معادل‌های دیجیتال در پلتفرم نئو

سه بازوی اصلی مجموعه آنها شامل امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و سبک زندگی که با فناوری بلاکچین هم افزایی خوبی دارد. به‌همین دلیل ما گروه فوسان را به عنوان یک شریک سرمایه‌گذاری انتخاب کردیم.

ارز دیجیتال نئو (NEO) ؛ نحوه خرید و بهترین کیف پول

ارز دیجیتال نئو (NEO) به عنوان رقیب بالقوه اتریوم ظهور کرده است. امروز درباره این رمزارز، نحوه خرید و بهترین کیف پول آن بیشتر صحبت می‌کنیم، با ما باشید.

با توجه به محدودیت‌های مربوط به معاملات ارزهای رمزنگاری شده توسط دولت چین، ارز دیجیتال نئو (NEO) این پتانسیل را دارد که به خوبی در کشورهای تحت نظارت شدید و حتی در سراسر جهان خوب عمل نماید. از ابتدای راه‌اندازی این رمزارز فناوری آنچین نئو با مقررات متقابل و با رویکرد متمرکز کاملا متفاوت از اکثر ارزهای رمزنگاری شده طراحی شده است.

این رویکرد متفاوت می‌تواند به دوام این رمزارز و پیشرفت آن حتی در کشوری مانند چین نیز کمک کند. کشوری که نهادهای نظارتی دولتی بیش از پیش مراقب دنیای ارزهای دیجیتال هستند. به‌همین جهت این رمزارز به‌تازگی مورد توجه قرار گرفته و توجه علاقمندان و فعالان حوزه رمزنگاری را به خود جلب کرده است. در همین راستا ما امروز بیشتر درباره ارز دیجیتال نئو (NEO) صحبت کرده و تلاش می‌کنیم به پرسش‌هایی مانند چگونه ارز NEO بخریم؟ و یا بهترین کیف پول ارز نئو کدام است، پاسخ دهیم.

ارز دیجیتال نئو (NEO) ؛ نحوه خرید و بهترین کیف پول

نئو یک شبکه بلاکچین است که با اتریوم رقابت می‌کند تا بستری برای ایجاد زیرساخت‌های مالی را بر روی پلتفرم خود ایجاد کند. برخلاف بیت کوین، ارزهای رمزنگاری شده‌ای مانند اتریوم و ارز دیجیتال نئو (NEO) به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند محصولات مالی خود را مستقیما بر روی بلاکچین بسازند.

این امر نیاز به شخص ثالث را از بین رده و یک اکوسیستم مالی ایجاد می‌کند که هم قابل اعتماد است و هم واسطه‌ها را از میان می‌برد. ما تلاش می‌کنیم بیشتر در طول مقاله درباره این رمزارز صحبت کنیم. در ابتدا درباره چیستی نئو و تاریخچه مختصر ایجاد آن به بحث خواهیم نشست.

درباره پیشینه و چیستی نئو

ارز دیجیتال نئو (NEO) به عنوان آنت شرز توسط دا هوگفی و اریک ژان در کشور چین به سال 2014 راه‌اندازی شد و در ژوئن 2017 نام آن به NEO تغییر یافت. نئو یک بستر مبتنی بر بلاکچین است که ارزهای رمزنگاری شده خود را پشتیبانی کرده و توسعه دارایی‌های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکان‌پذیر می‌کند. از این نظر ارز دیجیتال نئو (NEO) شباهت زیادی به شبکه بلاکچین اتریوم معادل‌های دیجیتال در پلتفرم نئو مستقر در ایالات متحده آمریکا دارد.

درحال حاضر نئو با قیمتی کمتر از 40 دلار معامله می‌شود و سرمایه کلی آن در حدود 2.75 میلیارد دلار است. علاوه بر ارز دیجیتال نئو (NEO) این شرکت دارای توکن دیگری به نام NeoGAS است که البته مستقبما با توکن نئو ارتباط ندارد. نئوگس برای افزایش قدرت محاسباتی معاملات و قراردادهای هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرد و درحقیقت به شبکه سوخت‌رسانی می‌کند.

شرکت نئو از لحاظ نظری سیستم اقتصاد هوشمند خود را اینگونه توصیف می‌کند: دارایی‌های دیجیتال + هویت‌ دیجیتال+ قرارداد هوشمند= اقتصاد هوشمند

شما دارایی‌ها را می‌توانید به‌راحتی در بلاکچین ارز نئو به صورت باز، غیر متمرکز، قابل اعتماد، قابل ردیابی و شفاف عاری از واسطه‌ها به معامله بپردازید. کاربران همچنین قادر به ثبت، خرید، فروش، مبادله یا انتشار انواع مختلف دارایی‌ها هستند. بستر ارز نئو به کاربران اجازه می‌دهد تا دارایی فیزیکی را با یک آواتار دیجیتال معادل و منحصر به فرد در شبکه خود پیوند دهند. ارز نئو همچنین از دارایی‌ها با بالاترین امنیت پشتیبانی می‌کند. دارایی‌های ثبت شده در بستر این رمزارز دارای هویت دیجیتال معتبر هستند که توسط قوانین نیز محافظت می‌شوند.

قراردادهای هوشمند امکان انجام معامات را بین طرفهای مختلف بدون دخالت دستگاه‌های دولتی و یا هر سیستم حقوقی یا مکانیزم مرکزی فراهم می‌کند. اجرای چنین قراردادهایی براساس کد برنامه‌نویسی شبکه است و کدگذاری امکان ردیابی، شفافیت و برگشت‌ناپذیر نبودن تراکنش‌ها را تضمین می‌نماید.

نئو و آنچین نهادهای جداگانه‌ای هستند که به طور مستقل وجود دارند و هیچ‌کدام مالک دیگری نیستند. درواقع تنها تقسیم کاری میان آنها برقرار گشته است. نئو بخش تجارت مصرف کننده را هدف قرار می‌دهد و آنچین بر خدمات سازمانی تجارت تمرکز دارد. نئو توسط مالکین عمومی پشتیبانی می‌شود، درحالی که آنچین توسط بزرگترین شرکت خصوصی چین به نام فوسان پشتیبانی می‌گردد.

در مصاحبه‌ای از دا هنفگفی یکی از موسسین ارز دیجیتال نئو (NEO) پرسیده شده است که چرا این شرکت را به عنوان سرمایه‌گذار انتخاب کرده است او در پاسخ گفت:

سه بازوی اصلی مجموعه آنها شامل امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و سبک زندگی که با فناوری بلاکچین هم افزایی خوبی دارد. به‌همین دلیل ما گروه فوسان را به عنوان یک شریک سرمایه‌گذاری انتخاب کردیم.

بنیانگذاران این دو نهاد تصور می‌کنند که می‌توانند در آینده به قابلیت همکاری متقابل زنجیره‌ای دست یابند. به این معنا که مکانیزمی برای ارتباط و به اشتراک‌گذاری اطلاعات بین بلاکچین‌ها ایجاد کنند خواه آنها عمومی باشند و خواه خصوصی.

با افزایش تعداد سیستم‌های مبتنی بر بلاکچین در حوزه‌های عمومی و خصوصی، در نهایت نیاز به همکاری بین آنها وجود خواهد داشت و تیم‌های نئو و آنچین امیدوارند بتوانند این خلا را با کر مداوم خود پر کنند.

با اینحال، برای فعال کردن چنین قابلیت همکاری، اعتماد و هویت اهمیت به‌سزایی پیدا می‌کند. این شکاف با ویژگی ذاتی هویت دیجیتال که بخش جدایی ناپذیز از بستر بلاکچین نئو است، پر خواهد شد.

اساسا نئو و آنچین ممکن است مسیر میانی و راه‌حل مورد نیاز بین سیستم‌های بلاکچین غیرمتمرکز و رعایت قوانین مالی بین‌المللی، حساب‌های بانکی و کارت‌های اعتباری امروزی باشد.

