تخمینی از جریان‌های ورودی و خروجی

5 گام برنامه ریزی بودجه کارآمد جریان نقدینگی

پیش بینی جریان نقدینگی و گزارش جریان نقدینگی با استفاده از نتایج واقعی، دو فعالیت مهمی هستند که دوشادوش هم به سمت جلو حرکت می کنند. پیش بینی جریان نقدینگی را با نام بودجه بندی جریان نقدینگی نیز می شناسند که هسته فرایندهای مالی هر کسب و کاری را شکل می دهد. یک برنامه ریزی بودجه جریان نقدینگی به شما در تصمیم گیری های درست کمک می کند تا از نقدینگی بدون دردسر برای کسب و کار اطمینان یابید. یک پیش بینی دقیق و درست از جریان نقدینگی به سازمانها کمک می کند که مسائل مربوط به جریان نقدینگی را پیش بینی و به موقع آنها را حل کنند.

لازم به ذکر است که بازبینی مداوم این پیش بینی با جریان نقدینگی واقعی برای جاری نگاه داشتن شرکت امری ضروری است. یک برنامه جریان نقدینگی سالانه باید به طور مداوم برای زمان واقعی دریافت ها و پرداخت های نقدی اصلاح شود.

ایجاد یک برنامه جریان نقدینگی و کنترل نقدینگی نیازمند طی مراحلی است. دو عامل مهم در آماده سازی بودجه بندی جریان نقدینگی وجود دارد : یکی جریان نقدی ورودی (دریافت ها) و دیگری جریان های نقدی خروجی. به منظور پیش بینی صحیح این ارقام ممکن است مجبور باشید چندین فرضیه در تخمینی از جریان‌های ورودی و خروجی مورد عملکرد کسب و کارتان در آینده در نظر بگیرید. این مقاله را بخوانید تا بفهمید که چگونه یک بودجه جریان نقدینگی آماده کنید.

مراحل برنامه ریزی بودجه برای جریان نقدینگی

شناسایی جریان نقدینگی ورودی

• اولین گام گرفتن صورت سود و زیان (P&L statement) و پیش بینی نقدینگی دریافتی آتی بر مبنای ارقام فروش است. بهترین جا برای شروع نگاه به فروش سالیان گذشته است. این به شناسایی الگوها و روندهای فروش کمک می کند.
• سپس می توانید عوامل داخلی (مثل تغییر قیمت محصول) و خارجی (تغییرات قیمت گذاری صنعت) که بر دوره فعلی موثرند را شناسایی نمایید. زمانی که نوبت به تغییرات قیمت می رسد به زمان و مبلغ تغییرات قیمت توجه کنید. همچنین ممکن است نیاز داشته باشید که تاثیر عوامل فصلی را نیز در پیش بینی فروش لحاظ کنید. به عنوان مثال کسب وکار فروش کولر نمی تواند توقع فروش یکسانی را در زمستان و تابستان داشته باشد.
• هنگامی که فروش های واقعی یک دوره زمانی را پیش بینی می کنید باید آن را به درآمدهای نقدی کوچکتر بشکنید (چه زمانی نقدینگی از سوی مشتری می آید)
• قدم بعدی شناسایی الگوی انتقال وجه از سوی بدهکاران است. به منظور تسهیل این امر می توانید لیستی از دریافتنی های قدیمی خود تهیه نمایید. این دوره های پرداخت واقعی صورت گرفته را نشان می دهد. به عنوان مثال ممکن است ببینید که فروش در یک ماه صورت گرفته در حالی که کل نقدینگی تنها در ماه بعد دریافت شده است. این به این دلیل است که فروش ممکن است شامل هم فروش نقدی و هم فروش نسیه باشد و دریافت این نسیه ممکن است برای 30، 60 یا حتی 90 روز باشد. به عنوان مثال ممکن است شما 60 درصد از مبلغ فروشتان را دریافت کنید، 20 درصد را طی یک ماه و مابقی را در دو هفته بعدی دریافت کنید.
• به علاوه نقدینگی های دریافتی از منابع دیگر به غیر از فروش کالاها و خدمات را در نظر بگیرید. این موارد می توانند شامل سپرده ها یا پرداخت بخشی از قراردادها، تخفیف های تامین کنندگان، مطالبات بیمه، وام های جدید یا پول نقد از سوی سهام داران باشند.

شناسایی جریان نقدینگی خروجی

از طریق پیش بینی هزینه هایتان می توانید تخمینی از کل جریان نقدینگی یک سال خود داشته باشید. قیمت فروش محصولات یا خدمات شما باید قدری باشد که این هزینه ها را پوشش دهد. معمولا سه نوع جریان نقدینگی خروجی وجود دارد که ممکن است از کسب و کاری به کسب و کار دیگر متفاوت باشند:

هزینه های سربار

این هزینه ها با نام هزینه های ثابت نیز شناخته می شوند زیرا با تغییر در حجم یا اندازه فروش تغییر چندانی نمی کنند و وابسته به میزان فروش نیستند.این هزینه ها معمولا به شکل ماهانه پرداخت می شوند و شامل مواردی چون حقوق، قبض برق، ملزومات اداری مثل لوازم التحریر، اجاره و قبض تلفن است. اگرچه این هزینه ها نیز ممکن است در برخی دوره ها استثناً تغییر کنند اما عموما در یک محدوده باقی می مانند. مثلا هزینه صورت حساب برق ممکن است در فصولی خاص افزایش یابد.

هزینه های متغیر

این هزینه ها با تغییر در حجم فروش و یا میزان موجودی تغییر می کنند. هزینه های متغیر ممکن است شامل مواد خام، هزینه نیروی کار مستقیم و یا دیگر هزینه های اینچنینی باشد. این هزینه ها باید به عنوان درصدی از فروش پیش بینی شوند. به عنوان مثال فرض کنید که هزینه کالاهای فروخته شده (COGS) شما 60 درصد از قیمت فروش است و شما تصمیم می گیرید که موجودی کالای یک فصل را در دست نگاه دارید. فرضا شما 2000000 تومان فروش در سه ماه اول پیش بینی کرده اید ، در این صورت قبل از شروع سه ماه به 1200000 تومان از ارزش کالاها به عنوان بخشی از موجودی احتیاج دارید. اگرچه این جزو نقدینگی پرداخت شده برای موجودی به حساب نمی آید. هزینه های وابسته به موجودی متنوع هستند و ممکن است در یک زمان یکسان پرداخت نشوند. به عنوان مثال اگر شما صاحب یک کارخانه باشید، هزینه نیروی کار مستقیم باید زود پرداخت شود در حالی که هزینه مواد اولیه بسته به اعتبار خریدار می تواند از یک هفته تا 90 روز یا دیرتر پرداخت شود.

