آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟

تصمیم نادرست ۲۱ فروردین ماه ۹۷ ادامه نیابد، چون که. آثار توزیعی آن اکنون دیگر بر همگان آشکار شده است برای جلوگیری از بروز مجدد تبعات تصمیم ارزی قبل، تذکرات فوق را جدی بگیرید محمدرضا پورابراهیمی، محمد حسین بحرینی و غلامرضا تاج گردون، در نامه ای خطاب به رییس جمهور ضرورت تشکیل بازار ثانویه ارز در بستر شفاف و کارآمد بازار سرمایه را مورد تاکید قرار دادند و.

نامه مهم سه نماینده مجلس، به رئیس جمهور درباره بایدهای تشکیل بازار ثانویه ارز

تصمیم نادرست ۲۱ فروردین ماه ۹۷ ادامه نیابد، چون که. آثار توزیعی آن اکنون دیگر بر همگان آشکار شده است برای جلوگیری از بروز مجدد تبعات تصمیم ارزی قبل، تذکرات فوق را جدی بگیرید محمدرضا پورابراهیمی، محمد حسین بحرینی و غلامرضا تاج گردون، در نامه ای خطاب به رییس جمهور ضرورت تشکیل بازار ثانویه ارز در بستر شفاف و کارآمد بازار سرمایه را مورد تاکید قرار دادند و.

بورس24 : محمدرضا پورابراهیمی، محمد حسین بحرینی و غلامرضا تاج گردون در نامه ای خطاب به رییس جمهورضرورت تشکیل بازار ثانویه ارز در بستر شفاف و کارآمد بازار سرمایه را مورد تاکید قرار دادند.

در این نامه آمده است:

حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر روحانی

رئیس جمهور محترم

با سلام و احترام

حسب گزارش‌ های واصله، دولت محترم تصمیم به راه‌اندازی بازار متشکل ارزی موسوم به بازار ثانویه ارز گرفته است. ضمن تشکر لازم است، تذکرات مهم زیر در رابطه با تصمیم اخیر دولت، مدنظر قرار گیرد:

1 - از مجموع اظهارات جنابعالی، معاون اول محترم رئیس جمهور و رئیس کل محترم بانک مرکزی این گونه مستفاد می شود، که بازار متشکل ارزی مورد نظر دولت بازاری است، با گستره و عمق اندک به این معنی که تصمیم گرفته اید فقط ارز ناشی از صادرات کالاهای گروه سوم (همه کالاها غیر از کالاهای پتروشیمی و کانی‌های فلزی همچون فولاد و مس) در این بازار عرضه شود.

این تصمیم، عملا به معنی استمرار تصمیم نادرست ۲۱ فروردین ماه ۹۷ دولت محترم است که آثار توزیعی آن اکنون بر همگان آشکار شده است.

2 - تصمیم ارزی جدید دولت در صورتی کارآمد و اثرگذار خواهد بود که از گستره و عمق کافی برخوردار باشد.

این که تصمیم گرفته ­ اید، حدود ۴۲ میلیارد دلار منابع ارزی نسبتاً مطمئن دولتی و شبه دولتی را با نرخ ثابت توزیع کنید و تنها حدود ۱۰ میلیارد دلار منابع ارزی غیر مطمئن ناشی از صادرات کالاهای سنتی همچون فرش و پسته را به بازار متشکل ارزی ارجاع دهید، قطعا تصمیم نادرستی است.

دلایل نادرستی این تصمیم و آثار سوء آن در جلسات حضوری مکرر خدمت جنابعالی و همکاران محترمتان توضیح داده­ایم.

3 - مهمترین دلیل نادرستی تصمیم دولت مبنی بر تخصیص دستوری بیش از ۴۰ میلیارد دلار ارز دولتی و شبه دولتی، عدم اشراف دولت بر زنجیره توزیع کالاهایی است، که با استفاده از ارز ترجیحی به کشور وارد شده، یا با مواد اولیه خریداری شده با ارز ترجیحی تولید می شود.

مطمئن باشید، هر گونه تخصیص ارز دولتی به واردات، جز در مواردی که در بند بعد توضیح داده شده، به توزیع بیشتر رانت در اقتصاد کشور خواهد انجامید.

تجربه سه ماهه اخیر و فهرست کالاهای وارداتی که اخیراً با استفاده از ارز ۴۲۰۰ تومانی ثبت سفارش شده اند، و قیمت بازاری کالاهای مزبور گواه روشنی بر این ادعاست.

مطمئنیم که دولت محترم با هدف جلوگیری از گرانی کالاها اقدام به این کار کرده است، اما این واقعیت که دولت بر زنجیره توزیع کالاهای وارد شده اشراف کافی ندارد، باعث شد تا علی رغم حیف و میل وسیع ثروت ارزی کشور، مردم و مصرف کنندگان نهایی از نتایج آن هیچ استفاده ای نبرند.

4 - تخصیص ارز به قیمت ثابت باید محدود به واردات کالاهایی باشد که زنجیره توزیع آن‌ها تحت ‌نظر دولت است.

بر این اساس، گندم، نهاده‌های دامی و دارو می تواند، مصادیق قطعی کالاهای مشمول ارز با نرخ ترجیحی باشد.

همچنان که گفتیم، اختصاص ارز با نرخ ترجیحی به سایر کالاها که زنجیره توزیع آنها در اختیار دولت نیست، نتیجه­ای جز توزیع گسترده رانت ندارد.

5 - حتی در مورد کالاهایی که منطقا می‌ توانند مشمول دریافت ارز با نرخ ترجیحی باشند، بهتر است، به جای فروش ارز به وارد کننده، از روش حق­العمل­کاری استفاده شود.

به این معنی که شرکت بازرگانی دولتی یا وارد کنندگان بخش خصوصی در ازای کالای سفارش داده شده و تحویل آن به انبارهای مورد نظر دولت، ارز دریافت کنند این اقدام می‌ تواند گام موثری در جلوگیری از گران شدن کالاهای اساسی باشد.

در مجموع، تصمیم ارزی دولت، در صورتی که ملاحظات فوق الذکر مورد توجه قرار گرفته و متناسبا اصلاح شود، تصمیمی خردمندانه و قابل دفاع خواهد بود.

انتظار داریم برای جلوگیری از بروز مجدد تبعات تصمیم ارزی قبل، تذکرات فوق مورد توجه جدی دولت محترم قرار گیرد.

دوام توفیقات جنابعالی را آرزومندیم.

محمد حسین بحرینی، محمدرضا پورابراهیمی و غلامرضا تاج گردون

بازار اولیه بورس چیست و چه کاربردهایی دارد؟

شرکت‌های بازرگانی برای تامین مالی فعالیت‌های خود و پرداخت هزینه‌های رشد و توسعه به حجم بالایی از سرمایه گذاری نیاز دارند. واضح است که تامین این میزان سرمایه در زمانی محدود امکان پذیر نیست و باید از منبع دیگری برای تامین مالی استفاده کرد. دولت‌ها نیز به‌ منظور ارائه بهتر خدمات و کالاها به مردم، باید به میزان زیادی وام بگیرند. بازارهای مالی، این امکان را برای شرکت‌ها و دولت‌ها فراهم می‌کنند تا بتوانند از طریق فروش اوراق بهادار، نیازهای خود را برطرف کنند. از طرفی، سرمایه گذاران هم از طریق خرید این اوراق بهادار، بازده و رفاهشان را افزایش می‌دهند. بازار اولیه – اگر به شکلی درست عمل کند – می‌تواند برای اقتصاد سرمایه داری کاملا مفید باشد. چون این بازارها کانال مناسبی را برای سرمایه گذاران و وام‌گیرندگان فراهم می‌کنند و باعث می‌شوند تا سرمایه‌ها به سمت کسانی که توان استفاده‌ کارآمد از پول و سرمایه را دارند جریان پیدا کنند.

منظور از بازار اولیه بورس چیست؟

بازار اولیه یا «primary market» محلی است که شرکت‌ها برای اولین بار سهام و اوراق قرضه‌ جدیدشان را برای عموم و سرمایه گذاران به قیمت اسمی به فروش می‌گذارند. هر معامله‌ای پس از آن شامل بازار ثانویه می‌شود و در آن صورت می‌گیرد. نماد بازار اولیه در ایران، بانک و نماد بازار ثانویه، بورس است. در بازار اولیه، شرکت‌ها پذیره ‌نویسی و تأسیس می‌شوند و در بازار ثانویه سهام شرکت‌های پذیرفته شده، معامله می‌شوند. سپس شرکت‌ها به طور مستقیم سرمایه‌ مورد نیاز خود را از طریق فروش سهام به مردم تامین می‌کنند که این کار از طریق پذیره نویسی انجام می‌شود.

پذیره ‌نویسی از طریق بانکی که نماینده شرکت است یا سایر مؤسسات مجاز صورت می‌پذیرد. در این بازار، فروشنده اوراق، همان شرکت عرضه کننده سهام است. عرضه‌ عمومی اولیه یا همان IPO، نمونه‌ای از یک بازار اولیه است که اوراق‌ بهادار شرکت برای اولین بار به عموم و بدون سابقه قیمت ‌گذاری قبلی عرضه‌ می‌شود. به زبان ساده‌تر، به روز اول عرضه سهام شرکتی که برای اولین بار وارد بورس شده است اصطلاحاً «عرضه اولیه» گفته می‌شود. در طول این زمان، درصد مشخصی از کل سهام یک شرکت برای نخستین بار از طریق بورس اوراق بهادار و توسط سرمایه گذاران بر اساس قیمت کارشناسی خریداری می‌شود. به عنوان مثال، تحلیل گران با بررسی جزئیات مالی شرکت X قیمت هر اوراق بهادار آن را ۱۸۰,۰۰۰ تومان تعیین می‌کنند. درنتیجه سرمایه گذاران می‌توانند سهام این شرکت را در زمان IPO با این قیمت و مستقیماً از شرکت صادرکننده خریداری کنند.

این اولین فرصتی است که سرمایه گذاران می‌توانند از طریق خرید سهام یک شرکت در سرمایه‌ آن سهیم شوند. اما در روز عرضه‌ اولیه سهام، هیچ نقدینگی یا منابعی به شرکت تزریق نمی‌شود. سرمایه سهام یک شرکت، از وجوه حاصل از فروش سهام آن در بازار اولیه تشکیل می‌شود. اصولا برای عرضه‌های اولیه در روز اول یک مقدار مشخص تعیین می‌کنند که نمی‌توان در آن روز بیشتر از این مقدار، سهام شرکت را خریداری کرد. ولی از فردای آن روز همه‌چیز به حالت عادی برمی‌گردد و آن سهام مانند بقیه سهام‌هایی که در بورس وجود دارند معامله خواهد شد. عرضه اولیه سهام از دید سرمایه‌گذاران به دلیل اینکه عموماً بازده‌ای جذاب – حداقل ۲۰ درصدی – را در کمترین زمان محقق می‌سازد از جذابیت‌های زیادی برخوردار است.

در عرضه‌ عمومی اولیه شرکت فیسبوک، هر سهم چقدر قیمت گذاری شد؟

عرضه عمومی اولیه (IPO) شرکت فیس بوک در سال ۲۰۱۲، بزرگ‌ترین IPO یک شرکت آنلاین و یکی از بزرگ‌ترین IPO های بخش فناوری بود. بسیاری از سرمایه گذاران معتقد بودند که با توجه به محبوبیت این شرکت، ارزش سهام آن در بازار ثانویه، خیلی زود افزایش خواهد یافت. به دلیل تقاضای بالای سهام این شرکت در بازار اولیه، تضمین‌کنندگان، هر سهم را ۳۸ دلار قیمت گذاری کردند – یعنی اوج قیمتی آن بازار- و سطح عرضه‌ سهام را با ۲۵ درصد افزایش به ۴۲۱ میلیون سهام رساندند. در نهایت ارزش سهام فیسبوک به ۱۰۴ میلیارد دلار رسید که از این منظر بزرگ‌ترین شرکت عمومی جدید محسوب می‌شد.

بازار اولیه بورس چه کاربردی دارد؟

همه‌ شرکت‌ها برای انجام فعالیت‌های خود به سرمایه نیاز دارند که این سرمایه می‌تواند به صورت سهام یا وام باشد. به‌ منظور افزایش سرمایه به شکل سهام، یک شرکت می‌تواند اوراق خود را به عموم مردم بفروشد. وقتی سهام‌ها مستقیماً به عموم مردم فروخته می‌شوند، این کار از طریق بازار اولیه بورس انجام می‌شود. سرمایه گذاران معمولا در بازار اولیه بورس، برای خرید اوراق بهادار مبلغ کم‌تری به نسبت بازار ثانویه پرداخت می‌کنند. بازار اولیه، هم برای بازار سرمایه و هم برای کل اقتصاد بسیار حیاتی است. در واقع این بازار، محلی است که در آن سرمایه شکل می‌گیرد.

انتشار کلیه اوراق بهادار در بازار اولیه بورس، تحت مقررات سختگیرانه‌ای قرار دارد. شرکت‌ها در ابتدا باید بیانیه‌های خود را به کمیسیون بورس اوراق بهادار ارائه دهند و سپس صبر کنند تا پیش از انتشار در عرضه‌ عمومی، تائیدیه خود را دریافت کنند. انتشار اوراق بهادار در چنین بازاری به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا پیش از وارد شدن به بازار ثانویه، سرمایه‌ بیشتری جذب کنند. حق و حقوق سرمایه گذاران فعلی نیز بر اساس میزان سهامی که اکنون در اختیار دارند به آن‌ها ارائه می‌شود و دیگر سرمایه گذاران نیز می‌توانند در سهام جدید سرمایه ‌گذاری کنند.
از آنجایی که اکثر منتشرکنندگان اوراق بهادار همیشه درگیر فعالیت‌های مربوط به افزایش سرمایه نیستند، ممکن است از تجربه کافی جهت انجام این کار برخوردار نباشند. از طرفی هم عرضه‌کنندگان سرمایه پراکنده هستند و دستیابی به آن‌ها نیازمند وجود سازمان خاصی است. در نتیجه شرکت‌ها برای انتشار اوراق بهادار خود به سراغ «موسسات تامین سرمایه» می‌روند. موسسات تامین سرمایه در طراحی و فروش اوراق بهادار در بازارهای اولیه و ثانویه متخصص هستند و به عنوان واسطه‌ای میان منتشرکنندگان و سرمایه گذاران قرار می‌گیرند. منتشرکنندگان، اوراق بهادار خود را به موسسات تامین سرمایه می‌فروشند. این موسسات برای شرکت‌هایی که به دنبال افزایش سرمایه آن هم به مقدار زیاد هستند امکاناتی را مانند مشاوره، تضمین فروش اوراق بهادار و بازاریابی فراهم می‌کنند.

عرضه‌ خصوصی اوراق بهادار به چه صورت است؟

در سال‌های اخیر، بیشتر شرکت‌ها به عرضه‌ خصوصی اوراق بهادار «Private Placements» روی آورده‌اند و اوراق بهادار منتشر شده‌ جدید خود را مستقیماً به موسسات مالی مانند صندوق‌های بازنشستگی و شرکت‌های بیمه عمر می‌فروشند. عرضه‌ خصوصی اوراق بهادار، جایگزینی برای عرضه‌ عمومی و سنتی اوراق بهادار به شمار می‌رود. عرضه‌ خصوصی به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا بدون اینکه سهام خود را در دسترس عموم قرار دهند، به طور مستقیم به سرمایه گذاران برجسته‌ بیشتری مانند بانک‌ها، دسترسی پیدا کنند. از مزایای چنین کاری این است که شرکت دیگر مجبور نیست برای فروش اوراق بهادار منتشر شده‌ خود در بورس اوراق بهادار ثبت‌نام کند و این خود باعث جلوگیری از اتلاف زمان و پول می‌شود. از معایب عرضه‌ خصوصی، هزینه‌ بهره‌ بالای آن است. به این دلیل که موسسات مالی باعث محدودیت در فعالیت‌های وام‌ گیرندگان می‌شوند. به‌ علاوه چون در این روش اوراق بهادار در بورس ثبت‌نام نمی‌شوند در نتیجه قابل خرید و فروش نیستند. بنابراین خریدار انتظار دارد مزایای بیشتری را در شکل بازده بالا از وام‌ دهنده دریافت کند.

بازار اولیه چه نقش‌هایی را بر عهده دارد؟

سازمان‌دهی انتشارات جدید اوراق بهادار

سازمان‌دهی انتشارات جدید اوراق بهادار، نیازمند بررسی قابلیت و چشم‌انداز پروژه‌های جدید است. یکی از عناصر مهم این سازمان‌دهی، دانش کافی در خصوص ساختار مالی است که شامل الزامات و در دسترس بودن حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهی به سهام اوراق کوتاه‌مدت و نسبت نقدینگی است که همه‌ی این موارد باید در خصوص انتشارات جدید اوراق بهادار به دقت مورد بررسی قرار بگیرند. سازمان‌دهی انتشارات جدید اوراق بهادار، به تحقیق و تجزیه تحلیل پیشنهادهای جدید برای انتشار اشاره دارد. در این راستا شرکت‌های تخصصی وجود دارند که این وظایف را انجام می‌دهند و به عنوان «حامیان انتشار» عمل می‌کنند. این شرکت‌ها در واقع پس از بررسی‌های لازم با استفاده از نام خود، پشتوانه‌ انتشار اوراق بهادار را تضمین می‌کنند. این تحقیقات مقدماتی نیازمند مطالعه دقیق جنبه‌های فنی، اقتصادی، مالی و قانونی شرکت‌های صادرکننده‌ی اوراق است و پس از تائید این موارد، آن شرکت برای انتشار سهام در بورس صلاحیت کسب می‌کند.

تضمین اوراق بهادار

گام دیگر در خصوص انتشار جدید اوراق بهادار، تضمین است. به این معنی که خرید مقدار مشخصی از سهام منتشر شده‌ جدید با یک قیمت ثابت تضمین می‌شود. تضمین‌کنندگان نقش بسزایی برای موفقیت در انتشار اوراق بهادار، ایفا می‌کنند. آن‌ها فروش اوراق بهادار منتشر شده را در صورتی که مورد قبول عموم واقع نشوند، تضمین می‌کنند. به همین دلیل، ریسک شرایط عدم اطمینان را از بین می‌برند. خدمات تضمین، هم برای شرکت و هم برای عموم بسیار حائز اهمیت است. شرکت‌ها دریافت پولشان را تضمین می‌کنند و سرمایه گذاران نیز از استرس دور می‌شوند.

توزیع اوراق بهادار جدید

فروش اوراق بهادار به سرمایه گذاران نهایی با عنوان «توزیع» شناخته می‌شود. این یک کار تخصصی است که توسط کارگزاران و معامله‌کنندگان اوراق بهادار اجرا می‌شود و آن‌ها ارتباطی مستقیم و منظم را با سرمایه گذاران برقرار خواهند کرد. در واقع سهام برای اولین بار در معرض عموم قرار می‌گیرد.

بازار اولیه بورس چه مزایا و معایبی دارد؟

مزایای بازار اولیه بورس

انتشار اوراق بهادار مستقیما توسط شرکت صادرکننده صورت می‌گیرد

رشد سرمایه‌ شرکت را تسهیل می‌کند

به سرمایه گذاران کمک می‌کند تا پس انداز خود را سرمایه گذاری کنند

می‌توان برای اهداف تجاری سرمایه به دست آورد

دولت از طریق فروش اوراق خود در این بازار، قادر خواهد بود تا سرمایه موردنیازش را جمع‌آوری کند

نقدینگی بیش‌ازحد در چرخه‌ی اقتصاد کنترل می‌شود

به سرمایه گذاری مستقیم خارجی کمک‌ می‌کند

معایب بازار اولیه بورس

پروژه‌های تحقیقاتی اولیه می‌توانند بسیار هزینه‌بر باشند

تحقیقات اولیه یک فرایند وقت‌گیر و نیازمند بررسی‌های عمیق هستند

نظر شما چیست؟

تجربه شخصی شما از سرمایه گذاری در بازار اولیه چیست؟ به نظر شما بازار اولیه، چه مزایا یا معایب دیگری دارد؟ لطفا آنها را برایمان بنویسید.

آیا راهکار جدید روسیه و ایران برای حذف دلار کارآمد خواهد بود؟

روسیه و ایران سیستمی را برای پرداخت‌ها و تسویه حساب بدهی‌های تجاری راه‌اندازی کردند که در آن از ارزهای خود استفاده می‌کنند؛ اقدامی مهم که برای حذف دلار آمریکا از تجارت آنها انجام شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، پایگاه تحلیلی- خبری « فوربس » در گزارشی با عنوان «روسیه و ایران راهکار حذف دلار از تجارت دوجانبه را آزمایش می‌کنند»، به راهکارهای ایران و روسیه برای حذف دلار و تسهیل روابط تجاری بین آنان پرداخت. در ادامه آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ بخش‌هایی از این گزارش را می‌خوانیم؛

پس از سفر «علی صالح‌آبادی» رئیس کل بانک مرکزی ایران در اوایل ماه جاری به مسکو، بورس ارز ایران (ICE) جفت معاملاتی روبل-ریال را در ماه ژوئیه فهرست کرد.

طبق تمهیدات جدید، اینک دو کشور می‌توانند بدهی‌های تجاری خود را با ارزهای یکدیگر تسویه کنند. به این ترتیب، نخستین معامله در ۱۹ جولای با مبادله ۳ میلیون روبل (۴۸۰۰۰ دلار) انجام شد. این معامله مصادف با روزی بود که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه برای گفت وگو با «ابراهیم رئیسی» همتای ایرانی خود و «سیدعلی خامنه‌ای» رهبر انقلاب وارد ایران شد.

بر پایه گزارش‌هایی که در رسانه‌های ایران منتشر شد، سیستم جدید می‌تواند تقاضای دلار را تا ۳ میلیارد دلار در سال کاهش دهد. در سال ۲۰۲۱ تجارت دوجانبه ایران و روسیه ارزشی معادل ۴ میلیارد دلار داشت اما این دو کشور به دنبال تیرگی روابط با غرب و با یافتن راهکاری مشترک از طریق استفاده از این سیستم، امیدوارند تجارت دوجانبه را در کوتاه مدت به ۸ میلیارد دلار افزایش دهند.

ایران و روسیه با استفاده از این ترتیبات تجاری جدید امکان آن را دارند که دلار را از مبادلات خود حذف کنند و با انجام این کار، تأثیر برخی تحریم‌های بین‌المللی را نیز از بین ببرند. هر دو کشور زیر فشار تحریم‌های تجاری گسترده‌ای هستند که از طرف ایالات‌متحده و متحدان آن تحمیل شده‌است. دلیل وضع تحریم‌ها علیه روسیه تهاجم این کشور به اوکراین در فوریه و بهانه تحریم‌های علیه ایران نیز برنامه هسته‌ای و برخی مسائل دیگر است.

عکس از دیدار ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه و ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور ایران در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲ در تهران

مقامات ایرانی می‌گویند که امیدوارند سیستم تسویه حساب دوجانبه جدید را گسترش دهند تا ارزهای شرکای تجاری مهم دیگر همچون لیر ترکیه، روپیه هند و درهم امارات متحده‌عربی را نیز در بر بگیرد.

رئیس کل بانک مرکزی ایران در ۳۰ تیرماه درباره توسعه این سیستم گفت: «برای داشتن سبدی متنوع و کاهش نفوذ و تأثیر ارزهایی همچون دلار، ارزهای دیگری را در آینده پیشنهاد خواهیم کرد».

اگر این اتفاق رخ دهد، شبکه‌ای از توافق‌های جدید در نتیجه آن ایجاد خواهد شد؛ شبکه‌ای که به ایران قدرت می‌دهد تا تجارت خود را بدون نیاز به دلار یا یورو انجام دهد. با این وجود، هنوز هم ممکن است کشورهای دیگری که قرار است طرف دیگر معامله باشند همچنان نگران خطر گرفتار شدن در تحریم‌های ثانویه بوده و احتیاط کنند.

جایگزینی برای سوئیفت؟

«مهدی صفری » معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه ایران، نیز ایده توسعه یک سامانه پیام‌رسان بین بانکی جدید بین ایران و روسیه را مطرح کرده‌است؛ سامانه‌ای که می‌تواند به عنوان جایگزینی برای سوئیفت عمل کند.

در حال حاضر اکثر بانک‌های روسیه و ایران به دلیل تحریم‌های اعمال‌شده علیه هر دو کشور، از سیستم سوئیفت خارج شده‌اند.

روسیه قبل از این تحریم‌ها و خارج شدن از سوئیفت، در سال ۲۰۱۴ و پس از حمله به کریمه، سیستم پیام‌رسانی بانکی خود به نام (Sistema Peredachi Finansovykh Soobscheniy) یا به اختصار (SPFSdh ) را راه‌اندازی کرده‌بود. در همین راستا، گزارشی در ماه مارس توسط «فایننشال تایمز» منتشر شد که نشان می‌داد، بانک‌های روسیه از این سامانه برای پرداخت‌های خود درون اتحادیه اقتصادی اوراسیا استفاده می‌کنند. این اتحادیه شامل همسایگان روسیه و کشورهایی همچون ارمنستان، بلاروس، قزاقستان و قرقیزستان است. البته ایران نیز برای پیوستن به این سیستم رایزنی کرده‌است.

« روستک » شرکت فناوری روسیه نیز در ماه ژوئن اعلام کرد که یک پلتفرم بلاک چین به نام (CELLS) راه‌اندازی کرده که می‌تواند به عنوان جایگزینی برای سوئیفت عمل کند.

صفری هم در اواخر تیرماه در گفت‌وگویی که با رسانه‌ها انجام داد در تأیید این موضوع بیان داشت: «دو کشوری که می‌خواهند مبادلات خود را دلارزدایی کنند، باید سیستم ویژه‌ای مشابه سوئیفت داشته باشند… ما عملاً به توافق بسیار خوبی رسیده‌ایم.»

در مسیر این ابتکارات، روسیه و ایران از کشورهای دیگری که قبل از آنان به دنبال کاهش اتکای خود به شبکه‌های غربی بوده‌اند، الگو می‌گیرند. به عنوان مثال، چین سیستم تسویه بین بانکی خود به نام (CIPS)را ایجاد کرد که از سال ۲۰۱۵ تا کنون در حال فعالیت است. در همین زمینه، «آنتون سیلوانوف » وزیر دارایی روسیه در ماه آوریل خواستار گسترش و ادغام بیشتر سیستم‌های پرداخت کشورهای بریکس شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی شد.

160 هزار میلیارد تومان از بازار سهام خارج شده است/ نتیجه کوچ سرمایه، تورم افسارگسیخته است

جمع کثیری از فعالان بازار سرمایه و تحلیل‌گران اقتصاد در نامه‌ای به رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار با انتقاد از سیاست‌های دولت در قبال بازار سهام، از نبود نقدینگی در این بازار انتقاد کرده و خواستار بازگشت این بازار به روال طبیعی شدند.

«اوضاع بورس نابسامان است»؛ این عبارتی است که از فعالان بازار سرمایه گرفته تا نمایندگان مجلس و مسئولان خرد و کلان دولتی بر آن تاکید دارند اما از قرار معلوم دولت قصد تغییر سیاست‌های خود برای اصلاح روندهای موجود در این بازار را ندارد. روندهایی که در دولت حسن روحانی آغاز شد و در دولت ابراهیم رئیسی هم ادامه یافت تا اوضاع بازار بورس به جایی برسد که سهام‌داران از نابودی سرمایه خود بگویند و با انتقاد از مسئولان، خواستار اتخاذ تدابیر کارآمد در این حوزه شوند. در آخرین اقدام صورت گرفته، صدها نفر از فعالان بازار سرمایه در کنار تحلیل‌گران اقتصادی در نامه‌ای به رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار از نبود نقدینگی در بازار سهام بگویند و نسبت به عواقب سیل ورود سرمایه به بازار ارز و ملک و خودرو هشدار دهند.

این نامه امروز، 11 مرداد با شماره 123/140284 در دبیرخانه سازمان بورس ثبت شده است. در بخشی از این نامه که در اختیار شبکه شرق قرار گرفته، آمده است: «سیاست های مختلف همچون قیمت گذاری دستوری وضع عوارض صادراتی -حذف مشوق های مالیاتی-عدم توجه به مزیت تولید ، منجر به فرار سرمایه ها از بازار سرمایه به بازارهای موازی شده است. بدیهی است این کوچ نقدینگی از بازار سرمایه به سایر بازارها ، موجب تورم افسارگسیخته و فشار مضاعف به مردم شده و شرایط گذران زندگی را سخت تر از همیشه کرده است و هیچ منفعتی هم برای بنگاههای معظم کشور بوجود نیاورده است و تمام نقدینگی به جای شرکت در افزایش سرمایه ، عرضه اولیه و رونق بازار ثانویه به عنوان محرک سرمایه گذاری در بازار اولیه ، فقط صرف سوداگری شده است.»

متن کامل این نامه که خطاب به مجید عشقی، رئیس سازمان بورس نوشته شده، به شرح زیر است:

«همانگونه که مستحضر هستید بازار سرمایه روزهای سخت و بحرانی را می‌گذراند و به علت از دست رفتن اعتماد عمومی شاهد کوچ 160 هزار میلیارد تومان از این بازار بوده‌ایم و در حال حاضر این بازار از عدم نقدینگی رنج می‌برد و شاهد ورود سیل نقدینگی و سوداگری در دیگر بازارها از جمله ارز، ملک، خودرو، کالا و مواد غذایی هستیم.

مستحضرید این بازار نقش اساسی در تامین مالی شرکت‌ها و کمک به اجرای طرح‌های نیمه تمام شرکت‌ها ایفا می‌کند و در شرایطی که 100 میلیارد دلار پروژه در بخش‌های نفت و گاز و پتروشیمی و. تعریف شده ، با حمایت از بازار سرمایه می توانیم به شتاب گرفتن این پروژه آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ ها کمک کنیم.

سیاست‌های مختلف همچون قیمت‌گذاری دستوری، وضع عوارض صادراتی -حذف مشوق های مالیاتی-، عدم توجه به مزیت تولید، منجر به فرار سرمایه‌ها از بازار سرمایه به بازارهای موازی شده است. بدیهی است این کوچ نقدینگی از بازار سرمایه به سایر بازارها، موجب تورم افسارگسیخته و فشار مضاعف به مردم شده و شرایط گذران زندگی را سخت تر از همیشه کرده است و هیچ منفعتی هم برای بنگاه‌های معظم کشور به وجود نیاورده است و تمام نقدینگی به جای شرکت در افزایش سرمایه، عرضه اولیه و رونق بازار ثانویه به عنوان محرک سرمایه گذاری در بازار اولیه ، فقط صرف سوداگری شده است.

لذا بازگشت بازار سرمایه به روال طبیعی می‌تواند علاوه بر جذب نقدینگی سرگردان جامعه و کاهش تورم ، موجب تشکیل سرمایه ثابت و رونق و توسعه کسب و کارهای ملی شود. در این شرایط جهت بازگشت اعتماد و جریان نقدینگی به سمت بازار سرمایه، نیازمند اقدامات فوری و کوتاه مدت از طرف ارکان بازار سرمایه هستیم. در ادامه به دسته‌ای از این اقدامات که با فوریت در دسترس و ید مدیریت این بازار است اشاره می‌شود؛

1- ممنوعیت فروش صندوق های توسعه و تثبیت و بازارگردانانی که تعهد خرید خود را انجام نمی‌دهند.

2- فراهم ساختن امکان خرید صندوق های توسعه و‌ تثبیت در دامنه مثبت.

3- الزام صندوق های درآمد ثابت بزرگ در رعایت حداقل نصاب خرید سهام و افزایش حد نصاب خرید سهام.

4- تعلیق عرضه اولیه های و پذیره نویسی های جدید، تا زمانی که بازار به روال طبیعی برگردد. (حداقل پایان سال ۱۴۰۱).

5- حذف معاملات الگوریتمی و خاموش کردن ربات‌ها.

شایان ذکر است، همواره تصحیح سیاست های کلان پولی و مالی و عدم دخالت دولت در قیمت گذاری بازارها، دارای اهمیت بسیار بالاتری است که پیگیری مستمر نهاد ناظر را می‌طلبد و خواسته اساسی امضا کنندگان این نامه است.»

بازارهای مالی چیست؟ شامل چه بازار هایی می باشد؟

بازارهای مالی به طور کلی به هر بازاری که در آن معاملات اوراق بهادار اتفاق می افتد اشاره می شود ، از جمله بازار سهام ، بازار اوراق قرضه ، بازار فارکس، بازار مشتقات، بازار ارز دیجیتال و سایر بازارها. بازارهای مالی برای عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری حیاتی هستند. که ما در قالب یک مقاله به تمامی این بازار ها اشاره کرده ایم پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.😊

کاربرد بازارهای مالی چیست؟

در تمامی دوره های مربوط به بازارهای مالی که شرکت کنید، به شما تاکید می کنند که باید با این فضا آشنا باشید. علت این تاکید، کاربردهای این نوع بازار است که شرح آن در زیر آورده شده است:

• یکی از کاربردهای بازار مالی، برقراری ارتباط بین بازده و ریسک است.
• کاربرد دیگر این مقوله، جمع کردن منابع کوچک و اختصاص دادن آنها به سرمایه آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ گذاران است.
• تقویت وضعیت نقد شوندگی در نظام مالی از دیگر کاربردهایی است که می توان برای این بازار اشاره داشت.
• با کمک بازار مالی و شناخت آن می توان قیمت منابع را پیدا کرد.
• افزایش وضوح در اقتصاد و فعالیت هایی که در آن انجام می گیرد، از دیگر کاربردهای این بازار می باشد.
• برای آنکه بتوان نقدینگی موجود در بازار را به یک مسیر درست و صحیح هدایت کرد، باید اطلاعات کافی در مورد این بازار داشت.

ویژگی های یک بازار کارآمد مالی چیست؟

زمانی به یک بازار مالی، بازار مالی کارآمد گفته می شود که ویژگی های زیر در آن وجود داشته باشد:

• همسو بودن با هدفی که حاضران در بازار به دنبال دستیابی به آن هستند، یک ویژگی مهم آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ بازارهای کارآمد به شمار می رود. نظام های مالی موفق در دنیا به هدف مخاطبان و کاربران خود توجه داشته و سعی می کنند نظر مساعد آنها را به خود جلب کنند.
• یکی از مهم ترین ویژگی ها و خصوصیات بارز بازار کارآمد مالی، متناسب بودن با وضعیت روحی تمامی کسانی که در آن بازار شرکت می کنند. این بازار با به کاربردن ابزارهای متفاوت باید بتواند به نیازهای مشتریان خود پاسخ دهد.
• اگر یک بازار مالی بتواند خود را با دیگر بازارهای مالی در دنیا تطابق دهد، می توان از آن به عنوان یک نظام مالی موفق و کارآمد یاد کرد.
• هماهنگ بودن با فرهنگ جوامع مختلف از دیگر ویژگی های بارز بازارهای کارآمد می باشد.

مزیت خلق بازارهای مالی چیست؟

از زمانی که بازارهای مالی خلق شدند به دلیل مزیت های زیادی که داشتند، توانستند بقای خود را تضمین کنند. از جمله مهم ترین مزیت هایی است که می توان برای یک بازار مالی عنوان کرد، ایجاد یک اثر مثبت بر متغیرهایی است که از آنها به عنوان متغیرهای کلان اقتصادی یاد می کنند. اگر یک بازار مالی، عملکرد درست و صحیحی داشته باشند، ایجاد این اثر مثبت، اصلا دور از انتظار و آرمانی نخواهد بود.

از دیگر مزیت هایی که می توان برای این نوع بازار اشاره کرد، کمک به کارآفرینان و سرمایه گذاران برای رسیدن به اهدافشان است. بازار مالی، سرمایه مورد نیاز برای رشد و توسعه را در اختیار کارآفرین ها و کسب و کارهای کوچک قرار می دهد. این دو قشر به این وسیله می توانند وضعیت کسب و کاری خود را بهبود بخشیده و به موفقیت دست پیدا کنند.

تقسیم شدن ریسک سرمایه گذاری از دیگر مزیت های خلق یک بازار مالی می باشد. اگر یک سرمایه گذار مجبور باشد در پروژه ای متعلق به خودش سرمایه گذاری کند، قدرت ایجاد تنوع در آن به شدت کم می شود. زمانی که میزان نقد شوندگی به واسطه بازار مالی زیاد می شود و امکان خرید یک سبد متنوع از سهام فراهم می گردد، سرمایه گذاران نیز راحت تر می توانند در برابر چالش ها از سرمایه شان حفاظت کنند.

آشنایی با بازارهای مالی

بازار های مالی با تخصیص منابع و ایجاد نقدینگی برای مشاغل و کارآفرینان ، نقش مهمی در تسهیل عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری ایفا می کنند. بازارها خرید فروشندگان را آسان می کنند تا دارایی های خود را معامله کنند. بازارهای مالی محصولات اوراق بهاداری را ایجاد می کنند که بازدهی را برای کسانی که وجوه اضافی دارند (سرمایه گذاران/ وام دهندگان) فراهم می کند و این وجوه را در اختیار کسانی که به پول اضافی (وام گیرندگان) نیاز دارند ، قرار می دهد.

بازار سهام تنها یک نوع بازار مالی است. بازارهای مالی با خرید و فروش انواع مختلفی از ابزارهای مالی از جمله سهام ، اوراق قرضه ، ارز و مشتقات ایجاد می شوند. بازارهای مالی تا حد زیادی به شفافیت اطلاعاتی متکی هستند تا اطمینان حاصل شود که بازارها قیمت های مناسب را تعیین می کنند. قیمت بازار اوراق بهادار به دلیل نیروهای کلان اقتصادی مانند مالیات ها ممکن است نشان دهنده ارزش ذاتی آنها نباشد.

برخی از بازارهای مالی با فعالیت اندک، کوچک هستند و برخی دیگر مانند بورس نیویورک (NYSE) روزانه تریلیون ها دلار اوراق بهادار را معامله می کنند. بازار سهام (بازار سهام) یک بازار مالی است که سرمایه گذاران را قادر به خرید و فروش سهام شرکت های سهامی عام می کند. بازار اصلی سهام جایی است که سهام جدید به نام عرضه اولیه (IPO) به فروش می آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ رسد. هرگونه معامله بعدی سهام در بازار ثانویه اتفاق می افتد ، جایی که سرمایه گذاران اوراق بهاداری را که قبلاً در اختیار دارند خرید و فروش می کنند.

شاید خواندن مطالب زیر برای شما جالب باشد:

انواع بازارهای مالی

بازارهای سهام

شاید در همه جا بازارهای مالی بازارهای سهام باشند. اینها مکانهایی هستند که شرکتها سهام خود را لیست می کنند و توسط معامله گران و سرمایه گذاران خرید و فروش می شوند. بازارهای سهام توسط شرکتها برای افزایش سرمایه از طریق عرضه اولیه سهام (IPO) مورد استفاده قرار می گیرد ، به طوری که سهام بعداً در بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازار ثانویه معامله می شود.

سهام ممکن است در بورس های پذیرفته شده مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدیک یا در خارج از بازار (OTC) معامله شود. بیشتر معاملات سهام از طریق مبادلات تنظیم شده انجام می شود و اینها نقش مهمی در اقتصاد به عنوان معیار سلامت کلی اقتصاد و همچنین افزایش سرمایه و درآمد سود سهام برای سرمایه گذاران ، از جمله کسانی که دارای حساب بازنشستگی هستند ، ایفا می کنند.

شرکت کنندگان معمولی در بازار سهام شامل سرمایه گذاران و معامله گران (خرده فروشی و نهادی) و همچنین سازندگان بازار و متخصصانی هستند که نقدینگی خود را حفظ کرده و بازارهای دو طرفه را تأمین می کنند. کارگزاران اشخاص ثالثی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگان را تسهیل می کنند اما در بورس موقعیت واقعی ندارند.

بازارهای بدون نسخه

نوعی دیگر از بازار های مالی، بازار فرابورس (OTC) میباشد. این بازار، یک بازار غیر متمرکز است-به این معنی که مکان های فیزیکی ندارد و معاملات به صورت الکترونیکی انجام می شود-که در آن شرکت کنندگان در بازار اوراق بهادار را مستقیماً بین دو طرف بدون واسطه معامله می کنند. در حالی که بازارهای فرابورس ممکن است معاملات در برخی از سهام را انجام دهند (به عنوان مثال ، شرکت های کوچکتر یا ریسک پذیرتر که معیارهای فهرست بندی صرافی ها را رعایت نمی کنند) ، بیشتر معاملات سهام از طریق بورس انجام می شود. با این حال ، برخی از بازارهای مشتقه منحصراً فرابورس هستند و بنابراین بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می دهند. به طور کلی ، بازارهای فرابورس و معاملاتی که در آنها رخ می دهد بسیار کمتر تنظیم شده ، نقد شوندگی کمتری دارند و مبهم تر هستند.

بازارهای اوراق قرضه

نوعی دیگر از بازار های مالی، اوراق بهادار است که در آن سرمایه گذار برای مدت معین وام را با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد. ممکن است شما یک اوراق قرضه را به عنوان توافق نامه بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که حاوی جزئیات وام و پرداخت های آن است. اوراق قرضه توسط شرکت ها و همچنین توسط شهرداری ها ، ایالت ها و دولت های مستقل برای تأمین مالی پروژه ها و عملیات منتشر می شود. به عنوان مثال بازار اوراق بهادار مانند اوراق بهادار و اوراق بهادار منتشر شده توسط خزانه داری ایالات متحده به فروش می رسد. بازار اوراق قرضه نیز بازار بدهی ، اعتبار یا درآمد ثابت نامیده می شود.

بازارهای پول

بازار پول نوعی دیگر از بازار های مالی می باشد. به طور معمول بازارهای پول با محصولاتی با سررسیدهای کوتاه مدت نقدینگی بسیار (کمتر از یک سال) معامله می کنند و دارای درجه ایمنی بالا و سود نسبتاً کم هستند. در سطح عمده فروشی ، بازارهای پول شامل معاملات گسترده بین موسسات و معامله گران است. در سطح خرده فروشی ، آنها شامل وجوه متقابل بازار پول آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ که توسط سرمایه گذاران جداگانه خریداری شده و حسابهای بازار پول که توسط مشتریان بانک باز می شود ، می شوند. افراد همچنین ممکن است با خرید گواهی سپرده کوتاه مدت (CD) ، اسکناس شهرداری یا اسناد خزانه، در بازارهای پول سرمایه گذاری کنند.

بازارهای مشتقات

مشتقات قرارداد بین دو یا چند طرف است که ارزش آنها بر اساس دارایی مالی مورد توافق (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه ای از دارایی ها (مانند یک شاخص) است. مشتقات، اوراق بهادار ثانویه ای هستند که ارزش آنها صرفاً از ارزش اوراق بهادار اولیه ای که با آنها در ارتباط است مشتق می شود. فی نفسه یک مشتق ارزشی ندارد. به جای معامله مستقیم سهام ، بازار مشتقات با قراردادهای آتی و اختیار معامله و سایر محصولات مالی پیشرفته معامله می کند که ارزش خود را از ابزارهای اساسی مانند اوراق بهادار ، کالاها ، ارزها ، نرخ بهره ، شاخص های بازار و سهام به دست می آورند.

بازارهای آتی جایی هستند که قراردادهای آتی در آن فهرست بندی و معامله می شود. بر خلاف فورواردها که فرابورس معامله می کنند ، بازارهای آتی از مشخصات قرارداد استاندارد استفاده می کنند ، به خوبی تنظیم شده اند و از تسویه حساب ها برای تسویه و تایید معاملات استفاده می کنند. بازارهای آپشن ، مانند Exchange Options Board Chicago (CBOE) ، به طور مشابه قراردادهای اختیار معامله را لیست کرده و تنظیم می کنند. هم در معاملات آتی و هم در معاملات اختیار معامله ممکن است قراردادهایی در زمینه دارایی های مختلف مانند سهام ، اوراق بهادار با درآمد ثابت آیا بازار ثانوی ارز کارآمد است؟ ، کالاها و غیره ذکر شود.

بازار فارکس (تبادل ارز)

بازار فارکس (تبادل ارز) نمونه دیگری از بازار های مالی است که در آن شرکت کنندگان می توانند در مورد نرخ ارز بین جفت ارز خرید ، فروش ، ریسک و حدس و گمان داشته باشند. بازار فارکس نقدینگی ترین بازار جهان است ، زیرا نقدینگی نقدشوندگی ترین دارایی ها است. بازار ارز بیش از 5 تریلیون دلار معاملات روزانه را انجام می دهد که بیش از مجموع بازارهای آتی و سهام است. همانند بازارهای فرابورس ، بازار فارکس نیز غیر متمرکز است و شامل شبکه ای جهانی از رایانه ها و کارگزاران از سراسر جهان است. بازار فارکس از بانک ها ، شرکت های تجاری ، بانک های مرکزی ، شرکت های مدیریت سرمایه گذاری ، صندوق های تامینی و کارگزاران فارکس خرده فروشی و سرمایه گذاران تشکیل شده است.

بازارهای کالا

نوعی دیگر از بازار های مالی، بازار های کالا هستند. این بازار مکانهایی هستند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای تبادل کالاهای فیزیکی مانند محصولات کشاورزی (مانند ذرت ، دام ، سویا) ، محصولات انرژی (نفت ، گاز ، اعتبار کربن) ، فلزات گرانبها (طلا ، نقره ، پلاتین) یا ” محصولات نرم (مانند پنبه ، قهوه و شکر). اینها به عنوان بازارهای کالایی نقطه ای شناخته می شوند ، جایی که کالاهای فیزیکی با پول مبادله می شوند.

بیشتر معاملات این کالاها در بازارهای مشتقه انجام می شود که از کالاهای موضعی به عنوان دارایی های اساسی استفاده می کنند. بازارهای آتی ، معاملات آتی و اختیار معاملات کالا هم در فرابورس و هم در بورس های فهرست شده در سراسر جهان مانند بورس شیکاگو (CME) و بورس بین قاره ای (ICE) مبادله می شوند.

بازارهای ارزهای رمزنگاری شده (ارز دیجیتال)

بازارهای ارزهای رمزنگاری شده (ارز دیجیتال) جزو بازار های مالی می باشد. که در چند سال گذشته شاهد معرفی و ظهور ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم ، دارایی های دیجیتالی غیر متمرکز که بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند ، هستیم. امروزه صدها توکن ارز رمزنگاری شده موجود است و در سراسر جهان از طریق یک تکه صرافی مبادلات رمزنگاری آنلاین مستقل معامله می شود. این مبادلات میزبان کیف های دیجیتالی برای معامله گران است تا یک ارز رمزنگاری شده را با ارز دیگر عوض کنند.

از آنجا که اکثر مبادلات رمزنگاری پلتفرم های متمرکز هستند ، کاربران مستعد هک یا تقلب هستند. صرافی های غیر متمرکز نیز در دسترس هستند که بدون هیچ مرجع مرکزی فعالیت می کنند. این مبادلات امکان معامله مستقیم ارزهای دیجیتال همتا به همتا (P2P) را بدون نیاز به مرجع مبادله واقعی برای تسهیل معاملات فراهم می کند. معاملات آتی و اختیار معامله در ارزهای رمزنگاری شده اصلی نیز موجود است.

نمونه هایی از بازار های مالی

بخشهای فوق روشن می سازد که “بازارهای مالی” از نظر دامنه و مقیاس وسیع هستند. برای آوردن دو مثال مشخص دیگر ، نقش بازارهای سهام در رساندن یک شرکت به IPO و نقش بازار مشتقات فرابورس در بحران مالی 2009-2008 را در نظر خواهیم گرفت.

بازارهای سهام و عرضه اولیه سهام

هنگامی که یک شرکت تأسیس می شود ، به سرمایه گذاران به سرمایه نیاز دارد. همانطور که شرکت رشد می کند ، اغلب خود را نیازمند دسترسی به مقادیر بسیار بیشتری از سرمایه ای که از عملیات جاری یا وام بانکی سنتی دریافت می کند ، می داند. شرکت ها می توانند این اندازه سرمایه را با فروش سهام به مردم از طریق عرضه اولیه (IPO) افزایش دهند. این امر باعث تغییر وضعیت شرکت از یک شرکت “خصوصی” می شود که سهام آن توسط چند سهامدار در اختیار شرکت سهامی عام قرار می گیرد که متعاقباً سهام آن توسط تعداد زیادی از عموم مردم نگهداری می شود.

IPO همچنین به سرمایه گذاران اولیه این شرکت فرصتی می دهد تا بخشی از سهام خود را نقد کنند ، که اغلب در این فرآیند پاداش های بسیار خوبی به دست می آورد. در ابتدا ، قیمت IPO معمولاً توسط پذیره نویسان از طریق فرایند قبل از بازاریابی آنها تعیین می شود.

هنگامی که سهام این شرکت در بورس اوراق بهادار عرضه می شود و معامله در آن آغاز می شود ، قیمت این سهام متغیر خواهد بود زیرا سرمایه گذاران و معامله گران ارزش ذاتی آنها و عرضه و تقاضای آن سهام را در هر لحظه ارزیابی می کنند.

جمع بندی

ما در این مقاله به صحبت در مورد بازارهای مالی پرداختیم. آشنایی با بازارهای مالی برای کسانی که می خواهند در این بازار ها حضوری فعال داشته باشند، لازم و ضروری به نظر می رسد و به همین جهت است که توصیه می کنیم حتما در دوره بورس ، دوره ارز دیجیتال ، دوره فارکس نیک اندیشان شرکت کنید.