عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم

آشنایی با مفاهیم STO , ICO و IPO

STO شبیه عرضه اولیه کوین (ICO) است، نوعی سرمایه‌گذاری با یک سکه رمزنگاری شده و یا توکن می‌باشد، اما توکن بهادار بر خلاف ICO ، یک قرارداد سرمایه‌گذاری را به دارایی سرمایه‌گذاری اساسی مانند سهام، اوراق قرضه، صندوق و اعتبار سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات (REIT) ارائه می‌دهد .

اوراق بهادار (ابزار مالی معاوضه‌ای و قابل مذاکره‌ای) است که ارزش مالی دارد، یعنی یک محصول سرمایه‌گذاری شده است که بوسیله یک پشتوانه واقعی مانند یک شرکت یا ملک حمایت می‌شود .

بنابراین توکن اوراق بهادار یعنی مالکیت اطلاعات محصول سرمایه‌گذاری شده که در یک بلاکچین ثبت می‌شود. به عنوان مثال، هنگامی که در سهام‌های سنتی سرمایه‌گذاری می‌کنید، اطلاعات مالکیت در سندی نوشته شده و به عنوان یک گواهی دیجیتال (مثلا پی دی اف) صادر می‌شود. این روند برای STO ها نیز یکسان است با این تفاوت که آنها هم روی یک بلاکچین ثبت می‌شود اما به صورت توکن صادر می‌گردند .

فرایند هر دو یکسان است با این تفاوت که خصوصیات توکن‌ها متفاوت است .

STO‌ ها از پشتوانه مالی برخوردار هستند و با قوانین دولتی هماهنگ هستند. اما ICO ها کوین‌های خود را به عنوان توکن کاربری قرار می‌دهند به این صورت که به کاربران امکان دسترسی به بستری بومی یا برنامه‌های غیر متمرکز (DApps) را می‌دهد. آنها معتقدند که این کوین‌ها برای استفاده کردن صادر شده اند، نه سرمایه گذاری، لذا بسترهای ICO برخی از چارچوب‌های قانونی را دور می‌زنند و در نتیجه به ثبت نام و یا رعایت قوانین سخت دستگاه‌های نظارتی نیازی ندارند .

بنابراین موانع ورود شرکت‌ها برای راه اندازی ICO بسیار کمتراست، زیرا آنها مجبور نیستند مطابق قانون رفتار کنند، همچنین می‌توانند کوین‌های خود (یعنی جذب سرمایه) را به عموم مردم بفروشند .

اجرای STO بسیار دشوارتر است، چراکه هدف این است تا طبق قانون اوراق بهادار، یک قرارداد سرمایه‌گذاری ارائه کنند درنتیجه این بسترها برای اطمینان از رعایت مقررات مربوطه، باید کارهای مقدماتی را انجام دهند. آنها معمولاً از سرمایه‌گذاران معتبر که خود شرایط خاصی را پشت سر گذاشته اند، می‌توانند جذب سرمایه کنند

تفاوت IPO و STO

فرآیند هر دو شبیه به هم است، اما STO توکن‌های خود را در بلاکچین صادر می‌کند در حالی که IPO گواهی اشتراکی را در بازارهای سنتی صادر می‌کند .

اگرچه هر دو عرضه تنظیم شده هستند، اما IPO فقط در شرکت‌های خصوصی که می‌خواهند عمومی شوند استفاده می‌شود. آنها از طریق فرآیند IPO با انتشار سهام به سرمایه‌گذاران معتبر جمع سرمایه می‌کنند .

با استفاده از STO ، توکن‌هایی که سهم یک دارایی پایه را نمایندگی می‌کنند روی یک بلاکچین برای اعتبارگذاری سرمایه‌گذاران عرضه می‌شوند. آن‌ها می‌توانند سهام یک شرکت باشند اما به دلیل ویژگی توکن بودنشان، می‌توانند از دارایی‌هایی که از آنها انتظار سود می‌رود منفعتی بدست آورند، مثل سهام یک ملک، کارهای هنری، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و … .

STO ها نسبت به IPO ها مقرون به صرفه‌تر هستند. شرکت‌ها عرضه اولیه کوین یا توکن ICO برای دسترسی به سطح سرمایه‌گذاری بالاتر از IPO استفاده می‌کنند تا هزینه‌های بانکی و کارگزاری و سرمایه‌گذاری را بپردازند. البته در STO نیز باید به وکلا و مشاوران پول بپردازیم، اما آنها دسترسی مستقیم بیشتری را به بازار سرمایه‌گذاری پیشنهاد می‌کنند، لذا نیازی به پرداخت هزینه‌ای هنگفت به بانک‌های سرمایه‌گذاری یا کارگزاری نیست. سیاست‌های پس از فروش STO نیز کم زحمت‌تر و ارزان‌تر از IPO‌ های سنتی است

تعریف و تنظیمات مربوط به STO در سراسر جهان

تعریف STO‌ ها به حوزه‌های قضایی مختلف بستگی دارد، مثلا کار اصلی کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) در ایالات متحده این است که توکن اوراق بهادار را تعریف کنند و برای آن دسته از توکن‌های کاربردی که در واقع توکن‌های بهادار هستند قوانین تنظیم کنند .

در گزارش سازمان مستقل و غیر متمرکز (DOA) آمده که SEC در ژوئیه سال ۲۰۱۷ به این نتیجه رسید که DAO ICO یک عرضه اوراق بهادار به صورت یک قرارداد سرمایه‌گذاری است .

SEC گفت که اگر ICO‌ ها قرارداد سرمایه‌گذاری باشند و توسط دیوان عالی كشور تأسیس شده و گرفته شده از یك پرونده مهم بین SEC و شركت هاوی است، به عنوان اوراق بهادار طبقه بندی می‌شوند .

این پرونده امروزه با عنوان آزمون هاوی شناخته می‌شود و مفادش چنین است :

“ یک قرارداد سرمایه‌گذاری عبارت است از سرمایه‌گذاری مالی در یک امر تجاری با مقدار سودی محتمل که از تلاش‌های کارآفرینی یا مدیریتی دیگران حاصل می‌شود

در ژانویه سال ۲۰۱۹ ، سازمان اقدامات مالی انگلیس (FCA) یک مقاله ۵۰ صفحه‌ای با عنوان «راهنمایی در مورد سرمایه‌های رمزنگاری شده» را منتشر کرد. در این مقاله بین سه نوع توکن تمایز قایل شده است :

توکن‌های مبادله‌ای : این توکن‌ها توسط هیچ مرجع صادر و پشتیبانی نمی‌شوند و صرفا برای مبادله مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها خارج از محدوده حاكمیت قانون‌گذاران قرار می‌گیرند .

توکن‌های کاربردی : این توکن‌ها به صاحبانش امکان دسترسی به یک محصول یا خدمات را می‌دهند، اما حقوقی که توسط سرمایه‌گذاری‌های خاص اعطا شده است را نمی‌دهند و اگر کارکرد «پول الکترونیکی» را پیدا کنند احتمالا از وظیفه اصلی‌شان دور می‌شوند .

توکن‌های اوراق بهادار : خصوصیات خاصی دارند و به صورت یک سرمایه‌گذاری خاص مانند سهام یا اوراق قرضه عمل می‌کنند. اگر آنها به صورت یک سرمایه‌گذاری مشخص عمل کنند، در حوزه ی قانونگذاری FCA قرار می‌گیرند .

سازمان نظارت بر بازار مالی سوئیس (FINMA) در ۱۶ فوریه ۲۰۱۸ با بیان اینکه در هر پرونده باید طبق خصوصیات مخصوص به آن تصمیم‌گیری شود دستورالعمل‌های ICO را منتشر کرد، در اقدامی مشابه FCA نیز توکن‌ها را به سه گروه طبقه بندی کرد :

توکن‌های پرداخت : ممکن است در بعضی موارد توکن‌ها فقط بستر لازم را ایجاد کرده و به عنوان وسیله پرداخت عمل کنند . FINMA با این توکن‌ها مانند اوراق بهادار رفتار نمی‌کند بلکه این توکن‌ها ملزم به رعایت مقررات ضد پولشویی (AML) می‌باشند .

توکن‌های کاربردی : امکان دسترسی دیجیتالی به یک برنامه یا سرویس را فراهم می‌کنند. این توکن‌ها به عنوان اوراق بهادار واجد شرایط نیستند .

توکن‌های دارایی : شامل کارهایی از قبیل مشارکت در اموال محسوس، شرکت‌ها، یا سود جاری، یا حق تقسیم سود سهام یا پرداخت سود می‌شود . FINMA توکن‌های دارایی را به عنوان اوراق بهادار در نظر می‌گیرد، یعنی قانون اوراق بهادار برای تجارت در چنین توکن‌هایی لازم الاجرا است .

سنگاپور، استونی و مالت از دیگر حوزه‌های قضایی هستند که STO‌ های قانونی را مجاز می‌دانند .

کشورهای موافق و مخالف STO

بسیاری از کشورها STO ( و به طور کلی تجارت ارزهای رمزنگاری شده) را ممنوع اعلام کرده اند، مانند چین، کره جنوبی، ویتنام، الجزایر، مراکش، نامیبیا، زیمبابوه، بولیوی، هند، لبنان، نپال، بنگلادش و پاکستان .

اما در دیگر کشورها (مثل تایلند) وضعیت STO‌ عرضه اولیه کوین یا توکن ICO ها به دلیل نبود قوانین دولتی کاملاً مشخص نیست. کمیسیون بورس و اوراق بهادار تایلند (Thai SEC) به این نتیجه رسیده است که STO‌ های تایلندی که در یک بازار بین‌المللی فعالیت می‌کنند، غیرقانونی هستند. اما در مقاله‌ای از (Bangkok Post) ، معاون وزیر امور خارجه تایلند تیپسودا تاوارامارا، گفت که این کمیسیون باید تصمیم بگیرد که چگونه STO‌ ها قانونمند شوند و در حال حاضر آنها را به صورت موردی بررسی می‌کند .

… در حال حاضر، ما تصمیم نگرفته‌ایم که آیا STO‌ ها تحت قانون SEC قرار می‌گیرند یا قانون دارایی دیجیتال اما در هر صورت بستگی به شرایط آنها دارد .

مزایای استفاده از STO‌ ها

در مقایسه با ICO ، STO‌ ها کمتر خطر دارند زیرا توکن‌های اوراق بهادار که از قوانین اوراق بهادار پیروی می‌کنند که باید الزاماتی را در خصوص شفافیت و پاسخگویی انجام دهند. توکن‌های اوراق بهادار دارای یک پشتوانه واقعی هستند، لذا ارزیابی قیمت آن نسبت به دارایی پایه بسیار آسان است، اما در خصوص توکن‌های کاربری محض، ارزیابی ارزش واقعی توکن و عادلانه بودن قیمت آن، کار ساده‌ای نیست .

در مقایسه با IPO‌‌ های سنتی، STO به دلیل حذف واسطه‌های مثل بانک‌ها و کارگزاری‌ها، ارزان‌تر است. قراردادهای هوشمند وابستگی به وکلا را کاهش می‌دهند و بلاکچین نیاز به تشریفات اداری را کم می‌کند. این باعث افزایش سرعت فرایند و ارزان‌تر شدن آن می‌شود. مالکیت مشترک و توانایی تجارت ۲۴ ساعته در مقایسه با وجود دارایی‌های سنتی که دارای نقدینگی ناچیزی هستند مانند نقاشی‌های کمیاب، دارایی‌ها و کلکسیون‌ها، نقدینگی بیشتری را به بازار می‌آورد .

دن دونی، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت fintech Securrency در ایمیلی به شبکه خبری تجاری و مالی CNBC گفت :

قابلیت تجارت به صورت شبانه‌روزی‌ آن هم با طیف وسیعی از ارزها، راحتی و نقدینگی را به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهد .

این خصوصیات، راه را برای ورود سرمایه‌گذاران کوچک‌تر به بازار، که معمولاً به انواع دارایی‌های جدید دسترسی ندارند، باز می‌کند و درنهایت، برای پذیرش بلاکچین در طولانی مدت مفید است . STO ها از نظر قانونی مطابقت دارند، یعنی ریسک کمتری دارند و سرمایه‌گذاران نهادی را ترغیب می‌کنند تا وارد این عرصه شوند. هرچه سرمایه‌گذاران نهادی بیشتر سرمایه‌گذاری کنند، از بی ثباتی بازار کاسته خواهد شد و میزان پذیرش و استفاده از بلاکچین افزایش خواهد یافت .

چالش‌های پیش‌روی STO

صرافی ارز دیجیتال و کیف پول ایران ترید از سال 1395 فعالیت خود را در زمینه تحلیل و آموزش ارز دیجیتال و از سال 1398 فعالیت خود را در زمینه مبادله ارز های دیجیتال با هدف فراهم کردن بستری امن و سریع برای خرید و فروش و نگهداری ارز های دیجیتال شروع به کار کرده است

عرضه اولیه سکه یا ico چیست؟

عرضه اولیه سکه (ICO) را می‌توان روشی رایج برای جمع‌کردن سرمایه‌های پروژه‌های بلاک چینی دانست. همان‌طور که می‌دانید امروزه ما در دنیای تکنولوژی و دیجیتال زندگی می‌کنیم و بهتر است بگوییم زندگی ما با تکنولوژی گره‌خورده است و حالت دیجیتال به خود گرفته است. در همین زمان دنیا به این فکر افتاد بیت که پول را نیز به‌صورت دیجیتالی عرضه کند، که همین تفکر باعث شد که کوین مانند یک نوزاد نوپا متولد شود.

هنگامی‌که بیت کوین متولد شد اصطلاحات و تکنیک‌های زیادی وارد دنیای مالی شد که یکی از آنها عرضه اولیه سکه (ICO) است که شباهت زیادی به IPO دارد، اما در دو ویژگی متفاوت هستند که به شرح زیر است:

• سهمی در آینده شرکت نمی‌توانید برای خودتان تصور کنید.
• فعالیت باید مرتبط به کریپتوکارنسی‌ها باشد.

در این مقاله قصد داریم شما را با عرضه اولیه سکه (ICO) آشنا کنیم. پس تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

ICO چیست؟

همان‌طور که در ابتدا مقاله گفتیم ICO یک روش رایج برای جمع‌آوری سرمایه‌های پروژه‌های کریپتوکارنسی است. در این پروسه تیم فنی توکن‌هایی را در بلاک چین ایجاد می‌کنند و به قیمت اولیه خود به فروش می‌گذارند و در مرحله بعد پروژه به دنبال سرمایه‌گذار می‌گردد تا پول که برای تبدیل ایده به واقعیت را نیاز دارد به‌دست آورد و درصورتی‌که پروژه موفق شود مزایایی نیز به سرمایه‌گذار داده می‌شود.

تاریخچه عرضه اولیه سکه (ICO)

پروسه برای کسب سرمایه‌گذار در پروژه‌های کریپتوکارنسی از سال 2014 میلادی رواج پیدا کرد، هنگامی‌که دیتالیک همراه با توسعه‌دهندگان ارز دیجیتال اتریوم از طریق ICO برای پروژه خود سرمایه به‌دست آوردند، تازه فهمیدند این روش می‌تواند روش مناسبی برای تبدیل ایده به واقعیت باشد. جالب است بدانید از سال 2014 تا به اکنون عرضه اولیه سکه ICO به یک هنجار در بازار ارزهای دیجیتال تبدیل‌شده است.

در سال 2017 استفاده از ICO بسیار بیشتر از قبل رایج شد، به‌طوری‌که کمپین‌های زیادی برای پروژه‌های مختلف کریپتوکارنسی‌ها ایجاد شد و بسیاری از آنها با موفقیت همراه بودند و بسیاری از آنها نیز با شکست مواجه شدند.

چرا یک استارآپ باید عرضه اولیه سکه (ICO) را ترجیح بدهد؟

همان‌طور که گفتیم ICO تازه پا به عرصه سرمایه‌گذاری گذاشته است، به همین دلیل بسیاری از استارت آپ‌ها ترجیح می‌دهند از IPO استفاده کنند چون فرض می‌کنند که می‌تواند روش امن‌تری نسبت به ICO باشد. در ادامه قصد داریم برای شما دلایلی را بیاوریم که یک استارت آپ باید بر اساس این دلایل ICO را انتخاب کند.

• حفظ کنترل: در ICO شما در شرکت سهمی نخواهید داشت و فقط یک سرویس کامپیوتری را به شرکت موردنظر می‌فروشید. این تفاوت بسیار مهم است زیرا باوجوداینکه از سرمایه‌گذار پول دریافت کردید هنوز هم می‌تواند تسلط کامل بر کسب‌وکار خود داشته باشید.
• جهانی‌سازی: بسیاری از استارت آپ‌ها در تلاش هستند که برای کسب‌وکار خود سرمایه‌گذار جذب کنند و آنها در این زمینه می‌توانند با عرضه اولیه سکه ICO اقدام به جذب سرمایه‌گذار در سراسر جهان کنند.
• نبود قوانین سخت‌گیرانه: برای عرضه ICO نیاز به‌کارهای اداری ندارید و می‌توانید زمان زیادی برای خود سیو کنید و همین صرفه‌جویی در زمان می‌تواند شما را در دنیای فناوری به موفقیت برساند.

چه کسی می‌تواند ICO ایجاد کند؟

تکنولوژی برای ایجاد ICO در سراسر جهان در اختیار مردم است و هیچ محدودیتی در عرضه آن وجود ندارد. با توجه به این موضوع اگر از دسته افرادی هستید که می‌خواهید یک عرضه اولیه سکه ICO را ایجاد کنید بهتر است ملاحظات قانونی را نیز در نظر بگیرید.

درصورتی‌که از تولد کریپتوکارنسی‌ها یک دهه می‌گذرد اما هنوز ابهاماتی درباره ارزهای دیجیتال وجود دارد و هنوز رفع نشده‌اند. به‌طور مثال در بعضی از کشورها استفاده از ICO مطلقاً ممنوع است، به همین دلیل شما به‌عنوان کسی که قصد دارد در این زمینه سرمایه‌گذاری کنید باید اطلاعات دقیقی درباره قوانین کشورتان در حوزه ICO ها داشته باشید.

شاید با خود فکر کنید اگر کشوری قوانینی درباره ICO ها ندارد یعنی شما کاملاً آزاد هستید که از این ویژگی استفاده کنید، درصورتی‌که احتمال دارد حتی شما با داشتن این عقیده نیز جریمه شوید.

عرضه اولیه سکه (ICO) چطور کار می‌کند؟

برای عرضه این نمونه از سکه شما نیاز به یک تیم خلاق دارید و این تیم خلاق نیز باید با فناوری بلاک چین آشنایی داشته باشد. جالب است بدانید در این حوزه همه‌چیز به خلاقیت تیم بستگی دارد و تیم توسعه یک کمپین راه‌اندازی می‌کند و سرمایه‌گذاران موردنظر خود را به این کمپین دعوت می‌کند.

ico می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، برای مثال در بسیاری از مواقع به‌صورت نقشه راه ایجاد بلاک چین دیده می‌شود. تیم توسعه با توجه به این موضوعات می‌خواهد یک بلاک چین را اجرا کند و آن را سالیان سال توسعه دهد.

در سناریو دیگر می‌توان گفت که در عرضه اولیه ico ممکن است که بلاک چین ایجاد نشود و تیم مجبور شود که فعالیت خود را در بستر اتریوم پیش ببرد. در این شرایط کسانی که توکن دارند می‌توانند توکن‌های خود را با ارزهای دیجیتال دیگر تبادل کنند.

توکن ICO چیست؟

اگر توکن ico را بشناسید احتمالاً با خود می‌گوید خریدوفروش این نوع از توکن مانند بازی مونوپولی می‌ماند و شما به‌عنوان یک کاربر اقدام به خریدوفروش چیزی می‌کنند که اصلاً وجود ندارد و در این بازی یا قرارداد یک سری افراد برنده می‌شوند و سری دیگر بازنده.

جالب است بدانید توکن عرضه‌شده نشان‌دهنده سهم شما در استارت آپ است و هرچه قدر تعداد توکن‌های بیشتری داشته باشید می‌توان نتیجه گرفت سهم بیشتری نیز در کسب‌وکار موردنظر دارید. توجه داشته باشید اگر پروژه‌ای که انتخاب کردید در آینده به موفقیت برسد به علت افزایش قیمت سرمایه شما، سود خوبی را به‌دست می‌آورید.

چرا سرمایه‌گذاران باید در یک عرضه اولیه سکه (ICO) شرکت کنند؟

در این قسمت قصد داریم دلایلی را برای شما بیاوریم تا نشان دهیم چرا یک سرمایه‌گذار باید در ico شرکت کند. این دلایل عبارت‌اند از:

• بر اساس توافق در اسمارت کانترکت، سرمایه‌گذار در آینده مزایایی خواهد داشت، به‌عنوان‌مثال او می‌تواند محصولات یک شرکت را به قیمت پایین‌تر یا حتی رایگان دریافت کند.
• اگر پروژه‌ای که او در آن سرمایه‌گذاری کرده است به موفقیت برسد ارزش دارایی‌های او نیز افزایش پیدا می‌کند. فرض کنید در عرضه اولیه شما 1000 توکن را به قیمت یک دلار خریداری کردید و بعد از مدتی قیمت آنها به 5 دلار افزایش پیدا می‌کند و با توجه به این موضوع ارزش سرمایه شما 5 برابر شده است.

کلاه‌برداری در ICO

فناوری بلاک چین بسیار جذاب است و باعث شده است که در سالیان اخیر پول به‌صورت دیجیتالی به مردم عرضه شود اما باید توجه داشت هر پروژه‌ای که مرتبط با بلاک چین است اصولاً سودآور نیست. اگر فردی در دنیای ارزهای دیجیتال ادعا کرد که می‌تواند در مدت‌زمان بسیار کوتاه پول شما را چند برابر کند باید به او شک کرد و او را کلاه‌بردار دانست.

به‌عنوان‌مثال کلاه‌برداران زیادی بودند که از اول تولد کریپتوکارنسی‌ها کلاه‌برداری کردند که می‌شود به condido اشاره کرد که بعدازاینکه 375 هزار دلار سرمایه برای پروژه خود جمع کردند به طرز عجیبی ناپدید شدند و هنوز بعد از چند سال خبری از توسعه دهندگان آن پروژه در دست نیست.

در این مقاله قصد داشتم شما را با عرضه اولیه سکه (ICO) آشنا کنیم و دلایلی را بیاوریم تا بتوانیم شما را قانع کنیم که چرا سرمایه گذار و توسعه دهندگان باید برای پروژه و سرمایه گذاری‌های خود از ICO استفاده کنند و در نهایت نیز به شما درباره کلاه‌برداران در زمینه ICO هشدار دادیم تا خدای ناکرده سرمایه خود را از دست ندهید. ممنون از اینکه تا پایان این مقاله همراه ما بودید.

ICO یا عرضه توکن چیست؟ عرضه اولیه سکه ارز دیجیتال

ICO یا عرضه توکن چیست؟ عرضه اولیه سکه ارز دیجیتال

ICO مخفف عبارت Initial Coin Offering (عرضه اولیه سکه) است که برای جذب سرمایه اولیه یک پروژه انجام می شود ، پروژه هایی که روی فناوری بلاکچین طراحی می شوند. در این فرآیند توکن های اولیه پروژه به فروش می رسند و سرمایه گذاران بابت سرمایه گذاری شان توکن دریافت می کنند. درصورت موفقیت پروژه در آینده ، توکن ها ارزش بیشتری خواهند داشت و سرمایه گذاران می توانند مانند ارزهای دیجیتال ، توکن ها را نیز خرید و فروش کنند. ICO روی بستر اتریوم انجام می شود چراکه در اتریوم امکان ایجاد پروژه در بلاکچین وجود دارد.

در حقیقت ICO در دنیای بلاکچین شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) در دنیای واقعی است.

سرمایه گذاری در توکن های یک ICO ریسک بسیار بالایی دارد.

حالا که با ماهیت آی سی او آشنا شدیم باید ببینیم که چطور می توانیم توکن عرضه کنیم. برای این کار باید از بلاک چین‌هایی مثل اتریوم که از قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌کنند استفاده کنیم. با استفاده از پلتفرم اتریوم و قراردادهای هوشمند می توان توکن ساخت و اوراق سفید (توضیحات پروژه) (white paper) تنظیم نمود و در سایتی که برای ICO‌ در نظر گرفته شده، به همراه یک سری توضیحات اضافی از پروژه و تیم، باید قرار داده شود.

حالا نوبت سرمایه‌گذاران است که باید با توجه به توضیحات ارائه شده توسط مدیر پروژه ، آینده آن را مورد ارزیابی قرار دهند و اگر به نتیجه مثبت برسند می توانند اقدام به خرید توکن کنند. پروژه وقتی ico را با موفقیت به اتمام می رساند که سرمایه حداقل (soft cap) برای آن تامین گردد. اگر چنین نشود معمولا تمامی مبالغ پرداختی توسط سرمایه گذاران برگشت داده می شود. بیشتر پروژه ها مبلغی نیز بعنوان حداکثر میزان سرمایه گذاری تعیین می کنند (hard cap). سپس طی یک فرایند فنی ، توکن‌های اتریوم به شبکه اصلی یعنی همان بلاک چین جدید منتقل می‌شوند.

اما این فقط یک روی سکه بود ، روی دیگر آن متاسفانه کلاهبرداری است! بسیاری از افراد سودجو با تهیه اوراق سفید با محتوای قابل اعتماد ، شروع به فروش توکن کردند و بعد از مدتی غیبشان زد! در سال 2017 نود درصد ICO ها یا کلاهبرداری بودند یا بعد از نرسیدن به نتیجه کنار گذاشته شدند بنابراین سرمایه گذاران ماندند و ضررهای هنگفت!

اما راه حل کجاست؟ آیا کلا باید قید ICO ها را بزنیم؟ خیر ، راه هایی برای تامین سرمایه مطمئن پروژه ها وجود دارد که در ادامه با آن ها آشنا می شویم.

یک صرفای معتبر بین سرمایه گذاران و مدیر پروژه واسطه می شود ، بنابراین سرمایه گذاران برای خرید توکن با صرافی معتبر روبرو هستند ، با این روش خطر کلاهبرداری تا حد بسیار زیادی از بین می رود. معروف ترین صرافی برای انجام این کار بایننس است.

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم !

وقتی می گوییم رمز ارز یا توکن چیست ، می توان گفت اصطلاح رمز ارز به یک توکن مجازی منحصر به فرد یا ارزهای رمزنگاری شده اشاره دارد. این توکن ها دارایی ها یا ابزارهای قابل تعویض و قابل مبادله را در بلاک چین خود نشان می دهند.

توکن‌های رمزنگاری اغلب برای تامین مالی فروش جمعی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند جایگزینی برای چیزهای دیگر نیز باشند.

این توکن‌ها معمولاً از طریق فرآیند استاندارد عرضه اولیه سکه (ICO) ایجاد می‌شوند، توزیع می‌شوند، فروخته می‌شوند و به گردش در می‌آیند که شامل یک تمرین سرمایه‌گذاری جمعی برای تأمین مالی توسعه پروژه است.

Crypto به الگوریتم‌های رمزگذاری و تکنیک‌های رمزنگاری مختلف اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش.

از سوی دیگر، ارزهای رمزنگاری شده سیستم‌هایی هستند که عرضه اولیه کوین یا توکن ICO امکان پرداخت‌های امن آنلاین را فراهم می‌کنند که به صورت توکن‌های مجازی تعریف می‌شوند.

چطور می توان سرمایه گذاری در توکن را به بهترین نحو انجام داد؟

ورودی های دفتر داخلی این نشانه ها را به سیستم نشان می دهند. علاوه بر این، توکن‌ها از طریق یک عرضه اولیه سکه ایجاد می‌شوند، به این معنی که نسخه ارز دیجیتال یک عرضه عمومی اولیه (IPO) است.

توکن‌ها توسط شرکت‌های ارز دیجیتال ایجاد می‌شوند که می‌خواهند پول جمع‌آوری کنند و سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به شرکت می‌توانند این توکن‌ها را خریداری کرده و در این پروژه‌ها سرمایه‌گذاری کنند.

سرمایه گذاران می توانند به دلایل مختلف از توکن های رمزنگاری استفاده کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند آنها را برای نمایندگی سهام در شرکت ارزهای دیجیتال یا تجارت یا تولید کالاها و خدمات برای مبنای اقتصادی نگه دارند.

به عنوان یک مثال عملی، ارائه‌دهنده ذخیره‌سازی غیرمتمرکز Filecoin به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا توکن‌های بومی خود را به اشتراک بگذارند که به امنیت شبکه آن و کسب پاداش‌های تراکنش کمک می‌کند.

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

عرضه اولیه سکه (ICO) نوعی فعالیت افزایش سرمایه در محیط ارزهای عرضه اولیه کوین یا توکن ICO دیجیتال و بلاک چین است. ICO را می توان به عنوان یک عرضه عمومی اولیه (IPO) که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کند، در نظر گرفت.

با این حال، این دقیق ترین مقایسه نیست، زیرا تفاوت های اساسی بین این دو فعالیت جمع آوری سرمایه وجود دارد. استارت‌آپ‌ها عمدتاً از ICO برای افزایش سرمایه استفاده می‌کنند.

شرکتی که به دنبال جمع آوری پول برای ایجاد یک سکه، برنامه یا سرویس جدید است، می تواند یک ICO را به عنوان راهی برای جمع آوری سرمایه راه اندازی کند.

برای شرکت در ICO، معمولاً باید یک ارز دیجیتال معمولی بخرید و درک اولیه ای از کیف پول ها و صرافی های ارزهای دیجیتال داشته باشید.

ICO ها می توانند حجم عرضه اولیه کوین یا توکن ICO قابل توجهی از تبلیغات ایجاد کنند، و سایت های متعددی به صورت آنلاین وجود دارد که سرمایه گذاران برای بحث در مورد فرصت های جدید گرد هم می آیند.

سرمایه گذارانی که به دنبال شرکت در ICO هستند باید ابتدا به طور گسترده با فضای ارزهای دیجیتال آشنا شوند و قبل از شرکت در مورد هر ICO آموزش ببینند. از آنجایی که ICO ها به سختی تنظیم می شوند، سرمایه گذاران آینده نگر باید در هنگام سرمایه گذاری احتیاط کنند.

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم

اصطلاح ITO به چه معناست و چه تفاوت هایی با ICO دارد؟

توکن ها (یا سکه ها) شکل مجازی سرمایه گذاری هستند که با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد شده اند. برخی از شرکت‌های فناوری استارت‌آپ، توکن‌ها را به‌عنوان وسیله‌ای جایگزین برای افزایش سرمایه با استفاده از یک پلتفرم بلاک چین موجود، مانند اتریوم، برای ایجاد و ثبت توزیع توکن‌ها به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ، صادر می‌کنند.

شرایط سرمایه گذاری توکن ها از قبل در بلاک چین برنامه ریزی شده است تا یک “قرارداد هوشمند” تشکیل شود که می تواند به طور خودکار توسط نرم افزار انجام شود. به عنوان مثال، قراردادهای هوشمند می توانند به طور مستقل توکن ها را به سرمایه گذاران منتقل کنند، زمانی که قرارداد هوشمند تشخیص داد که تمام شرایط سرمایه گذاری برآورده شده است (مانند انتقال قیمت خرید برای توکن ها، معمولاً در یک ارز دیجیتال، به صادرکننده).

یک پلت فرم بلاک چین می تواند به طور ایمن انتقال توکن ها را تأیید و ثبت کند و باید وسیله ای شفاف برای سرمایه گذاران برای نظارت بر سرمایه گذاری های خود باشد (دفتر کل بلاک چین باز بیت کوین به صورت آنلاین قابل مشاهده است، اگرچه سایر پلت فرم های بلاک چین می توانند خصوصی باشند).

از آنجایی که مدیریت صدور توکن توسط نرم افزار به صورت خودکار انجام می شود، بسیار کارآمد است و معمولاً تنها صادرکننده توکن و سرمایه گذاران باید مشارکت داشته باشند. این می‌تواند بسیاری از طرف‌هایی را که معمولاً در اشکال سنتی انتشار سرمایه‌گذاری درگیر هستند، از بین ببرد.

روش های مختلفی برای شروع سفر سرمایه گذاری شما در ارز دیجیتال وجود دارد. چه بخواهید برای مدیریت سرمایه‌گذاری خود کمک کنید یا با اخلاق اکوسیستم هماهنگ شوید و «بانک خود باشید»، فرصت‌هایی برای کسانی که تازه شروع کرده‌اند وجود دارد.

به خاطر داشته باشید که سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال هنوز پرخطر است – ممکن است کل ارزش سرمایه‌گذاری‌هایتان را از دست بدهید – بنابراین مطمئن شوید که از نظر مالی در وضعیت مناسبی هستید و قبل از پرداخت پول به طبقه دارایی، برای ارزیابی ریسک‌پذیری خود وقت بگذارید.

پنج مرحله آسان برای سرمایه گذاری در بیت کوین

1. در یک صرافی رمزارز ثبت نام کنید.
2. یک کیف پول مجازی (Wallet) دریافت کنید.
3. کیف پول خود را به یک حساب بانکی متصل کنید.
4. سفارش و بررسی توکن خود را برای سرمایه گذاری در توکن انجام دهید.
5. سرمایه گذاری در توکن خود را مدیریت کنید.

نکات کلیدی که باید قبل از سرمایه گذاری در توکن بدانیم

برای کمک به جلوگیری از کلاهبرداری های ICO، می توانید:

اطمینان حاصل کنید که توسعه دهندگان پروژه می توانند به وضوح و دقت اهداف خود را تعریف کنند. ICOهای موفق معمولاً دارای سپیدنامه ساده و قابل فهم با اهداف واضح و مختصر هستند.

به دنبال شفافیت باشید، سرمایه گذاران باید از شرکتی که ICO را راه اندازی می کند، انتظار شفافیت ۱۰۰% داشته باشند تا سرمایه گذاری در توکن های سوددهی را رقم بزنند.

شرایط و ضوابط قانونی ICO را مرور کنید. از آنجایی که رگولاتورهای سنتی عموماً بر این فضا نظارت ندارند، مسئولیت سرمایه گذار اطمینان از یک عرضه اولیه کوین یا توکن ICO ICO قانونی است.

بررسی کنید که وجوه ICO حتما در یک کیف پول امانی ذخیره شده باشد. این نوع کیف پول به کلیدهای دسترسی چندگانه نیاز دارد که محافظت مفیدی در برابر کلاهبرداری ایجاد می کند.

عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

عرضه اولیه ارز دیجیتال (Initial coin offering) چیست؟

عرضه اولیه یا ICO چیست؟

عرضه اولیه یک ارز دیجیتال یا ICO ، روشی است که تیم ها می توانند برای پروژه ای در فضای ارز رمزنگاری شده سرمایه جمع کنند. در یک ICO ، تیم ها توکن های مبتنی بر بلاک چین را برای فروش به طرفداران عرضه می‌کنند. این روش به عنوان یک مرحله تأمین سرمایه جمعی عمل می کند. کاربران توکن‌هایی را دریافت می‌کنند که می‌توانند بلافاصله یا در آینده از آن‌ها استفاده کنند.

اولین عرضه اولیه ارز دیجیتال

این روش در سال ۲۰۱۴، برای تأمین سرمایه موردنیاز اتریوم مورد استفاده قرار گرفت. از آن زمان به بعد بود که پروژه های زیاد دیگری نیز از این روش برای جذب سرمایه استفاده کردند. در سال ۲۰۱۷ بود که استفاده از این روش به اوج خود رسید. وقتی به سرمایه گذاران اولیه، توکن داده می شود ، هیچ مالکیتی در شرکت مربوطه به آن ها داده نمی شود.
ICO‌ها می توانند جایگزین مناسبی برای تامین بودجه نسبت به روش سنتی، برای استارتاپ های حوزه تکنولوژی باشند.

عرضه اولیه سهام (IPO) چیست؟

عرضه اولیه سهام (IPO) ، به روند ارائه بخشی از سهام یک شرکت خصوصی به مردم برای اولین بار گفته می‌شود. برای انجام این‌کار معمولا آن شرکت کارگزاران و صرافی‌هایی را برای انتقال سهم خصوصی به سهم عمومی انتخاب می‌کنند.

بسیاری از این شرکت ها IPO را انجام می دهند تا بتوانند سهام خود را به مردم بفروشند. شرکت های نوپا، شرکت های در حال رشد یا کارآفرینانی که نیاز به بودجه دارند، معمولا از IPO برای عرضه اولیه کوین یا توکن ICO جمع آوری سرمایه برای توسعه بیشتر، استفاده می کنند.

اغلب، تازه واردان بدون داشتن حتی یک محصول کاربردی به دنبال جذب سرمایه برای پروژه خود هستند، در حالی که در فضای بلاک چین به ندرت پیش می آید که سرمایه گذاران روی یک پروژه که فقط وایت پیپر دارد سرمایه گذاری کنند. عدم وجود رمزارز برای یک پروژه بلاکچینی، یکی از دلایلی است که سرمایه گذاران علاقه چندانی به سرمایه گذاری روی آن نشان نمی‌دهند. بنابراین عرضه یک توکن خاص و فروش آن به طرفدران اولیه، می تواند انگیزه خوبی برای سرمایه گذاری باشد و بودجه موردنیاز یک پروژه را تامین کند.

با این وجود، ICO فقط برای پروژه‌های تازه تاسیس نیست. گاهی پیش می آید که یک شرکت یا موسسه از قبل وجود داشته و محصول یا خدماتی را ارائه می‌داده است و حالا برای غیرمتمرکز شدن تصمیم به ایجاد یک توکن برای شرکت خود می‌گیرد و از این طریق طیف گسترده ای از سرمایه گذاران را برای ایجاد یک محصول مبتنی بر بلاک چین، به سمت خود جلب می کند .

IPO (initial public offering) چیست؟

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) در مقابل عرضه اولیه سهام (IPO)

اگر چه گاهی این دو اصطلاح را در کنار هم می‌شنویم اما واقعیت این است که تفاوت بسیار زیادی بین این دو وجود دارد. IPO معمولا برای مشاغلی است که به یک بلوغی رسیده اند و حالا سهام شرکت خود را به عنوان راهی برای جمع آوری سرمایه می‌فروشند.

در مقابل، ICO به عنوان مکانیزمی برای تامین سرمایه اولیه موردنیاز پروژه‌‌ها استفاده می‌شود، که به شرکت‌ها امکان می‌دهد در مراحل اولیه برای پروژه خود سرمایه جمع کنند. وقتی سرمایه گذاران ICO توکن خریداری می‌کنند، درواقع هیچ مالکیتی در شرکت خریداری نمی‌کنند.

علاوه بر این، IPO‌ها معمولا توسط مقامات دولتی تنظیم می‌شوند و در محیط های متمرکز کاربرد دارند. در مقابل، برای ICO ها، کمبود مقررات وجود دارد و خطرات آن نیز به مراتب بیشتر است.

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) در مقابل عرضه اولیه صرافی (IEO)

IEO یا “عرضه اولیه صرافی” همانطور که از نامش مشخص است، عرضه توکن یا کوین‌ از طریق یک صرافی ارز دیجیتال می‌باشد. برعکس ICO یا “ عرضه اولیه ارز دیجیتال ” ، یک IEO توسط یک صرافی ارزهای دیجیتال منتشر می‌شود.

مزیت IEO

از آنجایی که فروش توکن‌ها برای اولین بار از طریق یک صرافی ارزهای دیجیتال انجام می‌شود، این موضوع هزینه‌هایی را به شرکت یا استارت‌آپ تحمیل خواهد کرد.
این هزینه‌ها شامل پرداخت مبلغی به صرافی ارز دیجیتال موردنظر به دلیل لیست شدن توکن در آن صرافی و همچنین واگذاری بخشی از توکن‌های خود به آن صرافی عرضه اولیه کوین یا توکن ICO در ازای انتشار توکن‌ها می‌باشد.

اما در عوض و از فردای آن روز، توکن‌های آن استارت‌آپ در صرافی قابل معامله می‌باشد که این مزیت بزرگی برای شرکت‌ها می‌باشد. همچنین از آن‌جایی که صرافی ارز دیجیتال صاحب بخشی از توکن‌های آن استارت‌آپ می‌شود، لذا در سود و زیان این کار شریک خواهد شد و برای تبلیغ کردن آن استارت‌آپ تحریک می‌شود. این یک معامله برد-برد برای صرافی و همچنین برای استارت‌آپ‌ها می‌باشد.

ICO چگونه کار می‌کند؟

ICO می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. بعضی اوقات، تیم میزبان آن یک بلاک چین اختصاصی خواهد داشت که در ماه ها و سال های آینده به توسعه آن ادامه می‌دهد. در این صورت، کاربران می توانند اقدام به خرید توکن های خود روی همین بلاک چین کنند.

در غیر این صورت، آن ارز ممکن است بلاکچین اختصاصی برای خود نداشته باشد و سرمایه گذاران توکن های خود را روی سایر بلاک چین ها مثل اتریوم دریافت می‌کنند. و سپس بعد از راه اندازی بلاک چین اصلی، قادر خواهند بود توکن های خود را روی بستر مربوطه منتقل (Swap) کنند.

رایج ترین روش عرضه توکن‌ها در عرضه اولیه

رایج ترین روش، عرضه توکن تحت عنوان یک قرارداد هوشمند (Smart contract) روی یک بلاک چین دیگر است که عمدتا از اتریوم استفاده می‌شود. بسیاری از این توکن‌ها از استاندارد ERC20 استفاده می کنند. علاوه بر اتریوم، بلاک چین های دیگری نیز وجود دارند که از آن ها برای پیاده سازی قرارداد‌های هوشمند استفاده می‌شود. برای مثال می‌توان از NEO ، Waves، NEM و Stellar نام برد.
با توجه به انعطاف پذیری این بستر‌ها، برخی از پروژه ها اصلا قصد ایجاد یک بلاک چین اختصاصی ندارند و از همین بستر‌ها برای توسعه قراردادهای هوشمند خود استفاده می‌کنند.

ICO‌ها معمولا زودتر از موعد اعلام می‌شوند و قوانینی برای نحوه اجرای آن‌ها وجود دارد.

ممکن است یک بازه زمانی مشخص برای خرید در نظر گرفته شود یا یک سقفی برای تعداد توکن های فروخته شده، معرفی شود. همچنین ممکن است یک فرمی ارائه شود که سرمایه گذاران باید قبل از خرید آن را پر کنند. کاربران برای سرمایه گذاری و خرید توکن، ابتدا وجوه خود را به آدرس مشخصی ارسال می‌کنند.

به طور کلی وجوه دریافتی معمولا به شکل بیت کوین و اتریوم است، چرا که محبوبیت زیادی دارد. سرمایه گذاران، برای دریافت توکن یا باید یک آدرس جدید در اختیار تیم قرار دهند یا توکن به طور خودکار به آدرسی که پرداخت از آن انجام شده، ارسال می‌شود.

چه کسانی میتوانند یک عرضه اولیه یا ICO راه اندازی کنند؟

فناوری ایجاد و توزیع ارزهای دیجیتال، به طور عرضه اولیه کوین یا توکن ICO گسترده برای همه در دسترس است. اما در عمل، بسیاری از ملاحظات حقوقی وجود دارد که باید قبل از برگزاری ICO در نظر گرفته شود.

به طور کلی، فضای ارزهای رمزنگاری شده، فاقد دستورالعمل های قانونی مشخصی است و هنوز به برخی از سوالات مهم در این زمینه پاسخ داده نشده است. برخی از کشورها راه اندازی ICO را به طور کامل ممنوع می کنند، اما تاکنون در هیچ یک از مراجع قضایی، هنوز قانون مشخصی در این زمینه تصویب نشده است. بنابراین ضروری است که هر تیمی قبل از ایجاد ICO، قوانین کشور خود را بشناسد.

مقررات مربوط به ICO چیست؟

دادن یک پاسخ که بتواند پاسخگوی همه ی جوانب باشد کار سختی است به این خاطر که پارامتر های زیادی برای بررسی وجود دارد. مقررات از یک حوزه قضایی به حوزه قضایی دیگر متفاوت است و هر پروژه احتمالا تفاوت های ظریف خود را دارد که ممکن است بر نحوه نظارت نهادهای دولتی تاثیر بگذارد.

باید توجه داشته باشید که در بعضی نقاط قوانینی در رابطه با ICO‌ها وجود ندارد. اما نبود این قوانین به معنای داشتن مجوز عرضه اولیه کوین یا توکن ICO برای راه اندازی ICOها نیست. بنابراین حتما دقت کنید که قبل از انتخاب این روش سرمایه گذاری حتما از مشاورین حقوقی کمک بگیرید.

موارد متعددی وجود داشته است که نهادهای نظارتی، برخی از این تیم ها را بعد از جذب سرمایه تحریم کردند. اگر نهادهای نظارتی یک توکن را تایید کنند، تیم توسعه دهنده باید قوانین سختگیرانه ای را که در مورد دارایی های سنتی نیز اعمال می شود، رعایت کند. در این مورد کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) دیدگاه های خوبی ارائه داده است.

به طور کلی توسعه مقررات در حوزه بلاک چین کمی کند پیش می‌رود. هنوز بسیاری از نهادهای دولتی، در مورد اجرای چهارچوب شفاف تری برای اجرای فناوری بلاک چین در حال بحث و مذاکره اند. اگر چه بسیاری از علاقه مندان به بلاک چین از نفوذ بیش از حد دولت نگران هستند، اما بیشتر آن ها به اهمیت حمایت سرمایه گذاران نیز واقف هستند .

خطرات و معایب ICO چیست؟

توکن‌های جدیدی که چشم انداز روشن و بازده سرمایه بالایی را وعده می‌دهند وسوسه انگیز هستند اما باید به این نکته توجه داشت که همه ارزها با هم یکسان نیستند و هیچ تضمینی برای بازگشت سرمایه (ROI) شما وجود ندارد.

از آنجایی که فاکتورهای زیادی برای بررسی وجود دارند، تعیین دوام یک پروژه کار سختی خواهد بود. سرمایه گذاران باید تحقیقات گسترده ای راجع به توکن های مورد نظر خود انجام بدهند. که این فرآیند باید شامل یک تحلیل فاندامنتال کامل باشد.

در ادامه لیستی از سوالات مهم برای تحقیق و بررسی آورده شده است .

1. آیا این پروژه با دوام است ؟
2. این پروژه چه مشکلی را حل می کند ؟
3. آیا این پروژه به بلاک چین اختصاصی نیاز دارد ؟
4. آیا تیم پروژه معتبر است؟ آیا آن ها به اندازه کافی مستعد هستند که پروژه را سرپا نگه دارند ؟

مهم ترین نکته این است که هیچ گاه نباید بیشتر از توان خود سرمایه گذاری کنید. بازار ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده، بازاری بسیار بی‌ثبات و نوپا است، همچنین پروژه‌های کلاه برداری زیادی در این حوزه وجود دارد که افراد زیادی به واسطه وعده های دروغین آن ها، سرمایه خود را از دست داده اند .

جمع بندی

ICO ، در نوع خود می تواند روش سرمایه گذاری مناسبی باشد البته به شرطی که پروژه را کاملا بررسی کنید و همیشه این موضوع را در نظر بگیرید بر روی چه چیزی سرمایه گذاری می‌کنید. باید این را بدانید که هیچ بازده تضمینی وجود ندارد و با وجود جذابیت های زیاد فضای ارزهای رمزنگاری شده، چنین سرمایه گذاری هایی می تواند به شدت خطرناک باشد.