این دو نهاد با اتخاذ رویکرد همه‌جانبه تلاش می‌کند نیازهای همه طرفها، مشارکت‌کنندگان شبکه مانند ماینرها، معامله‌کنندگان، مشاغل خصوصی را برطرف کرده و خود را به عنوان بهترین گزینه برای ارائه یک راه‌حل جامع برای شکاف مداوم بین اقتصادهای بسته قانون محور و سیستم باز رمزنگاری مطرح نماید.

همه این مسائل نشان می‌دهد که آینده ارز دیجیتال نئو (NEO) بسیار درخشان بوده و شما می‌توانید به‌عنوان یکی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری این ارز به‌حساب آورید، با اینحال پیش از پرداخت به بحث‌های اصلی روش خرید نئو و بهترین کیف پول ارز نئو بد نیست کمی بیشتر درباره آینده این رمزارز صحبت کرده و به این مسئله بپردازیم که آیا ارز دیجیتال نئو (NEO) یک سرمایه‌گذاری مناسب است یا خیر.

آیا نئو یک سرمایه‌گذاری مناسب خواهد بود؟

اگر به اتریوم اعتماد کامل ندارید، نئو ممکن است سرمایه‌گذازی خوبی برای شما باشد. درحال حاضر، ارزش بازار اتریوم حدود 75 برابر ارز دیجیتال نئو (NEO) است و اکثر توسعه‌دهندگان بلاکچین از اتریوم برای ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند. برای هر بلاکچین دارای قرارداد هوشمند مانند نئو دشوار است که بتواند خود را جایگزین اتریوم سازد اما همانطور که گفته شد پروژه‌های بلندپروازانه ارز دیجیتال نئو (NEO) ممکن است در صورت موفقیت حتی به این مهم دست یابد. بنابراین اگر سرمایه‌گذار ریسک پذیری هستید و به آینده بلند مدت فکر می‌کنید این رمزارز می‌تواند سرمایه‌گذاری مناسبی باشد.

اکنون پس از صحبت درباره خوب یا بد بودن سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال نئو (NEO) می‌خواهیم در ادامه نوشتار به دو بحث اصلی روش خرید نئو و سپس بهترین کیف پول ارز نئو بپردازیم. ابتدا درباره نحوه خرید ارز نئو صحبت کرده و سپس به بحث کیف پول خواهیم رسید. اگر می‌خواهید اطلاعات جامعی از این رمزارز بدست آوردید، لطفا ادامه نوشتار را نیز دنبال کنید.

روش خرید نئو

اکنون می‌خواهیم درباره مسئله مهم نحوه خرید ارز نئو به صحبت بپردازیم. در وهله نخست شما باید یک حساب آنلاین باز کنید. برای اینکار باید در یک بازارها و بسترهای معاملاتی رمزنگاری شده که از این دارایی پشتیبانی می‌کند، حسابی بسازید.

متاسفانه اکثر صرافی‌های مشهور مانند کوین بیس و eToro از ارز دیجیتال نئو (NEO) پشتیبانی نمی‌کنند. با اینحال می‌توانید تغییرات قیمت این توکن را در اپ کوین بیس مشاهده نمایید. به بحث اصلی برگردیم محبوب‌ترین صرافی که از نئو پشتیبانی می‌کنند، بازار رمزارز معروف بایننس می‌باشد. همانطور که می‌‌دانید بایننس یک صرافی رمزنگاری مشهور است که از انواع آلت کوین‌ها پشتیبانی می‌نماید.

برای ایجاد حساب در بایننس، باید اطلاعات مربوط را در وب‌سایت این صرافی وارد نمایید. اطلاعاتی را که ارائه می‌دهید اکثرا برای امور مالیاتی است و بسیار شبیه به ایجاد حساب در یک کارگزاری بورسی است.

در مرحله دوم آموزش نحوه خرید ارز نئو اگرچه اجباری در آن نیست اما بهتر است که شما به خرید کیف پول آنلاین بپردازید. اگر قصد ندارید ارز دیجیتال خود را به طور فعال معامله کنید، باید دارایی‌های رمزنگاری شده خود را در یک کیف پول رمزنگاری شده اختصاصی ذخیره کنید. ذخیره وجوه و دارایی در صرافی ممکن است آن را در معرض سرقت قرار دهد. دو نوع کیف پول سخت افزاری و نرم‌افزاری وجود دارد که ما پس از صحبت درباره نحوه خرید ارز نئو به معرفی بهترین‌های هر دو نوع برای ارز دیجیتال نئو خواهیم پرداخت.

کیف پول‌های نرم‌افزاری اپ‌های کامپیوتری هستند که می‌توانید از آنها در رایانه یا دستگاه تلفن همراه خود استفاده کنید. این برنامه‌ها از ذخیره وجوه شما در صرافی امن‌تر بوده و به طورکلی استفاده از آنها معمولا رایگان است. کیف‌پول‌های سخت‌افزاری برای افراد بدبین و وسواسی‌تر است که امن‌ترین فضا را برای شما پدید می‌آورد. زیرا کیف پول‌های سخت افزاری دستگاه‌های فیزیکی هستند که دارایی دیجیتال شما را به صورت آفلاین ذخیره می‌کنند.

پس از ایجاد حساب در بستر معاملاتی و سپس خرید کیف پول رمزنگاری شده در مرحله آخر خرید ارز نئو باید خرید خود را تکمیل نمایید. به روش مشابهی با بازار سهام می‌توانید توکن نئو را در سفارش محدود یا سفارش بازار خریداری کنید. سفارشات بازار، توکن‌های نئو را با قیمت بازار خریداری می‌کنند که با بالاترین پیشنهاد و کمترین درخواست در دفترچه سفارشات صرافی تعیین می‌شود.

از طرف دیگر، اگر ارز دیجیتال نئو (NEO) را در سفارش محدود بخرید. آنگاه قیمت مشخص هنگام سفارش تعیین خواهد شد. اگر قیمت بازار به قیمتی که تعیین کرده‌اید، تنزل کند، سفارش به طور خودکار ارز را با همان قیمت خریداری می‌کند.

اکنون پس از صحبت درباره نحوه خرید ارز نئو قصد آن را داریم در آخرین بخش مقاله درباره بهترین کیف پول ارز نئو با شما به صحبت بپردازیم. برای دانستن تمام جزئیات مربوط به این رمزارز ما را تا پایان دنبال نمایید.

بهترین کیف پول ارز نئو

Ledger Nano S یک کیف پول سخت‌افزاری مقرون به صرفه برای اکثر سرمایه‌گذاران بازار ارزهای دیجیتال است که در آمازون با قیمت کمی بیش از 50 دلار به فروش می‌رسد. این کیف پول از انواع آلت کوین‌ها پشتیبانی می‌کند و پلتفرم لجر لایو آن به شما امکان می‌دهد برنامه‌های کاربردی برای دارایی‌های رمزنگاری خود دانلود کنید.

لجر یک کیف پول رمزنگاری ممتاز با نام Ledger Nano X دارد که در وب‌سایت آن با قیمت 119 دلار به فروش می‌رسد. این ورژن ممتاز چندین مزیت نسبت به ورژن معمولی مانند اتصال بلوتوث و پشتیبانی تا 100 برنامه (ورژن معمولی فقط 18 برنامه را پشتیبانی می‌کند) را دارد. در هر دوی این ورژن‌ها را که تهیه کنید یکی از بهترین کیف پول‌های سخت‌افزاری را به‌دست خواهید آورد.

اما اگر بخواهیم بهترین کیف پول نرم‌افزار نئو را معرفی کنیم، باید بگوییم بهترین گزینه کیف پول بایننس است. این کیف پول مبادله‌ای است که دارایی‌های رمزنگاری شده شما را از صرافی دور نگه می‌دارد. اگر از بایننس برای خرید و فروش ارز دیجیتال نئو استفاده می‌کنید، کیف پول آن می‌تواند بهترین گزینه شما در انتخاب محل نگه‌داری نیز باشد. همچنین این کیف پول یکی از معدود کیف‌هایی است که به شما امکان می‌دهد نئوگس بدست آورید.

جمع‌بندی

نئو یک شبکه بلاکچین است که با اتریوم رقابت می‌کند تا بستری برای ایجاد زیرساخت‌های مالی را بر روی پلتفرم خود ایجاد کند. برخلاف بیت کوین، ارزهای رمزنگاری شده‌ای مانند اتریوم و ارز دیجیتال نئو (NEO) به توسعه‌دهندگان اجازه معادل‌های دیجیتال در پلتفرم نئو می‌دهند محصولات مالی خود را مستقیما بر روی بلاکچین بسازند.

این امر نیاز به شخص ثالث را از بین رده و یک اکوسیستم مالی ایجاد می‌کند که هم قابل اعتماد است و هم واسطه‌ها را از میان می‌برد. با توجه به هزینه‌های بالای تراکنش، اکنون بسیاری به دنبال جایگزینی برای اتریوم هستند. نئو یک رقیب سرسخت آشکار برای آن است و اگر اتریوم نتواند مشکلات مقیاس‌پذیری خود را به سرعت برطرف کند، آنگاه ممکن است این رقیب بالقوه جایش بگیرد.

ارز دیجیتال نئو (NEO) به عنوان آنت شرز توسط دا هوگفی و اریک ژان در کشور چین به سال 2014 راه‌اندازی شد و در ژوئن 2017 نام آن به NEO تغییر یافت. نئو یک بستر مبتنی بر بلاکچین است که ارزهای رمزنگاری شده خود را پشتیبانی کرده و توسعه دارایی‌های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکان‌پذیر می‌کند.

از این نظر ارز دیجیتال نئو (NEO) شباهت زیادی به شبکه بلاکچین اتریوم مستقر در ایالات متحده آمریکا دارد. این رمزارز اکنون به‌دلایل مختلفی که ذکر شده است مورد توجه زیادی قرار گرفته به‌همین جهت تلاش کردیم در این مقاله درباره ابعاد گوناگون آن از جمله آینده، نحوه خرید و بهترین کیف پول به صحبت بپردازیم. تا شما با این رمزارز جدید بیشتر آشنا شوید. امیدواریم که توانسته باشیم در این جهت به شما یاری رسانیم. اگر نکته یا مسئله‌ای وجود دارد که به آن نپرداختیم، خوشحال می‌شویم آن را با ما در میان بگذارید.

نظر شما درباره ارز دیجیتال نئو (NEO) چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید!

کوین چیست؟ و چه تفاوتی با توکن دارد؟

در این پست سعی کردیم تا مفهوم “کوین چیست” و تفاوت کوین و توکن را براتون شرح بدیم، لطفا تا انتهای مطلب با ما همراه باشید:

کوین چیست؟

کوین، به هر گونه رمزارزی میگن که برای خودش یک بلاک چین blockchain مستقل داشته باشه. مثل بیت کوین ، لایت کوین، و اتر که هر کدوم روی شبکه بلاک چین خودش قرار داره. در واقع برای اینکه یکم واضح تر گفته باشم، میشه به موارد زیر اشاره کرد:

• بیت کوین BTC بر بستر بلاک چین بیت کوین عملکرد خودش رو ایفا میکنه
• اتر ETH بر بستر بلاک چین اتریوم کار میکنه
• نئو NEO بر بستر بلاک چین نئو کار میکنه

تراکنش های کوین های دیجیتال فرد به فرد انجام داده میشه. با این وجود، هیچ کوینی به صورت فیزیکی جابجا نمیشه. همه کوین ها به صورت دیتا روی پایگاه جهانی قرار دارن. این پایگاه یا همون فناوری بلاک چین، همهء تراکنش ها رو ضبط و توسط کامپیوترها در سراسر جهان چک خواهد شد.

قبل از اینکه بریم مطلب بعدی پیشنهاد میکنم اگر با بلاک چین آشنایی ندارید پست مربوط به بلاک چین چیست رو بخونید. خیلی مهمه که قبل از دونستن فرق کوین و توکن بدونید بلاک چین چیه؟!

چگونه از کوین ها استفاده کنیم؟

کوین های دیجیتال معمولا مثل سکه های واقعی به عنوان پول استفاده میشه. میتونید از کوین هایی مثل بیت کوین، لایت کوین، و مونرو مثل پولی که تو کیف پولتون میزارید میرید خرید، استفاده کنید. از این کوین ها میشه اینطوری استفاده کرد. ادامه پست رو بخونید!

• برای انتقال پول ( شما میتونید کوین های خود را ارسال یا دریافت کنید.)
• برای نگهداری ارزش کوین ( میشه این کوین ها رو نگهداری کرد و بعدا با چیزی باارزش معادل آن تعویض کرد)
• به عنوان قیمتی برای کالا میشه از آن استفاده کرد.

بیایید برای اینکه مفاهیم بالا واضح تر بشه، بیت کوین رو براتون مثال بزنم.

• از بیت کوین برای پرداخت کالا و سرویس های اینترنتی در اقصی نقاط جهان استفاده میشه.
• شما میتونید بیت کوین بخرید و آن را برای مدتها، بدون اینکه اتفاقی براش بیفته نگهداری و ذخیره کنید. بعد به ازای ارزش روز آن میتونید اون رو با چیز دیگه ای تعویض کنید.
• چیزهایی که خرید میکنید، میتونن قیمت بیت کوینی هم داشته باشن. مثلا اگه یه خودکار بخواهیم بخریم 1دلار امریکا مثلا شاید همون مداد بشه 0.00001 بیت کوین.

از بیت کوین فقط برای استفاده مالی و عنوان پولی میشه استفاده کرد؛ همین و بس!!

اما، برخی از کوین های دیجیتال (مثل اتر ETH، نئو NEO، و دش DASH) هستن که قابلیت های دیگری فراتر از پول دارند. من چندتا از این قابلیت ها رو براتون در لیست زیر مینویسم:

از توکن اتر ETH، برای تقویت تراکنش های روی شبکه اتریوم استفاده میشه. خیلی از توکن ها بر بستر اتریوم ساخته میشن. اتریوم، هزینه های استخراج رو سرمایه گذاری میکنه ( یعنی از اتریوم برای پرداخت کامپیوترهایی که تراکنش ها را تایید میکنه، استفاده میشه). در واقع اتریوم مبتنی بر اثبات کار و استخراج است.

نئو NEO، روی الگوریتمی پیشرفته از اثبات سهام فعالیت میکنه و تمام توکن های از قبل تولیدشده روی آن به طور اتومات بین اعضای جامعه نئو بر اساس قواعدی توزیع میشه. نئو دو نوع توکن در شبکه خود داره:

• توکن نئو یا (ANS) که قبلا آنت شیرز نام داشت.
• توکن گس GAS یا (ANC) که قبلا آنت کوین نام داشت.

وقتی توکنی به شبکه NEO ارسال میشه، برای هزینه های تراکنش باید از توکن GAS استفاده کرد. مثل اتر روی شبکه اتریوم

مورد آخر هم دش DASH هست. افرادی که DASH دارند تقریبا در تصمیم گیری های این شبکه سهیم خواهند بود.

مثال هایی برای کوین:

تقریبا همه دارایی های در بازار کریپتو به عنوان کوین مشخص هستند. اما همه این دارایی ها جزء برترین ها نیستند. سایت کوین مارکت کپ coinmarketcap.com ، بیش از 900 کوین رو لیست کرده است. البته اینجا قرار نیست همه این 900 تا رو نام ببرم. چند تا از مهم ترین اونارو براتون لیست میکنم:

• بیت کوین BTC
• بیت کوین کش BCH
• لایت کوین LTC
• اتریوم ETH
• ریپل XRP
• کاردانو ADA
• استلار XLM
• نئو NEO
• نم XEM
• مونرو XMR

توکن چیست؟

توکن، به ارزهای دیجیتالی گفته میشه که بلاک چین اختصاصی ندارد و روی بلاک چین های دیگه فعالیت میکنه. در واقع با تشکر از خلق قراردادهای هوشمند، بیشترین توکن ها روی پلتفرم اتریوم کار میکنند. و این پلتفرم های ساخته شده روی شبکه بلاک چین اتریوم توکن های ERC20 نامیده میشن.

توکن هایی مثل NEO، Waves، Lisk، Stratis توکن های ERC20 هستن و NEO با توکن هایی به نام NEP-5 شناخته شده است. هر کسی میتونه توکن خودش رو روی این پلتفرم بسازه.

توکن ها چجوری به وجود میان؟

در واقع برای ایجاد توکن، یکم توانایی فنی (تکنیکی) نیازه که به تازه کارا اصلا پیشنهاد نمیشه بخوان اینکارو انجام بدن. اما به کسی که تا حدی تجربه برنامه نویسی داره خیلی براش کار نمیبره.

یادمون باشه که کارمزد برای تمام تراکنش های توکن روی بلاک چین باید پرداخت بشه نه اینکه فقط سازنده توکن بخواد این کارمزد رو بپردازه. بنابراین برای هر اپلیکیشن ساخته شده روی شبکه اتریوم باید از کوین اتر برای انتقال توکن ها به افراد یا برنامه دیگر پرداخت بشه. در واقع این اتفاق برای کوین ها هم خواهد افتاد و کارمزدهای انتقال محاسبه خواهد شد.

اهداف کوین و توکن

اکثر توکن ها برنامه های غیرمتمرکز یا dApps هستند. وقتی توسعه دهنده ها توکن هاشون رو درست میکنند، میتونن تصمیم بگیرن چند واحد خواهند ساخت و این توکن های جدید به محض ساخته شدن به کجا فرستاده خواهد شد. آنها از رمزارزهای اصلی برای پرداخت بلاک چین توکن استفاده میکنند. به محض ساخته شدن، توکن ها اغلب برای عملکرد ویژگی های اپلیکیشن طراحی شده، استفاده میشوند.

مثلا Musicoin توکنیست که به کاربران اجازه دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. که این میتونه شامل دیدن موزیک ویدیو یا گوش دادن به آهنگ بشه.

بایننس (صرافی) نیز توکن خودش رو داره. وقتی کاربران با توکن بایننس BNB معامله گری میکنن شامل چندین درصد تخفیف در کارمزدشون میشه.

برخی از توکن ها برای هدف متفاوت تری ساخته میشن. ” معرفی چیزی با ماهیت فیزیکی”

بزارید بگم شما قرار بوده خونتون رو با استفاده از قراردادهای هوشمند بفروشید. شما به طور فیزیکی قادر نیستید خونه رو در قرارداد هوشمند قرار دهید. میتونید؟ خب معلومه که نه!

حالا به جای اون میتونید از یک توکن که نمادی از خونتون هست، استفاده کنید.

WePower با علامت اختصاری (WPR) مثال خوبی برای این نوع توکن باشد. این توکن الکتریسیته رو معرفی میکند. پروژه WePower یک dApp است که به کاربران اجازه میدهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند بر بستر بلاک چین الکتریسیته خرید و فروش شود. این توکن مقدار مشخصی از انرژی را نمایش میدهد.

بزرگترین مزیت ایجاد توکن

ازونجایی که توسعه دهنده گان توکن مجبور نیستن بلاک چین خودشون رو داشته باشند، در وقت و منابع خود صرفه جویی خواهند کرد. از طرفی میتونن ضمن امنیت بلاک چین بومی، از ویژگی های برنامه رمزارز استفاده کنند.

البته زمان تنها چیزی نیست که در آن صرفه جویی اتفاق بیفتد. اگر توسعه دهنده گان به جای dApp، از بلاک چین خصوصی خودشون استفاده میکردند باید ماینرهای زیادی تهیه میکردند و این ماینرها باید قدرت زیادی داشته باشند. پس خیلی منطقی تره اگر برنامه های زیادی بر بستر یک بلاک چین قوی کار کنند تا اینکه چندین بلاک چین ضعیف و تقریبا متمرکز وجود داشته باشد. در واقع راه اندازی بلاک چین خصوصی هم دردسرهای زیادی داره هم هزینه های هنگفت!

توکن ها چگونه کار میکنند؟

توکن ها برای تعامل با برنامه های غیرمتمرکزی استفاده میشن. مثال خوبی برای توکن ها Civic است. Civic از توکنی به نام CVC استفاده میکند. برنامه آنها هویت رمزنگاری شده رو در بلاک چین اتریوم ردیابی میکند. هدف این برنامه ارائه روشی ارزان تر، مطمئن تر، و کارآمدتر برای بررسی هویت است. بیایید ببینیم این برنامه چطور کار میکنه؟

فرض کنید برای تعطیلات میخواید برید به یک سفر خارجه. پس میدونید که باید تو مکانهای مختلف هویت خودتون رو مشخص و تایید کنید. اولین جا خب مسلما خطوط هواپیمایی هاست. حالا اگر این خطوط هواپیمایی ها با Civic همکاری داشته باشند، با استفاده از یک کد QR میتونن تمام اطلاعات شما (مسافر) رو از طریق برنامه ای در گوشی موبایلتون پیدا کنند. این برنامه اطلاعات شما رو به صورت کد نگاری شده به شرکت ارسال میکند و آنها این اطلاعات رو ذخیره میکنند. تنها کسی که به اطلاعات دسترسی خواهد داشت شما هستید. پس نگران گم شدن یا دزدیده شدن آن نباشید. از این دستگاه (موبایلتون) میتونید در جاهای مختلف مثل هتل، فرودگاه یا هر جای دیگری احراز هویت کنید. هر شرکت یا موسسه ای که شما از هویت دیجیتال خود استفاده میکنید، میتونه اطلاعات رو از طریق بلاک چین تایید کند.

هر چه تعداد استفاده از برنامه بیشتر باشه، اشخاص ثالث اعتماد بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده با Civic پیدا میکنند.

خود توکن CVC برای معامله در این سرویس های مرتبط با هویت شناسی استفاده میشه. برای انجام بررسی های لازم “مشتری شما” باید به تایید کننده شناسه (بانک ها، دولت ها، و سایر منابع معتبر) پرداختی داشته باشد. سپس سوابق مربوط به آن در پایگاه داده (بلاک چین) ذخیره خواهد شد.

تعدادی توکن CVC نیز به کاربر فرستاده میشه. این امر به منظور ترغیب استفاده از Civic است. زیرا شرکتهایی که نیاز به تایید اسناد دارند، در نهایت نیاز به خرید توکن های بیشتر از سوی کاربران دارند. این روش، اقتصادی رو ایجاد میکنه که همه به خاطر شرکت در آن پاداش دریافت میکنند.

همانطور که میبینید، توکن Civic به روشی کار میکند که چیزی بیش از صرفا پول نیست. همچنین، بستر Civic استفاده از خدمات ETH، BTC، یا NEO را نمیپذیرد. و فقط مخصوص خود CVC است.

البته هر معامله به تعدادی اتر نیز احتیاج دارد، زیرا بر بستر اتریوم ساخته شده و کارکرد ماینرها باید پرداخت شود.

انواع توکن

بیایید یه سری به انواع توکن بزنیم 🙂

توکن های بهادار (Security Tokens)

اکثر توکن هایی که با ICO (عرضه اولیه سکه) سروکار دارند، توکن های بهادار هستند. شخصی که اونا رو خریداری میکنه؛ انتظار گرفتن سود از سرمایه گذاری در ICO داره. طبق قانون سوئیس، این توکن ها همانند روش اوراق بهادار سنتی رفتار میکنه. در واقع این توکن ها به عنوان یک قرارداد سرمایه گذاری و دارای پتانسیل کسب سود و درآمد انفعالی (Passive Income) شناخته میشه.

توکن های سهمی (Equity Tokens)

این توکن ها بیشتر به عنوان یک مفهوم تئوری وجود دارند. این توکن یک نوع ارزش سهام است که در شرکت ها صادر میشن.

توکن های کاربردی (Utility Tokens)

این توکن ها، توکن های برنامه ای نیز نامیده میشن. از این توکن ها برای دسترسی به سرویس ها، خدمات و محصولات استفاده میشن. توکن های کاردبری چندکاره هستند و معمولا بر روی یک بلاک چین مثل اتریوم ساخته میشن و در همان شبکه مورد استفاده قرار میگیرن.

توکن های پرداختی (Payment Tokens)

این توکن ها استفاده ای جز برای پرداخت کالا و سرویس ها وجود ندارد.

توکن های ارزی (Currency Tokens)

این توکن ها به عنوان روشی برای پرداخت و ذخیره ارزش استفاده میشن. پس کاربرد این توکن ها مثل سایر ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین است.

توکن های دارایی (Asset Tokens)

این توکن ها به عنوان نماینده دیجیتالی یک دارایی در یک پلتفرم شناخته میشن. مثلا ممکنه از یک توکن به عنوان نماینده مقدار مشخصی املاک یا دارایی فیزیکی مثل طلا استفاده کرد.

توکن های جایزه (Reward Tokens)

این توکن ها را میتوان معادل امتیاز وفاداری یا برای پرداخت جایزه دونست.

توکن های سودده ( Dividend Tokens)

به استثنای توکن های ارزی، سایر توکن ها نوعی قرارداد سرمایه گذاری با پتانسیل درآمد انفعالی هستن که بهشون میگن توکن های سودده.

نتیجه گیری از تفاوت کوین و توکن

تعریف ساده ای از کوین و توکن اینه که؛ کوین ها بر بستر بلاک چین خودشون سوار میشن اما توکن ها بر بستر بلاک چین دیگری کار میکنند.

کوین ها بیشتر به عنوان پول استفاده میشن با اینکه کاربردهای دیگری هم دارند. این موارد شامل استفاده از کوین برای سوخت برنامه های کاربردی، استفاده از آن به عنوان سهام برای اعتبارسنجی معامله در شبکه یا استفاده از آن برای سوخت قراردادهای هوشمند و انجام معاملات میباشد.

توکن ها کاربرد دیگری دارند. اگر از توکن ها در dApp استفاده شود، پس هدف آن به برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، از توکن ها به عنوان امتیاز حق رای استفاده میشه. در موارد دیگر، آنها برای معاملات در dApp مانند Civic یا برای پاداش دادن کاربران با مواردی مانند هزینه های تخفیف دار و غیره مانند Binance استفاده میشن.

امیدواریم که بعد از مطالعه این پست متوجه شده باشید که کوین چیست ؟ اگر نظری دارید با ما به اشتراک بگذارید

ارز دیجیتال کوزاما (KSM)

اگر وارد این صفحه شده اید یعنی که به حوزه ارزخای دیجتال و سرمایه‌گذاری در این بازار علاقه‌مند هستید. خب، صفحه خوبی را انتخاب کرده‌اید. در این صفحه ما قصد داریم درباره ارز دیجیتال کوزاما (کوساما) صحبت کنیم. می‌خواهیم ببینیم این ارز رمزنگاری شده چه ویژگی‌هایی دارد و چه پیش‌بینی‌هایی درباره آینده آن شده است.

پس در ادامه با ژوپیتر همراه باشید.

تاریخچه ارز دیجیتال کوزاما (Kusama)

پروژه ارز دیجیتال کوزاما در سال 2018 راه‌اندازی و در سال 2019 وارد بازار شد. شاید کوزاما در ظاهر یک شبکه آزمایشی به نظر برسد اما حقیقت این است که این پلتفرم فراتر از یک شبکه آزمایشی است. کوزاما صرفا یک پلتفرم آزمایشی نیست بلکه یک شبکه بلاکچین واقعی است. این شبکه قادر است مثل پولکادات اما با سرعت بیشتر استفاده بشود.

کوزاما به نسب پولکادات سرعت و امنیت بیشتری دارد. این شبکه توانسته نواقص پولکادات را برطرف کند. به همین دلیل این پروژه موفق شده است طرفداران زیادی را به سمت خود جذب کند.

خب حالا شاید از خودتان بپرسید پولکادات چیست؟ پولکادات نسل جدید پروتکل‌های بلاکچین است. هدف پولکادات این است که شبکه‌ای واحد از بلاکچین‌های هدفمند و یکپارچه را ایجاد کند تا از این طریق، بتواند برخی از مشکلات ازجمله مقیاس‌پذیری (کندی و پرهزینه‌بودن تراکنش‌ها) و تعامل‌پذیری در فضای ارزهای دیجیتال برطرف ‎کند.

افرادی که به دنبال توسعه هستند از این پلتفرم استفاده می‌کنند و هنگامی که پروژه آنها رشد کرد وارد پولکادات می‌شوند. پلتفرم کوزاما این فرصت را فراهم می‌کند تا توسعه‌دهندگان بتوانند تکنولوژی‌های جدید را آزمایش کنند. به کوزاما شبکه فناوری قناری نیز گفته می‌شود.

ارز کوزاما در یک نگاه

شروع توسعه	20 سپتامبر 2019
ارائه دهندگان	بنیانگذاران پولکادات
نام اختصاری	KSM
وضعیت توسعه	فعال
میزان توکن ارائه شده	8,980,098
میزان دارایی	10,000,000
وب سایت رسمی	kusama.network

بنیانگذاران ارز کوزاما

همان تیمی که پولکادات را ایجاد کردند و به شرکت Parity Technologies معروف هستند ارز کوزاما را هم توسعه داده‌اند. بنیانگذار این ارز دیجیتالی ، دکتر Gavin Wood است. این شخص یک دانشمند و برنامه‌نویس مشهور کامپیوتر و همچنین یکی از بنیانگذاران ارز دیجیتال اتریوم است.

جالب است بدانید که شرکت Parity Technologies متشکل از یک تیمی است که اعضای آن شامل تعدادی از موفق‌ترین مهندسان بلاکچین جهان هستند. این شرکت بیش از 100 کارمند در سرتاسر جهان دارد .

تعداد توکن‌های در گردش ارز دیجیتال کوزاما

از نوامبر 2020، موجودی در گردش کوزاما ، 8.47 میلیون توکن و موجودی کل آن 10 میلیون توکن گزارش شده است. موجودی حداکثر کوزاما برخلاف برخی از بلاکچینها ثابت نیست و هر سال با نرخ تورم 10 درصد افزایش پیدا می‌کند.

مقدار کوزامای استیک شده ، موجب تغییر در نحوه ی توزیع توکن‌های ضرب شده ی جدید ( از تورم ) می‌شود. مثلا اگر دقیقا نیمی از توکن‌های کوزاما استیک شده باشند ، اعتبارسنجان 100 درصد توکن‌های ضرب شده جدید را دریافت می‌کنند.

اما اگر این مقدار بالا یا پایین 50% باشد بخشی از پاداش های تورم به خزانه داری کوزاما تعلق می‌یابد.

ارز کوزاما در ابتدا بعنوان یک ایردراپ برای افرادی که در فروش توکن پولکادات (DOT) مشارکت داشتند ،‌ راه اندازی شد. نرخ توزیع این ارز با نسبت ۱:۱ بود . افرادی که توکن DOT نداشتند می‌توانستند با استفاده از فاوست ، توکن کوزاما را بدست بیاورند. البته این مورد در حال حاضر منسوخ شده است . برخلاف پولکادات، کوزاما برای افزایش موجودی در گردش خود، تغییر نام مجدد انجام نداده است.

کیف پول‌های ارز کوزاما

کیف پول‌های مختلفی برای نگهداری و ذخیره‌سازی ارز دیجیتال کوزاما وجود دارد. یکی از این گزینه‌ها، افزونه پولکادات گوگل کروم است.

از کیف پول‌های مخصوص اندروید و iOS موبایل می‌توانیم: فیرلس والت (Fearless Wallet)، آی‌ام توکن (imToken)، کلور (Klever)، پولکاوات (Polkawallet) و استایلو (Stylo) نام ببریم. کیف پول‌های لجر مدل نانو اس و نانو ایکس نیز از والت‌های سخت‌افزاری مناسب برای پشتیبانی ارز دیجیتال کوزاما هستند

آینده ارز دیجیتال کوزاما

در شبکه کوزاما، هیچ دکمه قطعی وجود ندارد. این یعنی هیچ مقام مرکزی قادر نیست فعالیت این شبکه را متوقف کند. تنها راه پایان کار پلتفرم کوزاما، از طریق حاکمیت و تصمیم هولدرهای رمز ارز KSM است که البته وقوع چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد.

در نهایت، کوزاما و پولکادات به‌عنوان شبکه‌های مستقل و به همراه جوامع، حاکمیت و کاربردهای مکمل خود به فعالیت خود ادامه خواهند داد. این دو پلتفرم ارتباط نزدیک خود با یکدیگر را حفظ خواهند کرد. احتمالا معادل‌های دیجیتال در پلتفرم نئو بسیاری از تیم‌ها نیز همچنان اپلیکیشن‌ها ی خودشان را روی هر دوی این شبکه‌ها مستقر خواهند کرد. در آینده، به منظور تعامل متقابل شبکه‌ای بین این دوپلتفرم؛ به احتمال زیاد شاهد ایجاد پلی بین کوزاما و پولکادات باشیم.

از کجا ارز کوزاما را تهیه کنیم ؟

در حال حاضر بیشتر معاملات این توکن در صرافی بایننس نجام می‌شود. صرافی‌های بزرگی وجود دارند که این توکن را عرضه می‌کنند که ازبین آنها می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• صرافی هیوبی گلوبال (Huobi Global)
• صرافی کراکن (Kraken)
• صرافی کوکوین (KuCoin)
• صرافی بیت فینیکس (BitFinex)
• صرافی بیت رکس (Bittrex)

نحوه دریافت ارز دیجیتال کوزاما

به طرق مختلف می‌توانید ارز دیجیتال کوزاما را تهیه کنید که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

نگهداری توکن‌های دات (DOT)

با توجه به اینکه ارز دیجیتال کوزاما قرار است در آینده با ارز دیجیتال پولکادات همسو شود، افرادی که ارز دیجیتال دات (DOT) دارند، می‌توانند درخواست خود را برای دریافت توکن کوساما ثبت کنند و معادل تعداد توکن‌های پولکادات خود توکن کوساما دریافت خواهند کرد.

فاست‌ها

یکی دیگر از روش‌هایی دریافت ارز کوزاما، ستفاده از روش‌های فاست (Faucet) است. این روش مستلزم شرایط و الزامات است. یکی از این الزامات، داشتن یک حساب گیت هاب ( Github) ساخته‌شده پیش از تاریخ 21 جون 2019 است.

اگر چنین حسابی را دارید، مشمول دریافت آدرس رمز ارز کوساما هستید. فقط به خاطر داشته باشید که این آدرس برای دریافت توکن KSM فقط یکبار قابل استفاده بوده و هر کاربر گیت‌هاب نیز هر 24 ساعت یکبار قادر به استفاده از این فاست خواهد بود.

سخن پایانی

در این مقاله ارز کوزاما را بررسی کردیم. کوزاما یا کوساما (Kusama) یکی از جدیدترین و عجیب‌ترین پروژه‌های اخیر در دنیای رمز ارزها است. این ارز دیجیتالی که به «شبکه قناری» پولکادات نیز معروف است اخیرا رشد خوبی داشته است. کوزاما به دلیل داشتن ارز دیجیتال محلی خود به نام KSM، بیشتر از یک شبکه آزمایشی است.

دنیای ارزهای دیجیتال بسیار بزرگ و پیچیده ای است. در بازار ارزهای دیجیتال، هزاران رمزارز وجود دارد. اگر شما همراهان عزیز نیز قصد سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال را دارید بهتر است با تحقیق و مشاوره در این مسیر گام بردارید تا خدای نکرده متحمل ضررو زیان نشوید.

کوین چیست؟ و چه تفاوتی با توکن دارد؟

در این پست سعی کردیم تا مفهوم “کوین چیست” و تفاوت کوین و توکن را براتون شرح بدیم، لطفا تا انتهای مطلب با ما همراه باشید:

کوین چیست؟

کوین، به هر گونه رمزارزی میگن که برای خودش یک بلاک چین blockchain مستقل داشته باشه. مثل بیت کوین ، لایت کوین، و اتر که هر کدوم روی شبکه بلاک چین خودش قرار داره. در واقع برای اینکه یکم واضح تر گفته باشم، میشه به موارد زیر اشاره کرد:

• بیت کوین BTC بر بستر بلاک چین بیت کوین عملکرد خودش رو ایفا میکنه
• اتر ETH بر بستر بلاک چین اتریوم کار میکنه
• نئو NEO بر بستر بلاک چین نئو کار میکنه

تراکنش های کوین های دیجیتال فرد به فرد انجام داده میشه. با این وجود، هیچ کوینی به صورت فیزیکی جابجا نمیشه. همه کوین ها به صورت دیتا روی پایگاه جهانی قرار دارن. این پایگاه یا همون فناوری بلاک چین، همهء تراکنش ها رو ضبط و توسط کامپیوترها در سراسر جهان چک خواهد شد.

قبل از اینکه بریم مطلب بعدی پیشنهاد میکنم اگر با بلاک چین آشنایی ندارید پست مربوط به بلاک چین چیست رو بخونید. خیلی مهمه که قبل از دونستن فرق کوین و توکن بدونید بلاک چین چیه؟!

چگونه از کوین ها استفاده کنیم؟

کوین های دیجیتال معمولا مثل سکه های واقعی به عنوان پول استفاده میشه. میتونید از کوین هایی مثل بیت کوین، لایت کوین، و مونرو مثل پولی که تو کیف پولتون میزارید میرید خرید، استفاده کنید. از این کوین ها میشه اینطوری استفاده کرد. ادامه پست رو بخونید!

• برای انتقال پول ( شما میتونید کوین های خود را ارسال یا دریافت کنید.)
• برای نگهداری ارزش کوین ( میشه این کوین ها رو نگهداری کرد و بعدا با چیزی باارزش معادل آن تعویض کرد)
• به عنوان قیمتی برای کالا میشه از آن استفاده کرد.

بیایید برای اینکه مفاهیم بالا واضح تر بشه، بیت کوین رو براتون مثال بزنم.

• از بیت کوین برای پرداخت کالا و سرویس های اینترنتی در اقصی نقاط جهان استفاده میشه.
• شما میتونید بیت کوین بخرید و آن را برای مدتها، بدون اینکه اتفاقی براش بیفته نگهداری و ذخیره کنید. بعد به ازای ارزش روز آن میتونید اون رو با چیز دیگه ای تعویض کنید.
• چیزهایی که خرید میکنید، میتونن قیمت بیت کوینی هم داشته باشن. مثلا اگه یه خودکار بخواهیم بخریم 1دلار امریکا مثلا شاید همون مداد بشه 0.00001 بیت کوین.

از بیت کوین فقط برای استفاده مالی و عنوان پولی میشه استفاده کرد؛ همین و بس!!

اما، برخی از کوین های دیجیتال (مثل اتر ETH، نئو NEO، و دش DASH) هستن که قابلیت های دیگری فراتر از پول دارند. من چندتا از این قابلیت ها رو براتون در لیست زیر مینویسم:

از توکن اتر ETH، برای تقویت تراکنش های روی شبکه اتریوم استفاده میشه. خیلی از توکن ها بر بستر اتریوم ساخته میشن. اتریوم، هزینه های استخراج رو سرمایه گذاری میکنه ( یعنی از اتریوم برای پرداخت کامپیوترهایی که تراکنش ها را تایید میکنه، استفاده میشه). در واقع اتریوم مبتنی بر اثبات کار و استخراج است.

نئو NEO، روی الگوریتمی پیشرفته از اثبات سهام فعالیت میکنه و تمام توکن های از قبل تولیدشده روی آن به طور اتومات بین اعضای جامعه نئو بر اساس قواعدی توزیع میشه. نئو دو نوع توکن در شبکه خود داره:

• توکن نئو یا (ANS) که قبلا آنت شیرز نام داشت.
• توکن گس GAS یا (ANC) که قبلا آنت کوین نام داشت.

وقتی توکنی به شبکه NEO ارسال میشه، برای هزینه های تراکنش باید از توکن GAS استفاده کرد. مثل اتر روی شبکه اتریوم

مورد آخر هم دش DASH هست. افرادی که DASH دارند تقریبا در تصمیم گیری های این شبکه سهیم خواهند بود.

مثال هایی برای کوین:

تقریبا همه دارایی های در بازار کریپتو به عنوان کوین مشخص هستند. اما همه این دارایی ها جزء برترین ها نیستند. سایت کوین مارکت کپ coinmarketcap.com ، بیش از 900 کوین رو لیست کرده است. البته اینجا قرار نیست همه این 900 تا رو نام ببرم. چند تا از مهم ترین اونارو براتون لیست میکنم:

• بیت کوین BTC
• بیت کوین کش BCH
• لایت کوین LTC
• اتریوم ETH
• ریپل XRP
• کاردانو ADA
• استلار XLM
• نئو NEO
• نم XEM
• مونرو XMR

توکن چیست؟

توکن، به ارزهای دیجیتالی گفته میشه که بلاک چین اختصاصی ندارد و روی بلاک چین های دیگه فعالیت میکنه. در واقع با تشکر از خلق قراردادهای هوشمند، بیشترین توکن ها روی پلتفرم اتریوم کار میکنند. و این پلتفرم های ساخته شده روی شبکه بلاک چین اتریوم توکن های ERC20 نامیده میشن.

توکن هایی مثل NEO، Waves، Lisk، Stratis توکن های ERC20 هستن و NEO با توکن هایی به نام NEP-5 شناخته شده است. هر کسی میتونه توکن خودش رو روی این پلتفرم بسازه.

توکن ها چجوری به وجود میان؟

در واقع برای ایجاد توکن، یکم توانایی فنی (تکنیکی) نیازه که به تازه کارا اصلا پیشنهاد نمیشه بخوان اینکارو انجام بدن. اما به کسی که تا حدی تجربه برنامه نویسی داره خیلی براش کار نمیبره.

یادمون باشه که کارمزد برای تمام تراکنش های توکن روی بلاک چین باید پرداخت بشه نه اینکه فقط سازنده توکن بخواد این کارمزد رو بپردازه. بنابراین برای هر اپلیکیشن ساخته شده روی شبکه اتریوم باید از کوین اتر برای انتقال توکن ها به افراد یا برنامه دیگر پرداخت بشه. در واقع این اتفاق برای کوین ها هم خواهد افتاد و کارمزدهای انتقال محاسبه خواهد شد.

اهداف کوین و توکن

اکثر توکن ها برنامه های غیرمتمرکز یا dApps هستند. وقتی توسعه دهنده ها توکن هاشون رو درست میکنند، میتونن تصمیم بگیرن چند واحد خواهند ساخت و این توکن های جدید به محض ساخته شدن به کجا فرستاده خواهد شد. آنها از رمزارزهای اصلی برای پرداخت بلاک چین توکن استفاده میکنند. به محض ساخته شدن، توکن ها اغلب برای عملکرد ویژگی های اپلیکیشن طراحی شده، استفاده میشوند.

مثلا Musicoin توکنیست که به کاربران اجازه دسترسی به ویژگی های مختلف پلتفرم Musicoin را می دهد. که این میتونه شامل دیدن موزیک ویدیو یا گوش دادن به آهنگ بشه.

بایننس (صرافی) نیز توکن خودش رو داره. وقتی کاربران با توکن بایننس BNB معامله گری میکنن شامل چندین درصد تخفیف در کارمزدشون میشه.

برخی از توکن ها برای هدف متفاوت تری ساخته میشن. ” معرفی چیزی با ماهیت فیزیکی”

بزارید بگم شما قرار بوده خونتون رو با استفاده از قراردادهای هوشمند بفروشید. شما به طور فیزیکی قادر نیستید خونه رو در قرارداد هوشمند معادل‌های دیجیتال در پلتفرم نئو قرار دهید. میتونید؟ خب معلومه که نه!

حالا به جای اون میتونید از یک توکن که نمادی از خونتون هست، استفاده کنید.

WePower با علامت اختصاری (WPR) مثال خوبی برای این نوع توکن باشد. این توکن الکتریسیته رو معرفی میکند. پروژه WePower یک dApp است که به کاربران اجازه میدهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند بر بستر بلاک چین الکتریسیته خرید و فروش شود. این توکن مقدار مشخصی از انرژی را نمایش میدهد.

بزرگترین مزیت ایجاد توکن

ازونجایی که توسعه دهنده گان توکن مجبور نیستن بلاک چین خودشون رو داشته باشند، در وقت و منابع خود صرفه جویی خواهند کرد. از طرفی میتونن ضمن امنیت بلاک چین بومی، از ویژگی های برنامه رمزارز استفاده کنند.

البته زمان تنها چیزی نیست که در آن صرفه جویی اتفاق بیفتد. اگر توسعه دهنده گان به جای dApp، از بلاک چین خصوصی خودشون استفاده میکردند باید ماینرهای زیادی تهیه میکردند و این ماینرها باید قدرت زیادی داشته باشند. پس خیلی منطقی تره اگر برنامه های زیادی بر بستر یک بلاک چین قوی کار کنند تا اینکه چندین بلاک چین ضعیف و تقریبا متمرکز وجود داشته باشد. در واقع راه اندازی بلاک چین خصوصی هم دردسرهای زیادی داره هم هزینه های هنگفت!

توکن ها چگونه کار میکنند؟

توکن ها برای تعامل با برنامه های غیرمتمرکزی استفاده میشن. مثال خوبی برای توکن ها Civic است. Civic از توکنی به نام CVC استفاده میکند. برنامه آنها هویت رمزنگاری شده رو در بلاک چین اتریوم ردیابی میکند. هدف این برنامه ارائه روشی ارزان تر، مطمئن تر، و کارآمدتر برای بررسی هویت است. بیایید ببینیم این برنامه چطور کار میکنه؟

فرض کنید برای تعطیلات میخواید برید به یک سفر خارجه. پس میدونید که باید تو مکانهای مختلف هویت خودتون رو مشخص و تایید کنید. اولین جا خب مسلما خطوط هواپیمایی هاست. حالا اگر این خطوط هواپیمایی ها با Civic همکاری داشته باشند، با استفاده از یک کد QR میتونن تمام اطلاعات شما (مسافر) رو از طریق برنامه ای در گوشی موبایلتون پیدا کنند. این برنامه اطلاعات شما رو به صورت کد نگاری شده به شرکت ارسال میکند و آنها این اطلاعات رو ذخیره میکنند. تنها کسی که به اطلاعات دسترسی خواهد داشت شما هستید. پس نگران گم شدن یا دزدیده شدن آن نباشید. از این دستگاه (موبایلتون) میتونید در جاهای مختلف مثل هتل، فرودگاه یا هر جای دیگری احراز هویت کنید. هر شرکت یا موسسه ای که شما از هویت دیجیتال خود استفاده میکنید، میتونه اطلاعات رو از طریق بلاک چین تایید کند.

هر چه تعداد استفاده از برنامه بیشتر باشه، اشخاص ثالث اعتماد بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده با Civic پیدا میکنند.

خود توکن CVC برای معامله در این سرویس های مرتبط با هویت شناسی استفاده میشه. برای انجام بررسی های لازم “مشتری شما” باید به تایید کننده شناسه (بانک ها، دولت ها، و سایر منابع معتبر) پرداختی داشته باشد. سپس سوابق مربوط به آن در پایگاه داده (بلاک چین) ذخیره خواهد شد.

تعدادی توکن CVC نیز به کاربر فرستاده میشه. این امر به منظور ترغیب استفاده از Civic است. زیرا شرکتهایی که نیاز به تایید اسناد دارند، در نهایت نیاز به خرید توکن های بیشتر از سوی کاربران دارند. این روش، اقتصادی رو ایجاد میکنه که همه به خاطر شرکت در آن پاداش دریافت میکنند.

همانطور که میبینید، توکن Civic به روشی کار میکند که چیزی بیش از صرفا پول نیست. همچنین، بستر Civic استفاده از خدمات ETH، BTC، یا NEO را نمیپذیرد. و فقط مخصوص خود CVC است.

البته هر معامله به تعدادی اتر نیز احتیاج دارد، زیرا بر بستر اتریوم ساخته شده و کارکرد ماینرها باید پرداخت شود.

انواع توکن

بیایید یه سری به انواع توکن بزنیم 🙂

توکن های بهادار (Security Tokens)

اکثر توکن هایی که با ICO (عرضه اولیه سکه) سروکار دارند، توکن های بهادار هستند. شخصی که اونا رو خریداری میکنه؛ انتظار گرفتن سود از سرمایه گذاری در ICO داره. طبق قانون سوئیس، این توکن ها همانند روش اوراق بهادار سنتی رفتار میکنه. در واقع این توکن ها به عنوان یک قرارداد سرمایه گذاری و دارای پتانسیل کسب سود و درآمد انفعالی (Passive Income) شناخته میشه.

توکن های سهمی (Equity Tokens)

این توکن ها بیشتر به عنوان یک مفهوم تئوری وجود دارند. این توکن یک نوع ارزش سهام است که در شرکت ها صادر میشن.

توکن های کاربردی (Utility Tokens)

این توکن ها، توکن های برنامه ای نیز نامیده میشن. از این توکن ها برای دسترسی به سرویس ها، خدمات و محصولات استفاده میشن. توکن های کاردبری چندکاره هستند و معمولا بر روی یک بلاک چین مثل اتریوم ساخته میشن و در همان شبکه مورد استفاده قرار میگیرن.

توکن های پرداختی (Payment Tokens)

این توکن ها استفاده ای جز برای پرداخت کالا و سرویس ها وجود ندارد.

توکن های ارزی (Currency Tokens)

این توکن ها به عنوان روشی برای پرداخت و ذخیره ارزش استفاده میشن. پس کاربرد این توکن ها مثل سایر ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین است.

توکن های دارایی (Asset Tokens)

این توکن ها به عنوان نماینده دیجیتالی یک دارایی در یک پلتفرم شناخته میشن. مثلا ممکنه از یک توکن به عنوان نماینده مقدار مشخصی املاک یا دارایی فیزیکی مثل طلا استفاده کرد.

توکن های جایزه (Reward Tokens)

این توکن ها را میتوان معادل امتیاز وفاداری یا برای پرداخت جایزه دونست.

توکن های سودده ( Dividend Tokens)

به استثنای توکن های ارزی، سایر توکن ها نوعی قرارداد سرمایه گذاری با پتانسیل درآمد انفعالی هستن که بهشون میگن توکن های سودده.

نتیجه گیری از تفاوت کوین و توکن

تعریف ساده ای از کوین و توکن اینه که؛ کوین ها بر بستر بلاک چین خودشون سوار میشن اما توکن ها بر بستر بلاک چین دیگری کار میکنند.

کوین ها بیشتر به عنوان پول استفاده میشن با اینکه کاربردهای دیگری هم دارند. این موارد شامل استفاده از کوین برای سوخت برنامه های کاربردی، استفاده از آن به عنوان سهام برای اعتبارسنجی معامله در شبکه یا استفاده از آن برای سوخت قراردادهای هوشمند و انجام معاملات میباشد.

توکن ها کاربرد دیگری دارند. اگر از توکن ها در dApp استفاده شود، پس هدف آن به برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، از توکن ها به عنوان امتیاز حق رای استفاده میشه. در موارد دیگر، آنها برای معاملات در dApp مانند Civic یا برای پاداش دادن کاربران با مواردی مانند هزینه های تخفیف دار و غیره مانند Binance استفاده میشن.

امیدواریم که بعد از مطالعه این پست متوجه شده باشید که کوین چیست ؟ اگر نظری دارید با ما به اشتراک بگذارید

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال

معمولا بسیاری از افراد تفاوت کوین و توکن را متوجه نشده اند .

کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از معادل‌های دیجیتال در پلتفرم نئو پرداخت هستند اما توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند.

دیجیتال کوین Digital Coin که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد. در واقع هر کوین جزئی از شبکه بلاکچین خود از جمله بیت کوین، اتر و لایت کوین است. هر کدام از کوین‌ها بر روی شبکه بلاک چین خود هدف خاصی را دنبال می‌کنند، مانند بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسطه سوم را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد. رمز ارزهایی که کاربرد آن‌ها مانند بیت‌کوین در انتقال و حفظ ارزش دارایی است، تنها یک سکه در شبکه خود دارند و امکان ایجاد سکه دیگر بر شبکه خود را نمی‌دهند. به رمز ارز این شبکه‌ها «کوین» Coin گفته می‌شود. بنابراین، کوین رمز ارزی است که شبکه بلاک چین مخصوص به خود را دارد و کاربرد آن در انتقال ارزش است.

کوین ، پول دیجیتالی است که با استفاده از تکنیکی های رمزگذاری ایجاد شده و ارزش را در طول زمان حفظ و ذخیره میکند . کوین ها در واقع یک معادل دیجیتالی برای پول هستند . کوین ها برای انجام کار فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده اند و دارای ویژگی های مشابهی با پول هستند . از جمله :

• ماندگار هستند
• عرضه محدودی دارند
• قابل تقسیم هستند
• قابل تعویض هستند
• قابل انتقال هستند
• قابل پذیرش هستند

مشخصه های اصلی کوین ها :

• قابلیت ارسال ، دریافت و استخراج دارند .
• به بلاک چین باز و عمومی متصل هستند ، بدین معنا که هرکسی میتواند به شبکه بپیوندد .
• میتوانید با استفاده از کوین ها برای پرداخت ، ارزشی را ارسال یا دریافت کنید .
• میتوان کوین هارا به عنوان ارزش ذخیره کرده و با کالا یا ارزی مبادله کرد .
• کوین ها یک نوع واحد هستند که میتوانید کالا یا خدمات را با استفاده از انها قیمت گذاری کنید .

و اما توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. با پشتیبانی شبکه‌های ارز دیجیتال از قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیر متمرکز، نوع دیگری از رمز ارزها ایجاد شدند که متکی به یک شبکه بلاک چینی دیگر هستند. این رمز ارزها که با نام «توکن» Token شناخته می‌شوند، کاربردهای درون‌برنامه‌ای دارند و انعطاف‌پذیری بیشتری برای تولید یا انتقال آن‌ها وجود دارد. ساختن توکن به راحتی در شبکه‌های ارز دیجیتال پشتیبان آن مانند اتریوم و ترون انجام می‌شود. رمز ارز تتر یکی از توکن‌های معروف بازار است که به عنوان یک استیبل کوین در شبکه‌های بلاک چینی مختلف تعریف شده است.

دقت کنید که در شبکه‌های رمز ارز که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند، رمز ارز اصلی شبکه برای ایجاد و انتقال توکن‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال برای تولید توکن در شبکه رمز ارز سولانا یا انتقال آن‌ها باید از توکن بومی آن یعنی «SOL» استفاده کنید.

در واقع به لطف قراردادهای هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ERC20 مشهور هستند. با این حال، نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، قابلیت میزبانی توکن‌ها را دارند. برای مثال توکن هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن های NEP-5 مشهور می‌باشند.

از آن‌جا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خودش را دارد، پس یک کوین است. هم‌چنین، از این مسئله این‌چنین می‌توان نتیجه گرفت که اگر شما کیف پول دیجیتالی داشته باشید که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، تمام دارایی‌های که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند، از جمله توکن‌های ERC۲۰، با کیف پول شما سازگار هستند.

بنا به تعریف واژه ارز Currency یک وسیله مبادله ، واحد شمارش و یا ذخیره کننده ارزش است و در واقع به دلیل اینکه بیت کوین تمام این ویژگی ها را دارا است به آن ارز کریپتو کارنسی میگویند .

انواع توکن ها :

توکن‌های امنیتی

این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی Security Token که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

توکن‌های معاملاتی

این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمز ارز کامپ COMP، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دیفای DeFi است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

" دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود "