تأمین کنندگان نقدینگی بروکر

تامین کننده نقدینگی

اولین مبحثی که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت این مفهوم است که تامین کننده نقدینگی در فارکس چیست؟ LP مخفف کلمه Liquidity provider است ومفهوم تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) عموما مترادف است با بازارساز یا market maker و کاری که انجام می دهند تسهیل انجام معاملات در فارکس و سایر بازارهای مالی با ارائه دادن مجموعه ای از تسهیلاتی که متعلق به آنهاست و باعث سهولت در ارائه امر معامله گری برای خریداران و فروشندگان می گردد.

ما وقتی می توانیم بگوییم دارایی هایی مثل اوراق بهادار قابلیت نقدشوندگی دارند که به راحتی تبدیل به پول نقد شوند. اگر اکثر معامله گران بخواهند وقتی اخبار موجود بد است بفروشند یا وقتی که شرایط خوب است بخرند مهیا کردن این شرایط را LP انجام می دهد . گاها ارزش یک کالای معاملاتی با نوسانات شدید روبرو می شود زیرا قیمت فروش و خرید به سرعت بالا و یا پایین می رود.

که در این صورت تکمیل پروسه یک معامله دشوار خواهد بود. از این رو تبدیل به نقد شدن آیتم معاملاتی متوقف و یا با تفاوت قیمت بالایی انجام خواهد شد. لذا تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) یا LP باید همیشه آمادگی خرید و فروش تعدادی سهم در بازار را داشته باشد .

وظیفه تامین کننده نقدینگی چیست؟

با توجه به وسعت بازار فارکس و همینطور دنیای معامله گری، وجود یک بازار نقد به عنوان مهمترین فاکتور جهت ایجاد زمینه برای معاملات پر سود به حساب می آید. وجود نقدشوندگی در بازار مالی روند انجام معاملات را تسهیل می بخشد و باعث ایجاد فضای رقابتی در قیمتها می شود و همینطور ایجاد معاملات کارآمد را در پی خواهد داشت. خوب ببینیم که وظیفه تامین کننده نقدینگی در فارکس چیست؟ گفتیم که LP تأمین کنندگان نقدینگی بروکر به مفهوم بازار ساز است، اما در واقع دامنه وسیعی از مشارکت کنندگان اعم از بانکهای مرکزی، موسسات و نهادهای تجاری و حتی اشخاصی که دارای سرمایه های کلان می باشند را شامل می شود. در حقیقت درصد بالایی از نقد شوندگی حاصل حضور تعداد زیادی از موسسات و نهادها، افراد و حتی دولتها در این بازار جهانی است.

آيا یک بروکر میتواند چند تامین کننده داشته باشد؟

در پاسخ به این سوال که آيا یک بروکر میتواند چند تامین کننده داشته باشد؟ باید گفت بله یک بروکر میتواند از چندین تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) استفاده کند.

به دلیل آنکه بازار فارکس یک بازار غیر متمرکز است، لذا هر بروکر نیز می تواند تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) متفاوتی داشته باشد. معامله گران معمولا نمی توانند به LP های تراز اول متصل شوند و این کار توسط بروکر انجام می شود. همینجا پیشنهاد میشود که چنانچه علاقمند به فعالیت در بازار فارکس هستید اولین گام انتخاب بروکر مناسب می باشد.

LP ها میزان نقدینگی بازار را افزایش می دهند و این نقدینگی بالاتر برای همه مناسب و مطلوب است چرا که باعث کاهش اسپرد و همینطور کاهش در هزینه معاملات می شود.

آنها این اطمینان را میدهند که نقدینگی کافی در بازار وجود دارد، به این مفهوم که حجم معاملات به اندازه کافی جهت انجام معاملات یکپارچه وجود دارد. بدون وجود سازندگان بازار، نقدینگی کمی در بازار وجود خواهد داشت.

چرا یک بروکر باید تامین کننده نقدینگی داشته باشد؟

بیشترین میزان نقدینگی بازارهای مالی دنیا به وسیله بانک های بزرگ سرمایه گذاری تامین می شود که غالبا از آنها به عنوان تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) درجه اول یاد می شود .

بروکرهای فارکس به جهت دریافت فید قیمت خرید و فروش از سیستم خود به LP ها متصل هستند. لذا وجود LP برای بروکر ها بسیار لازم است، همچنین بروکرها به حفظ عملکرد بازار کمک می کنند و به عنوان یکی از عناصر بازار وجودشان برای حیات بازار لازم است. به این مفهوم که اگر می خواهید کالای معاملاتی خود را به فروش رسانید آنها برای خریدن آن هستند و اگر هم می خواهید کالا یا آیتمی را بخرید، آنها آنجا هستند تا آن را به شما بفروشند.

قیمت هایی که آنها مشخص میکنند میزان عرضه و تقاضای بازار را نشان می دهد.

در مواردی سازنده بازار یک بروکر نیز میتواند می باشد. اما سرمایه گذاران باید بدانند که بین کارگزار و تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) تفاوت وجود دارد.

معامله گران باید با انتخاب بروکر مناسب و همراه در امر معامله گری با خیال آسوده به کار معامله گری بپردازند.

تامین کننده ها چه کسانی هستند؟

به سبب وجود تامین کننده (Liquidity provider)، بازار به گونه ای حرکت می کند که نمی توانید درک کنید.

پيش از اينترنت، يافتن آنها سخت بود، آنها در پشت صحنه در برخی از بزرگترین نهادهای مالی کشور فعالیت دارند. آنها در واقع چه می کنند؟

تامین کننده ها عموما بانک های بزرگ و همچنین نهادهای مالی هستند. در بازار بزرگ معاملات فارکس میتوان از بزرگترین LP های دنیا بانک دویچه بانک، سوئیس بانک، IG و FCA نام برد که به عنوان یک بانک یا سازمان تامین کننده نقدینگی پیشرو در زمینه خرده فروشی و سرمایه گذاری نیز به حساب می آید.

شرکتهای بزرگی از جمله کارگزاریها و همچنین شرکتهای سرمایه گذاری و بورس آنها را جهت ادامه حرکت بازارها استخدام می نمایند. آنها می توانند به صورت مستقل نیز کار کنند.

یک تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) با گذاشتن اوردرهای بزرگ، حجم را در بازار بالا می برد. و هرچه که میزان حجم بازار بیشتر باشد قطعا نقدینگی بالا می رود و این به نفع معامله گران خواهد بود.

آیا یک بروکر میتواند باعث ضرر به تامین کننده خود(LP) شود؟

بازیگران متفاوتی در صحنه بازار فارکس حضور دارند. از جمله خریداران، فروشندگان،بروکرها و LP ها . بروکرها به تسهیل فروش بین دو طرف کمک می کنند و پل ارتباطی بین تریدرها و LP ها هستند.

LP ها در ایجاد نقدینگی و یا در دسترس بودن کالاهای معاملاتی جهت خرید و فروش در بازار فعالیت می کنند. در واقع وجود آنها باعث می شود که چرخه خرید و فروش در بازار جریان داشته باشد.

اما در خصوص این پرسش که آیا یک بروکر میتواند باعث ضرر به تامین کننده خود(LP) شود؟ یا خیر باید گفت که بروکر نمی تواند باعث ضرر به تامین کننده خود شود چرا که تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) دارای زیرساخت های قوی می باشد و اگر بروکر دچار ضرر و زیان شود این ضرر و زیان خللی در کار تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) ایجاد نمی کند.تأمین کنندگان نقدینگی بروکر

سخن پایانی

تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) همانند یک حلقه از زنجیره بازار فارکس است و البته یکی از مهمترین عناصری که در بازار فارکس وجود دارد. همچنین بررسی کردیم که LP ها نهادها و موسسات بزرگی هستند که به بازار جان می بخشند و بروکرها نیز حلقه دیگری از این زنجیره هستند، بروکرها نرخ خرید و فروش کالاهای معاملاتی از جمله طلا، نفت، جفت ارز و…بصورت لحظه ای از LP گرفته و در اختیار مشتریان خود جهت معامله قرار می دهند و این تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider) است که قیمتهای اقلام معاملاتی در بازار فارکس را تعیین نمایند.
با تشکر از همراهی شما عزیزان تا انتهای مقاله تامین کننده نقدینگی (Liquidity provider)، چنانچه پاسخ پرسشهای خود را در این مقاله نیافتید، می توانید از طریق چت آنلاین با مشاوران بروکر نیکس تماس بگیرید. کارشناسان ما در سریعترین زمان ممکن پاسخگویی شما خواهند بود .

تاثیر نقدینگی یا liquidity در بازار فارکس چیست؟

معامله گران فارکس اغلب با مفهوم نقدینگی مواجه می‌شوند. نرخ ارز ممکن است تحت تاثیر افزایش یا کاهش نقدینگی تغییر کند. برای درک اثر این عامل، شما باید با ویژگی‌های آن در معاملات فارکس آشنا شوید. اما در ابتدا باید بدانید که این اصطلاح به چه معنا است؟

مفهوم نقدینگی یا Liquidity

به عنوان یک شاخص اقتصادی، اصطلاح “نقدینگی” با ریشه لاتین “liquidus” مشخص می‌شود که به معنی شناوری است. مفهوم نقدینگی در زمینه معاملات ارز و کالا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ویژگی و ارزش یک کالا که امکان فروش یا تبادل آن را تعیین می‌کند نقدینگی نامیده می‌شود.

کالاهایی که به سرعت در بازار به فروش برسند، با نقدینگی بالا شناخته می‌شوند و اگر تقاضا برای کالایی کم باشد، نقدینگی آن پایین است. امکان خرید و فروش مستقیماً به تعداد شرکت کنندگان در بازار بستگی دارد. در بازارهای مالی، ارزش یک کالا توسط ارزش‌گذاری‌های مختلف و عمدتاً ارزها که نقد‌شونده‌ترین کالا هستند، مشخص می‌شود.

در بازارهای ارز خارجی تعداد زیادی از فروشندگان و خریداران وجود دارند و نقدینگی آن توسط حجم معاملات و تفاوت قیمت‌های خرید و فروش تخمین زده می‌شود. معاملاتی که در هر واحد زمان و با کوچکترین تفاوت قیمت انجام می‌شود، نقدینگی بیشتری را به همراه دارند.

تامین کنندگان نقدینگی در بازار فارکس

در بازار فارکس، حجم معاملات روزانه میلیاردها دلار می‌باشد که این به معنای نقدینگی بسیار عظیمی است. روند معاملات شامل حجم زیادی از معاملات بر روی ارزهای مختلف است. برای اطمینان از انجام هر معامله معین، یک طرف قرارداد باید آماده خرید یا فروش مقدار مشخصی ارز باشد.

بنابراین، بخش مهمی از شرکت‌کنندگان در بازار فارکس، سازمان‌های بزرگ مالی هستند که تامین کنندگان یا ارائه دهندگان نقدینگی نامیده می‌شوند.

ارائه دهندگان نقدینگی می‌توانند بانک‌های فارکس یا بانک‌های عادی و همچنین بروکرهای بزرگ باشند. آنها مقدار زیادی از دارایی خود را در قالب ارزهای مختلف نگهداری می‌کنند تا در زمان لازم برای پر کردن معاملات خود از آن استفاده کنند.

این‎ها واسطه‌هایی هستند که از طریق آن‌ها بسیاری از بروکرها و معامله‌گران خرد معاملات خود را انجام می‌دهند. اسپرد و نوسان، که برای معامله گران عادی بسیار مهم است، به سطح نقدینگی ارائه دهندگان نقدینگی وابسته است.

نقدینگی از طریق بروکرها

تامین نقدینگی توسط شرکت‌های مالی، سرمایه‌گذاری و بروکرهایی که تأمین کنندگان نقدینگی بروکر به مشتریان حقوقی و حقیقی خدمات می‌دهند، انجام می‌شوند. هر یک از این شرکت‌ها سرمایه خود را دارد، اما این وجوه ممکن است برای انجام درخواست مشتری کافی نباشد.

برای مثال، اگر تعداد خریداران از فروشندگان یک ارز‌ پایه بیشتر باشد، تعادل بازار از میان می‌رود و در این زمان واسطه‌ها وارد عمل شده و ارز مورد نظر را از ارائه دهنده نقدینگی خریداری می‌کنند. تنها بانک‌های بزرگ امکان تضمین انجام درخواست‌ها را برای طیف وسیعی از ارزها دارا هستند.

نقدینگی در بازار فارکس می‌تواند به عنوان یک سیستم چند سطحی بیان شود. در پایین‌ترین سطح، معامله‌گران خرد و عادی حضور دارند که معاملات خود را تنها توسط واسطه‌ها یا شرکت‌هایی با حجم های متنوع دارایی ثبت می‌کنند.

این شرکت‌ها می‌توانند به طور مستقل درخواست مشتری را انجام دهند یا آنها را به یک بروکر بزرگ معرفی کنند. بروکرهای بزرگ سطح دوم سیستم نقدشوندگی هستند. که معمولا شامل بانک‌های بزرگ و شرکت های مالی می‌شوند. آنها سفارشات مشتریان خصوصی خود و بروکرهای کوچک را عملیاتی می کنند.

اما این موسسات مالی همیشه فرصتی برای وارد شدن به بازار بین بانکی را ندارند، زیرا حداقل میزان حجم معاملات برای ورود به بازارهای بین بانکی ۵ میلیون دلار است. بنابراین، در این میان شرکت‌هایی هستند که مسئولیت جمع‌آوری نقدینگی را به‌عهده می‌گیرند و نقش واسطه بین بزرگترین بانک‌ها و سایر موسسات مالی را ایفا می‌کنند. بزرگترین جمع‌کننده‌های نقدینگی جهانی عبارتند از

• Currenex
• Integral
• CFH Clearing
• KCG Hotspot

آن‌ها تعداد زیادی از مشتریان را برای ورود به بازار بین بانکی متحد می‌کنند. نهایتاً، در بالاترین سلسله مراتب تامین کنندگان نقدینگی بازار فارکس غول‌های جهانی صنعت بانکی قرار دارند. معروف‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• American Bank of America
• JPMorgani Citigroup
• British Barclays
• Royal Bank of Scotland
• Swiss bank UBS
• German Deutsche Bank

تاثیر نقدینگی بر روند حرکت ارزها

برای معامله‌گران عادی، حجم نقدینگی با میزان اسپرد و نوسانات جفت ارزها مشخص می‌شود. در بازارهایی با نقدینگی بالا در هر لحظه قیمت‌های اعلامی تغییرات زیادی دارند و از طرفی قیمت‌ها به آرامی حرکت می‌کنند.

در بازارهایی با نقدینگی کم، حرکات قیمتی شدید بوده و اعلام قیمت در بازه‌های زمانی مشخص صورت می‌گیرد.

یکی از عوامل تعیین کننده میزان نقدینگی، حجم ارزمعامله‌ شده در بازار است که بیشترین حجم معاملات مربوط به دلار آمریکا می‌باشد. بنابراین، نقد شونده‌ترین جفت ارزها از دلار آمریکا و ارزهای پایه تشکیل شده‌اند؛ مانند EURUSD، GBPUSD ،USDJPY ،USDCAD ، USDCHF، AUDUSD و NZDUSD.

هرچه حجم ارز در بازار افزایش یابد، اختلاف قیمت بین عرضه و تأمین کنندگان نقدینگی بروکر تقاضا کمتر خواهد بود. مثال بارز آن EURUSD است که همواره کمترین میزان اسپرد را داراست و بیش از ۲ پیپ نمی‌شود.

از سوی دیگر، اسپرد جفت ارزهای عجیب و غریب با نقدشوندگی پایین می‌تواند به ۱۰ تا ۱۰۰ پیپ نیز برسد.

بازار فارکس ۲۴ ساعته باز است اما نقدینگی در زمان‌های مختلف و باز شدن بازارها متغیر است و در نتیجه نوسانات قیمت را هم تغییر می‌دهد.

مهمترین مراکز مالی در مناطق زمانی مختلف قرار دارند و همگی نمی‌توانند همزمان کار کنند. در طی باز بودن بازار آسیا تنها مبادلات ژاپن، استرالیا و چین فعال هستند، که عمدتاً نقدینگی ارزهای آسیایی را تامین می‌کنند.

اوج فعالیت را می‌توان در هنگام باز شدن بازار لندن و همکاری همزمان بازارهای آمریکایی و اروپایی مشاهده کرد. با بسته شدن بازارهای اروپایی، نقدینگی سریعاً کاهش می‌یابد. همچنین در زمان تعطیلات نقدینگی کم می‌شود که به آن بازار ضعیف اطلاق می‌گردد.

معمولاً در بازارهای ضعیف، قیمت‌ها در یک بازه محدود حرکت می‌کنند اما در صورت وقوع اخبار اقتصادی غیرمنتظره، قیمت‌ها به شدت افزایش می‌یابد.

در زمان کم بودن نقدینگی پیش‌بینی حرکت‌ قیمت‌ها بسیار دشوار است و در این زمان انجام هیچ‌گونه معامله‌ای توصیه نمی‌شود.

بازیگران بزرگ پشت نقدینگی فارکس چه کسانی هستند؟

بازار فارکس، از نظر میانگین مالی در گردش و میانگین درآمد هر تریدر بزرگ ‌ترین بازار از نظر شرکت‌کنندگان است. همانطور که از طبیعت بازار فارکس پیداست، برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

نقدینگی بازار فارکس چیست و چگونه تامین می‌شود؟

نقدینگی (liquidity) اهمیت بالایی در ساختار بازار فارکس دارد. بدون وجود نقدینگی، فعالیت بازار نظم خود را از دست می‌دهد که این بی‌نظمی با جهش قیمت در بازار دیده می‌شود. با این حال، بازاری که نقدینگی بالایی داشته باشد، امکان انتقال آسان برای ورود و خروج را ایجاد می‌کند، و زمینه را برای مشارکت همه بازیگران در بازار از سفته بازان کوچک تا مؤسسات بزرگ فراهم می‌کند.

نقدینگی در بازار فارکس عبارت است از توانایی یک جفت ارز برای معامله (خرید / فروش) در صورت وجود تقاضا. برای مثال هنگامی که با جفت ارزهای اصلی معامله می‌کنید، بازاری که با آن معامله می‌کنید نقدینگی بسیار بالایی دارد. با این حال، شما بر اساس نقدینگی موجود موسسات مالی معامله می‌کنید که شما را وارد یا از معامله مورد نظرتان خارج می‌کند.

همه جفت ارزها نقد نیستند. در واقع ارزها بر اساس دسته بندی که در آن قرار می‌گیرند سطح نقدینگی متفاوتی دارند. نقدینگی فارکس با حرکت تریدرها از جفت‌های اصلی به جفت‌های فرعی و در نهایت به جفت‌های اگزاتیک کاهش می‌یابد.

نقدینگی به سادگی یا توسط یک تریدر کوچک در ایالات متحده، اروپا یا آسیا ایجاد نمی‌شود؛ بلکه توسط تامین کننده نقدینگی، که یک بروکر بازار یا مؤسسه‌ای است که به عنوان یک بازارساز در یک طبقه دارایی انتخاب شده رفتار می‌کند، تولید می‌شود. اساساً تأمین‌ کننده نقدینگی در هر دو انتهای معاملات ارزی نقش دارد و یک ارز خاص را با قیمت مشخص فروخته و خریداری می‌کند. در حقیقت با انجام این پروسه، بازارسازی می‌‌کند.

چرا نقدینگی اهمیت دارد؟

ممکن است برای برخی این سوال پیش بیاید که «چرا باید به نقدینگی اهمیت داد؟». پاسخ در ثبات قیمتی بیشتر است. ارائه دهندگان نقدینگی ریسک قابل توجهی را تحمل می‌کنند و با انجام این کار پاداش قابل توجهی نیز دریافت می‌کنند؛ زیرا قادر به مشاهده جریان سفارشات می‌شوند. مهم تر اینکه آنها مایل هستند در یک دوره معاملاتی پر نوسان طرف دیگر معامله باشند، بنابراین به سفته بازان کوچک امکان مدیریت ریسک بهتر داده می‌شود. چیزی بدتر از این نیست که در یک بازار بدون نقدینگی در طرف اشتباه معامله باشید.

لیستی از بزرگترین بازیگران فارکس:

بانک‌های تجاری (Commercial Banks)

بانک‌ها معمولاً هم در حجم زیادی از معاملات سفته بازی و هم در گردش معاملات روزانه شرکت دارند. برخی از آنها روزانه میلیاردها دلار با ارزهای خارجی معامله می‌کنند. برخی از طرف مشتریان معامله می‌کنند و برخی از حساب‌های اختصاصی استفاده می‌کنند.

بانک‌های تجاری و بانک‌های سرمایه‌گذاری برای تمام جفت ارزهایی که در آن بازار می‌سازند، قیمت پیشنهادی ارائه می‌کنند. آنها علاوه بر اسپردهای عرضه و تقاضا، اغلب به معامله جفت‌ها از طرف مشتریان خود نیز متوسل می‌شوند. عمده‌ ترین تامین‌ کنندگان نقدینگی، بانک‌های (Citibank)، (Deutsche Bank)، (Societe Generale)، (Union Bank of Switzerland) و (HSBC) هستند.

بانک‌های مرکزی (Central Banks)

بانک‌های مرکزی با بر عهده داشتن کنترل عرضه ارزهای مختلف نقش مهمی در بازار فارکس دارند. علاوه بر نگرانی درباره تنظیم تورم و نرخ بهره، این بانک‌ها همچنین در صورت لزوم مسئول تثبیت بازار فارکس نیز هستند.

با وجود اینکه بانک‌های مرکزی به اندازه بانک‌های تجاری فعال نیستند؛ اما زمانی که نیاز مبرمی مانند بحران مالی وجود دارد، آنها آماده هستند تا در صورت نیاز از طریق عملیات بازار، پول نقدینگی کشورهای مربوطه را تامین کنند.

شرکت‌های سرمایه گذاری (Investment Firms)

شرکت‌های مدیریت سرمایه گذاری معمولاً حساب‌های بزرگی را از طرف مشتریان خود مدیریت می‌کنند، و نیاز به مبادله ارزهای تأمین کنندگان نقدینگی بروکر خارجی دارند، بنابراین باید این معاملات را از طریق استفاده از بازار ارز تسهیل کنند.

بروکرهای خرده فروشی فارکس (Retail Forex Brokers)

این گروه بخشی از حجم کل بازار فارکس که روزانه بین 25 تا 50 میلیارد دلار، که حدود 2 درصد از کل بازار فارکس تخمین زده می‌شود، را اداره می‌کند. بروکر فارکس قادر به معامله با تامین کنندگان عمده نقدینگی نیست؛ مگر اینکه بروکر فارکس دارای سرمایه بالایی باشد. تریدرهای خرد از جمله سفته بازان برخلاف تریدرهای نهادی، به ندرت نیاز به معامله در چنین حجم عظیمی دارند. بنابراین، دسترسی آنها به بازار فارکس معمولاً از طریق بروکرهای آنلاین فارکس،تامین کنندگان ثانویه نقدینگی در بازار، تنظیم شده است.

سفته بازان (Speculators)

این‌ افراد ریسک ‌پذیر یا سرمایه‌ گذاران خصوصی هستند که ارزهای خارجی را خریده و آنها را می‌فروشند و از طریق نواسانات و اختلاف قیمتی آن سود می‌برند.

تریدرهای الگوریتمی (Algorithmic Traders)

تریدرهای الگوریتمی یا تریدر آلگو (Algo) توانسته‌اند چشم انداز معاملات CFD فارکس را تغییر دهند. قرارداد مابه التفاوت (Contract for difference) یا به اختصار CFD به شما این امکان را می‌دهد که بدون تصاحب یک دارایی، بر روی تغییرات قیمت آن معامله کنید. دنیای امروزی تجارت الکترونیک و تطبیق تجارت کامپیوتری به تعداد زیادی از تریدرها این اجازه را داده است تا از تحلیل‌ها و تشخیص الگوی بسیار پیچیده برنامه ریزی و استفاده کنند، تا تحت پوشش ارائه‌دهندگان نقدینگی وارد عرصه معاملات شوند.

جمع بندی

نقدینگی بر نوسانات بازار تأثیر می‌گذارد. اگرچه این نوسان گاهی مفید و گاهی برای بازار مضر است، اما سطح مشخصی از نوسان برای فرصت‌های معاملاتی ضروری است. عدم نقد شوندگی می‌تواند منجر به نوسانات شدید و غیرقابل کنترل قیمت شود. برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

نقدینگی یا شناوری بازار فارکس چقدر است؟

وجود یک بازار نقد در دنیای معامله گری یکی از مهم ترین عناصر در جهت سودآوری میباشد، که بازار فارکس یکی از بهترین گزینه ها برای نقدینگی بالا است، و با توجه به حجم عظیم معاملات در بازار فارکس نقدینگی این بازار قابل مقایسه با هیچ بازار دیگری نمیباشد، و این مزیت در جفت ارز های اصلی فارکس بیشتر قابل مشاهده میباشد.

به صورت کلی هر چه میزان نقد شوندگی بیشتر باشد، جریان معاملات ساده و قیمت ها رقابتی ترمیباشد که اشخاص میتوانند خرید یا فروش های خود را در یک قیمت پایدار و بدون تاخیر انجام دهند.

میزان نقد شوندگی در بازار فارکس بیشتر توسط آن هایی صورت میگیرد که نقش بازار گردان (Market Maker) را در بازار دارند، اما جدا از این ها بازیگران دیگری در بازار وجود دارند که میزان نقد شوندگی بازار را از طریق افزایش دادن حجم معاملات انجام میدهند.

نقد شوندگی یا (Liquidity) چیست؟

نقد شوندگی یا Liquidity یا میزان شناوری در بازار، به معنای میزان ارز یا دارایی میباشد که به سرعت و بدون تاخیر و با مقدار مشخص قیمت پایدار بتوان خرید یا فروش کرد، به صورت کلی تعریف نقد شوندگی در بازار مالی یعنی سرعت تبدیل شدن سرمایه گزاری به وجه نقد میباشد.

همانطور که قبل تر گفته شد در بازار فارکس نقدینگی بالایی وجود دارد که روزانه بالای 6 تریلیون دلار میباشد و همین امر باعث میشود که اغلب معاملات به خصوص در جفت ارز های اصلی در لحظه انجام شود، این میزان نقدینگی باعث شده که سفارشات معاملاتی با اسپرد کم (تفاوت میان خرید و فروش) و میزان حجم بالا بدون آن که در قیمت تاثیری داشته باشد انجام شود، اما اگر حجم معاملات کاهش پیدا کند تفاوت بین قیمت خرید و فروش نیز زیاد میشود.

تامین کنندگان نقدینگی در بازار

حجم بالای معاملات توسط انواع معامله گران بزرگ در بازار فارکس، نقد شوندگی را به وجود می آورد.

و در بازار فارکسی که در طول روز میلیارد ها دلار حجم معاملات روزانه آن میباشد، بیشتر این نقدینگی ها توسط سازمان های بزرگ مالی، بانک های تجاری و مالی، مدیران سرمایه گزاری خارجی، شرکت های چند ملیتی، هج فاند ها و . میباشد.

همچنین میتوان به ارائه دهندگان نقدینگی نظیر: بروکر ها و بانک های مرکزی اشاره کرد، که میزان زیادی از دارایی خود را در غالب ارز های مختلف ذخیره میکنند، تا در زمان لازم برای پر کردن معاملات خود از آن ها استفاده کنند.

نقدینگی توسط بروکر ها

همانطور که قبل تر گفته شد تامین نقدینگی توسط بروکر ها، شرکت های مالی، بانک ها و . انجام میشود، اما ممکن است این حجم نقدینگی در مواقعی برای درخواست مشتری کافی نباشد.

برای مثال در مواقعی که تعداد خریداران یا فروشندگان یک ارز پایه بیشتر باشد، تعادل بازار از بین میرود، در این مواقع واسطه ها به میان می آیند و ارز مورد نظر را از ارائه دهنده نقدینگی که معمولا بانک های بزرگ هستند خریداری میکنند.

چون معمولا بانک های بزرگ امکان تضمین انجام درخواست ها برای تعداد زیادی از ارز ها را دارا هستند.

سیستم نقدینگی در بازار فارکس را میتوان به چند سطح طبقه بندی کرد.

در پایین ترین سطح معامله گران خرد و عادی وجود دارند که معاملات خود را توسط بروکر ها و شرکت ها با حجم های متنوع ثبت میکنند.

در سطح بعدی بروکر های بزرگ هستند که معمولا شامل بانک های بزرگ و شرکت های مالی میباشند، که سفارشات مشتریان خصوصی و بروکر های کوچک تر را عملیاتی میکنند.

اما از آن جا که حداقل میزان حجم معاملات برای ورد به بازارهای بین بانکی 5 میلیون دلار است، بنابراین این موسسات همیشه فرصت برای وارد شدن به بازار بین بانکی را ندارند.

پس در این میان شرکت هایی وظیفه جمع آوری نقدینگی را بر عهده میگیرند و نقش واسطه را بین بانک های بزرگ و سایر موسسات مالی ایفا میکنند و تعداد زیادی از مشتریان را برای ورود به بازار بین بانکی متحد میکنند، چند مورد از بزرگترین جمع کنند گان نقدینگی جهان عبارتند از:

• Currenex
• Integral
• CFH Clearing
• KCG Hotspot

و در نهایت بالاترین سطح از تامین کنند گان میزان نقدینگی بازار فارکس میتوان به غول های جهانی صنعت بانکی زیر اشاره کرد:

• British Barclays
• Royal Bank of Scotland
• German Deutsche Bank
• American Bank of America
• Swiss bank UBS
• JPMorgani Citigroup

تاثیر نقدینگی بر جهت روند بازار

در مواقعی که بازار نقدینگی بالایی دارد، در هر لحظه قیمت های اعلامی تغییرات زیادی دارد و از طرفی قیمت ها روند حرکتی آرامی را در پیش میگیرند.

اما در زمانی که بازار نقدینگی کمی دارد، ممکن است بر اثر خبر های اقتصادی مختلف، حرکات قیمتی شدیدی در بازار رخ دهد و همچنین پیش بینی حرکت قیمت ها دشوار میشود، در این مواقع معمولا اعلام قیمت در بازه های زمانی مشخصی صورت میگیرد.

میزان حجم معامله شده در بازار میتواند یکی از عوامل نشان دهنده نقدینگی در بازار باشد، که هر چه میزان حجم در بازار افزایش یابد، اختلاف قیمت بین عرضه و تقاضا کمتر میشود، و از آن جا که دلار آمریکا بیشترین حجم در معاملات را دارد، میزان حجم بالا معاملات در جفت ارز هایی که یک طرف آن دلار آمریکا میباشد بیشتر دیده میشود.

یکی دیگر از عواملی که میتواند در نقدینگی بازار تاثیر داشته باشد، زمان تأمین کنندگان نقدینگی بروکر باز شدن بازار های مختلف در جهان است که با توجه به تعداد معاملاتی که در ساعات مختلف در بازار رخ میدهد قاعدتا تاثیر بر روند بازار گذاشته میشود.

از آن جا که بازار فارکس به صورت 24 ساعته میباشد، و به دلیل تفاوت مناطق زمانی مختلف همگی نمیتوانند همزمان کار کنند این نقدینگی در ساعات مختلف شبانه روز کم و زیاد میشود.

اوج نقدینگی و فعالیت در بازار را میتوان در زمان باز شدن بازار لندن و اروپا وهمپوشانی آن با بازار نیویورک مشاهده کرد، و با بسته شدن این بازار ها نقدینگی در بازار کم میشود.

مشاهده بیشتر: دوره آموزش جامع فارکس

نقد ترین جفت ارز ها

بهتر است برای موفقیت بیشتر در بازار فارکس به نقدینگی جفت ارز های مختلف بیشتر توجه شود، و معمولا معامله گران موفق بیشتر تمرکز خود را روی جفت ارزهایی که نقدینگی بالایی دارند میگذارند.

نقد شوندگی بالای یک جفت ارز در میزان اسپرد آن مشخص میشود که هر چه این اسپرد پایین تر باشد نشان از میزان نقدینگی بالا در آن جفت ارز است.

اولین جفت ارزی که میزان نقدینگی در آن بسیار بالا میباشد EUR USD است که با توجه به عمق بازار و تعداد معامله گران اسپرد این جفت ارز حدود 0.5 تا 2 پیپ در حال نوسان است، بعد از آن بیشترین حجم معاملات و نقدینگی در جفت ارز USD JPY است که اسپرد آن معمولا حدود 0.تأمین کنندگان نقدینگی بروکر 5 تا 2.5 است.

سومین جفت ارز که اسپرد آن معمولا بین 2.5 تا 5 پیپ است GBP USD نام دارد و معمولا دارای نوسان زیادی است، چهارمین جفت ارز را میتوان به AUD USD اشاره کرد که اسپردی حدود 2 تا 5 پیپ را دارا میباشد .

از دیگر جفت ارز هایی که میزان نقد شوندگی بالایی دارند میتوان به: USD CHF ، NZD USD ، EUR GBP و EUR JPY اشاره کرد.

انجام معامله در جفت ارز هایی که در بالا گفته شد میتواند به دلیل نقدینگی بالا و هزینه های معاملاتی پایین برای سود آوری در بازار گزینه های مناسبی باشد.

جمع بندی

برای موفقیت در بازار و کسب سود، میزان نقدینگی اهمیت زیادی دارد و اگر در معامله ای با نقد شوندگی پایین وارد معامله شوید ممکن است که به دلیل نوسانات ناگهانی که ایجاد میشود دچار ضرر شوید.

میزان نقدینگی یا همان Liquidity توسط سطح های مختلفی در بازار ایجاد میشود مانند: انواع معامله گران، بروکر های بزرگ و غول های بانکی دنیا، که این میزان نقدینگی در روند بازار تاثیر به سزایی دارد، به این صورت که وقتی نقدینگی بالا باشد روند حرکتی بازار آرام میباشد و میزان اسپرد آن کم، ولی در مواقعی که نقدینگی کم میشود موجب نوسانات شدید در بازار و افزایش اسپرد هستیم.

برای به دست آوردن سود بیشتر و افزایش موفقیت در معاملات بهتر است از جفت ارز هایی که میزان نقدینگی بالایی دارند استفاده کنید.

نحوه مدیریت ریسک بروکرهای فارکس | روش چهارم: انتقال درونی ریسک!

در درس‌های قبل متوجه شدیم که چگونه بروکرها، با اجرای سفارشات به روش A-Book یا STP، ریسک هر معامله را به طور جداگانه مدیریت می‌کنند.

اما اگر معامله‌گری یک پوزیشن لانگ GBP/ USD باز کند، و معامله‌گر دیگری پوزیشن شورت GBP/ USD را در همان زمان یا نزدیک به آن با معامله‌گر اول باز کند، چه اتفاقی می‌افتد؟!

در روش A-Book بروکر مجبور است برای هر معامله یک معامله مشابه با تأمین‌کننده نقدینگی انجام داده تا ریسک را پوشش دهد، اما چرا این معامله‌ها همدیگر را پوشش ندهند و ریسک را از بین نبرند؟!

در واقع، این کار را می‌کنند و این هم یکی از روش‌های مدیریت ریسک بروکرهای فارکس است، که به آن “انتقال درونی ریسک” گفته می‌شود! با ترجمه اختصاصی ایران بروکر در این زمینه با ما همراه باشید.

انتقال درونی ریسک به چه معناست؟!

بروکر می‌تواند به جای اینکه برای هر معامله به طور جداگانه مدیریت ریسک انجام دهد، همه معاملاتی را که روی یک جفت‌ارز مشابه انجام شده‌اند را جمع کند، و مدیریت ریسک را یک جا انجام دهد.

به این فرآیند تجمیع معاملات داخلی‌ یا Internalization گفته می‌شود.

مثلا، ممکن است چند مشتری GBP/ USD بخرند، و چند مشتری دیگر همین نماد معاملاتی را بفروشند. معامله‌گران نظرات متفاوتی دارند، پس احتمالا شرایطی پیش می‌آید که مشتری‌ها معاملاتی مقابل هم داشته باشند، و این معاملات مخالف با هم «تطبیق» داشته باشند یا به اصطلاح همدیگر را «آفست» کنند.

هنگامی که یک بروکر معامله یک مشتری را با مشتری دیگر تطبیق می‌دهد، مثل همان روش انجام معامله با تأمین‌کننده نقدینگی، ریسک بازار را برای خود حذف می‌کند!

اما از آنجایی که بروکر معامله‌ای با تأمین‌کننده نقدینگی انجام نمی‌دهد، اسپردی هم به تأمین‌کننده نقدینگی پرداخت نمی‌کند، و در هزینه‌هایش صرفه‌جویی می‌شود و سود بیشتری کسب می‌کند.

بروکر می‌تواند همه پوزیشن‌های لانگ و شورت GBP/ USD را گردآوری کند، و آنها همدیگر را آفست یا خنثی کنند.

به همین دلیل است که بروکرهای فارکس می‌خواهند مشتریان زیادی داشته باشند، چون مشتریان زیاد، انتقال درونی ریسک را برای آنها راحت‌تر می‌کند. هرچه پایگاه مشتریان بزرگ‌تر باشد، معاملات بیشتری انجام می‌شود، و احتمال آفست یا جبران معاملات با یکدیگر بیشتر است.

از آنجا که معامله با تأمین‌کنندگان نقدینگی هزینه‌بردار است (به خاطر اسپرد)، این روش به بروکر اجازه می‌دهد در هزینه‌هایش صرفه‌جویی کند و پول بیشتری به جیب بزند.

برای مثال، بروکر در دفتر معاملاتی‌اش می‌بیند در مجموع سفارش ۱۰ میلیون واحد پوزیشن لانگ GBP/ USD دارد و ۸ میلیون واحد پوزیشن شورت GBP/ USD.

۱۰ میلیون پوزیشن لانگ – ۸ میلیون پوزیشن شورت = ۲ میلیون پوزیشن لانگ خالص

این تفاوت نشان می‌دهد که بروکر ۲ میلیون واحد لانگ خالص GBP/ USD را دارد.

همچنین به این تفاوت «باقیمانده» نیز گفته می‌شود چون بعد از اینکه همه معاملات خنثی یا افست می‌شوند این تعداد باقی می‌ماند.

این مقدار باقی‌مانده، بروکر را در معرض ریسک بازار قرار می‌دهد، به همین دلیل به آن «ریسک باقی‌مانده» گفته می‌شود.

بروکر حالا باید تصمیم بگیرد که چگونه این ریسک باقی‌مانده را مدیریت کند.

بروکر دو انتخاب دارد:

• ریسک را بپذیرد (هیچ کاری نکند)
• ریسک را منتقل کند (هجینگ)

در ادامه با چند مثال، انتقال درونی ریسک را بیشتر توضیح خواهیم داد.

مثال اول | اجرای سفارش به روش A-Book، با انتقال درونی ریسک (آفست کامل)

السا GBP/ USD را خرید می‌کند، و آنا همزمان همان مقدار GBP/ USD را می‌فروشد. این جا بروکر ترجیح می‌دهد ریسک بازار را به تأمین‌کننده نقدینگی منتقل کند.

قیمت‌های تأمین‌کننده نقدینگی یک پیپ بیشتر است (۰.۰۰۱۱). حالا ببینیم چه تفاوتی میان سفارش A-Book و انتقال درونی ریسک هست.

اجرای سفارش به روش A-Book

اجرای سفارش با روش انتقال درونی ریسک

اگر بروکر اجرای سفارش به روش A-Book را اعمال کند، سود و ضرر بروکر در مقابل تأمین‌کننده نقدینگی برابر است با:

اما حالا که دو معامله هم‌زمان انجام شده است، اگر بروکر از روش A-Book استفاده نمی‌کرد، و با تأمین‌کننده نقدینگی معامله‌ای انجام نمی‌داد، هزینه‌اش کمتر می‌شد.

ریسک اولیه برای بروکری که مدل انتقال درونی ریسک را اجرا می‌کند، زمانی رخ می‌دهد که پوزیشن‌ها به طور کامل نتوانند همدیگر را پوشش دهند و خنثی کنند، و بروکر در معرض تغییرات قیمت قرار بگیرد و منجر به ضرر بروکر شود.

اگر سفارش‌های مشتری‌های بروکر به گونه‌ای باشد که بتوانند یکدیگر را تا حدی و نه کامل، خنثی کنند، در این صورت پوزیشن‌های کمی برای بروکر باقی می‌ماند که او را در معرض ریسک بازار قرار می‌دهد.

به این ریسک، «ریسک باقی‌مانده» گفته می‌شود.

بروکر ریسک باقی‌مانده را به دو روش می‌تواند مدیریت کند:

• بروکر می‌تواند با انجام یک معامله پوششی با تأمین‌کننده نقدینگی، این ریسک را انتقال دهد.
• بروکر می‌تواند خودش این ریسک را بپذیرد و خودش طرف معامله مشتری شود.

مثال دوم: اجرای سفارش به روش A-Book با خنثی‌سازی و انتقال درونی ریسک به طور همزمان

حالا ببینیم تفاوت اجرای A-Book به روش انتقال درونی ریسک، و به دنبال آن انجام یک معامله هجینگ توسط بروکر چیست:

اجرای سفارش به روش A-Book

سفارش خنثی‌ساز + انتقال درونی ریسک

اگر بروکر از روش A-Book استفاده کند، سود و ضررش در مقابل تأمین‌کننده نقدینگی یکسان خواهد بود:

(۱.۲۰۰۸ – ۱.۲۰۰۹) * ۱،۰۰۰،۰۰۰ = -۱۰۰ USD

اما بروکر به معامله A-Book السا نیازی نداشت، چون با معامله اریک جبران می‌شد.

بنابراین اگر بروکر همه پوزیشن‌های GBP/ USD را داخلی‌سازی یا تجمیع کرده بود، نیازی به هج کردن معامله السا نداشت، و هزینه اسپردی را که به تأمین‌کننده نقدنیگی پرداخت کرده بود، برای خود نگه میداشت.

حتی بعد از انتقال درونی ریسک، پوزیشن شورت ۲،۰۰۰،۰۰۰ GBP/ USD برای بروکر باقی می‌ماند.

همان طور که می‌بینید بروکر این ریسک باقی‌مانده را با تأمین‌کننده نقدینگی پوشش داد.

اگر تعداد معاملات برای خنثی کردن یکدیگر کافی باشد، انتقال درونی ریسک تا حد زیادی می‌تواند برای بروکر سودآور باشد.

با این وجود، اگر پوزیشن‌هایی که باقی می‌مانند را نتوان با پوزیشن‌های دیگر جبرانشان کرد، این ریسک باقی‌مانده، بروکر را در معرض ریسک بازار قرار می‌دهد، مشابه ریسکی که در روش B-Book بود.

وقتی بروکرها معاملات را داخلی‌سازی می‌کنند، یک روند رایج این است که:

• اول، پوزیشن مشتری‌ها را با یکدیگر خنثی می‌کنند
• دوم، ریسک باقی‌مانده را تجمیع می‌کنند و بر اساس «قیمت میانگین وزنی حجمی» یا «VWAP»، یک معامله دیگر با تأمین‌کننده نقدینگی انجام می‌دهند.

همان طور که در مثال بالا می‌بینید، معامله السا با روش انتقال درونی ریسک، با معامله آنا خنثی می‌شود.

السا ۱۰۰،۰۰۰ GBP/ USD خرید، و آنا ۱۰۰،۰۰۰ GBP/ USD فروخت، بنابراین ریسک بروکر صفر شد.

اما بعد از آن، سه معامله‌گر دیگر (یعنی اریک، یاسمین و لوئیس) GBP/ USD را با مقدارهای متفاوت خرید کردند.

با توجه به اینکه که هیچ مشتری دیگری پوزیشن فروش ندارد، بروکر باید ریسک را پوشش دهد.

بروکر به جای اینکه هر معامله را به صورت جداگانه پوشش دهد، سه معامله را تجمیع می‌کند، و تنها یک معامله پوششی با تأمین‌کننده نقدینگی خود و بر اساس قیمت میانگین حجمی وزنی (VWAP) ۱.۲۵۱۱ انجام می‌دهد.

در جدول زیر نحوه محاسبه قیمت میانگین حجمی وزنی (VWAP) را می‌بینید:

معامله گر	حجم	قیمت	حجم مفهومی
اریک	۲۰۰،۰۰۰	۱.۲۵۰۸	۲۵۰،۱۶۰
یاسمین	۳۰۰،۰۰۰	۱.۲۵۱۰	۳۷۵،۳۰۰
لوئیس	۵۰۰،۰۰۰	۱.۲۵۱۲	۶۲۵،۶۰۰
۱،۰۰۰،۰۰۰	۱،۲۵۱،۰۶۰

VWAP = ارزش مفهومی کل / حجم کل

VWAP = ۱،۲۵۱،۰۶۰ / ۱،۰۰۰،۰۰۰

جمع کردن سفارشات مشتریان در بروکرهای فارکس

تجمیع معاملات چند مشتری، یک روش رایج برای بروکرهای فارکس است، چون معامله با بیشتر تأمین‌کنندگان نقدینگی به حداقل سایز معامله نیاز دارد که معمولا حداقل ۱ لات استاندارد یا افزایش ۱۰۰،۰۰۰ واحدی است.

بنابراین اگر مشتری‌های یک بروکر پوزیشن‌هایی کوچکتر از ۱۰۰،۰۰۰ واحد باز کنند، بروکر باید منتظر بماند تا مشتریان دیگری هم پوزیشن‌هایی باز کنند، و بعد بتواند ریسک معاملات مختلف را دسته‌بندی کند.

یکی دیگر از دلایلی که یک بروکر ممکن است سفارش‌ها را تجمیع کند این است که، زمان لازم برای دریافت همه هج‌ها با تأمین‌کنندگان نقدینگی را کاهش می‌دهد.

برای مثال، اگر بروکر از اجرای سفارش به روش STP استفاده کند، اجرای سفارش زیاد ولی کوچک هم‌زمان، به تأمین‌کننده نقدینگی این سیگنال را می‌دهد که این الگو ممکن است ادامه پیدا کند.

اگر تعداد سفارش‌های خرید بیشتر از فروش شود، ممکن است قیمت تحت‌الشعاع قرار بگیرد و قیمت درخواستی (خرید) را بیشتر از حدمعمول افزایش دهد.

و این ممکن است باعث شود سفارش‌های مشتریان پر شود.

این امر به ویژه در بازارهای غیرنقدینگی یا بازارهایی که تغییرات زیاد دارند، اهمیت داشته باشد.

در جدول زیر خلاصه‌ای از نحوه سود یک بروکر فارکس بسته به روش اجرای سفارش و نتیجه معامله را می‌توانید ببینید: