شوند؛ مانند اتریوم. این توکن ها در شبکه ای که ساخته می شوند، معمولا مورد استفاده قرار می گیرند.

توکن های ارزی

توکن های ارزی به نام Currency tokens شناخته می شوند. این نوع از توکن ها برای ذخیره سازی ارزش یا پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد این نوع توکن ها مشابه بیت کوین و دیگر ارز های دیجیتال می باشد. اگر با توکن های رمز نگاری شده آشنایی ندارید و با مفهوم آن آشنایی نیستید در ادامه آن را توضیح می دهیم.

آشنایی با مفهوم توکن های رمزنگاری شده

برخی اوقات، توکن در کنار کلمه رمز نگاری شده به کار می رود که معانی مختلفی دارد. در واقع توکن گاهی به معنای ارز رمزنگاری شده است. گاهی هم با ترکیب کلمه توکن و ارز رمزنگاری شده، به توکن رمز نگاری شده می رسیم. پس می توانیم اینگونه بگوییم که ارز های رمزنگاری شده در واقع داده های توکن سازی شده اند. این مفهوم را اینگونه در نظر بگیرید که برای شمارش در بلاکچین اتریوم از توکن اتریوم و برای شمارش روی بلاکچین بیت کوین از توکن بیت کوین استفاده می کنیم. مثلا در پلتفرم های محبوب اتریوم، منظور از توکن در واقع توکن ERC-20 است که روی توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ این پلتفرم ساخته شده است (مبتنی بر NEO نیست).

1. در نتیجه از اصطلاح توکن رمز گذاری شده به عنوان ارز های رمزگذاری شده استفاده می شود. توکن ها یک رشته رمزنگاری هستند که از حروف و اعداد تشکیل شده اند. این رشته های رمزنگاری شده در حوزه امنیت رایانه و ارز ها مورد استفاده قرار می گیرند و شامل داده های واقعی نمی شوند، اما به آنها مرتبط هستند.
2. اگر حوزه ارزهای رمزنگاری شده را به طور ویژه هدف قرار دهیم، توکن ها می توانند در بلاکچین ارز رمزنگاری شده دیگر مثل توکن های ICO روی بلاکچین اتریوم باشند، یا هر توکن رمز نگاری شده مثل بیت کوین، لایت کوین یا اتریوم. در صورت عدم وجود هیچ زمینه دیگر برای صحبت در مورد ارزهای رمزنگاری شده معمولا توکن همان معنی اصلی خود را می دهد؛ یعنی ارز رمزنگاری شده.
3. اگر برای توصیف یک ارز رمزنگاری شده خاص از کلمه توکن استفاده کنیم، در واقع به رمز پایه ای اشاره داریم که روی بلاکچین یک ارز دیگر قرار دارد.
4. اگر بخواهیم به طور خلاصه به این بخش پایان دهیم و به یک جمع بندی برسیم می توانیم بگوییم که یک ارز رمزنگاری شده که آن را اصطلاحا توکن می نامیم، به عنوان پول یا فراتر از آن استفاده می شود. در نتیجه، به واسطه همین توکن می توان کارهای زیادی انجام داد که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

نکته: از توابع هش رمز گذاری یک جانبه برای تولید توکن استفاده می شود. این تابع به این صورت عمل می کند که مقدار داده را گرفته و یک رشته ثابت رمز گذاری شده ایجاد می کند. ارز های رمز گذاری شده اصولا از این توابع استفاده می کنند.

توکن های دارایی

توکن های دارایی Asset tokens می باشند و نماینده یک دارایی در یک پلتفرم یا برنامه یا سازمان هستند. این نمایندگان دیجیتال مقدار مشخصی از املاک یا دارایی را نشان می دهند. مثل مقدار مشخصی از طلا.

توکن بهادار

توکن بهادار نیز به نام Securities tokens خوانده می شود. با کمک این توکن ها شما می توانید خدمات یا محصولات خاصی را خریداری کنید، یا اینکه آنها را برای سرمایه گذاری نگهداری کنید. در نتیجه به آنها توکن بهادار گفته می شود که بازدهی در آینده دارند. به دلیل همین ویژگی بسیاری از کمیسیون های اوراق بهادار آمریکا این نوع توکن را به عنوان یکی از اوراق بهادار در نظر می گیرند و آن را طبقه بندی می کنند.

نکته: فرق توکن بهاردار و کاربردی چیست؟

مفهوم توکن کاربردی، این نوع توکن ها را از توکن های ارزی که فقط به عنوان یک معادل برای ارز های سنتی هستند جدا می کنند.

توکن جایزه

توکن های جایزه که به نام Reward tokens شناخته می شوند برای پرداخت جایزه در نظر گرفته می شوند یا می توان آنها را معادل امتیاز وفاداری یا loyalty points در نظر گرفت.

توکن های سود ده

توکن های سود ده dividend tokens توسط برخی سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد که درآمد آنها به واسطه این توکن ها بین دارندگان تقسیم می شود. این نوع توکن ها جدا از توکن های ارزی در نظر گرفته می شوند و یک نوع درآمد انفعالی به شمار می آیند که به شکل های مختلف می توانند وجود داشته باشند. شما با استخراج یا نگه داری این توکن ها می توانید به سود دهی برسید. برخی بلاکچین ها حالت پرداخت سود دارند که ارز آن ها شبیه یک توکن سود ده می باشد. دارنده این توکن ها هیچ مالکیتی در سازمان مورد نظر ندارد.

پرداخت به دارندگان این توکن ها می تواند به صورت هفتگی یا چند ماه یکبار باشد و این پرداخت براساس سطوح مالکیت به افراد ارائه می شود. مثلا افراد دارای توکن بیشتر، بیشتر از افراد دارای توکن کمتر کسب سود می کنند.

توکن سهمی

توکن سهمی یا Equity tokens در واقع در حالت عملیاتی پیاده سازی نشده اند و بیشتر به شکل یک حالت تئوری هستند که مشابه سهام یک شرکت هستند. دارندگان این نوع توکن ها مالکیت سهام خود را به واسطه این توکن ها در اختیار می گیرند.

مفهوم توکن برنامه نویسی چیست؟

توکن برنامه نویسی یک مولفه است که به کد منبع مربوط می شود. کاراکتر های توکن برنامه نویسی به صورت 5 کلاس دسته بندی شده اند که توابع را براساس قوانین زبان برنامه نویسی مورد نظر تعیین می کنند. این توابع می تواند شامل شناسه ها، کلمات رزرو شده یا اپراتور ها باشد.

مفهوم توکن امنیتی چیست؟

توکن در اینجا، مانند یک وسیله فیزیکی به همراه یک کد عبور مانند یک پین حساب می شود. این توکن دسترسی کاربر را مثلا به یک شبکه فراهم می کند.

استفاده از توکن های امنیتی در رایانه باعث می شود تا داده های واقعی از طریق اینترنت منتقل نشوند و به جای آنها داده های رمز گذاری شده منتقل شود. این توکن ها در این حالت، توسط الگوریتمی خاص تولید می شوند. پس می توان یک توکن را در این شرایط در نظر گرفت که در آن داده ها رمز گذاری شده اند و دسترسی به داده های واقعی امکان پذیر نیست. برخی شرکت ها مثل apple pay از این توکن ها استفاده می کنند.

به زبان ساده تر، کاربرد توکن در امنیت رایانه به این معناست که می توانیم توکن را یک رشته شامل اعداد و حروف برای رمز گذاری بدانیم که در این حالت، ابدا به یک توکن ارزشمند اشاره نداریم؛ مثل توکن بیت کوین که یک جانشین برای ارزشمندی آن است.

آشنایی با کاربرد توکن

حال که با مفهوم اصلی توکن آشنا شدیم می توانیم به سراغ آشنایی با کاربرد آن برویم. کاربرد توکن چیست؟ به طور کلی، کاربرد توکن ها برای برنامه های غیر متمرکز است که اصطلاحا به آنها dApp گفته می شود. برنامه های غیر متمرکز هم برنامه هایی هستند که، روی سامانه رایانش توزیع شده ارائه می شوند.

نوشتن توکن ها به واسطه برنامه نویسان، آنها را قادر می کند تا در ابتدا تصمیم بگیرند که تعداد توکن ها چقدر باشد و برای چه هدفی مورد استفاده قرار بگیرد. حتی آنها می توانند برای ارسال توکن ها نیز تصمیم گیری کنند. بسیاری از توکن ها هم هستند که توسط برنامه نویسان برای اهداف از قبل مشخص شده نوشته می شوند و در برنامه ای خاص مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه آشنای آنها شامل توکن Musicoin در برنامه توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ ای به همین نام است. این توکن به کاربران کمک می کند تا از ویژگی های مختلف بهره مند شوند. این ویژگی ها شامل گوش دادن به یک موسیقی یا تماشای یک ویدیو است.

توکن ها می توانند از امنیت بلاکچین بومی استفاده کنند و همچنین از ارز رمزنگاری برنامه شان بهره مند شوند. بنابراین سازنده توکن مورد نظر لازم نیست تا بلاکچین مخصوص به خود را تولید نماید. در این شرایط هم در زمان و هم در استفاده از منابع صرفه جویی خواهد شد. البته داستان به همینجا ختم نمی شود. بسیاری از توسعه دهندگان مجبورند تا با ساخت بلاک چین مخصوص به خود استخراج کنندگانی را پیدا کنند که تراکنش های آنان را تایید نماید. به همین سبب، در این رابطه هم صرفه جویی انجام خواهد شد. در واقع یافتن استخراج کنندگان برای تایید تراکنش ها هم کمی زمان می برد و بلاک چین مورد نظر باید در برابر حملات هم قوی باشد.

تمامی این دلایل استفاده از یک بلاکچین مشترک و متمرکز را توجیه می کند. در چنین شرایطی هم برنامه ارائه شده کاربردی تر خواهد بود و هم می توان به کمک یک بلاکچین مشترک از چندین برنامه کاربردی استفاده کرد. در حقیقت پیروزی با بلاکچین قوی و مشترک به جای بلاکچین ضعیف و مستقل است.

با درک تمامی این موارد می توان گفت که پول را می توان به توکن تبدیل کرد و یا مثلا یک قطعه از املاک و یا سهام را به توکن تبدیل نمود و سپس با کمک فناوری ارز های رمزنگاری شده آن را معامله نمود. همانطور که اشاره هم کردیم، توکن های بیت کوین نمونه ای از کاربرد توکن در حوزه بیت کوین هستند. با در نظر گرفتن تعریف توکن و تبدیل یک قطعه از سهام یا پول به توکن و سپس معامله آن می توان درک بهتری از مفهوم آن پیدا کرد.

چه احتیاجی به تولید توکن داریم؟

ما به کمک توکن ها می توانیم داده های مهم و حساس را ارسال و ذخیره نکنیم و در عوض با کمک الگوریتم توکن یک عدد تصادفی تولید کنیم که به جای آنها، ارسال و دریافت شوند. از این رو، داده های شخصی ارز هایی که رمز گذاری شده هستند (که در یک سطح تفاوتی بین مفهوم آنها با توکن نیست)، عمومی نخواهند شد. یعنی روی بلاکچین ذخیره نمی شوند یا حتی به واسطه اینترنت هم ارسال نمی شوند.

جمع بندی نهایی

اگر یک بار دیگر جملات نوشته شده در ابتدای مطلب را بخوانید متوجه می شوید که مفهوم توکن چیست. در واقع توکن به یک مفهوم خاص اشاره ندارد و یک اصطلاح کاربردی برای بسیاری چیزهاست. این، شامل رشته رمز گذاری شده ای است که داده های اصلی در آن قرار ندارد. به عنوان مثال، اتر توکن رمز نگاری شده بلاکچین اتریوم است.

هر آنچه باید در رابطه با توکنومیک بدانید

امروزه ارزهای دیجیتال به یکی از مسائل پربحث تبدیل شده اند که چگونگی ارزیابی و بررسی آن ها از موارد بسیار مهم برای سرمایه گذاران جهت موفقیت در این حوزه است. بررسی ارزهای دیجیتال نیازمند آشنایی با مفهومی به نام توکنومیک است. توکنومیک از طریق مشوق ها و ابزارهای مرتبط با توکن ها به ایجاد وجه اقتصادی یک پروژه ارز دیجیتال کمک می کند. به بیان ساده تر، توکنومیک به ادغام بین توکن و اقتصاد اطلاق شده و به ارزش واقعی کوین‌ ها، توکن ها و پروژه های ارزهای دیجیتال در بازار ارزهای دیجیتال اشاره دارد. این اصطلاح با ویژگی‌ های یک توکن ارز دیجیتال مانند صدور، توزیع، عرضه، تقاضا و. مرتبط است. کلمه Tokenomic، از دو واژه Economy و token تشکیل شده است که تقریبا معنی اقتصاد توکن را دارد. در این مقاله از تتر ایران، به پاسخ سوال توکنومیک چیست پرداخته و توضیحات تکمیلی و جامعی درباره توکنومیک داده می شود.

توکنومیک چیست؟ هر آنچه باید در رابطه با آن بدانید

بخش بزرگی از موفقیت یک پروژه رمزنگاری را می توان به توکنومیک آن نسبت داد. اما دقیقاً توکنومیک چیست؟ Tokenomics اصطلاحی است که اقتصاد یک توکن را در بر می گیرد و عواملی را که بر استفاده و ارزش یک توکن تأثیر می ‌گذارند، از جمله ایجاد و توزیع توکن، عرضه و تقاضا، مکانیسم‌ های تشویقی و زمان ‌بندی سوزاندن توکن را توصیف می‌ کند. برای پروژه های رمزنگاری، توکنومیک هایی با طراحی مناسب و خوب برای موفقیت بسیار مهم هستند. ارزیابی توکنومیک پروژه پیش از تصمیم برای مشارکت برای سرمایه گذاران و ذینفعان ضروری است. توکنومیک که ترکیبی از "توکن" و "اقتصاد" است، یک جزء کلیدی از انجام تحقیقات بنیادی بر روی پروژه رمزنگاری است. جدای از نگاه به وایت پیپر، تیم موسس، نقشه راه و رشد جامعه، توکنومیک نیز برای ارزیابی چشم اندازهای آینده یک پروژه بلاک چینی امر بسیار مهمی است. Tokenomics مفهوم مهمی است که باید هنگام تصمیم گیری سرمایه گذاری در نظر گرفت زیرا در نهایت پروژه ای که دارای انگیزه های هوشمندانه و طراحی شده ای برای خرید و نگهداری توکن ها برای مدت طولانی است، نسبت به پروژه ای که چنین مولفه هایی در آن رعایت نشده است، عملکرد بهتری دارد. هنگام راه‌ اندازی یک پروژه، اعضای بنیان‌گذار و توسعه‌دهندگان برای جذب سرمایه‌گذاری و موفقیت پروژه، باید توکنومیک ارز دیجیتال بومی خود را به دقت در نظر بگیرند. پیش از انتشار یک ارز دیجیتال، توکنومیک آن اغلب در یک وایت پیپر مربوطه نشان داده می شود که سند مهمی است که توضیح می دهد ارز دیجیتال مورد نظر چه کاری انجام خواهد داد و همچنین نحوه عملکرد و فناوری زیربنایی آن به چه شکل است. از زمانی که بلاک چین شبکه بیت کوین در سال 2009 ایجاد شد، توکنومیک به طور قابل توجهی تکامل یافته و توسعه دهندگان مدل های مختلف توکنومیک را بررسی کرده اند. توکن‌ سازی دارایی‌ های متفاوتی مانند آثار هنری می ‌تواند نوآوری‌ های جدیدی از توکنومیک را در آینده ایجاد کنند. Tokenomics را می توان با سایر ابزارهای تحلیل بنیادی ترکیب کرد تا قضاوت و تحلیل آگاهانه ای در مورد چشم اندازهای آینده یک پروژه و قیمت توکن آن به دست آورد. در نهایت، به طور کلی می توان گفت که اقتصادی بودن یک توکن تأثیر عمده‌ ای بر نحوه استفاده از آن، ایجاد شبکه و اینکه آیا استفاده از این توکن با استقبال مواجه خواهد شد، می تواند داشته باشد.

ویژگی های اصلی توکنومیک

توکنومیک یک ارز دیجیتال، مشوق هایی را تعیین می کند که سرمایه گذاران را تشویق به خرید و نگهداری یک سکه یا توکن خاص می کند. ارزهای دیجیتال هر کدام سیاست اقتصادی خاص خود را دارند. توکنومیک دو چیز را در مورد اقتصاد کریپتو تعیین می کند: مشوق هایی که نحوه توزیع توکن را مشخص می کنند و کاربرد توکن هایی که بر تقاضای آن تأثیر می گذارند. عرضه و تقاضا تأثیر زیادی بر قیمت دارد و پروژه ‌هایی که مشوق ‌های مناسب را دریافت می ‌کنند می‌ تواند ارزششان افزایش یابد. برخلاف ارزهای فیات، قوانین توکنومیک از طریق کد پیاده‌ سازی می ‌شوند و بسیار شفاف و قابل پیش‌بینی هستند که تغییر آن ها نیز دشوار است. بازدهی از دیگر ویژگی های توکنومیک است. پلتفرم های مالی غیرمتمرکز بازدهی بالایی را برای تشویق مردم به خرید و سهام دادن توکن ها ارائه می دهند. از دیگر ویژگی های توکنومیک، منابع محدود در مقابل منابع نامحدود است. توکنومیک، میزان حداکثری عرضه یک توکن را مشخص می کند. به عنوان مثال، توکنومیک بیت کوین حکم می کند که هرگز نمی توان بیش از 21 میلیون سکه استخراج کرد. در مقابل، اتریوم محدودیت حداکثری ندارد.
همان طور که گفته شد، تغییر توکنومیک دشوار است. به عنوان مثال می توان به بیت کوین و خرید بیت کوین اشاره کرد. مجموع عرضه بیت کوین از پیش برنامه ریزی شده و 21 میلیون سکه می باشد. روشی که بیت کوین به وسیله آن ایجاد شده و وارد گردش می شود، استخراج است. زمانی که یک بلاک هر 10 دقیقه یا بیشتر استخراج می شود، به ماینرها مقداری بیت کوین به عنوان پاداش داده می شود. از زمانی که اولین بلاک در شبکه بیت کوین ایجاد شد، پاداش بلوکی سه بار از 50 BTC به 25 BTC 12.5 ،BTC و 6.25 BTC در حال حاضر، کاهش یافته است. بر اساس این قوانین، با تقسیم تعداد کل دقیقه های سال بر 10 (زیرا هر 10 دقیقه یک بلاک استخراج می شود) و سپس ضرب در 6.25، به راحتی می توان میزان بیت کوینی که در سال 2022 استخراج می شود را محاسبه کرد. به این ترتیب، امکان پیش بینی تعداد بیت کوین های استخراج شده در هر سال نیز فراهم می شود که با توجه به آن تخمین زده می شود که آخرین بیت کوین تقریبا در سال 2140 استخراج خواهد شد. توکنومیک بیت کوین همچنین شامل طراحی کارمزد تراکنش ها نیز است که استخراج کننده ها هنگام تایید یک بلوک جدید دریافت می کنند. این کارمزد برای افزایش اندازه تراکنش و افزایش تراکم شبکه طراحی شده است و ماینرها را تشویق می ‌کند تا حتی با کاهش پاداش های بلوک، تراکنش ‌ها را اعتبارسنجی کنند. به طور خلاصه، توکنومیک بیت کوین ساده و مبتکرانه بوده و همه چیز در آن شفاف و قابل پیش بینی است.

عناصر کلیدی Tokenomics

به عنوان یک اصطلاح فراگیر برای طیف گسترده ای از عوامل موثر بر ارزش یک ارز دیجیتال، "tokenomics" در درجه اول به ساختار اقتصادی یک ارز دیجیتال که توسط سازندگان آن طراحی شده است، اشاره دارد. در ادامه، عوامل مختلفی که بر توکنومیک تأثیر می گذارند و برخی از مهم ترین مولفه هایی که باید هنگام بررسی توکنومیک ارزهای دیجیتال در نظر گرفته شوند، آورده شده است.
Suply یا میزان عرضه توکن؛ عرضه و تقاضا از عوامل اصلی تاثیرگذار بر قیمت هر کالا یا خدمات هستند. کریپتو نیز از این قائده مستثنی نیست. چندین معیار مهم برای اندازه ‌گیری عرضه توکن وجود دارد. اولین مورد حداکثر عرضه نامیده می شود و به معنای حداکثر تعداد توکن های رمزگذاری شده برای یک ارز دیجیتال در طول عمر آن است. برای مثال، بیت کوین حداکثر 21 میلیون سکه دارد. سقف عرضه لایت کوین 84 میلیون سکه و BNB نیز 200 میلیون سکه است. برخی از توکن ها نیز وجود دارند که حداکثر عرضه ندارند. برای مثال، عرضه اتر شبکه اتریوم هر سال افزایش می یابد. استیبل کوین‌ هایی مانند USDT، USD Coin (USDC) و Binance USD (BUSD) نیز حداکثر عرضه را ندارند زیرا این سکه‌ ها براساس ذخایر پشتوانه سکه ‌ها صادر می ‌شوند و می توانند بدون محدودیت به رشد خود ادامه دهند. دوج کوین و پولکادات نیز دو ارز دیجیتال دیگر با عرضه بدون سقف هستند. مورد دوم، عرضه در گردش است که به تعداد توکن های در گردش اطلاق می شود. توکن ها را می توان ضرب کرد و سوزاند، یا به روش های دیگر قفل کرد که این کار بر روی قیمت توکن نیز تاثیر زیادی دارد.
Utility یا کاربردی بودن توکن؛ کاربردی بودن توکن به موارد استفاده از یک توکن اشاره دارد. کاربرد یک ارز دیجیتال مشخص می ‌کند که در آینده ارز مورد نظر با چه میزان تقاضا رو به ‌رو خواهد شد. به عنوان مثال، ابزار BNB شامل تامین انرژی زنجیره BNB، پرداخت هزینه تراکنش و بهره مندی از تخفیف کارمزد معاملاتی در زنجیره BNB و خدمت به عنوان توکن ابزار اجتماعی در اکوسیستم زنجیره BNB است. همچنین کاربران می توانند با به اشتراک گذاری BNB با دیگر محصولات مختلف موجود در اکوسیستم، به درآمد بیشتری دست یابند. علاوه بر این، توکن‌ های حاکمیتی به دارنده این امکان را می ‌دهند که در مورد تغییرات پروتکل توکن رای دهند.
Burn یا سوزاندن؛ زمانی که تعداد توکن‌ های که عرضه می شوند از یک میزان مشخص مقدار بیشتری داشته باشند، تعدادی از توکن‌ ها، به یک آدرس غیرقابل بازگشت ارسال می شوند که این امر Burn یا توکن سوزی نام دارد. توکن ‌سوزی در طول زمان، میزان عرضه توکن‌ ها را کاهش داده و منجر به ارزشمندی آن ها می شود. علاوه بر این، در کنترل تورم نیز نقش دارد.
استخراج و استقرار؛ بلاک چین‌ هایی مانند بیت ‌کوین و اتریوم، توکن ‌هایی را به اعضا برای اعتبارسنجی تراکنش‌ ها پاداش می ‌دهند. این فرآیند به عنوان اثبات کار (PoW) شناخته می شود. قدرت محاسباتی ماینرها آن ها را قادر می سازد تا بلوک های جدید را استخراج کرده و به بلاک چین اضافه کنند. بلاک چین های اثبات سهام (PoS) یک مدل شرط بندی برای اعتبار سنجی ها پیاده سازی کردند که به آن ها برای قفل کردن تعداد مشخصی سکه در قرارداد هوشمند پاداش می دهد.
بازدهی؛ این موضوع به دارندگان ارزهای دیجیتال اجازه می دهد تا توکن های بیشتری کسب کنند. می توان وجوه خود را از طریق قراردادهای هوشمند به هر کسی که نیاز به وام دارد قرض داد و یا سود را به صورت توکن به دست آورد.

توکن احراز هویت چیست؟

با استفاده از توکن احراز هویت وب‌سایت‌ها می‌توانند لایه‌های امنیتی بیشتری نسبت به گذرواژه‌های سنتی اعمال کنند، بدون اینکه کاربران را به اثبات مکرر هویت خود مجبور کنند.

توکن احراز هویت چیست؟

احراز هویت مبتنی بر توکن، نسبت به احراز هویت از طریق رمزهای عبور سنتی، تحولی بزرگ به شمار می‌رود. این توکن‌ها نهادها و سازمان‌ها را قادر می‌سازند تا فرآیندهای احراز هویت خود را تقویت کنند. بیایید کارکرد و ماهیت این توکن های رمزگذاری شده چه هستند؟ توکن‌ها را با هم مرور کنیم.

احراز هویت مبتنی بر توکن چیست و چگونه کار می‌کند؟

احراز هویت مبتنی بر توکن پروتکلی است که توکن‌های امنیتی رمزگذاری شده را تولید می‌کند. توکن احراز هویت به این شکل عمل می‌کند که اطلاعات مربوط به هویت کاربر را بین برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها به‌طور ایمن انتقال بدهد و به کاربران امکان می‌دهد هویت خود را در وب‌سایت‌ها تأیید کنند، که سپس یک رمز تأیید هویت رمزگذاری شده منحصر به فرد ایجاد می‌کند. این توکن به کاربران امکان دسترسی به صفحات و منابع محافظت‌شده را برای مدت زمان محدودی بدون نیاز به وارد کردن مجدد نام کاربری و رمز عبور خود می‌دهد.

توکن احراز هویت از طریق فرآیندی پنج مرحله‌ای عمل می‌کند:

درخواست: کاربر با استفاده از اعتبار ورود خود به سرویس وارد شده و درخواست دسترسی به سرور یا منبع محافظت‌شده را صادر می‌کند.

تأیید: سرور اطلاعات ورود به سیستم را مورد تأیید قرار می‌دهد.این مرحله شامل بررسی رمز عبور واردشده در برابر نام کاربری ارائه‌شده است.

ارسال رمز: سرور برای کاربر یک رمز احراز هویت ایمن و امضاشده برای یک دوره زمانی خاص تولید می‌کند.

ذخیره‌سازی: رمز به مرورگر کاربر منتقل می‌شود تا آن را برای دسترسی به بازدیدهای بعدی وب‌سایت ذخیره کند. هنگامی که کاربر برای دسترسی به یک وب‌سایت جدید اقدام می‌کند، کد احراز هویت رمزگشایی و تأیید می‌شود. در صورت وجود تطابق، کاربر مجاز به ادامه کار خواهد بود.

انقضا: رمز تا زمانی که کاربر از سیستم خارج شود یا سرور را ببندد فعال می‌ماند.

فرآیند احراز هویت مبتنی بر توکن اثبات می‌کند که کاربر به برنامه‌ها، وب‌سایت‌ها و منابع دسترسی پیدا کرده، بدون اینکه در هر بار مراجعه به یک سایت جدید نیاز به تأیید هویت داشته باشد. به این ترتیب وب‌سایت‌ها می‌توانند لایه‌های امنیتی بیشتری نسبت به گذرواژه‌های سنتی را اعمال کنند، بدون اینکه کاربران را به اثبات مکرر هویت خود مجبور کنند. این امکان، امنیت کاربر را بهبود می‌بخشد.

احراز هویت مبتنی بر توکن، نسبت به احراز هویت از طریق رمزهای عبور سنتی، تحولی بزرگ به شمار می‌رود. واقعیت این است که گذرواژه‌های سنتی ذاتاً نا امن هستند؛ چرا که گذرواژه‌ها توسط انسان تولید می‌شوند و همین امر باعث می‌شود هکرها به‌راحتی بتوانند آن‌ها را شناسایی کنند. علاوه بر این، سیستم‌های مبتنی بر رمز عبور از کاربران می‌خواهند که به‌طور مکرر رمز ورود خود را وارد کنند که این امر باعث اتلاف وقت و خستگی کاربر می‌شود، به‌خصوص اگر رمز عبور خود را فراموش کرده باشد.

تفاوت‌های احراز هویت در انواع توکن‌ها

اکثر مردم به نوعی از فرآیند مبتنی بر توکن استفاده کرده‌اند. به عنوان مثال، دسترسی به یک حساب آنلاین با وارد کردن کد ارسال‌شده به عنوان رمز عبور یک بار مصرف، استفاده از اثر انگشت برای باز کردن قفل تلفن همراه و دسترسی به یک وب‌سایت از طریق ورود به فیس بوک، همگی نمونه‌های رایج احراز هویت از طریق توکن‌ها هستند.

همه انواع توکن احراز هویت امکان دسترسی به یک دستگاه یا برنامه را به کاربران می‌دهد. با این حال، انواع مختلفی از توکن‌ها وجود دارد که می‌توان از آنها برای تأیید هویت کاربر استفاده کرد، از توکن‌های نرم‌افزاری گرفته تا توکن‌های فیزیکی.

توکن‌های متصل

• توکن‌های متصل دستگاه‌های فیزیکی هستند که کاربران می‌توانند به کامپیوتر یا سیستم خود وصل کنند. کارت‌های هوشمند، یو اس بی ، دیسک‌ها و درایوها این دسته از توکن‌ها را شامل می‌شوند.

توکن‌های بدون تماس

• این توکن‌ها بدون اتصال دستگاه به سرور کار می‌کنند. یک مثال خوب از آن، دستگاه «رینگ دیوایس» مایکروسافت، یعنی یک حلقه پوشیدنی است که به کاربران امکان می‌دهد بدون وارد کردن رمز عبور، سریع و بدون مشکل وارد سیستم ویندوز خود شوند.

توکن‌های دیسکانتکت

• توکن‌های دیسکانتکت به کاربران امکان می‌دهند هویت خود را با صدور یک کد تأیید کنند و سپس برای دسترسی به یک سرویس آن را به‌صورت دستی وارد کنند. یک مثال خوب برای این روش، وارد کردن کد روی تلفن همراه برای احراز هویت دو مرحله‌ای (۲FA) است.

توکن‌های نرم‌افزاری

• توکن‌های نرم‌افزار معمولاً برنامه‌های کاربردی تلفن همراه هستند که کاربران را قادر می‌سازند تا به‌سرعت و به‌راحتی شکلی از ۲FA را ارائه دهند. توکن‌های سخت‌افزاری به شکل سنتی اقلامی مثل کارت‌های هوشمند، کلیدهای رمز عبور یک‌بار مصرف یا دستگاه‌های USB را شامل می‌شوند که این دستگاه‌های فیزیکی نسبتاً گران هستند و به‌راحتی مفقود می‌شوند. اما استفاده از توکن‌های نرم‌افزاری آسان است. نمی‌توان آن‌ها را گم کرد، به‌طور خودکار به‌روزرسانی می‌شوند و به فناوری اطلاعات نیاز ندارند. این توکن ها را می‌توان با ابزارهای امنیتی مانند یک ورود (SSO) ادغام کرد که از رمزهای عبور کاربران در مقابل خطرات محافظت می‌کند.

مزایای کلیدی توکن‌های احراز هویت

توکن احراز هویت توسط یک سرویس احراز هویت ایجاد می‌شود و حاوی اطلاعاتی است که کاربر را قادر می‌سازد تا هویت خود را بدون وارد کردن اطلاعات ورود به سیستم تأیید کند.

وقتی کاربر یک نوبت کاری خود را به پایان می‌رساند و از سرویس خارج می‌شود، توکنی که به او اعطا شده منقضی می‌شود. این روند تضمین می‌کند که حساب‌های کاربران محافظت می‌شود و در معرض خطر حملات سایبری قرار نمی‌گیرند.

احراز هویت مبتنی بر توکن از کدهای رمزگذاری شده و تولید شده توسط ماشین برای تأیید هویت کاربر استفاده می‌کند. هر کد منحصر به یک نوبت کاری است و توسط یک الگوریتم محافظت می‌شود، که تضمین می‌کند سرورها می‌توانند رمزی را که دستکاری شده است شناسایی کرده و آن را مسدود کنند. رمزگذاری گزینه‌ای بسیار امن‌تر از اتکا به رمزهای عبور ارائه می‌دهد.

توکن احراز هویت تضمین می‌کند که کاربران مجبور نیستند هر بار که از یک وب‌سایت بازدید می‌کنند، اعتبار ورود خود را دوباره وارد کنند. این ویژگی فرآیندها را سریع‌تر و کاربرپسندتر می‌کند. همچنین در نتیجه افراد را برای مدت طولانی‌تری در وب‌سایت‌ها نگه می‌دارد و آن‌ها را تشویق می‌کند در آینده دوباره از آن بازدید کنند.

توکن‌ها یک مانع ۲FA برای جلوگیری از دسترسی هکرها به داده‌های کاربر و منابع شرکت ایجاد می‌کنند. استفاده از رمزهای عبور ره‌گیری حساب‌های کاربری را برای هکرها آسان‌تر می‌کند، اما با استفاده از توکن‌ها، کاربران می‌توانند هویت خود را از طریق توکن‌های فیزیکی و برنامه‌های تلفن هوشمند تأیید کنند. این توکن‌ها در حقیقت یک لایه امنیتی مضاعف ایجاد می‌کنند و مانع از دسترسی هکرها به حساب کاربری می‌شوند، حتی اگر موفق به سرقت اطلاعات ورود به سیستم کاربر شوند.

برای آشنایی و ورود به مرکز تبادل غیرمتمرکز ققنوس بر روی لینک زیر کلیک کنید.