سایر هزینه ها

برخی دیگر از هزینه ها نیاز به پرداخت پول نقد دارند. با این حال آنها ممکن است به شکل منظم اتفاق نیافتند یا هزینه ای باشند که تنها یک بار متحمل می شوید. این هزینه ها می توانند شامل هزینه خرید ماشین آلات یا تجهیزات، سود سهام، حق بیمه و یا برگزاری دوره های آموزشی باشند. این هزینه ها نیز باید برای پیش بینی نقدینگی صحیح در نظر گرفته شوند.

آماده سازی بودجه جریان نقدی

• بهترین زمان برای آماده نمودن برنامه بودجه جریان نقدینگی حداقل 13 هفته قبل است. علت این امر آن است که اکثر سازمان ها توان مالی کافی برای باقی ماندن حتی در بحران های کوتاه مدت جریان نقدینگی را ندارند. برای سازمانهای بزرگ یا مجموعه ها پیش بینی ماهیانه برای حداقل شش ماه را می توان آماده کرد. تنها برای سازمان های خیلی بزرگ می توان صورت جریان نقدینگی سالانه را مد نظر قرار داد.
• از ساده ترین پیش بینی ها شروع کنید و با افزایش کنترل مقایس فعالیت خود را افزایش دهید. اگر بودجه را به شکل صحیحی آماده نمایید پیش بینی کار چندان دشواری نخواهد بود. زمانی که جریان نقدینگی را پیش بینی کردید باید آن را با کارکنان کلیدی در میان بگذارید. این به شما کمک می کند تا به موقع به اهداف خود برسید.
• در شرکت از متخصصان مالی و حسابداری توانمند داخلی یا خارجی برای صحت پیش بینی بودجه جریان نقدینگی و به روزرسانی دوره ای استفاده نمایید.

واضح است که موفقیت سازمان وابسته به یافتن یک توازن موفق میان سود تولید و مدیریت موثر جریان نقدینگی آن است. مدیریت جریان نقدینگی هسته اصلی هرگونه کسب و کار موفقی است و مدیریت موثر جریان نقدینگی وابسته به پیش بینی دقیق است.

جریانات نقدی

هر کارآفرین باید بداند که جریان نقدینگی کسب و کار وی چقدر است زیرا این موضوع حیاتی ترین بخش از موتور مالی کسب و کار در نظر گرفته می شود. اما امروزه شاهد هستیم که بسیاری از کارآفرینان از جریان مالی کسب و کار خود خبر ندارند.

اگر یک مدیر مالی یا یک کارآفرین نتواند گردش مالی خود را مدیریت کند، در واقع کسب و کار وی نمی تواند مدت زیادی دوام بیاورد و زنده بماند. طبق تحقیقات صورت گرفته، 82 درصد از مشاغلی که ب شکست رو به رو می شوند، علت شکست آنها مشکلات مالی بوده است.

تحلیل جریان نقدی:

وضعیت جریان نقدی (Cash flow) نشان دهنده این است که یک شرکت چگونه سرمایه خود را صرف می کند و این سرمایه از کجا به شرکت وارد می شود. در واقع وضعیت جریان نقدی مبین کل نقدینگی می باشد که یک شرکت از طریق فعالیت ها و منابع سرمایه گذاری خارجی خود کسب می کند.

همان گونه که نقدینگی خروجی سرمایه ای است که برای فعالیت های کسب و کار سرمایه گذاری در یک بازه‌ مشخص پرداخت شده است، لذا در این مقاله به گزارش صورت جریان نقدی و کمک آن در تحلیل شرکت مناسب برای سرمایه گذاری پرداخته می شود.

صورت جریان نقدی:

صورت جریان نقدی دارای سه بخش (در ایران پنج بخش) مجزا می باشد که هریک از آنها به یکی از اجزا زیر اشاره دارد:

• عملکرد (فعالیت عملیاتی)
• سرمایه گذاری
• تامین مالی شرکت در فعالیت های تجاری

جریان نقدی از طریق عملکرد یا عملیات شرکت:

بخشی از میزان نقدینگی شرکت که از طریق وضعیت درآمدی ایجاد می گردد، از طریق دیدگاه تعهدی گزارش می شود که موارد زیر در این بخش قرار می گیرند:

• حساب های دریافتنی (accounts receivables)
• حساب های پرداختنی (accounts payable)
• مالیات پرداختنی درآمد (income taxes payable)

جریان نقدی از طریق فعالیت های تامین مالی:

در این بخش، بدهی ها و معاملات انجام شده گزارش می شوند. در این بخش، هر گونه جریان نقدی شامل پرداخت سود سهم، بازخرید یا فروش سهم و اوراق قرضه می توانند به عنوان جریانات نقدی برای فعالیت های تامین مالی شرکت مورد نظر، قرار گیرند.

همچنین جریان نقدینگی که از طریق دریافت وام یا پرداخت بدهی صورت گیرد نیز در این بخش ثبت می گردد. در نتیجه برای سرمایه گذار هایی که شرکت های پرداخت کننده سود (DPS) بالا را ترجیح می دهند، این بخش بسیار مهم می باشد. زیرا این بخش نشان دهنده میزان سود نقدی پرداخت شده برای سهامداران، از نقدینگی پرداخت می شود و از درآمد خالص استفاده نمی گردد.

تجزیه و تحلیل جریان نقدی:

جریان نقدی هر کسب و کار و شرکتی می تواند به وسیله اعدادی که وضعیت جریان نقدی را به عنوان فعالیت های عملیاتی می شناسند، ایجاد گردد. مثلا بیشتر مدیران مالی حرفه ای، جریان نقدی شرکت را مجموع درآمد های خالص آن بعلاوه استهلاک آن (هزینه های غیر نقدی در صورت سود و زیان) در نظر می گیرند.

در صورتی که تحلیل جریان نقدی می تواند نسبت هایی را برآورد نماید که می توانند نقطه شروع خوبی برای یک سرمایه گذار باشند تا کیفیت سرمایه گذاری جریان نقدی یک شرکت اندازه گیری گردد. این نسبت ها در ادامه شرح داده شده اند:

جریان نقدی عملیاتی/ فروش خالص:

این نسبت که تحت عنوان میزان جریان نقدی عملیاتی خالص یک کمپانی به نسبت فروش خالص، یا درآمد (از طریق صورت سود و زیان) بیان می گردد، بیان کننده این است که چه میزان نقدینگی از طریق هر دلار حاصل از فروش به دست آمده است.

لازم به ذکر است که نمی توان درصد دقیق و قابل قبولی برای این نسبت مطرح کرد، اما سرمایه گذاری با توجه به میزان این نسبت، اگر نسبت درصد بالاتری داشته باشد بهتر است. همین طور بایستی دقت داشت که صنایع و شرکت ها دارای نسبت متفاوتی هستند.

در این راستا بایستی سرمایه گذاران عملکرد این نشانگر را در طول دوره های زمانی بلند مدت بررسی نمایند تا تغییرات مهم میانگین نسبت جریان نقدی/ فروش و ارتباط آن در مقایسه با دیگر شرکت های هم تراز را متوجه شوند و همچنین به مقدار افزایش جریان نقدی و افزایش فروش توجه داشته باشند، زیرا باید هر دو مقدار به یک نسبت در طول زمان تغییر کنند.

جریان نقدی آزاد:

جریان نقدی آزاد (free cash flow) معمولا به صورت جریان خالص نقد عملیاتی منهای مخارج سرمایه تعریف می گردد. جریان نقدی آزاد یک معیار مهم است زیرا نشان دهنده این است که چگونه عملکرد شرکت در تولید پول نقد موثر می باشد.

سرمایه گذاران با بررسی جریانات نقدی آزاد یک شرکت می تواند بفهمند که آیا این شرکت نقدینگی کافی دارد تا پس از سرمایه گذاری سرمایه گذاران، سود سهام را به آنها پرداخت نماید و یا سهام را بازخرید کند. در این راستا برای محاسبه جریان نقدی آزاد، بایستی از صورت حساب جریان نقدی، جریان نقدی عملیاتی محاسبه شود که به آن نقدینگی عملیاتی و یا نقدینگی حاصل از فعالیت های عملیاتی نیز گفته می شود.

تاپ وان مطالعه مقاله سرمایه در گردش را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.

مدیریت جریان نقدینگی

مدیریت جریان نقدینگی:

مدیریت جریان وجوه نقد، فرآیند ردیابی مقدار پولی است که هر ماه به کسب و کار مورد نظر وارد می گردد یا از آن خارج می شود. در واقع درک چگونگی ورود و خروج جریان وجوه نقد، به کارآفرین این امکان را می دهد که بتواند برای مدیریت و رشد کسب و کار خود برنامه ریزی کند و به صورت استراتژیک عمل نماید.

بنابراین می توان گفت که مدیریت جریان وجوه نقد به کارآفرین کمک می کند تا بتواند میزان پولی که کسب و کار خود برای تامین هزینه ها (مانند هزینه پرداختی به کارکنان و تامین کنندگان) نیاز دارد را تعیین کند و بتواند مقدار پول در دسترس در آینده را پیش بینی نماید.

مراحل تنظیم منابع مالی:

در این قسمت به شرح مراحلی پرداخته می شود که در تنظیم منابع مالی و مدیریت صحیح جریان نقدینگی حال و آینده موثر می باشند.

ایجاد یک سند جریان نقدینگی:

صرف نظر از عملکرد عالی یا سودآوری کسب و کار مورد نظر، اگر کارآفرین قادر به مدیریت جریان وجوه نقد کسب و کار خود نباشد، مرگ تجارت وی زنده حتمی خواهد بود. در این راستا اولین قدم برای اجتناب از شکست مالی در کسب و کار، درک دقیق جریان وجوه نقد و تاثیر آن بر کسب وکار می باشد.

درآمد و هزینه ها به عنوان مهم ترین عوامل صورت جریان وجوه نقد محسوب می شوند. هزینه ها شامل تمامی پرداختی ها از حقوق و دستمزد تا تبلیغات گرفته تا هزینه های کالای فروخته شده، هزینه های کارت اعتباری و هزینه های مدیریتی و فنی می باشد.

با در اختیار داشتن این اطلاعات در یک سند، می توان فهمید که کسب و کار در کدام بخش هزینه بیشتری دارد و یا با هزینه در کدام بخش می توان به رشد کسب وکار کمک کرد. همچنین این سند به کارآفرین امکان بررسی و مطالعه درآمدها و هزینه ها را می دهد که به وسیله آن می توان به درک درستی از ورود و خروج جریان نقدی ماهانه کسب و کار دست یافت.

تعیین کردن حدود و آستانه کسب و کار:

به عنوان یک صاحب کسب و کار، تعریف آستانه جریان نقدی به کارآفرین کمک می کند تا واقع بینانه عمل کند. زمانی که کارآفرین بتواند احساسات خود را مدیریت کند، می تواند در راستای رشد کسب و کار خود قدم بردارد، مخصوصا زمانی که آمار و اطلاعاتی برای پشتیبانی از تصمیمات خود ندارد.

آستانه جریان نقدی مورد نیاز = هزینه های یک ماه * تعداد ماه ها

بنابراین زمانی که آستانه جریان نقدی تعریف می شود، می توان پیش نویس گردش وجوه نقد آن را تهیه نمود و در نهایت اقدام به اجرایی کردن تصمیمات کرد.

تعیین کردن اهرم های جریان نقدی:

شناسایی اهرم های کسب و کار یکی از مهم ترین کار هایی است که بایستی به طور درستی انجام شود. زمانی که کسب و کار مورد نظر از آستانه جریان نقدی خود بالا تر رفت و یا با آستانه جریان نقدی فاصله داشت، بایستی بتوان شکاف به وجود آمده را در جریان وجوه نقد تنظیم نموده و منابع مالی را تحکیم کرد.

در این راستا دو اهرم مالی مهم شرح داده شده است که می توان با دستکاری و ایجاد تغییر در آنها، تاثیر مثبتی در وضعیت نقدینگی به وجود آورد.

اهرم قیمت گذاری:

افزایش قیمت باعث تاثیر فوری بر درآمد ها و میزان سودآوری می شود در این راستا اگر حاشیه سود و طبقه بندی پیشنهادات در نظر گرفته نشود، می توان گفت که افزایش قیمت ها به بهبود کسب وکار کمک می کند. روند افزایش قیمت ها دلهره ایجاد می کند اما با برنامه ریزی دقیق و رویکردی مدبرانه می توان نتیجه گرفت که اجرایی کردن افزایش قیمت ها نه تنها میزان فروش را افزایش خواهد داد بلکه یکی از ساده ترین اهرم ها برای تغییر در میزان سودآوری به شمار می رود.

روش های اجرایی کردن برنامه افزایش قیمت ها:

• به جای صرف افزایش ظاهری قیمت محصولات و خدمات به افزایش قیمت ها از طریق افزایش هزینه ها پرداخته شود.
• قیمت های جدید به صورت مرحله ای معرفی و اجرا گردند.
• سطح فعلی قیمت برای مشتریان فعلی حفظ شود ولی برای مشتریان جدید، سطح قیمت بالاتری ارائه گردد.
• پیشنهادات یا بسته های پیشنهادی جدیدی ایجاد شوند.

اهرم تبدیل:

اهرم تبدیل (تبدیل یک فرد عادی به یک مشتری واقعی)، باعث می شود که با افزایش نرخ تبدیل نیز مانند افزایش نرخ قیمت ها بر درآمد تاثیر مستقیم به وجود بیاید. استراتژی های بسیاری وجود دارد که می توان در فرآیند فروش به کار برد تا نرخ تبدیل را افزایش داد. چند استراتژی در زمینه اهرم تبدیل در ادامه ذکر شده است:

• اصلاح قیف فروش
• مدیریت اعتراضات
• ایجاد احساس فوریت برای خرید

تعریف سناریو نقدینگی:

در این مرحله، پیش نویس چگونگی ایجاد جریان نقدی و نحوه بازی با اهرم های کسب وکاری در راستای کاهش شکاف آستانه نقدی تعریف و تهیه می شود. با در نظر گرفتن پیش بینی های موجود و میزان عدم اطمینان آنها، می توان به تعریف سناریو ها پرداخت.

نمونه جدول جریانات نقدینگی یک طرح

2016	2015	2014	2013	2012	سال
5,000,000	5,000,000	4,000,000	ورودی
1,500,000	1,500,000	1,000,000	3,000,000	2,000,000	خروجی
3,500,000	3,500,000	3,000,000	-3,000,000	-2,000,000	جریانات نقدی

در این جدول مشاهده می شود که در سال های اولیه هیچ ورودی برای طرح در نظر گرفته نشده است و این مسئله نشان دهنده آن است که در این سال ها که به عنوان دوران احداث طرح می باشد، از آنجایی که محصولی تولید نشده است یا خدماتی ارائه نگردیده، لذا درآمدی نیز برای طرح نمی توان در نظر گرفت و صرفا هزینه های سرمایه گذاری تحت عنوان خروجی در ردیف مربوط قرار می گیرد و جریانات نقدینگی را در سال های اولیه منفی می کند.

این در حالی است که در سال های بعد و با تولید محصول و یا ارائه خدمات کسب و کار مورد نظر، درآمد کسب شده است و ارقام ردیف ورودی در واقع پیش بینی ارقام فروش محصول و عرضه خدمات طرح خواهد بود. همین طور مشاهده می شود که رقم مربوط به خروجی، کاهش قابل توجهی دارد و به این معنی است که هزینه های سرمایه گذاری برای دوران بهره برداری وجود ندارد و صرفا هزینه های عملیاتی است که بخشی از جریانات ورودی را کاهش و در نهایت جریانات نقدینگی به صورت مثبت در سال های آتی پیش بینی می گردد.

در پایان مطالعه مقاله روش های تامین مالی پروژه ها به مخاطبین عزیز پیشنهاد می گردد.

صورت جریان وجوه نقد | نکات طلایی تحلیل و تهیه صورت گردش وجوه

در فرایندهای حسابداری مالی گزارش ها و صورت‌های مالی جزو منابع تامین اطلاعاتی مهم هستند. کیفیت تدوین این گزارش ها نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. یعنی نیاز مخاطبان این صورت‌ها باید در زمان نگارش آنها لحاظ شود. مخاطب صورت جریان وجوه نقد، سرمایه گذاران و سهام داران هستند. هدف از تهیه گزارشات صورت جریان وجه نقد، شفافیت و آگاهی رسانی درباره جریان وجوه نقد شرکت است.

در این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد صورت گردش وجوه نقد و تحلیل آن ارائه می کنیم.

تعریف صورت جریان وجوه نقد چیست؟

ابتدا بگوییم تعریف صورت جریان وجوه نقد یا Cash Flow Statament چیست؟ در علم حسابداری به یک صورت مالی گفته می شود که حاوی گزارش‌های نقدینگیِ فعالیت‌های یک شرکت است. این گزارش‌ها شامل موارد زیر است:

• فعالیت‌های عملیاتی
• فعالیت‌های مالی
• سرمایه‌گذاری ترازنامه (Balance Sheet)

این گزارش(ها) عمدتا با یادداشت‌های تکمیلی راجع به همه مفاد گفته شده در گزارش همراه است. این یادداشت‌ها جزئیات بیشتری از گزارش را در اختیار مدیران و حسابداران قرار می‌دهد.

صورت جریان وجه نقد، ترازنامه و صورت سود را کامل می‌کند. از سال 1987 همه شرکت ها ملزم به ارائه گزارش صورت جریان وجه نقد هستند.

اجزای اصلی صورت جریان وجه نقد حاصل از فعالیت‌های عملیاتی شامل چه مواردی است؟

• پول نقد حاصل از فعالیت‌های سرمایه گذاری
• پول نقد حاصل از فعالیت‌های مالی

محاسبه جریان وجوه، به دو روش مستقیم و روش غیرمستقیم انجام می‌گیرد.

صورت جریان وجوه نقد چه اطلاعاتی نشان می‌دهد؟

CFS یا صورت جریان وجوه نقد به سرمایه گذاران درک درستی از عملکرد یک شرکت می دهد. به بیان ساده گزارش گردش وجوه نقد می گوید وجوه نقد شرکت از کجا تأمین می‌شود و در چه راهی هزینه می‌شود.

CFS به سرمایه گذاران کمک می‌کند بدانند آیا شرکتی از نظر مالی موقعیت ثابت و محکمی دارد یا خیر. از طرف دیگر، طلبکاران می‌توانند با استفاده از CFS میزان وجه نقد موجودِ (که به عنوان نقدینگی شناخته می‌شود) شرکت را برای سرمایه‌گذاری‌های آن در عملیات اجرایی و پرداختنِ بدهی‌های آن را بسنجند.

به عبارت دیگر صورت جریان وجه نقد میزان نقدینگی کلیِ شرکت را روشن می‌سازد. در نتیجه طلبکاران از چگونگی دخل و خرج شرکت سر در می‌آورند. با این اطلاعات طلبکاران برای بازپس گیری وجوه نقد خود می‌توانند برنامه‌ریزی کنند.

ساختار صورت جریان وجوه نقد به چه صورت است؟

اجزای اصلی صورت جریان وجوه نقد عبارتند از:

* وجه نقد (نقدینگی) ناشی از فعالیت‌های عملیاتی

* وجه نقد حاصل از فعالیت‌های سرمایه گذاری

* وجه نقد حاصل از فعالیت‌های مالی

* فعالیت‌های غیر نقدی

افشای فعالیت‌های غیر نقدی گاهی اوقات شامل مواردی می‌شود که تحت اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) هستند.

توجه کنید که صورت جریان وجه نقد یا CFS از صورت سود و زیان و ترازنامه متمایز است. زیرا شامل مبالغ وجه نقدی ورودی و خروجی آینده نیست که به صورت اعتباری ثبت شده باشند.

در صورت های سود و زیان و ترازنامه، درآمد خالص شامل فروش نقدی و فروش اعتباری است. اما پول نقد (نقدینگی) موجود در گزارش وجوه نقد درآمد خالص نیست.

اجزای اصلی صورت جریان وجوه نقد

تا اینجا گفتیم استفاده کنندگان صورت مالی، سرمایه گذاران، طلبکاران، مدیران و حسابداران هستند.

شما بعنوان حسابدار باید جریان‌های ورودی و خروجی وجه نقد به صورت قابل قبولی بیان کنید. بنابراین باید اجزای اصلی صورت جریان وجوه نقد را به طور کامل بشناسید.

1- فعالیت‌های عملیاتی

جریان‌های نقدی حاصل از فعالیت‌های عملیاتی یکی از شاخصه‌های مهم سنجش توان واحد صنفی است. پیشتر گفتیم این اطلاعات جهت بازستاندن وام‌ها به طلبکاران و ارگان‌های مختلف، حفظ توان عملیاتی تجاری و توان پرداخت سود سهام بدون استفاده از منابع بیرون از واحد است.

دریافت‌های نقدی حاصل از فروش کالا و ارائه خدمات از جمله منابع اصلی ورود وجوه نقد به واحد می‌باشد. پرداخت‌های نقدی برای خرید مواد اولیه، دستمزد کارمندان و اجاره و دیگر هزینه‌های مشابه در نظر گرفته می‌شوند.

به طول خلاصه‌وار فعالیت‌های عملیاتی شامل موارد زیر می‌شوند:

• دریافتی از فروش کالاها و خدمات
• پرداخت سود
• پرداخت مالیات بر درآمد
• پرداختی که به تأمین کنندگان کالا و خدمات مورد استفاده در تولید پرداخت می‌شود
• پرداخت حقوق و دستمزد به کارمندان
• پرداخت اجاره
• هر نوع هزینه‌های عملیاتی دیگر

2- بازده سرمایه‌گذاری‌ها و سود پرداختنی برای تامین منابع مالی

در برخی شرکت‌های تجاری سود سهام در کنار سود تسهیلات و سود پرداختنی به صاحبان سپرده‌ها در زمره فعالیت‌های مستمر قرار می‌گیرد. در این شرکت ها دریافتی‌ها و پرداختی‌های نقدی در فرایند صورت جریان وجوه نقد جزو فعالیت‌های عملیاتی طبقه‌بندی می‌شود.

3- مالیات بر درآمد

یکی دیگر از اجزای اصلی صورت جریان وجه نقد، مالیات بر درآمد (Income Tax) است. این مالیات را دولت نسبت به درآمد شرکت به استناد قانون دریافت می‌کند. این وجه عمدتاً برابر درصدی از درآمد کل واحد تجاری است.

3- جریان‌های نقدی ناشی از فعالیت‌های تامین مالی

یکی دیگر از روش‌هایی که در افزایش سرمایه (نقدینگی) واحد صنفی دخیل است، فعالیت‌های تامین مالی است. فعالیت های تامین مالی شامل فروش اوراق مشارکت، دریافت تسهیلات بانکی (وام) کوتاه مدت و بلند مدت می‌شود. همچنین بازپرداخت اصل اوراق مشارکت و بازپس دادن وام‌های بانکی کوتاه مدت و بلند مدت جزو جریان‌های نقدی خروجی می‌باشند.

نحوه تهیه صورت جریان وجوه نقد

همانطور که قبلا اشاره کردیم، جریان نقدینگی به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم محاسبه می‌گردد.

جریان وجوه نقد با انجام برخی تنظیمات در درآمد خالص محاسبه می شود. این تنظیمات شامل افزودن یا تفریق اختلاف در درآمد، هزینه‌ها و معاملات اعتباری حاصل از معاملات انجام شده از یک دوره به دوره دیگر است. معاملات اعتباری نیز به مندرجات ترازنامه و صورت سود و زیان اطلاق می شود.

اقلام غیرنقدی در درآمد خالص (صورت سود و زیان) و کل دارایی‌ها و بدهی‌ها (ترازنامه) محاسبه می‌شوند. به همین دلیل انجام این تعدیلات ضروری است. همه معاملات شامل موارد نقدی واقعی نیستند. بنابراین بسیاری از اقلام باید هنگام محاسبه جریان وجه نقد از عملیات، دوباره ارزیابی شوند. در نتیجه، دو روش برای محاسبه و تهیه صورت جریان وجوه نقد وجود دارد: روش مستقیم و روش غیرمستقیم.

1. روش مستقیم

روش مستقیم، انواع مختلفی از پرداخت‌ها و دریافتی‌های نقدی را گردآوری می‌کند:

• پول نقد پرداخت شده به تأمین کنندگان
• دریافتی‌های وجوه نقدی از مشتریان
• پول نقد پرداخت شده برای پرداخت حقوق

این ارقام با استفاده از مقدار اولیه و مقدار ثانویه نقدینگی – در طول سال مالی – موجود در انواع حساب‌های تجاری و بررسی کاهش یا افزایش خالص حساب‌ها محاسبه می‌شود.

2. تهیه صورت گردش وجه نقد به روش غیر مستقیم

اما در روش غیر مستقیم جریان نقدینگی چگونه محاسبه می شود؟ اینجا جریان نقدینگی حاصل از فعالیت‌های عملیاتی با اولین برداشت سود خالص از صورت سود و زیان شرکت محاسبه می‌شود.

می دانیم که صورت سود و زیان شرکت به صورت تعهدی تهیه می‌شود. بنابراین درآمد فقط در صورت کسب درآمد شناسایی خواهد شد و نه در هنگام دریافت آن.

درآمد خالص، نمایشی دقیق از صورت جریان نقدی خالص ناشی از فعالیت‌های عملیاتی نیست. بنابراین تنظیم درآمد قبل از بهره و مالیات (EBIT) برای مواردی که بر درآمد خالص تأثیر می گذارند ضروری است. حتی اگر هنوز پول نقد واقعی در قبال آنها دریافت یا پرداخت نشده باشد.

علاوه بر اینها، روش غیرمستقیم تنظیماتی را برای اضافه کردن فعالیت‌های غیر عملیاتی انجام می‌دهد. این تنظیمات بر جریان نقدی عملیاتی شرکت تأثیر نمی‌گذارد.

برای مثال، استهلاک در واقع یک هزینه نقدی نیست. این مبلغی است که از ارزش کل دارایی که قبلاً حساب شده کسر می‌شود. به همین دلیل است که برای محاسبه جریان نقدینگی، به فروش خالص اضافه می‌شود.

مزایای روش‌های مستقیم و غیر مستقیم در تهیه صورت جریان وجوه نقد یا CFS

هر روش مزیت‌های خاص خودش را دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

مهم‌ترین مزیت روش محاسبه CFS به صورت مستقیم این است که دریافت‌ها و پرداخت‌های نقدی را نشان می‌دهد. اطلاع دقیق از منابع دریافتی‌ها و خروجی‌های پرداخت‌های نقدی گذشته، می‌تواند در برآورد جریان‌های نقدی آینده مفید واقع شود.

اصلی‌ترین مزیت محاسبه به روش غیرمستقیم این است که تفاوت بین سود عملیاتی و صورت جریان وجوه نقد ناشی از فعالیت‌های عملیاتی به صورت کاملا شفاف نشان داده می‌شود.

گفتیم استفاده کنندگان از صورت جریان وجه نقد طلبکاران، مدیران، حسابداران و سایر افراد هستند. برای این افراد ارائه تصویری از برآورد سود واحد تجاری بسیار حائز اهمیت است.

بسیاری از سرمایه‌گذارانْ جریان‌های نقدی آینده واحد تجاری با استفاده از صورت های مالی برآورد می کنند. به این صورت که سود آتی و انجام تعدیلاتی در رابطه با اقلام با ماهیت غیرنقدی را تخمین می زنند. از این‌رو اطلاعات مرتبط به تعدیلات در دوره‌های گذشته می‌تواند در برآورد تعدیلات (Adjustment) آتی مثمرثمر واقع شود.

با نرم افزار حسابداری هوفر؛ حسابداری را متحول کنید

امروزه محاسبات و تحلیلات حسابداری از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار شده‌اند. برای انجام این محاسبات دیگر از ماشین حساب و ورقْ کاغذ استفاده نمی‌شود. برای تهیه صورت جریان وجوه نقد نرم افزارهای مختلفی به وجود آمده‌اند. این نرم افزارها با رابط کاربری بسیار آسان کار را برای حسابداران، مدیران و استفاده کنندگان راحت کرده است.

یکی از بهترین نرم افزارهای بازار ایران پکیج نرم افزارهای حسابداری هوفر می‌باشد. این پکیج برای انواع حسابداری اعم از حسابداری مالی، بازرگانی، خدماتی و پیمانکاری و تولیدی آماده شده است. نرم افزار حسابداری آنلاین هوفر مجهز به اپ اندروید است و در دو نسخه رایگان و پیشرفته ارائه می‌شود.

نرم افزار حسابداری هوفر آنلاین و همیشه در دسترس است. این ویژگی در کنار اپلیکیشن موبایل آن، مزایای زیادی برای صاحبین کسب و کار و مدیران مالی و حسابداران دارد.

نرم افزار تخمینی از جریان‌های ورودی و خروجی حسابداری ابری هوفر ویژه شرکت‌ها و کسب و کارها طراحی شده است. شما می توانید با این نرم افزار به صورت آنلاین کار کنید. یا از اپلیکیشن موبایل هوفر روی گوشی یا تبلت خود استفاده کنید. شما می‌توانید از نسخه رایگان اپلیکیشن موبایل هوفر (موجود در مارکت کافه بازار) برای مدیریت مالی کسب و کار خود استفاده کنید.

بودجه نقدی چیست

برای جریان های ورودی و خروجی یک کسب و کار در یک دوره زمانی مشخص، بودجه ای تخمین زده می شود و به آن بودجه نقدی می گویند. در واقع تخمین این بودجه برای دستیابی به تعیین پول کافی برای اجرای عملیات می باشد. این بودجه مخصوصا برای کسب و کارهای کوچک، دارای اهمیت فراوانی می باشد و تعیین کننده میزان اعتبار کسب و کار و مشکلات نقدی می باشد.

بودجه نقدی میزان مخارج، مصارف و کاهش هزینه های غیر ضروری را نشان می دهد و فرصت بسیار مناسبی برای پس انداز جانبی می باشد. در کلیه کسب و کارها و مخصوصا کسب و کارهای کوچک، بودجه نقدی بسیار اهمیت دارد. این بودجه میزان اختصاص اعتبار به مشتریان را مشخص می کند.

در گزارش بودجه نقدی منابع منابع ایجاد درآمد و هزینه ها در یک دوره مشخص نشان داده می شود. در واقع فعالیت ها و عملیات یک واحد اقتصادی، نقدینگی لازم برای آن واحد را به وجود می آورد و اگر چنانچه این منابع به وجود آمده به میزان کافی نباشد، مدیریت آن واحد باید منابع جدیدی را به وجود بیاورد.

بودجه نقدی در حسابداری:

یکی از مهمترین گزارشات حسابداری، بودجه نقدی می باشد و به برنامه ریزی و تصمیم گیری مدیران در مورد شرایط آینده شرکت، بسیار کمک می کند. این بودجه تخمینی از جریان های وجه نقد خروجی و ورودی به یک مجموعه اقتصادی و یا یک شخص در یک دوره زمانی مشخص می باشد.

از این بودجه برای تصمیم گیری در مورد فعالیت های مختلفی مانند وجود کافی وجه نقد برای انجام فرایندهای جاری و روزانه مورد استفاده قرار می گیرد.

گزارش بودجه نقدی:

شرکت ها در دوره های مختلف به بودجه نقدی و صورت جریان های ورودی و خروجی نقدی نیاز دارند. گزارش بودجه نقدی را می توان در دوره های مختلف هفتگی، یک ماهه، سه ماهه، شش ماهه، یک ساله و دو ساله در چهار مرحله که در ذیل توضیح می دهیم، تهیه کرد:

• پیش بینی فروش ماه های آتی
• برآورد جریان های ورودی نقدی به سازمان از محل وصول اسناد دریافتی، نقد شدن حساب ها و دیگر منابع ملزم به پرداخت
• برآورد جریان های خروجی نقدی از سازمان به عنوان مثال بازپرداخت بدهی های شرکت، خرید مواد اولیه، بازپرداخت اصل و بهره تسهیلات دریافتی و پرداخت مالیات
• محاسبه مانده وجه نقد و مانده وام در پایان ماه و یا دوره

مزایا و معایب بودجه نقدی

مزایا و معایب بودجه نقدی:

بودجه نقدی مانند ابزاری برای کنترل و برنامه ریزی تصمیمات سازمان می باشد و باعث ایجاد قدرت برای شرایط نقدینگی و برنامه ریزی آینده برای مدیران به همراه دارد. با توجه به این صورت وضعیت می توان برای مازاد یا کسری منابع تصمیماتی گرفت.

ولی توجه داشته باشید که در این گزارشات درصدی خطا وجود دارد و باعث کاهش اعتماد به آن می شود. در نهایت این گزارشات جزء ارزشمندترین گزارشات مالی برای مدیران سازمان ها می باشد.

دریافت ها و پرداخت ها برای تهیه گزارش بودجه نقدی:

دریافت ها و یا همان منابع برای استفاده بودجه نقدی به عبارت ذیل می باشد:

تخمینی از جریان‌های ورودی و خروجی
• میزان وجوه نقد در ابتدای دوره
• پیش بینی فروش نقدی
• پیش بینی فروش غیر نقدی
• سایر دریافت ها

پرداخت ها و یا همان مصارف برای استفاده بودجه نقدی به عبارت ذیل می باشد:

• برآورد خریدهای نقدی
• خریدهای غیر نقدی
• حقوق و دستمزد
• برداشت ها
• اقساط وام و بهره ها
• بستانکاران تجاری و غیرتجاری
• سایر پرداخت ها

توجه داشته باشید که تمامی آیتم های ذکر شده به توجه به نوع عملکرد هر سازمانی متفاوت می باشد و بر اساس نوع آن سازمان نوشته می شود.

اهمیت گزارش بودجه نقدی:

بودجه نقدی برای کسب و کارها بسیار با اهمیت می باشد، زیرا گزارش بسیار خوب و مهمی را به مدیران می دهد و آن ها می توانند نیازمندی های سرمایه ای شرکت را ارزیابی کنند و برای دستیابی به اهداف برنامه ریزی داشته باشند.

اهمیت گزارش بودجه نقدی

ابعاد گزارش بودجه نقدی:

گزارش بودجه نقدی چندین ابعاد دارد که به شرح آنها می پردازیم.

زمان:

اولین عامل برای تهیه گزارش بودجه نقدی زمان می باشد و نشان می دهد که گزارش برای چند ماه آینده می باشد.

جایگاه نقدی:

مقدار نقدینگی شرکت ها به نوع کسب و کار و میزان قابل پیش بینی بودن حساب های دریافتنی و اتفاقات پیش بینی نشده بستگی دارد.

فروش و هزینه های تخمینی:

برای گزارش بودجه نقدی به تمام دریافتی ها و هزینه های آینده در دوره های زمانی مشخص، نیاز می باشد و مهم ترین آیتم های مورد نیاز را در ذیل توضیح می دهیم:

مانده نقدی:

دریافتی های نقدی مورد انتظار

مجموعه حسابهای دریافتنی

هزینه های نقدی مورد انتظار:

مواد خام (موجودی)

سایر هزینه های مستقیم:

هزینه های مدیریتی

هزینه های کارگاه و تجهیزات

سایر پرداختنی ها

موسسه مشاوران شما را به خواندن مقاله قانون تفاوت دو حساب اندوخته و ذخیره دعوت می نماید.

ارزش فعلی خالص NPV

ارزش فعلی خالص (NPV) تفاوت بین ارزش فعلی جریان های نقدی ورودی و ارزش فعلی جریان های نقدی خروجی در یک دوره زمانی مشخص است. NPV در بودجه ریزی سرمایه و برنامه ریزی سرمایه گذاری برای تجزیه و تحلیل سودآوری یک سرمایه گذاری یا پروژه خاص شده استفاده می شود. ارزش فعلی خالص نتیجه محاسباتی است که برای یافتن ارزش امروزی یک جریان آتی از پرداخت ها استفاده می شود.

فرمول ارزش فعلی خالص

که در این فرمول:

R معادل خالص ورودی-خروجی نقدی طی دوره زمانی t

i نرخ تنزیل یا بازدهی که سرمایه گذاری های جایگزین می توانند به دست آورند.

و t برابر دوره زمانی مد نظر است.

ارزش فعلی خالص بیان کننده چیست؟

NPV ارزش زمانی پول را محاسبه می کند و می تواند برای مقایسه سرمایه گذاری های جایگزین مشابه استفاده شود. ارزش فعلی خالص متکی بر نرخ تنزیل است که ممکن است از هزینه سرمایه مورد نیاز برای سرمایه گذاری حاصل شود و از هر پروژه یا سرمایه گذاری با ارزش فعلی خالص منفی باید اجتناب گردد. یکی از اشکالات مهم تحلیل NPV این است که مفروضاتی در مورد رویدادهای آینده در نظر می گیرد که ممکن است قابل اعتماد نباشند.

ارزش فعلی خالص به دنبال ارزیابی سودآوری یک سرمایه گذاری معین بر این اساس است که یک دلار در آینده، به اندازه یک دلار امروز نیست. پول در طول زمان به دلیل تورم ارزش خود را از دست می دهد. با این حال، یک دلار امروز می‌تواند سرمایه‌گذاری شود و بازدهی کسب کند که باعث می‌شود ارزش آتی آن احتمالاً بالاتر از یک دلاری که در آینده کسب می شود، باشد.

NPV به دنبال تعیین ارزش فعلی جریان های نقدی آتی سرمایه گذاریِ بالاتر از هزینه اولیه سرمایه گذاری است. عنصر نرخ تنزیل فرمول NPV جریان های نقدی آتی را به ارزش فعلی آنها تنزیل می کند. اگر کسر هزینه اولیه سرمایه گذاری از مجموع جریان های نقدی در روز جاری مثبت باشد، آنگاه سرمایه گذاری ارزشمند است.

به عنوان مثال، یک سرمایه گذار می تواند 100 دلار امروز یا یک سال بعد دریافت کند. اکثر سرمایه گذاران حاضر به تعویق دریافت 100 دلار امروز نیستند. با این حال، یک سرمایه‌گذار بین دریافت 100 دلار امروز یا 105 دلار در یک سال بعد کدامیک را انتخاب می کند؟ نرخ بازده 5 درصدی (RoR) برای یک سال انتظار ممکن است برای یک سرمایه گذار ارزشمند باشد، مگر اینکه سرمایه گذاری دیگری بتواند نرخی بیش از 5 درصد را در مدت مشابه داشته باشد.

اگر سرمایه‌گذار می‌دانست که می‌تواند 8 درصد از یک سرمایه‌گذاری نسبتاً مطمئن دیگر در سال آینده به دست بیاورد، دریافت 100 دلار در امروز را به جای دریافت 105 دلار در سال آینده انتخاب میکرد. در این صورت 8 درصد نرخ تنزیل خواهد بود.

ارزش فعلی خالص مثبت و منفی

یک NPV مثبت نشان می‌دهد که درآمد پیش‌بینی‌شده تولید شده توسط یک پروژه یا سرمایه‌گذاری از هزینه‌های پیش‌بینی‌شده، به قیمت امروز، بیشتر است. فرض بر این است که سرمایه گذاری با NPV مثبت سودآور خواهد بود.

سرمایه گذاری با NPV منفی منجر به زیان خالص می شود. این مفهوم مبنای قانون ارزش فعلی خالص است که حکم می‌کند فقط سرمایه‌گذاری‌هایی با مقادیر NPV مثبت باید در نظر گرفته شود.

محاسبه ارزش خالص فعلی

پول در زمان حال به دلیل تورم و درآمدهای احتمالی ناشی از سرمایه گذاری های جایگزینی که می تواند در یک فاصله زمانی معین ایجاد شود، بیش از همین مقدار در آینده ارزش دارد. به عبارت دیگر، یک دلار به دست آمده در آینده به اندازه یک دلار در زمان حال ارزش نخواهد داشت. عنصر نرخ تنزیل فرمول ارزش فعلی خالص راهی برای در نظر گرفتن این موضوع است.

همانطور که در مثال قبل بیان شد، یک سرمایه گذار می تواند دریافت 100 دلار را امروز یا در سال بعد انتخاب کند. یک سرمایه گذار منطقی حاضر به تعویق دریافت پول نیست. با این حال، چه می‌شود اگر سرمایه‌گذار بتواند انتخاب کند که 100 دلار را امروز یا 105 دلار در سال بعد دریافت کند؟ اگر پرداخت کننده قابل اعتماد بود، آن 5% اضافی ممکن است ارزش انتظار را داشته باشد، اما تنها در صورتی که کار دیگری وجود نداشته باشد که سرمایه گذاران بتوانند با 100 دلاری که بیش از 5% درآمد داشته باشد، انجام دهند.

یک سرمایه گذار ممکن است مایل باشد یک سال صبر کند تا 5% اضافی کسب کند، اما این ممکن است برای همه سرمایه گذاران قابل قبول نباشد. در این حالت 5% نرخ تنزیل است که بسته به سرمایه گذار متفاوت خواهد بود. اگر سرمایه‌گذار می‌دانست که می‌تواند 8 درصد از یک سرمایه‌گذاری نسبتا مطمئن دیگر در سال آینده به دست بیاورد، حاضر نبود پرداخت 5 درصد را به تعویق بیندازد. در این حالت، نرخ تنزیل سرمایه گذار 8 درصد است.

یک شرکت ممکن است نرخ تنزیل را با استفاده از بازده مورد انتظار پروژه های دیگر با سطح ریسک مشابه یا هزینه استقراض پول مورد نیاز برای تامین مالی پروژه تعیین کند. به عنوان مثال، یک شرکت ممکن است از پروژه ای که انتظار می رود 10 درصد در سال بازدهی داشته باشد، در صورتی که هزینه تامین مالی آن 12 درصد باشد و یا پروژه جایگزینی وجود داشته باشد که انتظار می رود 14 درصد در سال بازدهی داشته باشد، اجتناب کند.

تصور کنید یک شرکت می تواند در تجهیزاتی سرمایه گذاری کند که هزینه آن یک میلیون دلار است و انتظار می رود به مدت پنج سال ماهیانه 25 هزار دلار درآمد داشته باشد. این شرکت سرمایه موجود برای تجهیزات را در اختیار دارد و می تواند به طور جایگزین آن را در بازار سهام با بازده مورد انتظار 8 درصد در سال سرمایه گذاری کند. همچنین مدیران احساس می کنند که خرید تجهیزات یا سرمایه گذاری در سهام ریسک های مشابهی دارند.

مراحل محاسبه ارزش فعلی خالص

دو مرحله کلیدی برای محاسبه NPV وجود دارد:

مرحله 1: NPV سرمایه گذاری اولیه

از آنجایی که هزینه تجهیزات از قبل پرداخت می شود، این اولین جریان نقدی است که در محاسبه گنجانده شده است و نیازی به محاسبه زمان سپری شده ندارد، بنابراین خروجی یک میلیون دلاری امروز نیازی به تنزیل ندارد.

تعداد دوره ها (t) را شناسایی کنید: انتظار می رود که تجهیزات به صورت ماهانه جریان نقدی ایجاد کند و به مدت پنج سال دوام بیاورد، به این معنی که 60 جریان نقدی و 60 دوره در محاسبه گنجانده شده است.

تعیین نرخ تنزیل (i): انتظار می رود سرمایه گذاری جایگزین 8% در سال پرداخت کند. با این حال، از آنجا که تجهیزات یک جریان ماهیانه از جریان های نقدی ایجاد می کنند، نرخ تنزیل سالانه باید به نرخ دوره ای یا ماهانه تبدیل شود. با استفاده از فرمول زیر متوجه می شویم که نرخ دوره ای 0.64٪ است.

مرحله 2: NPV جریان های نقدی آتی

فرض کنید جریان‌های نقدی ماهانه در پایان ماه به دست می‌آیند و اولین پرداخت دقیقاً یک ماه پس از خرید تجهیزات انجام می‌شود. این یک پرداخت آینده است، بنابراین باید برای ارزش زمانی پول تنظیم شود. یک سرمایه گذار می تواند این محاسبه را به راحتی با اکسل یا ماشین حساب انجام دهد. برای نشان دادن مفهوم، پنج پرداخت اول در شکل زیر نمایش داده شده است.

محاسبه کامل ارزش فعلی برابر است با ارزش فعلی تمام 60 جریان نقدی آتی، منهای یک میلیون دلار سرمایه گذاری اولیه. جمع تمام اعداد موجود در ستون سوم جدول فوق (از ماه اول تا ماه شصتم)، برابر خواهد بود با 1/242/322 دلار. در نتیجه ازش فعلی خالص برابر می شود با:

در این مورد، ارزش فعلی خالص مثبت است و خرید تجهیزات به نظر عاقلانه است. اگر ارزش فعلی این جریان‌های نقدی به دلیل بالاتر بودن نرخ تنزیل یا کوچکتر بودن خالص جریان های نقدی منفی بود، باید از سرمایه‌گذاری اجتناب می‌شد.

محدودیت های ارزش فعلی خالص

سنجش سودآوری سرمایه گذاری با NPV به شدت به فرضیات و تخمین ها متکی است، بنابراین ممکن است فضای قابل توجهی برای خطا وجود داشته باشد. عوامل تخمینی شامل هزینه های سرمایه گذاری، نرخ تنزیل و بازده پیش بینی شده است. یک پروژه ممکن است اغلب به هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده ای نیاز داشته باشد.

ارزش فعلی خالص در تخمینی از جریان‌های ورودی و خروجی مقابل دوره بازپرداخت

دوره بازپرداخت یا "روش بازپرداخت" جایگزین ساده تری برای NPV است. روش بازپرداخت محاسبه می کند که چقدر طول می کشد تا سرمایه اولیه بازپرداخت شود. یک اشکال این است که این روش ارزش زمانی پول را محاسبه نمی کند. به همین دلیل، دوره های بازپرداخت محاسبه شده برای سرمایه گذاری های طولانی تر، پتانسیل بیشتری برای عدم دقت دارند.

علاوه بر این، دوره بازپرداخت به شدت محدود به مدت زمان مورد نیاز برای بازگرداندن هزینه های سرمایه گذاری اولیه است. این امکان وجود دارد که نرخ بازده سرمایه گذاری بتواند تغییرات شدیدی را تجربه کند. مقایسه با استفاده از دوره های بازپرداخت، سودآوری بلندمدت سرمایه گذاری های جایگزین را به حساب نمی آورد.

جمع بندی

در این مطلب با مفهوم ارزش فعلی خالص آشنا شدیم. مطالب گفته شده در این مطلب را میتوان یه صورت جملات زیر خلاصه کرد: