آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟

طلای دیجیتال بیت کوین صرافی آنلاین اگزاتریدر

آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟

شما مقداری بیت کوین در کیف پول خود دارید و می خواهید آنها را برای خریدهای روزانه خود خرج کنید . اما در دنیایی که Visa ، Mastercard و سایر خدمات مالی هنوز بر بازار تسلط دارند ، این وضعیت چگونه خواهد بود؟

مدتهاست که توانایی رقابت بیت کوین با سایر سیستم های پرداخت در جامعه ارزهای رمزپایه مورد بحث است . هنگامی که ساتوشی ناکاموتو Satoshi Nakamoto بلوک ها را برنامه ریزی کرد که برای جلوگیری از هرزنامه در شبکه ، محدودیت اندازه هر یک تقریبا 1 مگابایت داشته باشند ، او همچنین مشکل عدم نقدینگی بیت کوین را برطرف کرد .

از آنجا که پردازش هر بلوک به طور متوسط ​​10 دقیقه طول می کشد ، فقط تعداد معدودی تراکنش می تواند همزمان انجام شود . برای سیستمی که بسیاری ادعا می کردند می تواند جایگزین پرداخت های فیات شود ، این مانع بزرگی بود . در حالی که ویزا در هر ثانیه حدود 1700 معامله را انجام می دهد ، بیت کوین می تواند حداکثر 7 فرآیند را انجام دهد . افزایش تقاضا به ناچار منجر به افزایش کارمزد می شود و سودمندی بیت کوین حتی بیشتر محدود می شود .

بحث مقیاس گذاری موجی از نوآوری در فن آوری را در جستجوی راه حل ها به راه انداخته است . در حالی که پیشرفت چشمگیری حاصل شده است ، اما هنوز یک راه حل پایدار کاملاً روشن نیست .

در ابتدا به نظر می رسید که یک راه حل ساده افزایش اندازه بلوک است . با این حال این ایده به هیچ وجه ساده نبود .

اول ، توافق مشخصی در مورد میزان افزایش آن وجود نداشت . برخی از پیشنهادها طرفدار 2 مگابایت ، دیگری 8 مگابایت بود و یکی می خواست به 32 مگابایت برسد .

تیم توسعه استدلال کردند که افزایش اندازه بلوک با دادن قدرت بیشتر به استخراج کنندگان با بلوک های بزرگتر ، تمرکز زدایی پروتکل را تضعیف می کند . به علاوه ، رقابت برای دستیابی به ماشین های سریعتر می تواند در نهایت استخراج بیت کوین را بی سود کند . همچنین، تعداد گره هایی که می توانند بلاک چین بسیار سنگین تری را اجرا کنند ، می توانند کاهش یافته و شبکه ای را که به عدم تمرکز بستگی دارد ، بیشتر متمرکز کنند .

دوم ، همه در این روش تغییر اتفاق نظر ندارند . وقتی مشارکت غیرمتمرکز است ، چگونه یک ارتقا در سطح سیستم را انجام می دهید؟ آیا همه باید نرم افزار بیت کوین خود را به روز کنند؟ اگر بعضی از ماینرها ، گره ها و تریدرها این کار را نکنند چه؟

این فرآیند با تغییر در نحوه ذخیره سازی داده های معامله ، ظرفیت بلوک های بیت کوین را بدون تغییر در اندازه آنها افزایش می دهد .

SegWit در آگوست 2017 از طریق نرم فورک در شبکه بیت کوین مستقر شد تا آن را با گره هایی که ارتقا نیافته اند سازگار کند . در حالی که بسیاری از کیف پول ها و سایر سرویس های بیت کوین به تدریج نرم افزار خود را تنظیم می کنند ، دیگران به دلیل ریسک و هزینه قابل مشاهده تمایلی به این کار ندارند .

چندین افراد فعال صنعت استدلال کردند که SegWit به اندازه کافی دور نرفته است – ممکن است در کوتاه مدت کمک کند ، اما دیر یا زود بیت کوین د وباره در برابر محدودیت رشد خود قرار می گیرد .

در سال 2017 ، مصادف با کنفرانس CoinDesk’s Consensus در نیویورک ، رویکرد جدیدی آشکار شد : Segwit2X. این ایده با حمایت چندتا بزرگترین صرافی ها بخش SegWit را با افزایش اندازه بلوک به 2 مگابایت ترکیب کرد و به طور موثر ظرفیت معامله قبل از SegWit را در ضریب 8 ضرب کرد .

به دور از حل مسئله ، این پیشنهاد موج اختلاف بیشتری ایجاد کرد . نحوه رونمایی از آن ( از طریق اعلامیه عمومی و نه پیشنهاد ارتقا ) و عدم محافظت از پخش مجدد ( معاملات ممکن است روی هر دو نسخه انجام شود و به طور بالقوه منجر به هزینه های مضاعف شود ) آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ بسیاری را رتبه بندی کرده است و توزیع مجدد قابل درک قدرت به دور از توسعه دهندگان نسبت به ماینرها و مشاغل تهدید می کند که باعث ایجاد یک شکاف اساسی در جامعه می شود .

سایر رویکردهای فناوری به عنوان راهی بالقوه برای افزایش ظرفیت در حال توسعه هستند .

امضاهای Schnorr راهی برای تلفیق داده های امضا ، کاهش فضای اشغال شده در یک بیت کوین ( و افزایش حریم خصوصی ) ارائه می دهد . همراه با SegWit ، این می تواند تعداد بیشتری از معاملات را بدون تغییر محدودیت اندازه بلوک ، مجاز کند و کار بر روی شبکه لایتنینگ ، یک پروتکل لایه دوم که در بالای بیت کوین اجرا می شود ، کانال هایی از تراکنش های سریع را باز می کند که فقط در هنگام آماده شدن شرکت کنندگان کانال در شبکه بیت کوین مستقر می شوند .

به روزرسانی SegWit به آهستگی در سراسر شبکه گسترش می یابد و ظرفیت معامله را افزایش می دهد و هزینه ها را کاهش می دهد .

پیشرفت در راه حل های پیشرفته تر مانند لایتنینگ ، با ارسال معاملات در شبکه های آزمایشی ( و همچنین برخی از بیت کوین واقعی ) سرعت بیشتری دارد و پتانسیل امضاهای Schnorr با توجه به چندین پیشنهاد که در مورد جزئیات عملکرد و یکپارچه سازی کار می کنند ، توجهات را افزایش می دهد .

در حالی که به نظر می رسد استفاده از بیت کوین به عنوان یک مکانیزم پرداخت جایگاه خود را در ارزش خود به عنوان یک دارایی سرمایه گذاری قرار داده است ، اما نیاز به تعداد بیشتری از معاملات همچنان ضروری است زیرا هزینه های دریافت شده توسط ماینرها برای پردازش در حال حاضر گران تر از معادل های فیات است . از همه مهمتر ، توسعه ویژگی های جدید که عملکرد را افزایش می دهند برای باز کردن پتانسیل فناوری زمینه بلاکچین بسیار مهم است .

آیا بیت کوین مقیاس‌پذیر است؟

شما مقداری بیت کوین در کیف پولتان دارید و می‌خواهید آن را در خریدهای روزانه خود خرج کنید. اما در دنیایی که مسترکارت، ویزاکارت و سایر خدمات مالی هنوز بر بازار جهانی مسلط هستند، این وضعیت چگونه خواهد بود؟
مدت‌هاست که توانایی رقابت بیت کوین با سایر سیستم‌های پرداخت در دنیای رمز ارزها مطرح شده است. ساتوشی ناکاموتو به‌منظور جلوگیری از اسپم شبکه، به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که اندازهٔ بلوک‌ها حدود یک مگابایت باشد. علاوه بر این، وی اقدام به طراحی مسئلهٔ نقدینگی بیت کوین نیز کرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیت کوین می‌توانید از مطلب آموزشی «بیت کوین چیست و چه کاربردی دارد؟» دیدن نمایید.

از آنجایی که پردازش هر بلوک به‌طور متوسط ده دقیقه زمان می‌برد، تنها تعداد کمی از تراکنش‌ها می‌توانند به‌صورت هم‌زمان انجام شوند. برای سیستمی که بسیاری ادعا می‌کردند قابلیت جایگزینی پرداخت‌های فیات را دارد، این موضوع مانع بزرگی بود. در حالی که ویزاکارت قابلیت انجام 1700 تراکنش در یک ثانیه را دارد، بیت کوین تنها قابلیت پردازش 7 تراکنش را داراست. هرچه تقاضا برای پرداخت‌ با بیت کوین افزایش یابد، ناچاراً منجر به افزایش کارمزدها شده و سودمندی بیت کوین نیز با محدودیت‌های بیشتری مواجه می‌شود.

بحث در خصوص مقیاس‌پذیری بیت کوین، موجی از نوآوری‌های فناوری را برای جستجو و یافتن راه‌حل این مسئله‌ به راه انداخت. با وجود اینکه پیشرفت قابل‌توجهی در زمینهٔ مقیاس‌پذیری بیت کوین به‌دست آمده است اما هنوز هم راه‌حل ثابتی برای حل آن یافت نشده است.

در ابتدا از افزایش ابعاد بلوک به‌عنوان یک راه‌حل ساده برای حل این مسئله یاد می‌شد. اما اکنون مشخص شده که این راه‌حل به‌هیچ‌وجه ساده نخواهد بود.

نخست، هیچ اتفاق نظر روشنی در خصوص میزان افزایش بلوک وجود نداشت. برخی پیشنهادات مبنی آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ بر افزایش ابعاد بلوک تا 2MB، برخی تا 8MB و برخی دیگر تا 32MB ارائه شدند.

تیم توسعه‌دهندهٔ بیت کوین این‌گونه استدلال می‌کند که هرچه ابعاد بلوک افزایش یابد، برق مورد نیاز ماینرها نیز افزایش یافته که خود این امر نیز ممکن است منجر به ضعیف‌تر شدن پروتکل غیرمتمرکزسازی شود. علاوه بر این، رقابت برای ساخت دستگاه‌های پُرقدرت ممکن است منجر به عدم سوددهی استخراج بیت کوین شود. همچنین، تعداد گره‌هایی که می‌توانند زنجیره بلوکی بسیار سنگین‌تری را اجرا کنند کاهش یافته و شبکه‌ای که بر غیرمتمرکزسازی تمرکز دارد را متمرکزتر کند.

دوم، همهٔ افراد با این روش برای تغییر موافق نیستند. زمانی که مشارکت به‌صورت غیرمتمرکز است چگونه می‌توانید سطح سیستم را ارتقا دهید؟ آیا همهٔ افراد می‌بایست نرم‌افزار بیت کوین خود را به‌روزرسانی کنند؟ در صورتی که ماینرها، گره‌ها و معامله‌گران به‌روزرسانی نشوند چه اتفاقی رخ خواهد داد؟

و در آخر باید گفت که بیت کوین، بیت کوین است، چرا با آن سر و کله می‌زنید؟ اگر برخی افراد از بیت کوین خوش‌شان نمی‌آید، می‌توانند سکهٔ خود را راه‌اندازی کنند.

یکی از اولین پیشنهادات برای حل این مسئله در سال 2015 توسط توسعه‌دهنده‌ای به نام پیتر ویل ارائه شد. این پیشنهاد سگویت (Segwit) نام داشت که به معنای جداسازی امضای تراکنش‌هاست.

این فرآیند با تغییر در نحوهٔ ذخیره‌سازی داده‌ها، ظرفیت بلوک بیت کوین را بدون تغییر در اندازهٔ آن افزایش می‌دهد.

در آگوست 2017، سگویت از طریق سافت فورک بر روی شبکه بیت کوین قرار داده شد تا گره‌های ارتقا نیافته را سازگار کند. در حالی که بسیاری از کیف ‌پول‌ها و سایر خدمات بیت کوین به‌تدریج در حال تنظیم نرم‌افزارهای خود هستند، سایرین به دلیل ریسک و هزینهٔ موجود در این بحث تمایلی به انجام این کار ندارند.

بسیاری از بازیگردانان این صنعت این‌گونه استدلال کرده‌اند که این سگویت دوام بسیاری نداشته و موفقیت زیادی کسب نخواهد کرد اما می‌تواند در کوتاه‌مدت به حل این مشکل کمک کند. در هر صورت، دیر یا زود بیت کوین مجدداً در برابر موانع رشد خود قد علم آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ خواهد کرد.

در سال 2017 و مقارن با کنفرانس اجماع کوین دسک که در شهر نیویورک برگزار شد، روشی جدید با نام SegWit2X معرفی گردید. این ایده توسط بزرگترین صرافی‌ها مورد حمایت قرار گرفت. براساس این ایده مقرر شد تا ابعاد بلوک‌ها تا 2MB افزایش یابند. این کار باعث شد تا ظرفیت تراکنش‌ها هشت برابر شود.

سوای حل مسئله، این پیشنهاد موج عظیمی از ناهمانگی‌ها و مخالفت‌ها را با خود به همراه داشت. نحوهٔ رونمایی و عدم محافظت از پخش مجدد آن مشکلات بسیاری را به وجود آورد. دور شدن قدرت از توسعه‌دهندگان و هدایت آن به سمت ماینرها و کسب‌وکارها می‌تواند منجر به ایجاد شکاف در جامعه شود.

سایر فناوری‌های دیگر نیز به‌عنوان روشی بالقوه برای افزایش ظرفیت شبکه در حال توسعه هستند.

امضای اشنور (Schnorr) راه‌حلی برای تثبیت و آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ تقویت داده‌ها ارائه می‌دهد و باعث کاهش فضای اشغال‌شده می‌شود و همچنین حریم خصوصی را بهبود می‌بخشد. اگر این امضاها با سگویت ترکیب شوند، امکان انجام تراکنش‌های بسیار بیشتری را آن هم بدون تغییر در اندازهٔ بلوک فراهم خواهند کرد.

اکنون این کار به سمت شبکه لایتنینگ یا صاعقه متمرکز شده و در حال پیشروی است. شبکهٔ لایتنینگ یک پروتکل در لایهٔ ثانویه بیت کوین است و زمانی که شرکت‌کنندگان شبکه آماده باشند، کانال‌هایی را برای انجام ریز تراکنش‌هایی که بر روی شبکه بیت کوین قرار می‌گیرند باز و آماده عملیات می‌کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لایتنینگ بیت کوین می‌توانید از مطلب آموزشی «شبکه لایتنینگ بیت کوین» دیدن نمایید.

به‌روزرسانی سگویت به آهستگی در سراسر شبکه گسترش می‌یابد و باعث افزایش ظرفیت تراکنش‌ها و کاهش هزینه‌ها می‌شود.

در حال حاضر پیشرفت‌های زیادی در روش‌های پیشرفته‌ای چون شبکهٔ لایتنینگ در حال حصول است. در این روش تراکنش‌ها به شبکه‌های آزمایشی ارسال می‌شوند. پتانسیل امضاهای اشنور توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. پیشنهادات متعددی برای کار بر روی جزئیات عملکرد و یکپارچه‌سازی این امضاها ارائه شده است.

در حالی که استفاده از بیت کوین به‌عنوان یک مکانیسم پرداخت، جایگاه خود را به‌عنوان یک دارایی سرمایه‌ای به‌دست آورده است، اما به تعداد بیشتری از معاملات نیاز است زیرا هزینه‌های دریافت‌شده توسط ماینرها به‌منظور پردازش شبکه گران‌تر از معادل فیات آن است. از همه مهم‌تر، توسعهٔ ویژگی‌های جدید که عملکرد شبکه را افزایش دهد برای افزایش پتانسیل فناوری بلاک ‌چین بسیار مهم و حیاتی است.

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

نحوه مقیاس پذیری بیت کوین/بررسی نظرات ارائه شده توسعه دهندگان اولیه

تقریبا 10 سال پیش شخص ناشناسی با معرفی ارز دیجیتال bitcoin سیستم مالی جدیدی را به دنیای تکنولوژی امروز معرفی کرد. اکنون که سال ها از معرفی این ارز الکترونیک میگذرد سوال اینجا است که بنا به پلتفرمی که از بیت کوین به عنوان “پول نقد ” ارائه شد.

آیا هم اکنون bitcoin پول نقد است؟ پاسخ این سوال چیست؟ بر همین اساس مقاله‌ای از سایت مدیوم این موضوع را با دید حفظ هویت بیت کوین و در عوض به چالش کشیدن موضوع تمرکز زدایی آن در جهت به کارگیری بbitcoin در جوامع به عنوان پول بررسی کرده است. با ما همراه باشید.

پس از معرفی بیت کوین و آغاز فعالیت مالی آن موضوع مقیاس پذیری بیت کوین پرونده ای بود که بر روی میز بسیاری از توسعه دهندگان، محققان و تاثیر گذاران فضای مالی کریپتوکارنسی قرار گرفت. چرا که برای گسترش ارز های دیجیتال به طبع پلتفرمی با سرعت و مقیاس پذیر نیاز است.

این موضوع به عنوانی موضوعی چالش برانگیز در میان فعالان این حوزه اوج گرفت. رویکرد ها تفسیر ها و پلتفرم هایی برای حل این موضوع به نوبت بررسی و در خصوص آنها پژوهش انجام میشد. تا جایی که موضوع اصلی به حاشیه رفت! در این مقاله نیز ما به عنوان یک چارچوب جایگزین برای حل مشکل در وضعیتی بهتر میپردازیم.

“مقیاس پذیری سازمانی” ایدهای نوین برای حل مشکل مقیاس پذیری.

دید گاه هال فینی :

مطلب را با ارائه دید گاه هال فینی که خود یک توسعه دهنده بیت کوین بعد از ساتوشی ناکاموتو است. هال فینی نخستین دریافت کننده های وایت پیپر بیت کوین و اولین تراکنش ارائه شده از بیت کوین است که تست اولیه ارز دیجیتال بیت کوین با واریز 10 بیت کوین از ساتوشی به حساب هال فینی انجام شد.

این که هال فینی چه نسبتی با ساتوشی ناکاموتو داشته و این نظریه که آیا او خود توسعه دهنده ناشناس بیت کوین است مشخص نیست. اما تلاش های وی در زمینه جست و جوی باگ پلتفرم و بهبود آن قابل انکار نیست.

در هر حال دید گاه حال فینی در خصوص ارز دیجیتال بیت کوین به این شکل بود که بیت کوین به زودی توسعه میابد. و در سراسر دنیا بانک هایی مخصوص ارز دیجیتال بیت کوین برای ارائه خدمات مالی افراد تاسیس و مشغول فعالیت میشوند. برای سهولت کار با این ارز شاید اسکناس بیت کوین چاپ شود. و پول جهانی در حالتی نا متمرکز به استقبال تمامی جوامع در خواهد آمد.

مقیاس پذیری بیت کوین از دید ساتوشی ناکاموتو

با رونمایی از وایت پیپر بیت کوین و گذشت مدت زمان 5 ساعته از انتشار وایت پیپر سوالی چالش بر انگیز از سمت جیمز ای دونالد مطرح شد. وی سوال خود را این گونه مطرح کرد:

بر اساس اظهارات عنوان شده در وایت پیپر، گویا هریک از کاربران باید از بخش قابل ملاحظه ای از تراکنش ها مطلع باشند. برای استفاده از این ارز و انجام تراکنش ها در زمانی که توسعه آن در میان صد ها میلیون نفر قرار گرفت. پهنای باند این ارز تا چه حد پاسخگوی نیاز است؟

جیمز به نکته ای مهم درون ساختار بیت کوین اشاره کرد. بیت کوین در حالت وابسته به دریافت اطلاعات دفترکل تراکنش ها کار میکند. در غیر این صورت در عملکرد آن خلل ایجاد میشود.

در این صورت باید درد که تجهیز بودن یک کاربر به اطلاعات به روز تا چه حد برای او هزینه بردار است. همین موضوع میتواند پروژه را ممکن و یا ناممکن سازد. و یا پروژه را به سمت استقرار در حالت “سلسله مراتبی” سوق میدهد. چون تنها برخی از افراد قادر به دریافت دیتا بیس خواهند بود. این حالت برای شبکه مطلوب نیست. چون با هدف پلتفرم بیت کوین به عنوان ارز دیجیتال نامتمرکز به طور کامل در تضاد است.

با طرح این سوال ساتوشی این گونه توضیح داد:

پلتفرم bitcoin برای انجام تراکنش های معمولی الزامی به دانلود تمامی بلاک چین مقرر نکرده است. وی با اشاره به اثبات‌های SPV گفت که در این اثبات ها نود شبکه برای داشتن دیتا های تراکنش ها احتیاج به دانلود بلاک چین ندارد.

ساتوشی برای این مشکل پاسخ توجیه پذیری را ارائه نکرد. چون در اثبات‌های SPV نیز کاربرانی که در ابتدا بلاک چین را به طور کامل دانلود نمیکنند اشکالات زیادی مشاهده میشود. به طوری که ادامه روند را برای آن ها دردسر ساز خواهد کرد.

با ریز سنجی جیمز بر روی این مشکل در ادامه وی به نحوه عملکرد نود ها در حالتی دقیق تر دست پیداکرد. او متوجه شد که پلتفرم bitcoin یک دفتر کل یکتا است و کاربرانی که به عنوان نود درون شبکه فعال اند با اتصال به این دفتر کل در مدت زمان هر ده دقیقه یک بار به تایید تراکنش ها خواهند پرداخت. دست یابی به درک این ساختار از سمت جیمز مهر تایید بر عدم قابلیت لازم برای توسعه بیت کوین بود.

با ورود ارز های دیجیتال به میدان مالی به طبع با گذشت زمان پذیرش آن بیشتر و افراد بیشتری به مشارکت مالی در این پلتفرم میپردازند. با این حساب فرض کنید اگر تعداد بالایی از افراد بخواهند به این دفتر کل متصل شوند.

قطعا درون پلتفرم اشکال ایجاد میشود. این یعنی حتی در صورت پذیرش عمومی جامعه به جهت استفاده بیت کوین در انجام تراکنش های روزمره، پلتفرم بیت کوین ظرفیت لازم را برای ارائه خدمات نخواهد داشت.

پس از عنوان مشکل هال فینی مسئله را این گونه حل میکند:

دو سال بعد از ارائه وایت پیپر بیت کوین و طرح سوالات چالش بر انگیز هال فینی با ارائه مطالبی از دید مثبت به این ویژگی نگاه و آن را بررسی کرد.

هال فینی در خصوص مقیاس پذیری بیت کوین میگوید:

با ارائه وایت پیپر bitcoin اشاره مستقیمی به وجود بانک ها برای انجام خدمات مالی ارز دیجیتال بیت کوین کردیم. پلتفرم بیت کوین با این بخش از خاصیتت مقیاس پذیری که دارد قابلیت افزایش ظرفیت را ندارد.

اما با افزودن سیستم پرداخت ثانویه پلتفرم به سهولت قابلیت گسترش پیدا میکند. تنها مشکل بیت کوین موضوع مقیاس پذیری نیست. بلکه زمان انجام تراکنش ها نیز هست. که به نسبت بالا است.

اما این مشکل راه حل دارد. ان هم تاسیس موسسات مالی یا به بیان ساده تر بانک های بیت کوین! اگر به گذشته رجوع کنید. مشاهده خواهید کرد که قبل از معرفی پول به عنوان دارایی ملی، حاکمان از روشی برای استاندارد طلا بهره میبردند. که این ساختار میتواند بر روی بیت کوین پیاده شود.

نحوه عملکرد بانک ها نیز در این پلتفرم میتواند با یکدیگر متفاوت و هر یک ساختاری منحصر به فرد داشته باشد.

این توسعه دهنده ظرفیت bitcoin را برای انجام تراکنش هایی با نرخ بالا بسیار مناسب تفسیر کرده است. اما تراکنش های کوچک در این پلتفرم عملکرد مطلوبی را نخواهد داشت . اما موضوع مقیاس پذیری آن را موضوعی ثابت و غیر قابل تغییر عنوان کرده است.

هال ارز دیجیتال بیت کوین را با کمک بانک های bitcoin پلتفرمی کامل میداند. در حالی که بانک بیت کوین بتواند به عنوان یک نهاد مالی متعهده به نیاز ها و خواسته های کاربران انجام دهد.

علاوه بر آن این پلتفرم ظرفیت ایجاد بازار آزاد به جهت انجام خدمات سرمایه گذار را نیز دارد. امکان مشاهده قدرت سرمایه گذاری بانک ها به کاربران این امکان را میدهد که به راحتی بستر های مالی خود را انتخاب کنند.

البته این طرح خود عاملی شکست است. چون بانک ها در حالت عادی در وضعیتی سالم عملگرا نیستند.

در ادامه هال فینی بیت کوین را به عنوان یک کالای مالی که در دنیای مالی مجازی وجود دارد عنوان کرد. وجود چنین دارایی قابلیت اثبات دارد و این پلتفرم ظرفیت قرارگیری بسیاری از نهاد های مالی را درخود دارد.

بانک های بیت کوین:

بررسی نظر هال در خصوص رویش موسسات مالی بیت کوین مانند بیت کوین چگونه است؟ آیا قابل اجرا است؟ پس دنیای مالی اکنون چگونه است؟ اگر بانک ها سیستم مالی درستی رات ارائه میدهند پس چرا هم اکنون با پول فیات این قابلیت را ندارند؟ صرافی ها در کدام دسته طبقه بندی میشوند. نقش آنان در این فضا چیست؟

تعداد زیادی از کاربران ارز را از طریق وابسته ها و متولیان تهیه میکنند. این در حالی است که هم اکنون صرافی ها که خود را به عنوان موسساتی که ارز های زیادی در اختیار دارند معرفی میکنند. اما در عمل نقدینگی آن ها به قدر نیاز بالا نیست.

و این فقط یک ادعا از سمت آن ها است. با پژوهش بر روی صرافی های مطرح مانند کوادریگا سی ایکس (QuadrigaCX) در مدت زمان اوج فعالیت خود در اغلب موارد دارایی مورد نیاز کاربران را ذخیره نداشته است. لازم به ذکر است که صرافی ها نیز عملکردشان مثبت نبوده و تخلفات زیادی را در بستر خود مرتکب شده اند.

تاسیس بانک های bitcoin و عملکردی صادقانه در خصوص میزان نقدینگی و دارایی خود شرط اصلی کار است. و یا شاید یک پروتکل به حساب آید. اما اگر این سیستم به راحتی قابل اجرا بود صرافی کوادریکا خیلی زود تر از این ها شکست میخورد.

این شکست و متضرر شدن کاربران آن از عدم اعتراف و پنهان کردن کمبود دارایی شعله ور شد. با این حال به مشاهده عملکرد آن شک و تردید ها در خصوص کارکرد این صرافی قبل از از دست رفتم سرمایه های کاربران صورت گرفته بود.

در حالی که صرافی ها بتوانند در فضایی شفاف دارایی های خود را عنوان کنند. انتخاب با مخاطب است. که طبیعتا ریسک ها نیز بر عهده اشخاص خواهد بود.

بانک ها

در حالتی خوشبینانه بانک های bitcoin بتوانند با به کار گیری طرح هایی امکان اثبات دارایی های خود را پیدا کنند. امنیت این ارز تا حد بالایی فراهم شده است. اما این وضعیت نیز نفوذ پذیر و پتانسیل تقلب را در خود دارد.

یکی از ساده ترین روش ها ارائه گزارشات غلط به حساب رس های بانکی است. با بروز تخلف از سمت چند نهاد مالی بیت کوین بستر بانک ها مجددا ناامن خواهد شد.

موضوع دیگر سند های تایید بدهی است که همخوانی با ویژگی های bitcoin ندارد. اگر بتوان این اسناد را در بستری امن به سپرده گذاران با بیت کوین تطبیق داد مشکل حل خواهد شد. صرافی های نیز در صورتی که به کاربران خود ثابت کنند که توانایی پرداخت دارند امکان کارکرد را برای خود فراهم آورده اند.

ایده هایی مانند لایتنینگ و… نیز میتوانند از رویکرد هایی باشند که در حتالتی موازی و مکمل به پلتفرم مالی bitcoin کمک کنند. در خصوص این پلتفرم ها باید عنوان کنیم که طرح هایی که لایتنینگ برای حل مشکل مقیاس پذیری ارائه کرده جالب است.

اما امنیت آن کماکان زیر سوال است. لایتنینگ میتواند در چه سطحی از امنیت به بیت کوین کمک کند؟ با این وجود اشکالاتی بنیادین نیز در ساختار لایتنینگ وجود دارد. که این پروژه را در حالت ناقص و یا به عبارت بهتر نیازمند به تکامل تبدیل کرده است.

آیا بیتکوین مقیاس پذیر میتواند باشد؟

آیا بیتکوین مقیاس پذیر میتواند باشد؟ صرافی آنلاین ارز دیجیتال اگزاتریدر

آیا بیتکوین مقایس پذیر میتواند باشد؟

آیا بیتکوین مقایس پذیر میتواند باشد؟ شما مقداری بیت کوین در آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ کیف پول خود دارد و می خواهید

از آن برای خرید های روزانه خود استفاده کنید اما در دنیایی که مستر کارت ،ویزا کارت و سایر خدمات

مالی هنوز بر بازار مسلط است ،این وضعیت (در مورد ارز های دیجیتال چگونه خواهد بود ؟)

مدت هاست که توانایی رقابت بیت کوین با سایر سیستم های پرداخت در جامعه رمز ارز های پایه مورد بحث قرار می گیرد .

هنگامی که ساتوشی ناکاموتو ،بلاک ها را، برای جلوگیری از اسپم های (درون)شبکه ایجاد کرد هر کدام سایزی

حدود 1 مگابایت در شبکه داشتند .او همچنین ابتکاری برای مشکل عدم نقدینگی بیت کوین ایجاد کرد

از آنجا که پردازش هر بلوک (محاسبه هر بلوک ) به طور متوسط حدود 10 دقیقه طول می کشد ،

فقط تعدادی محدودی از تراکنش ها می توانند به صورت همزمان انجام شوند بنابراین برای سیستمی که ادعا می کرد

می تواند جایگزین معاملات فیات شود ،این (مسئله ) مانع بسیار بزرگی به شمار می رفت .در حالی که ویزا

در هر ثانیه حدود 1700 معامله را انجام می دهد ،بیت کوین می تواند نهایتا 7 پردازش را در این واحد زمانی انجام دهد .

افزایش تقاضا منجر به افزایش کارمزد و در نهایت میزان سودمندی (سود رسانی بیت کوین ) به کاربران در این شرایط محدود تر می شود .

بحث مقیاس پذیری ،موجی جدید را به عنوان نوآوری در جست و جوی راه حل به راه انداخته است درست

است که تا به حال پیشرفت چشمگیری حاصل شده اما هنوز راه حل قطعی و روشنی در این مورد وجود ندارد.

در ابتدا به نظر می رسد که یک راه حل ساده ،افزایش اندازه بلوک ها می باشد اما (اجرای ) این ایده به هیچ وجه راه حل ساده ای نبود .

اول ، هیچ توافقی بر اساس اینکه هر بلوک چه مقدار باید افزایش سایز پیدا کند وجود نداشت .برخی از پیشنهادات ،

بر اساس مقدار 2 مگابایت ،برخی 8 مگابایت و دیگری می خواست به 32 مگابایت برسد.

تیم اصلی توسعه (توسعه دهندگان) استدلال کردند که افزایش اندازه هر بلوک با دادن قدرت بیشتر به استخراج کنندگان

با آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ بلوک های بزرگتر ،باعث تضعیف قدرت در تمرکز و کارآیی پروتکل می شود . به علاوه ، رقابت برای ماشین های

سریعتر (ماشین هایی با سخت افزار های قوی تر و قدرت محساباتی بالاتر ) می تواند درنهایت استخراج بیت کوین را به فرآیندی

بی ثمر تبدیل کند . همچنین ، تعداد گره هایی که می توانند زنجیره بلوکی (حاوی تراکنش های سنگین تری )

بسیار سنگین تری را اجرا کنند ، کاهش یافته و شبکه ی غیر متمرکز ، متمرکز تر شوند .

دوم، همه با این روش تغییر دادن (افزایش سایز بلوک) اتفاق نظر ندارند . وقتی مشارکت (ماینر ها ) غیر متمرکز است

چگونه می توانید در مورد اجرا کردن و ارتقا دادن سطوح سیستم را انجام دهید ؟

آیا همه باید نرم افزار های بیت کوین خود را ارتقا دهند (آپدیت کنند ؟) اگر بعضی از ماینر ها (استخراج کنندگان ) این کار را انجام ندهند

آنوقت چه اتفاقی می افتد ؟ (آنوقت چه می کنید ؟)

وسرانجام ،بیت کوین ،بیت کوین است ؟ چرا باید با آن سر وکله زد ؟ (این همه بحث و شلوغ کاری برای چیه ؟ )

اگر کسی آن را دوست ندارد (که همه آن را دوست دارند ) ،آن ها بسیار خوشحال بودند ازاینکه از کد ها با منبع باز استفاده کرده

و سکه های خود را (در تراکنش ها و زنجیره ) تزریق کردند

یکی از اولین راه حل ها برای حل این مشکل در سال 2015 ،توسط توسعه دهنده ای به نام Pieter Wiulle پیشنهاد شد

به نام Segregated Witness یا SegWit .

این فرآیند با تغییر در نحوه ذخیره سازی داده ها در حین تراکنش ،ظرفیت بلوک های زنجیره را بدون تغییر در اندازه و سایز آن ها بالا می برد .

SegWit در آگوست 2017 به وسیله چنگال نرم (Soft Fork) در شبکه بیت کوین جایگزین شد (مستقر شد) تا

گیره هایی که ارتقا (آپدیت) نشده بودند را (با دیگر گیره ها سازگار سازد -مفهوم اصلی Soft Work بر همین مسئله اصرار داشت ،

بلوک ها در برابر گره های Old که از وجود آخرین یا جدیدترین قوانین آگاه نبود ،Valid یا معتبر شناخته شوند

در واقع چنگال نرم برای این آمد تا اخرین آپدیت ها و قوانین را در شبکه جایگزین کند تا گره ها با هم سازگار باشند).

در حالیکه بسیاری از کیف پول ها و سایر سرویس های بیت کوین ،در حال سازگار کردن خود با نرم افزار ها می باشد .

دیگران به دلیل ریسک و هزینه های بسیار تمایلی به انجام این کار ندارند .

صاحب منصبان حوزه صنعت استدلال می کنند که SegWit به اندازه کافی خوب پیش نرفته است ممکن است SegWit در

کوتاه مدت عملکرد خوبی داشته باشد اما دیر یا زود بیت کوین با محدودیت هایی که جلوی رشدش را می گیرد رو به رو می شوند .

در سال 2017 مصادف با برگزاری کنفرانس CoinDesk’s Consensus در نیویورک ،رویکرد جدیدی مطرح شد . ایده SegWit 2x با

حمایت چندین تن از بزرگترین صرافی ها ،اندازه بلوک ها را دوبرابر افزایش داد و به طور موثر ظرفیت تراکنش ها

بر پایه SegWit ،ضریب 8 برابری پیدا کرد (در 8 ضرب شد ) .

طلای دیجیتال بیت کوین صرافی آنلاین اگزاتریدر

جدای حل مسئله ، این پیشنهاد (ایده ) سبب ایجاد موجی از اختلافات شد .

نحوه رونمایی کردن از آن ( آن هم نه به صورت اعلامیه عمومی بلکه پیشنهاد و ارائه ای برای ارتقا یافتن ) ،توجه

نداشتن (کمبود ) به جلوگیری از پخش مجدد ( معاملات ممکن بود بر روی هر دو نسخه انجام شوند و این امر باعث

ایجاد هزینه های مضاعف میشد ) سبب ایجاد دل چرکینی (ناراحتی یا نگرانی و یا شک های بسیاری شد ) و

توزیع مجدد آن توسط توسعه دهندگان ، باعث سلب قدرت از استخراج کنندگان و تهدید مشاغل و ایجاد شکافی اساسی میان آنها میشد .

سایر رویکرد های فناوری در حال توسعه یافتن ،به عنوان راهی بلقوه برای افزایش ظرفیت می باشند .

امضاهای Schnorr راهی برای تلفیق داده های امضا شده ، کاهش فضای اشغال شده در یک بلوک بیت کوین

(و بالابردن حریم خصوصی ) هستند . همراه با SegWit ،این (تلاش ها ) می تواند تعداد بیشتری از معاملات را بدون تغییر دادن

در اندازه (سایز) بلوک ها (محدودیت اندازه بلوک ها ) ایجاد کند (مجاز کند )

و کار بر روی شبکه رعد و برق که یک پروتکل (پرداخت ) در لایه دوم است و در قسمت بالایی زنجیره بلوکی اجرا می شود

و کانال های چند تراکنشی بسیار سریع را باز می کند و تنها زمانی در شبکه مستقر (باز -جایگزین ) می شود که شرکت

کنندگان آمادگی خود را برای حضور در تراکنش ها اعلام کنند (در تراکنش ها شرکت کنند -تراکنش هارا آغاز کنند ) .

به روز رسانی (آپدیت کردن ) SegWit به آهستگی در سرتاسر شبکه انجام می شود (در کل شبکه گسترش می یابد ) و

ظرفیت معاملات را افزایش می دهد و در پی آن هزینه ها کاهش می یابد .

آیا بیتکوین مقیاس پذیر میتواند باشد؟

پیشرفت در راه حل هایی چون شبکه رعد وبرق (Lightning Network ) ،با ارسال معاملات در شبکه های آزمایشی

(با ارسال همان بیت کوین های واقعی ) روند سریع تری پیدا می کند .

و پتانسیل استفاده از امضای Schnorr با توجه به چندین پیشنهادی که با جزئیات در باره عملکرد و یکپارچه سازی مطرح

کرده است ،توجهات بسیاری را ( در این حوزه ) به خود جلب کرده است .

در حالی که به نظر می رسد استفاده از بیت کوین به عنوان یک مکانیزم برای پرداخت جایگاه خود را به عنوان یک دارایی

برای سرمایه گذاری حفظ کرده است ، اما نیاز به تعداد بیشتری از معاملات

(انجام شدن معاملات زیاد در ثانیه و بالا بردن ظرفیت زنجیره )

همچنان ضروری است زیرا هزینه های دریافت شده توسط ماینرها برای پردازش(تراکنش ها ) در حال حاضر گران تر

از معادل های فیات آن است. از همه مهمتر ، توسعه ویژگی های جدید که عملکرد را افزایش می دهند برای باز کردن

مقیاس پذیری در بلاک چین چیست؟

بیت کوین در شکل کنونی‌اش می‌تواند حدود ۷ تراکنش را در ثانیه مدیریت کند. اتریوم که بیشتر کسب‌وکارها به آن علاقه‌مند هستند، می‌تواند نزدیک به ۲۰ تراکنش در ثانیه انجام دهد. این میزان توان‌ عملیاتی برای بیش‌تر برنامه‌های مشاغل، به‌طور غیرقابل قبولی پایین است.

اگر به‌تازگی شروع به تحقیق در مورد بلاک چین کرده‌اید، متوجه خواهید شد که یک «جنگ تراکنش بر ثانیه» (TPS war) بین پروژه‌های رقیب وجود دارد و بسیاری از آن‌ها ادعا می‌کنند که سریع‌تر هستند. اگر ارز دیجیتالی مانند ریپل می‌تواند هزاران تراکنش را مدیریت کند (که واقعاً همین‌طور است)، بهتر نیست که همه به XRP و شبکه ریپل روی آورند؟

خیر

کِوین را در نظر بگیرید و اجازه دهید که توضیح بدهم.

شغل کوین اسباب کشی و جابجایی بین خانه‌هاست. او صاحب یک شرکت کوچک اما دارای اعتبار است که مشتریان بسیار زیادی هم دارد. اگر قصد جابه‌جایی دارید و به کِوین پیغام دهید، حق انتخاب تنها دو گزینه را خواهید داشت: یک سرویس می‌تواند سریع و مقرون‌به‌صرفه باشد اما ضعیف، سریع و عالی باشد اما گران یا اینکه عالی و مقرون‌به‌صرفه اما کند باشد. هیچ‌وقت نمی‌توانید هر سه این‌ها را تحت عنوان سرویسی سریع، عالی و مقرون‌‌به‌صرفه باهم داشته باشید. مردم تصور می‌کنند که این موضوع یک شوخی است اما این مقوله از دهه‌ ۵۰ میلادی تحت عنوان ” مثلث مدیریت پروژه” مورد مطالعه قرار گرفته است.

بلاک چین‌ها نیز از مشکل مشابهی به نام سه‌راهی مقیاس‌پذیری رنج می‌برند. لازم است قبل از پریدن به قطاری که به نظر پر زرق‌وبرق، سریع و راحت می‌آید اما مقصد آن ناکجاآباد است، محدودیت‌ها و بده‌بستان‌های این آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ فضا را بدانیم.

سه‌راهی مقیاس‌پذیری

یک بلاک چین تنها می‌تواند دو تا از این سه ویژگی را داشته باشد: سریع، امن و غیرمتمرکز بودن. تاکنون هیچکس موفق به دستیابی به هرسه این‌ها یعنی ساخت بلاک چینی غیرمتمرکز، امن و سریع نشده است؛ هرچند شاید به نظر برسد که در حال نزدیک شدن به آن هستیم (در این مورد بیشتر توضیح خواهم داد).

بگذارید پیش از آن‌که پا را فراتر بگذاریم، دو نکته‌ی مهم را اضافه کنم. اولاً، من قرار نیست در مورد تفاوت‌های بین بلاک چین‌ عمومی و خصوصی، انحصاری و غیرانحصاری صحبت کنم. فهمیدن این تفاوت‌ها ضروری است و در بخش‌های بعدی این مقاله مورد بحث قرار می‌گیرند، اما لزومی ندارد اطلاعات زیادی در این مورد برای فهم سه‌راهی داشته باشیم. دوما، اگر شما توسعه‌دهنده هستید، فهمیدن آن برای شما بسیار آسان خواهد بود. این موضوع از پیش تعیین‌ شده است.

بنابراین، یک بلاک چین ایده‌ال به چه شکل است؟

• باید سریع یا به بیان دیگر مقیاس‌پذیر باشد؛ یعنی بتواند هزاران تراکنش را در ثانیه مدیریت کند.

• باید امن باشد. منظور از امن بودن نداشتن اشکال (bug) در کد آن‌ها نیست (این اشکالات همیشه به طور اجتناب‌ناپذیری وجود دارند)، اما باید در مقابل تهدیداتی مانند حمله‌ی ۵۱ درصدی ( یک عامل بیش از نصف شبکه را کنترل کند)، حملات سیبیل (یک عامل چندین هویت را جعل و استفاده کند) یا حملات محروم‌سازی از سرویس (DDoS) مقاوم باشند.

• یک بلاک چین ایده‌آل غیرمتمرکز است. علاوه بر داشتن مزایای دیگر، این اطمینان را می‌دهد که هیچ عامل منفرد یا گروهی از عوامل توانایی سرقت زنجیره، سانسور آن یا اعمال تغییرات در مدیریت را از طریق معاملات پنهانی ندارد. این مزیت می‌تواند در کاربردهای کسب‌وکارهایی که در آن عموماً شرکت‌کنندگان به یکدیگر اعتماد ندارند، مفید واقع شود. در مورد بلاک چین‌های عمومی و غیرقانونی، به هرکسی امکان عضویت و شرکت در شبکه داده می‌شود.

برآورده شدن هر سه شرط به صورت همزمان کار دشواری است.

هیچوقت توانایی ساخت یک بلاک چین سریع‌تر از یک پایگاه داده‌ی آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ سنتی که روی یک سرور اجرا می‌شود را نخواهیم داشت. سؤال این است که چه میزان از سرعت را می‌توانیم فدا کنیم.

اگر می‌خواهید بلاک چین‌ خود را تا حد ممکن ازنظر فناوری در برابر حملات مقاوم کنید، باید اثبات کار را به عنوان الگوریتم اجماع انتخاب کنید. در یک سیستم اثبات کار، نودها باید قبل از افزودن بلاک به زنجیره، میزان زیادی انرژی محاسباتی (الکتریسیته) صرف کنند. این یک فرایند زمان‌بر خواهد بود، بنابراین زنجیره‌های اثبات کار هیچگاه قادر به رقابت در امر سرعت نخواهند بود. این یک ایراد محسوب نمی‌شود چرا که به طراحی مکانیزم ارتباط دارد و بیت کوین توان عملیاتی شبکه را در اولویت قرار نمی‌دهد.

دیگر سازوکارهای اجماع مانند اثبات سهام، اثبات سهام نمایندگی شده، اثبات اعتبار و غیره به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای سریع‌تر از مکانیزم‌های اثبات‌ کار است. شما قادر به اجرای عملیات معنادار و قابل توجهی بر روی بلاک چینی با توان ۷ تراکنش در ثانیه مانند بیت کوین نخواهید بود، اما تفاوت بین هزار یا ۱۵ هزار تراکنش در ثانیه به بیشتر کاربردهای تجاری مربوط نمی‌شود. هزار تراکنش در ثانیه احتمالاً به‌اندازه‌ی کافی سریع است.

بلاک چین‌های غیر اثبات کار باید بین امنیت و تمرکززدایی تعادل ایجاد کنند و هیچ جای تعجب نیست که تمایل به صرف‌نظر کردن از تمرکززدایی داشته باشند، زیرا درنهایت هیچ‌کس قصد ساخت یک بلاک چین آسیب‌پذیر را ندارد. هیچ راه‌حل کاملی وجود ندارد و اولیت‌های شخصی هم همانند اهداف استفاده اهمیت زیادی دارند. این موضوع را با ذکر مثال بهتر درک خواهید کرد.

بهترین مثال از یک بلاک چین سریع و امن و درعین‌حال متمرکز، ریپل است. بنیاد ریپل اعتبارسنج‌ها را که نودهایی هستند که می‌توانند بلاک جدیدی به زنجیره اضافه کنند را از قبل انتخاب می‌کند. شرکت‌کنندگان در این شبکه باید به این اعتبارسنج‌ها اعتماد کنند و این اعتماد کردن باعث زیر سوال بردن استفاده از بلاک چین خواهد شد. آیا ما تنها بانک‌های خصوصی مرموز را با موسسه مرموز دیگری جایگزین کرده‌ایم؟

عموماً جامعه بلاک چین ریپل‌ را نمی‌پسندد و مطمئن هستم که دلیلش را متوجه خواهید شد. نظر غیر محبوب من این است: ریپل یک فناوری فوق‌العاده است. این شرکت در توسعه‌ی کسب‌وکار فوق‌العاده کارآمد است و من برای این موضوع احترام قائل هستم؛ اما شهرت بلاک چین آن تنها اسمی توخالی است.

ایاس یکی دیگر از پروژه‌های بحث‌برانگیز است که به‌شدت امنیت را به تمرکززدایی ترجیح می‌دهد. بلاک چین ایاس شامل ۲۱ تولیدکننده بلاک می‌شود. تنها آن‌ها می‌توانند بلاک‌های جدید اضافه کنند و پاداش مالی دریافت کنند. نسبت به بیت کوین (بیش از ۱۰,۰۰۰ نود) یا اتریوم (بیش از ۱۲,۰۰۰ نود) این شبکه خیلی متمرکز به نظر می‌رسد، اما مشکل تنها از جنبه فنی نیست، بلکه جنبه سیاسی را هم در بر می‌گیرد. اولاً، به‌طور گسترده‌ای گزارش‎‌های زیادی در مورد این‌که ۱۷ تا از ۲۱ تولیدکننده بلاک را هیوبی از طریق معاملات پنهانی کنترل می‌کند، داده شده است. دوماً، روش مورد استفاده توسط ایاس، امکان معکوس نمودن تراکنش‌ها را فراهم می‌سازد؛ کاری که اخیراً نیز بر روی این شبکه انجام شد. هردو این‌ها با فلسفه‌ اساسی بلاک چین در تضاد است و از این جهت شخصاً به هیچ‌کس ساخت برنامه روی ایاس را پیشنهاد نمی‌کنم. تا زمانی که انگیزه‌‎های این شبکه به خوبی تنظیم و هدایت نشوند، خوبی این فناوری اهمیتی نخواهد داشت.

در مقابل، استلار به نظر می‌رسد تعادل درستی را در پیش گرفته است. این روش به هرکس اجازه‌ی اجرای نود را می‌دهد و نیازی نیست چندین واحد مرکزی مرموز شما را انتخاب کنند. از آن‌جا که اپراتورها پاداش مالی دریافت نمی‌کنند، مشکل استلار عدم وجود انگیزه است. انتخاب این نوع طراحی به پایین نگه داشتن هزینه‌های تراکنش‌ها کمک می‌کند، اما درعین‌حال این یک شمشیر دولبه است.

هیچ ناهار مجانی وجود ندارد. تراکنش با هزینه‌ی کم یا صفر به درجه پایین‌تری از غیرمتمرکزسازی منجر می‌شود.

اگر مردم انگیزه‌ شرکت در شبکه را نداشته باشند، مسلماً گروه‌ها و سازمان‌هایی با صرف هزینه بیش‌تر نودها را کنترل خواهند کرد. با این اوصاف، استلار مسیر نسبتاً صحیحی را در پیش گرفته است.

پروژه‌ای که برای حل این سه‌راهی سخت تلاش می‌کند، اتریوم است. ناگفته نماند که ویتالیک اصطلاح سه‌راهی مقیاس‌پذیری را اولین بار مطرح کرد.

احتمالاً اتریوم در زمانی بین ۱۲ تا ۱۸ ماه آینده از اثبات کار به اثبات سهام جابه‌جا خواهد شد و این به‌نوبه‌ خود منجر به تعداد تراکنش بیشتری در هر ثانیه خواهد شد، بدون آن‌که میزان زیادی از امنیت و تمرکززدایی موجود را هدر بدهد. پروتکل‌های دیگری مانند شاردینگ بعدها توان عملیاتی شبکه را افزایش خواهند داد.

تمامی معاملات و تحولاتی که در مورد آن‌ها صحبت کردیم در سطح پروتکل اتفاق می‌افتند. این موضوع به منطق اساسی پروتکل برمی‌گردد. اگرچه، این تنها راه مقیاس‌گذاری بلاک چین نیست. راه‌حل‌های لایه‌ی دومی که در بخش‌های بعدی در مورد آن‌ها صحبت خواهیم کرد سبب افزایش توان عملیاتی نخواهند شد، بلکه بعضی از تراکنش‌ها (داده‌ها) را از آیا بیت کوین مقیاس پذیر است؟ زنجیره حذف می‌کنند.

تصور کنید می‌خواهید نتایج یک مسابقه‌ی شطرنج را روی بلاک چین اتریوم ذخیره کنید. البته این مثال خوبی نیست زیرا باید از یک پایگاه داده‌ ساده استفاده کنید، اما با من همراه باشید. هر حرکت ساده‌ای که بازیکنان انجام می‌دهند می‌تواند خود یک تراکنش باشد، اما لزوماً نمی‌خواهید هرکدام از آن‌ها را روی بلاک چین اصلی ذخیره کنید. از آن‌جایی که بازیکنان قوانین بازی را می‌دانند و عموماً به یکدیگر اعتماد دارند، کافی است حرکات هرکدام را در تراکنش‌های بین هردوی آن‌ها ذخیره کرد. می‌توانید از زنجیره‌ی اتریوم برای ثبت وضعیت صفحه بعد از ۵ تا ۱۰ حرکت یا بیش‌تر استفاده کنید، درواقع یک نقطه‌ی خوب بین داده‌های ذخیره‌شده و زنجیره‌ صحیح را ذخیره خواهید کرد. شبکه‌ی لایتنینگ، کانال‌های وضعیت و پلاسما برای این منظور به وجود آمده‌اند.